Hvernig væri?

að formaður Sjálfstæðisflokksins og forystan samanlögð færi að skipta sér af fólkinu í landinu og því sem á því brennur í stað þess að stýra þingflokkinum í umræðunni um O3 og EES samstarfið?

Ómar Ragnarsson segir m.a. á bloggi sínu:

"

....Og brýnir "lífskjarasamningar" fyrir alla aðra en þetta fólk, gera þennan stóra þjóðfélagshóp að lítilsvirtri afgangsstærð, sem hann hefur reyndar tilheyrt undanfarin ár og áratugi. 

Ef þetta fólk reynir að brjótast út úr fátækt er því haldið kyrfilega í henni með sérsniðnum ólögum, sem rænir það í raun lífeyri, sem það var búið að vinna sér inn. 

Fátæktargildran verður sífellt að stærri höfnun á rétti þess til lífs og lífsviðurværis, sannkallaðri lífskjarasviptingu á meðan aðrir fá kjarabætur í lífskjarasamningum. 

Athyglisvert var að sjá í sjónvarpsþættinum Kveik, að um það bil helmingur þeirra, sem verst fara út úr því að taka svonefnd smálán, er einmitt þetta illa stæða fólk, sem reynir í örvæntingu að grípa til örþrifaráða til að brjótast út úr fátæktarfangelsi, sem verður líka að ógeðslegu skuldafangelsi...."

Hvernig væri að Sjálfstæðisflokkurinn færi að spá í fólkið í landinu og því sem á því brennur? Hvernig væri að flokkurinn færi að minnast Ólafs Thors og Bjarna Ben sem ávallt voru  nátengdir almenningi í landinu og reyna að þurrka framan úr sér bara glóbalismann ?

 

 

Athugasemdir

[Ívar Ottósson, 2.5.2019 kl. 07:08]

Heir Heir Halldór...vel mælt.