Samrunar

sumra fyrirtækja virðast njóta opinberrar náðar umfram aðra.

Krónan og N1 og Hagar og Olís virðast vera þjóðargersemar meðan Icelandair og WOW Air séu fíbjakk.

Alvega sama hvað Adam Smith sagði um að fundir kaupsýslumanna snérust ávallt upp í samsæri gegn almenningi, þá telja Íslendingar að samrunar séu ávallt aðeins í hagræðingarskyni.

Athugasemdir

[Ómar Geirsson, 31.8.2018 kl. 16:54]

Blessaður Halldór.

Tel mig þekkja suma Íslendinga ágætlega, allavega fólkið sem ég umgengst og hitti á förnum vegi, og ég get svo svarið að aldrei hef ég heyrt fólk vera að tjá sig um kosti og galla samruna.

Nema þá kannski að það kvíði fákeppninni.

En samruni og hagræðing er ákveðið trúarstef í ákveðinni hugmyndafræði sem þú hefur upplifað að tók yfir flokk þinn.

Tímamótin voru líklegast þegar aðförin var gerð að Geiri Hallgrímssyni, þeim merka og um leið ákaflega vanmetna stjórnmálamanni.  Sjálfsagt of heiðarlegur og of mikill íhaldsmaður til að njóta sannmælis þeirra sem tóku yfir.

Þessi hugmyndafræði hefur síðan gegnsýrt hina viðurkenndu hagfræði háskólanna, meðal vegna þess að hún þóknast þeim sem kosta og ráða.

Og þú veist þetta vel Halldór, og þarft ekki á nokkurn hátt að bendla okkur Íslendinga við þessa bábilju. 

Trump þorir allavega að taka slaginn, en það er kannski auðveldara að fylgja honum.

Kveðja að austan.