Sofum við?

á meðan viðskiptatækifæri í virkjunum blasa við?

Hvar eru næstu virkjunaráform Íslendinga til stóriðju? Ekki bara  smávirkjanir heldur stórvirkjanir í stað hálendisþjóðgarða kommanna.

Barni Jónsson rafmagnsverkfræðingur,sá sívirki eldhugi, hefur áhyggjur af því að við sofum á verðinum í virkjanamálum eftir að við fengum martröð nýlega um að Straumsvík myndi loka vegna verðlækkana á áli.

Hann segir:

 

"Álverðstenging raforkuverðs hefur undanfarið lyft raforkuverðinu vel yfir 40 USD/MWh hérlendis, sem mundi líklega duga til að gera alla orkuverskostina í 3. áfanga verndar- og nýtingaráætlunar, bið og nýtingu, arðsama. Hann vitnar til Jesse Gary  forstjóra Century Aluminium á Grundartanga.

"Við hjá Century Aluminium teljum okkur vel búin undir að auka framleiðsluna.  Við erum að auka framleiðsluna í álverinu við Mt. Holly í Suður-Karólína og í álverinu í Hawesville í Kentucky. 

Afkastagetan í Kína var umfram eftirspurn, en er mögulega að ganga til baka nú, þegar eftirspurnin er mikil og vaxandi.  Við sjáum því tækifæri til að auka framleiðsluna og erum því að auka hana í þessum tveimur áður nefndu álverum. Fyrir utan það má auka framleiðsluna í Bandaríkjunum enn frekar, og hér á Íslandi höfum við skoðað leiðir til að auka verðmætasköpunina á Grundartanga." 

Norðurál ætlar að umbylta steypuskála sínum í líkingu við það, sem ISAL gerði fyrir áratug, þ.e. að taka upp framleiðslu þrýstimótunarsívalninga, sem eru núna og oft með miklu verðálagi ofan á LME-verðið á mörkuðum, svo að afurðaverðið er nú komið yfir 4000 USD/t. Þetta er sennilega mesta gósentíð í sögu ISAL. Steypuskálaumbyltingin á Grundartanga er mrdISK 15 fjárfesting og útheimtir um 10 % fjölgun starfsmanna, en sáralitla viðbótar orku. Hins vegar áformar Norðurál framleiðsluaukningu upp á 10 kt/ár upp í 330 kt/ár. 

Hjá ISAL er öllum kerum haldið gangandi og styttist í hámarksstraum í öllum kerskálum, sem gefur ársframleiðslugetu um 215 kt/ár.  Tekjuskattur af fyrirtækinu verður drjúgur í ár, því að hagnaður júlí-ágúst 2021 nam um MUSD 40  eða rúmlega mrdISK 5,0. 

 "Ég get reyndar vart hugsað mér betri stað til að framleiða ál en Ísland.  Hér er framleitt hágæðaál og magn kolefnis, sem fellur til við framleiðsluna, er með því minnsta, sem þekkist.  Það er jafnframt gott að starfa á Íslandi. 

Þróunin á orkumörkuðum mun hafa áhrif í þessu efni. Það er síðan spurning, hvernig Íslendingar sjá fyrir sér orkumarkað sinn í framtíðinni.  Ég segi sem framleiðandi, að Ísland er afar ákjósanlegur staður fyrir álframleiðslu."

Skýrar getur Jesse Gary ekki tjáð sig á þá lund, að hann hefur hug á frekari fjárfestingu og framleiðslu áls á Íslandi.  Til að samningar náist þarf hins vegar 2 til.  Íslandsmegin er vart að sjá nokkurt lífsmark í þá veru að vilja selja álfélagi enn meiri orku og fá hingað tugmilljarða fjárfestingu. 

Deyfð og drungi afturhaldsins hefur eitrað út frá sér.  Nú vantar baráttumenn til að brjóta hlekki hugarfarsins, eins og á 7. áratug 20. aldar, þegar innflutningshöft voru afnumin og stórfelld iðnvæðing hafin með Búrfellsvirkjun og iðjuverinu í Straumsvík. "

Verðum við ekki að vakna og endurvekja virkjana og stóriðjuáhuga landsmanna. Nóg verður um úrtöluraddir af vinstri vængnum sem allt vilja drepa í dróma.Einn spekingurinn af þeim kanti lagði til í alvöru að leysa orkuvandann með því að loka Straumvíkurálverinu.  

Það tekur tíma að vinna á þessum röddum og niðurrifsöflum.Hefjum baráttuna strax og hættum að sofa á verðinum.

 

Athugasemdir

[Ómar Ragnarsson, 13.9.2021 kl. 17:07]

Ef við sofum, hvað þá um Bandríkjamenn sem ráða yfir mesta orkubúnti í formi gufuafls í Ameríku í Yellowstone; en segja að sá þjóðgarður sé "heilog vé" sem aldrei verði snert, ekki einn einasti af tíu þúsund hverum. 

[Grímur Kjartansson, 14.9.2021 kl. 10:46]

Það er ekki eins og það sé ekki nóg af lækjum til að virkja