Kveður úr haugnum

draugur Viðreisnarfylkingarinnar, fyrrum formaður Sjálfstæðisflokksins, Þorsteinn Pálsson.

Einmitt þegar þjóðin er að rétta eilítið við eftir Kófið kyrjar þessi rödd um að allt sé ómögulegt og að ríkisstjórnin, krónan og Seðlabankinn séu að fara með okkur lóðbeint til andskotans. Brýnt sé að afsala þessu svokallaða fullveldi okkar  til Brussel. 

Draugurinn kveður:

"Hér er full­veld­ið vit­a­skuld not­að sem af­sök­un. Raun­ver­u­leg á­stæð­a fyr­ir þess­um við­skipt­a­hátt­um er allt önn­ur.

Nokkr­ir ís­lensk­ir ein­staklingar og fá­ein ís­lensk fyr­ir­tæk­i hagn­ast vel á sams kon­ar á­hætt­u­við­skipt­um. Meir­i­hlut­i Al­þing­is er að verj­a slík­a sér­hags­mun­i gegn hags­mun­um al­menn­ings og þorr­a fyr­ir­tækj­a í land­in­u. Það er full­veld­in­u alveg ó­við­kom­and­i.

Reynd­ar mætt­i frem­ur segj­a að það græf­i und­an fjár­hags­leg­u full­veld­i lands­ins."

Þorsteinn reynir að segja brandara til stuðnings því að rakka niður efnahagshorfurnar:

"Reynd­ar voru aðr­ir hlut­ir í mati RWC Asset Man­a­gem­ent mikl­u at­hygl­is­verð­ar­i en þess­i f lokk­un. Í mat­in­u kem­ur nefn­i­leg­a fram að sjóð­ur­inn ger­ir ráð fyr­ir ó­breytt­u geng­i krón­unn­ar í ár en 7% hækk­un á næst­a ári.
Ein af for­send­un­um fyr­ir hlut­a­bréf­a­kaup­un­um er sem sagt geng­is­há­stökk krón­unn­ar.

Í flest­um öðr­um vest­ræn­um ríkj­um hefð­i slík frétt hleypt öllu í bál og brand. Fjöl­miðl­ar hefð­u var­ið ó­mæld­u pláss­i og tíma í um­fjöll­un um mál­ið. Rík­is­stjórn og Seðl­a­bank­i hefð­u stig­ið fram og gef­ið sann­fær­and­i yf­ir­lýs­ing­ar um að slíkt mynd­i ekki ger­ast.

En hér er ekki sagt eitt auk­a­tek­ið orð. Gern­ing­ar af þess­u tagi virð­ast bara vera „part­ur af prógr­am­met“ svo ekki sé vitn­að í minn­i mann en Sal­om­on Gust­av­son í Stell­u í or­lof­i."

Ætla menn virkilega að ljá þessum niðurrifsöflum brautargengi í næstu kosningum.Sem betur fer benda skoðanakannanir ekki til annar en að jafnvel Píratar og Sósíalistar hafi meiri kjörþokka en þessi gömlu niðurrifsöfl vinstristjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur.

Draugarnir sem kveða úr þeim haug virðast ekki ná eyrum fólksins sem betur fer þó næg séu mýrarljósin.