Málið sem skók Ísland

Íslenskt réttarkerfi hefur sjaldan gengið í gegn um aðrar eins sviptingar og í Landsréttarmálinu.

"Dóm­ur féll í Lands­rétti í liðinni viku í máli ákæru­valds­ins gegn Guðmundi Andra Ástráðssyni fyr­ir akst­ur und­ir áhrif­um ávana­lyfja, brot á vopna­lög­um í tvígang og fyr­ir hylm­ingu með aðra byss­una í mál­inu. Málið vek­ur meiri at­hygli en ella þar sem hinn seki er sá sami og áfrýjaði máli sínu til Mann­rétt­inda­dóm­stóls Evr­ópu (MDE) vegna skip­un­ar dóm­ara í Lands­rétt.

Guðmund­ur Andri var á föstu­dag sl. sak­felld­ur fyr­ir að hafa ekið pall­bíl próf­laus á Stokks­eyri, ófær um akst­ur vegna kókaínn­eyslu. Þá var hann sak­felld­ur fyr­ir vopna­laga­brot með því að hafa tví­veg­is haft hagla­byssu í fór­um sín­um, án þess að hafa skot­vopna­leyfi og í síðara skiptið enn­frem­ur verið und­ir áhrif­um am­feta­míns, kókaíns, metam­feta­míns, alprazólams, klónazepams og nítrazepam.

Geymdi byss­urn­ar und­ir sófa

Því til viðbót­ar var hann líka dæmd­ur fyr­ir hylm­ingu hagla­byss­unn­ar, sem við sögu kom í síðara skiptið, þar sem hon­um hafi mátt ljóst vera að hún var þýfi. Í báðum til­vik­um geymdi hann hagla­byss­urn­ar und­ir sófa inni í stofu, í sitt hvoru hús­næðinu, án umbúða eða þannig að hann gæti ábyrgst að óviðkom­andi kæm­ist ekki í byss­una.

Guðmund­ur Andri játaði vopna­laga­brot­in ský­laust fyr­ir héraðsdómi, en neitaði sök um akst­ur und­ir áhrif­um, þó lög­regluþjón­ar hafi staðið hann að verki við akst­ur um miðja nótt á Stokks­eyri, en tvennt annað var í bíln­um. Hann var fyr­ir svipt­ur öku­rétt­ind­um ævi­langt, en reyndi að láta líta svo út að kona, farþegi í bíln­um, hafi verið ökumaður­inn.

Svipt­ur öku­rétti ævi­langt í ní­unda sinn

Með dómi Lands­rétt­ar var meðal ann­ars dæmt um um­ferðarlaga­brot hans sam­kvæmt nýj­um um­ferðarlög­um, sem tóku gildi eft­ir að hinn áfrýjaði dóm­ur féll. Þau brot sem hann var sak­felld­ur fyr­ir framdi hann í októ­ber og nóv­em­ber 2017, fyr­ir dóms­upp­kvaðningu héraðsdóms í nóv­em­ber 2018, sem staðfest­ur var með dómi Lands­rétt­ar í nóv­em­ber 2019. Því var hon­um gerður hegn­ing­ar­auki eins og hegn­ing­ar­lög mæla fyr­ir um.

Við ákvörðun refs­ing­ar var meðal ann­ars horft til saka­fer­ils Guðmund­ar Andra. Hann hef­ur 14 sinn­um verið dæmd­ur fyr­ir refsi­verða hátt­semi og nær saka­fer­ill­inn aft­ur til árs­ins 2005. Eru dæmd­ar fang­els­is­refs­ing­ar hans rúm­lega 6 ár sam­tals, allt sam­an óskil­orðsbundið, fyr­ir marg­vís­leg brot, en allt frá ár­inu 2007 hef­ur hann aðeins verið sak­felld­ur fyr­ir brot gegn um­ferðarlög­um og lög­um um áv­ana-og fíkni­efni. Til þessa hafði hann átta sinn­um verið svipt­ur öku­rétt­ind­um ævi­langt.

Refs­ing hans að þessu sinni var ákveðin fang­elsi í átta mánuði, auk þess sem hann var í ní­unda sinn svipt­ur öku­rétti ævi­langt. Hon­um var gert að greiða all­an áfrýj­un­ar­kostnað og laun verj­anda síns, Vil­hjálms H. Vil­hjálms­son­ar, hrl." 

Athygli vekur hversu vel ferill verjanda og lögmanns þessa einstaka manns hæfir vörn hans og persónuleg vinátta hans við dómsforseta MDE.

Það vekur því  athygli hversu þetta mál er vel einstaklega fallið til að skekja íslenskt réttarkerfi ofan í grunn eins og það gerði og enn sér ekki fyrir endann á,  allt á kostnað okkar minnstu bræðra.

Athugasemdir

[Ómar Geirsson, 10.12.2020 kl. 15:27]

Halldór minn.

Ég vona að þú sért með báða þína fætur vel vafna í skotheldum umbúðum því þetta heitir fyrir borgaralegan íhaldsmann að skjóta sig í fótinn.

Þegar borgarstéttin reis upp gegn aðlinum þá sagði hún að allir ættu að vera jafnir fyrir lögum, lög ættu ekki að fara eftir stétt eða stöðu, að aðall ætti ekki að vera æðri öðrum í  samfélaginu.

