Stóra bankaránið

 

Fór ekki endilega fram nú á dögunum . Heldur í hruninu 2008-2009

Af hverju segi ég það?

Það þyrfti lögfræðing með þekkingu á borð við til dæmis Jón Steinar til að setja þetta fram tölulega svo að ég ætla ekki að reyna slíkt. Enda er þessi upprifjun sjálfsagt einskis virði, heldur aðeins sett  á blað sem skora í borðstokkinn.

Það er hálf spaugilegt að sjá mannvitsbrekkurnar allt frá Birni Leví niður í vinstra liðið  hjá þjóðinni sem trúir því satt og stöðugt að peningar vaxi á trjánum og í vösum þeirra ríku sem hafi stolið þeim meðan þeir voru arður af  þrældómi fátæklinganna.

Fyrir þetta skrifa spekingar á borð við Þorstein Pálsson, leiðtogi Viðreisnar, lærðar og væntanlega vel borgaðar greinar í Fréttablað Helga Magnússonar sem aftur enginn veit hvar fær fjármuni til að borga líklegt stöðugt rekstrartap  samsteypu sinnar sem er málsvari  ESB á íslandi.

Það og aðrir miðlar Helga  reka linnulausan áróður fyrri inngöngu í Íslands í Evrópusambandið  með hurðum og gluggum og meðtalinn þá væntanlega aðild að væntanlegum Evrópuher sem á að skakka leikinn í smástríðum eins og kannski Úkraínu skrifar Þorsteinn þessi stöðugar áróðursgreinar um ágæti sitt og ESB.

 

Það  er ekki þverfótað á umræðuvettvangi fyrir álitsgerðum vinstri manna, sem eru vel helmingur þjóðarinn að ég áætla.  

Þeir storma saman kommaliði og samsafni úr  öllum flokkum niður á Austurvöll með spjöld þar sem þeir vita að sjónvarpið sér    þeim fyrir ókeypis áhorfi á í kvöldfréttum.

Þemað er auðvitað aðkoma Bjarna Ben að því að hann hafi selt pabba sínum og frændum hluti í Íslandsbanka sem var seldur núna á dögunum að hluta til ofan á annað. Það er sama hvað sá maður segir sér til varnar, hann er sagður ljúga af þessu sama klassíska kommadóti sem sést á skjánum á Austurvelli ef þarf að rægja einhvern.

 

En hvað er verið að selja?

Hér á veltiárunum þegar útrásarvíkingarnir brunuðu um völl og Björgólfar á teinóttum fötum riðu á einkaþotum heimsálfanna  á milli var eitthvað til af ösnum eins og mér sem þeir náðu til fylgis við sig.

 Icesave var sögð þvílík gargandi snilld að maður féll í stafi yfir þessari  útrás sem lagði heiminn  flatann fyrir Landsbankanum og svo Kaupþingi seinna minnir mig.

Þegar ég gat fengið lán til að  kaupa hlutabréf í þessum snilldarbönkum hjá þeim sjálfum gerði ég það auðvitað og gleymdi því að hlutabréf eru of fjótt að falla í verði við minnsta andbyr  af því að ég  var blindaður af Björgólfasnilld og fávísri gróðavon en algeru reynsluleysi .

 

Þennan leik endurtók ég svo  í öllum hinum bönkunum þar sem voru Bakkavararsnillingar og Samskipaséní.

Svo kom krassið  og þessir bankar voru settir  allir á hausinn á einu kvöldi skilyrðislaust af Davíð Oddssyni sem var ekki til viðtals um neinar aðrar lausnir en sina eigin.

Okkur var sagt að það fyrsta  sem væri verðlaust væri hlutaféð í  gömlu bönkunum sem ég átti  með útrásarvíkingunum.

Það sem væri í fullu verðgildi væru skuldir ógjaldþrota einstaklinga eins og mín við bankana, útlánin, og svo innlánin auðvitað.

Þetta rynni óskemmt inn í þrotabúin, NIB og hvað þeir skýrðu þetta allt með alls  kyns millifærslum og trikkum, og færi til að endurreisa nýja banka á grunni hinna gömlu  en nú í einkaeigu ríkisins með pólitíska stjóra á hverju strái sem tóku furstalegar  þóknanir  við hvert fótmál.

Við gömlu hluthafarnir vorum svo rukkaðir til síðasta eyris. Enginn sagði okkur hvernig nýi Landsbankinn tlil dæmis hefði eignast allan marmarann ,Kjarvalana, fasteignirnar eða annað handfast  við hrunið. Það hefði bara fylgt.

Svo voru erlendir skuldheimtumenn.

Þeir höfðu ekki þorað að afskrifa þá alveg og kúguðu þá með hótunum um altjón með stöðugleikaframlagi til að greiða stórfellda skatta í staðinn sem var ríkissjóði veruleg búbót og má halda þeirra nafni Sigmundar og Bjarna á lofti.

