Þorsteinn og þráhyggjan

um Evruna eru enn á ferðinni í málgagni Evrópusambandsins og íslenskara vinstrimanna, sem kallast  Fréttablaðið,  í dag.

Það er engu líkara en það Þorsteinn hafi aldrei heyrt af landlægu atvinnuleysinu í Evrulöndunum og skortinum á hagvexti  sem þar hefur ríkt árum saman.Hvernig þar var kreppa meðan allt var rauðglóandi hér á Íslandi.

Og raunverulegum kolefnisbúskapnum sem þar hefur  ríkt þegar þýskir bílaframleiðendur eru hættir að framleiða boddíin sjálfir heldur  kaupa þau tilbúin af Kína og greiða enga kolefnisskatta af fullunninni vöru og Kinverjar auðvitað akkúrat ekkert heldur af þessu sem öðru.

Setjum svo að Alþingi hefði fallið í þann forarpytt að taka mark á málflutningi Viðreisnar. Að það hefði verið  byrjað á því  að láta líklega við ESB um inngöngu Íslands í Evrópusambandið þessa til þess að fá samstarf um að tengja Krónuna við Evru. Þar með  hefði Seðlabanki Evrópu verið orðinn meðrekstraaðili á krónunni okkar á móti  okkar Seðlabanka. Eða er hægt að álykta öðruvísi en að þetta væri nokkuð stórmál fyrir þá í Evrópu líka?

Og  hefðum við ekki orðið þá að útskýra hvernig við ætlum að halda kaupgjaldi innanlands í stíl við þýskaland til dæmis. Hvernig skyldi Hr. Þorsteinn Pálsson hugsa sér að slíkt færi fram og hvaða rök hann myndi fram færa í þeim viðræðum?

Hvernig hann léti Flugumferðarstjórana og frú Snædal útskýra hvernig  þeirra kröfugerð og svo annarra sem á eftir koma  yrði aðlöguð markmiðum Viðreisnar um stöðugleika þegar allir hundrað kjarasamningar verða lausir á næstunni? Kæmi trúverðugleiki á dagskrá?

Og snjói hér inn túristum sem kallar á eftirspurn eftir vinnuafli, innfluttu  frá Evrópu,(sbr. Pólverjana),hvernig sér Hr. Þorsteinn Pálsson fyrir sér að hér muni við þær aðstæður ríkja stöðugleiki á vinnumarkaði? Engin kröfugerð og samkeppni í launum? Er kyrrstsða og stöðugleiki líkleg?  

Og er stöðugleiki á vinnumarkaði einhver sérstakur eiginleiki hagkerfis sem sem fólk þráir? Hvað skyldu Beneluxarar segja um stöðugleika umfram önnur markmið?

Eða sér hann sér leik á borði til skamms tíma að stýra ferðum  til landsins með því að loka landinu eftir þörfum undir yfirskyni Kóvidsins? Að vísu aðeins til bráðabirgða enda sjálfur orðinn aldinn að árum.

Þorsteini líkar ekki að lífeyrissjóðir muni verða að fjárfesta meira erlendis undir verndarstefnu ríkisstjórnarinnar í stað þess að fjárfesta í krónum án gengisáhættu  Viðreisnarkrónunnar?

Í öllum tilvikum verða þeir  að fjárfesta gjaldeyrisvarasjóð Seðlabanka sem þeir geta raun gert í dag til að tryggja hag launþega.

En gjaldeyrisvarasjóðurinn Seðlabankans er flestur í skuld.  Fæ ég og aðrir öllum mínum krónum skipt? Og hvernig verða fasteignir landsmanna verðlagðar eftir að samstarfið hefst?

Hvernig verður breytingin framkvæmd Hr. Þorsteinn Pálsson?

Og tæknilega lausnin og tímaramminn?

Sýndi Þorsteinn Pálsson sig sem stjórnmálamaður að vera mjög mikill framkvæmdamaður eða röskur til snöggrar ákvarðanatöku. Er hann líklegur til að klára mál á stuttum tíma?

Gæti hann líklega komið nauðsynlegum samningum við ESB í gegn og lofað inngöngu Íslands í sambandið á næsta kjörtímabili til að koma þessum krónudraumsýnum sínum í framkvæmd? 

"Cherzes la femme",segja Fransmenn; Hvað er á bak við loforð svona trymbla eins og Þorsteins Pálssonar. Eru þeir sjálfir menn til að standa við svona risastór orð eða eru þetta allt bara óraunhæfir  pípudraumar? 

Veldur hver á heldur?

Verður maður ekki að horfa fyrst og fremst á manninn sjálfan eins og Hannes banki sagði mér að hann gerði.

Horfa á manninn en ekki Ecxeltöfluna þar sem allt gengur upp?

Á maður sem kjósandi að horfa á mennina og spyrja sig hvort þeir séu líklegir til stórræða?

Eru þeir með fortíðarsögu sem við getum treyst? 

Ég átta mig ekki fyllilega á hvað sé þráhyggja og hvað séu raunhæfir möguleikar sem vinstrimenn og Evrópusinnar eru að kveðja í haugum sínum sem þeir kalla hóla.