Í þessu fólst Halldór að hóran, þjófurinn eða fyllibyttan hefði sama rétt gagnvart lögum og góðborgarinn, ef þú kynnir þér félagssögu eða það sem er kallað sósíalhistory, þá sérðu til dæmis í bændaþjóðfélögum Noregs og Svíþjóðar, þá eyddu menn miklu fjárhæðum í réttarhöld yfir úrhrökum samfélagsins (ekki mín orð), lögin voru ströng, en þau voru réttlát.

Allt sem þú segir í þínum pistli Halldór, gengur gegn þessum gildum.

Allt.

Samt eru allar sögubækur frá þessu tíma, það er lok 18. aldar, alla 19. öldin og í byrjun þeirrar 20., fullar af myndum, það er þegar fjallað er um stjórnsýslu og rétt, af borgarlegum embættismönnum sem lögðu sig fram um að vera réttlátir, og dæma eftir lögum.  Þeir týndu allt til sem gat mildað dóma, ekki þyngt þá.

Á Íslandi eigum við til margar sögur um Hafstein sýslumann á Húsavík.

Á sama tíma var hjörð kommúnista (reyndar seinna) sem gróf undan borgarlegum gildum og borgarlegu samfélagi, húmanistarnir, hinir mannlegu borgarlegu embættismenn, þeir voru alltí einu orðnir að skrímslum, vitnað var í kenningar Marx og Engels. 

Réttlæti okkar er betra en þeirra sögðu kommarnir,og þá fyrst hófust fjöldamorðin, á innan við mánuði aflífuðu bolsévikar fleiri pólitíska andstæðinga sína en Zarinn gerði alla 19. öldina, og það var aðeins byrjunin.

Á sama tíma réðist þetta lið á dómstóla hins borgarlega samfélags, með rógi, níði, og seinna þegar yfirstéttarbörnin á áttunda áratugnum gerðust rótæk, með drápum á dómurum, við tók ógnarofbeldi.

Kommarnir skrifuðu lærðar ritgerðir frá stofnun Mannréttindadómstóls Evrópu, það er frá byrjun 6. áratugarins, allt til að Sovétið féll, í tæp 40 ár, gegn dómstólnum, gott ef hann átti ekki að vera útibú frá CIA. 

Munurinn á þeim og þér Halldór er sá að þeir kunnu að orða níð sitt og niðurrif, þeir höfðu óvin að fella, en til skamms tíma var sá óvinur, vinur þinn sem og annarra borgarlegra íhaldsmanna.

Þess vegna vonaðist ég til að þú hefðir báða fætur vafða því þú ert ekki bara að skjóta þig í annan fótinn, heldur líka hinn.

Að vera jafnir fyrir lögum er grunngildi borgaranna þegar þeir risu upp gegn aðli og einveldi, áhersla á mannréttindi var  síðan lykil vopn borgaranna gegn árásum og útþenslu kommúnismans.

Verri er síðan einfeldnin Halldór, dómur MDE snérist ekki um gjörðir þessa róna og ógæfumanns, heldur geðþótta ráðherra í skipan dómara, geðþótta sem í útlöndum er alltaf tengdur við spillingu, eða það sem verra er, fyrsta skref einræðisafla til að múlbinda sjálfstæði dómsstóla.

Verst er síðan að þú skulir verja hægri öfgann, fólkið sem hefur lagt sig fram um að veita kóvid veirunni frelsi til að drepa ykkur eldri borgara.

Þér væri nær að líta á formann þinn, hann hefur aldrei reynt að verja ósvinnuna, aðeins bent á þær aðstæður sem Sigríður var í.

Hann styður líka sóttvarnir, er ekki svag fyrir tilraunum hægri öfganna til að fella ykkur eldri borgarana.

Og hann er borgarlegur íhaldsmaður.

Kveðja að austan.

[Guðmundur Ásgeirsson, 10.12.2020 kl. 23:54]

Fyrir 35 árum síðan var það Jón á hjólinu á Akureyri sem sætti refsingu fyrir ómerkilegt brot. Hann leitaði til MDE og fékk þá niðurstöðu að skipan íslensks dómskerfis væri ekki réttlát. Það leiddi til breytinga sem síðan þá hefur verið almenn sátt um og öll síðari tíma skrif fjallað um sem mikilvægar og nauðsynlegar. Engin sérstök uppreisn eða andstaða hefur komið fram við þeim breytingum.

Núna er aftur um að ræða niðurstöðu frá MDE um íslenskt dómskerfi. Viðbrögðin eru núna allt öðruvísi en í fyrra skiptið. Einhver hluti fólks virðist vera ósáttur við niðurstöðuna af ástæðum sem virðast í fæstum tilvikum hafa neitt með þá lögfræði sem býr að baki að gera.

Það er merkilegt hvernig þessi viðbrögð eru núna allt öðruvísi, en kannski mun þetta teiknast upp betur þegar rykið sest og í síðari tíma umfjöllun um málið.

Þetta er ekki pólitískt mál heldur snýst það um þá réttmætu kröfu að dómstólar séu skipaðir í samræmi við lög.