Berja steininn

með hausnum er háttur einstefnu Evrópusinna. Þeir eru staðfastir í þeirri trú að heimurinn sé Evrópusambandið. Allt annað skiptir minna máli.

Einar Benediktsson er sanntrúaður Evrópusinni. Hann skrifar í Morgunblaðið:

"Eftir aðeins fjóra mánuði af nýja árinu hefur tekið við gerbreytt heimsbyggð. Allt frá stríðslokum 1945 höfðu nær sífelld átök víðsvegar um heiminn þó ekki hleypt af heimsstyrjöld með gereyðingu kjarnavopna.

Það var því varla nema von að þjóðir allar og þeirra ríkisstjórnir þyrftu nokkurn tíma til að meðtaka að eyðilegging til jafns við sprengjuárásir hefði nú birst í COVIDfaraldrinum Í byrjun var það skiljanleg von íslenskra stjórnvalda að víðtækar aðgerðir strax boðaðar til stuðnings við lífvænleg fyrirtæki og atvinnuleysisbætur kæmu fljótt til gagns. Með öðrum víðtækum aðgerðapakka styrkja og fjármálaaðgerða tækist Íslandi vonandi að veðra af sér þennan mikla mótbyr vegna skerðingar framleiðslu, samgangna og viðskipta.

Vísað var til þess að í góðæri undanfarinna ára hefði stefna stjórnvalda skilað sterkri stöðu ríkisbúskapar og varaforða gjaldeyris. En á nokkrum vikum hafa allar forsendur fyrir hagspám hins vegar orðið ótryggari og misvísandi. Faraldurinn nær nú til allra viðskipta- og samskiptalanda okkar með mannfalli í hundruðum þúsunda, lömun atvinnulífs og stórfelldu atvinnuleysi við neikvæða þjóðarframleiðslu.

Hvarvetna leiðir þetta til félagslegra útgjalda hins opinbera af áður óþekktum stærðum. Hvað nú með þá grundvallarforsendu þess mikla hagvaxtar sem verið hefur, að samstaða sé meðal iðnríkja um frjálst flæði fjármagns og frjáls viðskipti með vörur og þjónustu? Velferð okkar Íslendinga ekki síður, ef ekki fremur, en margra annarra hvílir á að svo verði.

Í ársbyrjun hefði heimsbyggðin sýnilega getað hafið undirbúning sameiginlegs, samræmds átaks til að forða okkur öllum frá gríðarlegum mannskaða og efnahagslegri eyðileggingu af COVID-19- faraldri, sem gosið hafði upp í Wuhan í Kína. Öflugt alþjóðasamstarf gat verið fyrir hendi í Alþjóðaheilbrigðisstofnun SÞ – WTO – stofnuð 1947 og gjörkunn íslenskum heilbrigðisyfirvöldum. Reyndar var skaðvaldurinn, kórónavírusinn, óþekkt fyrirbæri en varla sú uppspretta sýkinga, sem er vegna óþrifa í meðferð matvæla í Kína.

Ekki stóð á útbreiðslu faraldursins, m.a. til NorðurÍtalíu og þaðan hingað til Íslands með skíðafólki. Íslendingar stóðu nú hinsvegar strax ótrúlega vel að vígi. Heilbrigðisyfirvöld okkar hófu þá þegar í janúar að afla útbúnaðar fyrir sjúkrahús, lyfja og annars vegna hættu á farsótt og að æfa viðbragðsáætlun fyrir landið. Þá kom í ljós að geta Íslenskrar erfðagreiningar að greina með skimun útbreiðslu og rekjanleika faraldursins skipti sköpum um að hefta útbreiðsluna og dauðsföll; í apríl eru þau með lægsta móti miðað við önnur Evrópulönd og Ameríku.

Dagleg sjónvarpskynning verður strax á þessu mikla verkefni heilsugæslunnar af þríeyki þeirra Víðis, Þórólfs og Ölmu, auk forsvarsmanna fjölmargra stofnana, að ógleymdum Kára Stefánssyni.

