Sú góðhjartaða

Rósa Björk Brynjólfsdóttir, sem sveik flokkssystkini sín og kjósendur  án þess að depla auga, er nú þess um komin að úthella samúð yfir Afgani og býður þeim hingað í fjölda af sérstakri göfugmennsku sinni. 

Hún skrifar í Fréttablaðið boðsbréf svofellt:

"Mikil óvissa ríkir í Afganistan og algjört áfall að talíbanar hafi lagt landið undir sig.

Eins og í öllum stríðum hafa átökin síðustu 20 ár bitnað mest á saklausum íbúum landsins. Konur og börn eru 80% þeirra tæplega 3 milljóna Afgana sem hafa flúið heimili sín frá því stríðið hófst. Fjöldi Afgana sem flýja til Evrópu hefur vaxið mikið og sérstaklega afganskra barna á flótta.

Þátttaka Íslands í Afganistan var ein umfangsmesta aðkoma okkar að verkefni öryggismála, endurreisnar og eflingu stjórnarfars í erlendu ríki. Landið er eitt af okkar áherslulöndum í þróunarsamvinnu og áherslan á stuðning við afganskar konur og jafnréttismál. Vegna stuðnings íslenskra stjórnvalda við innrásina í Afganistan og þátttöku í friðargæslu, berum við ábyrgð og skyldu til að sýna Afgönum stuðning.

Ekki bara af því að það er hluti af okkar skyldum á alþjóðavettvangi, heldur af því við tókum þátt í því að byggja landið upp eftir stríðsátök.

Nú þegar bæði félagsmálaráðherra og forsætisráðherra hafa lýst því yfir að skoða þurfi nánar móttöku afganskra flóttamanna, þá er rétt að minna á að þessir ráðherrar lofuðu 2019 að taka á móti viðkvæmum hópum afganskra flóttamanna en þau loforð hafa ekki raungerst.

Eins og loforð sömu ráðherra um móttöku barna á flótta í Moria-flóttamannabúðunum sem brunnu til grunna á síðasta ári. Ekkert hefur spurst til þeirra flóttabarna næstum ári síðar. Trúverðugleikinn í málefnum flóttafólks er því ekki mikill. Við þurfum að ákveða strax hvers konar stuðningur gagnast Afgönum í neyð sem okkur ber að styðja við, til dæmis móttaka kvenna og barna og samstarfsfólks Íslendinga í Afganistan.

Við verðum að vinna þétt með hinum Norðurlöndunum, Flóttamannastofnun S.Þ., ESB og taka virkan þátt í umræðum á vettvangi NATO, hjá Sameinuðu þjóðunum og í Mannréttindaráði S.Þ. Setjum núna sérstakan fókus á málefni flóttamanna frá Afganistan og ákveðum strax að setja umsóknir Afgana sem hafa sótt um hæli hér á landi í forgang.

Styðjum Afgana út frá ábyrgð okkar og reynslu. "

Hún telur sig þess umkomna að þenja samúð sína yfir fyrrum flokkssystur Katrínu Jakobsdóttur og segja henni fyrir verkum.Hún þruglar um ábyrgð og skyldur sem sjálf sýndi slíku algera fyrirlitningu.

Mikil lifandis ósköp er manneskja með svona sjálfhverfa skapgerð sem ekkert sér nema eigin fram og frægð mér á móti skapi. Mér finnst óhugnanlegt ef kjósendur meta einskis heillyndi slíkrar manneskju þegar kemur að kjörborði í haust.

Manneskju sem skiptir um flokk og fylgismenn eins og aðrir skipta um sokka.

Og sýnu verra er ef hún á að stjórna því að hingað snjói inn Afgönum sem fengu vinnu á vegum Íslendinga í sinni heimabyggð?

Hvaða skuldbindingar höfum við gagnvart þessu fólki?Verður fólk ekki að taka ábyrgð á sjálfu sér?

Séu þetta landráðamenn í augum Talibana þá er þetta fólk ekkert sem okkur við kemur. Það hlýtur að taka ábyrgð á sjálfu sér og sínum gjörðum alveg eins og hver maður annar.

Allavega er karakter, hentistefna og góðhjarta Rósu Bjarkar  ekki af þeirri gerð að ég marki mikið.