Ábúðarlögin nr.920 1933

virðast gleymast í moldviðrinu um jarðakaup útlendinga.

Íslendingar hafa gildandi lög þar sem hver sá Íslendingur sem vill getur látið byggja sér óbyggða bújörð. Þar getur hann fengið erfðarétt á jörðinni. Byggt allt sem honum dettur í hug.

Vilji hann ekki búa lengur getur hann farið og er þá jarðareigandi skyldur að leysa allt til sín. Hann er nánast réttlaus gagnvart ábúandanum og mörg dæmi eru fyrir harmleiki af þessu.

Útlendir auðjöfrar geta komist að því fullkeyptu hvað er að fást við í þessum efnum þegar ábúðarlögin frá 1933  nr.920 eru sótt til uppgjöra.