Þetta átak og váleg tíðindi frá Ítalíu, Bretlandi Bandaríkjunum og víðar, hefur skilað sér í óvenjulega sterkri þjóðarsamstöðu. Enn er það þó á huldu hvort Ísland nái svo að bæla faraldurinn niður og til hvað ráðstafana verði gripið á árinu. Verða tilslakanir sem nái til ferðafrelsis, undirstöðu blómlegs ferðaiðnaðar sem hefur vænst hingaðkomu 2-3 milljóna túrista?

Það virðist sjálfgefið að án mjög aukinnar alþjóðasamvinnu verður ekki stefnt stigu við COVID né öðrum slíkum drepsóttum. Þá mætti vera ljóst að æskileg breyting á starfslagi WTO nær því aðeins fram að ganga að Evrópulönd og Bandaríkin standi þétt saman.

Nýfengin reynsla af harðri samkeppni Frakka og Þjóðverja við Bandaríkjamenn í kaupum á torfengnum hjúkrunargögnum, hlýtur að vera til lærdóms um nauðsyn samstarfsvettvangs um öflugar birgðastöðvar og viðbragðsáætlanir. Forseti framkvæmdastjórnar ESB, Ursula von Leyen, hefur beðið Ítali afsökunar á slælegum viðbrögðum í þeirra þágu í neyð. Slík samvinna, öllum aðilum aðgengileg, ætti að blasa við sem forgangsmál ESB. Slík svæðisbundin samvinna væri eðlilegur þáttur í að styrkja WHO, sem er eina athvarf þróunarlanda, en baráttan við smitfaraldur eins og COVID snertir allan heiminn. Það hlýtur að vera eina verkefni þeirrar þróunaraðstoðar sem Íslendingar kunna að veita.

Er það ekki nú eða aldrei að litið sé til Evrópusamvinnunnar?

Auk stærðar ESB er um að ræða ávöxt áratuga átaks í sameiginlegri stefnu um margþætt markmið en hæst ber þar glæstan árangur af sameiginlegum innri markaði, líftaug Íslands eftir að EES-samningurinn hefur þróast til fríverslunar með sjávarafurðir.

Ekki eru þó allir þegnar ESB-ríkja á eitt sáttir um ágæti þess samstarfs, sem nú ætti að ganga í endurnýjun lífdaga með nýrri evrópskri Marshallaðstoð og hvar á Ísland betur heima en í slíku átaki?

En það eru aðrar ástæður fyrir því að Ísland skilgreinist sem Evrópuríki. Löngum höfum við vísað til Snorra Sturlusonar og þeirrar miklu menningarvarðveislu sem er fólgin í Eddukvæðunum, sögu Noregskonunga eða fornsögum okkar til að sýna heiminum stöðu Íslendinga sem Evrópuþjóðar. Það hefur dofnað yfir þeirri hefðbundnu sögusýn, sem sóttur var í áhugi og stolt á tímum erfiðleika eða nýrra tækifæra.

Þaðan kom krafturinn sem forysta okkar í frelsisbaráttu 19. aldar naut og skáldin bundu í ljóð. Er ekki einmitt nú þörf sömu hvatningar? Við annað virðist það bætast að í baráttunni við Covid-19 standi Ísland öðrum framar."

Öll okkar sjálfstæðisbarátta frá Snorra Sturlusyni var barátta við hina illu Evrópu. Hún seildist hingað stöðugt með einveldiskóngum sem öðrum  og gerir enn og vill aðeins hneppa okkur í ófrelsi.Það er kolröng ályktun að Snorri hafi verið Evrópusinni. Heldur þeveröfugt.