Að þessu  stóðu þeir Sigmundur Davíð og  Bjarni Benediktsson af myndarskap sem þeim verður seint fullþakkað.Enda tóku þeir sig vel út saman svona fjallmyndarlegir og ungir menn.

Mér finnst að þeirra pólitíska samstarf meðan það varði  hafi verið eitt það best lukkaða á seinni árum  allavega utanfrá séð þar til skuggabaldurinn Jóhannes Kr. sprengdi það í beinni útsendingu með hjálp annarra opinberra samsærishunda.

Sigmundi Davíð og Miðflokknum var svo greitt pólitískt  rothögg, verðskuldað eða óverðskuldað yfir bjórkrúsum, og hefur hann né flokkur hans ekki borið sitt barr síðan.

Klausturmál  kommanna og aðför Báru Halldórsdóttur úr skjóli hjólastóls öryrkjans var svo annað lúabragð  sem slæm viðbót.  En það var framið í eigin fíflaskap og reynsluleysi.

Jæja en málið er augljóst.

Sumar eignir voru bara hirtar úr búum gömlu bankanna sem full verðmæti sem voru útlánin og spariinnlagnirnar stóðu á móti þeim skiljanlega en nú ábyrgðist ríkið mismuninn. Og eignaðist þá skiljanlega  bankanna alfarið.

 

 Aðrar eignir  voru afskrifaðar að fullu sem voru eign gömlu hluthafanna,. Þær bara hurfu en voru greiddar að fullu.

En við gömlu hluthafarnir máttum bara horfa á starfsemina utanfrá og framhald hennar.

 Bankasýslu Ríkisins sveif yfir vötnunum em milliliður milli ríkisins og bankanna. Við máttum  sjá nýja bankastjóra setta yfir herlegheitin og skilanefndirnar skipaðar. Laun greidd til valdra lögfræðinga af óþekktum stærðargráðum,.

 Og  borga fíflaskuldirnar okkar vegna hlutabréfakaupanna í árdaga að viðlagðri aðför að lögum.

 

Nema hvað?

Er hægt að sætta okkur?

Hugsanlega með því að taka gamla hlutaféð verðtryggt og stofna sjóð sem væri í hlutfallseign gömlu hluthafanna . Hlutabréf sem hefðu verið keypt með peningum en ekki kaupaukum eða bónusum væru í A flokki en hin í B flokki

Þessi sjóður væri í ráðstöfun hvers banka og hefði það hlutverk að veita lán til samfélagsverkefna.

Á einhverju tilteknu tímabili yrðu ákveðin hlutabréf í A flokki dregin út og greidd eigendum eða erfingjum. Þegar þetta væri búið mætti fara eins að með B flokkinn.

 

Þannig væri með einhverjum lögkrókum hægt að koma eitthvað til móts við óánægju okkar gömlu braskaranna og gera samfélagsgagn um leið. 

Sjóðurinn færist sem eigið fé bankans og styrkir hann.

Þannig væri stóra bankaránið uppgert að einhverju leyti.

 

Athugasemdir

[Jónas Gunnlaugsson, 21.4.2022 kl. 14:09]

Þakka þessa góðu upprifjun.

Allir geta skilið að peningur er aðeins bókhald. Tveir , þrír, fjórir setjist niður og velti vöngum um peninginn. 

Sesar skyldi peningakerfið, og tók eða keypti allar nálægar gull námur og setti fast verð á gullið. 

Þá gátu allir treyst á gull peninginn, fóru með hann til gullsmiðsins og seldu og fengu annan gullpening í staðin.

Sesar lét brenna bókasafnið í Alexandríu, til að fólkið gleymdi þekkingunni. 

Það er eins og í dag, allar fréttir ritskoðaðar, og kennslu efnið í Háskólunum kemur frá stórfyrirtækjunum ((getur misskilist) með keyptum prófessorum) eða styrkjum sem koma ef stórfyrirtækin eru sátt við kennslu efnið.

Sesar byggði stórkostlega byggingar, og var drepinn.

finna slóð.

Lincoln skildi peningakerfið, og borgaði stríðið með því að skrifa sjálfur peninginn. 

Peningurinn varð, verðlaus, gömlu víxlararnir prentuðu oftast miklu meira af peningunum til að eyðileggja hann. 

Jackson, vildi að ríkið prentaði peninginn, en dó í embætti. 

Kennedy fór að prenta silfur dollar, en hann var skotinn. 

Regan, vildi skipa nýjan bankastjóra Alþjóðabankans. 

Þá var hann og tveir eða þrír menn með honum skotnir og aðeins særðir. 

Regan hætti við að skipta um bankastjóra í Alþjóðabankanum. 

Þetta er allt sagt eftir mynni, og laga ef þarf. 

Egilsstaðir, 21.04.2022   Jónas Gunlaugsson