Aðeins vinátta Bandaríkja Ameríku hefur veitt okkur nauðsynlegan stjórnmálalegan stuðning til að losa okkur undan banvænni valdafíkn Evrópuríkjanna. Þeirra viðleitni beinist öll að því að hirða frelsi vort. Það er kolröng ályktun Evrópusinna að aðeins EES hafi gert okkur kleyft að selja fisk. Það eina sem gerðist að okkar aðild að EES gerði okkur kleyft að losna við forgjöf Norðmanna á Evrópumarkaði. Við trúum því enn að við verðum að fylgja þeim þangað og má satt vera. Því halda menn gjarnan  að við verðum að fylgja þeim í hvívetna, orkupakkamálum sem öðru.  

Frelsi Íslands felst aðeins í fullveldi þjóðarinnar. Því miður hefur landsöluöflunum vaxið fiskur um hrygg. Einar Benediktsson hefur ásamt fleirum látið villa sér sýn og skilur ekki hversvegna Snorri Sturluson lét Einar Þveræing ráðleggja mönnum að hafa frekar engan kóng því þeir væru misjafnir að gæðum. Sú hefur orðið raunin á.

Nýr kóngur kemur í ESB án þess að við fáum um það neinu ráðið. Það er sama hversu rækilega kemur í ljós að Evrópusambandið er hugmyndafræðilega gallað og stendur eiginlega í ljósum logum stafnanna á milli.  Þeir berja hausnum við steininn og sjá bara Evrópusambandið.

Nýi kóngurinn Ursula vanderLeyen hefur þó móral yfir vondri meðferð á Ítalíu.Grikkland er gleymt að mestu. En svo gerist fátt nema ræðuhöld því Þjóðverjar og Frakkar eru sem fyrr fastheldnir á fé sitt en örlátir á fagurgalann.Evrópsk Marshallaðstoð er brandari í ljósi staðreyndanna sem við blasa.

Á næstu síðu fjargviðrast dr. Baudenbacker yfir því að Norðmenn skemmi EES samninginn með sínu RFM framferði. Okkur hefur alltaf skort RFM heldur gleypt allt hrátt sem frá ESB kemur. Á sama tíma þurfum við að þola það að íslenskur maður, Róbert Spanó, með náin persónutengsli við íslenskan hæstaréttarlögmann með blandað rygti, sé ekki aðeins látinn dæma með hagsmunum þessa vinar síns á báðum dómsstigum í gegn íslensku fullveldi heldur sé skipaður forseti dómstóls evrópska konungsins. Hvers mun hann mega hefna þar sem hallaðist á í héraði?

Það er greinilega kominn tími til að Íslendingar losi sig meira frá þessu EES, regluverki ESB og frá þessum Evrópudómstóli og hans boðskap og hafi hann að engu sem Jón Loftsson. Við eigum alveg að geta séð um eigin dómsmál að því tilskyldu að við vöndum betur val á dómurum eins og Jón Steinar Gunnlaugsson hefur bent á.

Til þessa hefur ekkert komið frá Evrópudómstólnum sem hefur orðið Íslandi til nema tjóns.

Sama hversu oft við berjum hausnum við steininn.

 

Athugasemdir

[Jón (IP-tala skráð) 23.4.2020 kl. 15:21]

Sama hversu oft þú berð hausinn við steininn þá hefur ESB/EES ekkert með Mannréttindadómstól Evrópu að gera. Hann heyrir undir Evrópuráðið sem er allt annað og eldra fyrirbæri. Verður þá Ísland ekki að segja sig úr Evrópuráðinu?

Jón

[Helgi Bjarnason (IP-tala skráð) 24.4.2020 kl. 01:07]

Sæll Halldór. 

Ég vil benda þér á að Róbert Spanó var kosinn forseti mannréttindadómstóls Evrópu, sem hefur ekkert lagaildi hér á landi, enda dómarara þar ekki valdir samkvæmt neinum hæfniskröfum.

Öðru máli gildir um EFTA dómstólinn sem á að kveða endanlega úr um ágreining  um túlkun EFTA/EES samnings viðrkomandi ríkja.  ÞAr má benda áa niðurstöðu dómsins varðandi Icesave málið um ábyrgð íslenska ríkisins á ábyrgðum bankanna forðum.