Jæja,komin kreppa !

Jæja, þá er komin kreppa, -líklega djúp og löng.  Allt á leiðinni lóðbeint til andskotans. Atvinnuleysi blasir við og óðaverðbólga byrjuð. Krónan í frjálsu falli og úrvalsvísitalan sömuleiðis.

 

Nú mega Gaflararnir fara að naga sig í handarbökin fyrir að hafa látið bæjarstjórann sinn fífla sig til að fella stækkun álversins í Straumsvík. Fyrir mér er þetta sönnun fáránleika svokallaðs íbúalýðræðis, þar sem þeim óupplýstustu  er falið að leysa spurningu dagsins um mál sem þeir skilja ekki.

 

Hvernig hefði nú litið út í þjóðfélaginu ef þetta slys hefði ekki orðið ? Væri líf og fjör í Stramsvík núna og virkjanir í Þjórsá hugsanlega komnar á stað ?  

 

Núna er ekkert að heyra nema söngurinn í  umhverfisvitringunum. Fréttaflutningur er helst um það, að þar sem Björk  hafi  lýst sig andsnúna orkufrekum framkvæmdum á gamla landinu,  þá beri okkur að taka fyllsta til tillit til umhverfisskoðana þessa frægasta Íslendings fyrr og síðar.  Enda þarf Björk ekki að svara því á hverju við hin eigum að lifa.  Og það er talað og talað en lítið virðist  gerast að dómi Alþýðusambandsins.

 

Hversu langt á að ganga í pólitískri undanlátssemi við fólk eins og Þórunni Sveinbjarnardóttur umhverfisráðherra, sem reynir leynt og ljóst að bregða fæti fyrir stóriðjuframkvæmdir. Hversu dýru verði verða efnahagslegar ógöngur keyptar með því og því að halda Össuri Skarphéðinssyni smáiðnaðarráðherra við völd ? Eða þá við við Ingibjörgu Sólrúnu utanríkisráðherra, sem  hlálega eyðilagði milljarðsframboðið til Öryggisráðsins með því að móðga Condolesu Rice útaf Guantanamo. Hún lætur forsætisráðherra í ríkisstjórn hennar  sitja undir því með sérstakri yfirlýsingu frá sér,  að samstarfsflokknum séu að kenna  lyktir Baugsmála.  Ófarir íslenzka réttarkerfisins í því máli séu  Sjálfstæðisflokknum að kenna .   Hans sé  ábyrgðin  á því íslenzka dómsapparati  sem ónýtir hvert málið á fætur öðru með vegna hægagangs og fyrninga.

Hvaða pólitíska tilgangi þjónaði þetta útspil formanns Samfylkingarinnar og utanríkisráðherra í ráðuneyti Geirs Haarde ? Á ég að dást að henni fyrir ?   Mér sýnist að Samfylkingin sé í raun varla stjórntækur flokkur.  Þetta er mér óskiljanlegur hrærigrautur af gömlum krötum og kommum, sem eiga ekkert sameiginlegt nema ofurtrú á Evrópubandalaginu og  umræðustjórnmálum,  sem eru yfirleitt síbylja um allt og ekkert,  án minnstu vonar um mögulegar niðurstöður eða aðgerðir. Allt velþekkt frá borgarstjórnarárum Alfreðs og Ingibjargar. Mikið finnst mér á hann Geir minn lagt að þurfa að fást við þetta lið, sem hefur greinilega mun meiri áhuga á friðun flökkuísbjarna heldur en lausn efnahagsvanda líðandi stundar. 

 

VG hef ég lengi álitið væru naumast  stjórntækur flokkur  heldur því þeir eru yfirleitt á móti flestu sem nöfnum tjáir að nefna. Ef til vill ekki nógu ígrundað.   Þeir eru nefnilega samleitari hópur en Samfylkingin, þar sem  um nokkuð hreina  gamaldags komma er að ræða.   En flestir  hafa sitt verð og það hafa íslenzkir kommar sannað í gegnum tíðina, að kæfubelgurinn er þeim hjartfólgnari en flest annað í lífinu. Enda snúast jú stjórnmálin oft  mest um feitmetið í kjötkötlunum að því að sumir segja.

 

Ef ekkert gengur hjá þessari ríkisstjórn í stóriðjumálum, þá fer ég fyrir mitt leyti að ókyrrast í kerppuhugleiðingunum.  Og því velti ég fyrir mér  í mínu  bloggábyrgðarleysi : Skyldi hugsanlega  vera hægt að kaupa VG til fylgis við stóriðju og virkjanir ?  Og þá fyrir hvaða verð  ? Hvaða persónuafslátt ? Hvaða fjármagnstekjuskatt ? Hvaða stóreignaskatt ? Hvaða hátekjuskatt ?  Allt í mínum augum aukatriði hjá því að byggja upp orkulindirnar og afleiddan iðnað.

 

Svo geta menn bara hugsað það á hinn bóginn hvernig það yrði, að láta vinstri flokkana undir forsæti Ingibjargar og Steingríms J  taka við núna, jafnvel með Jón Baldvin í aftursætinu. Myndi klukkan snúast aftur til 1971 og alls þess sem eftir það gerðist  næstu áratugina ?

 

Hvað um það, þá verða núverandi fjármálavandræði  ekki löguð með holtaþokuvæli  þeirra Samfylkingarmanna um Evrópubandalagið og hversu betra sé að hafa Evru en krónu þessa dagana.  Skyldu íslenzkir sparifjáreigendur sætta sig við hæstu bundna innlánsvexti 4.99 % eins og Kreissparkassarnir í Þýzkalandi bjóða í þeirri minnst 3.6 % verðbólgu sem þar er núna ?  Myndi einhver ekki gráta gömlu verðtryggðu krónuna sína  við þær aðstæður ? Og þó að mönnum þyki nóg um íslenzka útlánsvexti þá ættu menn bara að kynna sér yfirdráttarkjörin  í Þýzkalandi. 

 

Írar voru rétt í þessu að fella Lissabonsáttmálann, sem átti að klastra uppí stjórnarskrána, sem enginn vildi.  Nú tala ráðamennirnir þeirra um að það verði að láta þá kjósa aftur sem fyrst. Þeir bara verði að samþykkja. Rétt eins og Borgarstjórnarflokkur Sjálfstæðismanna í Reykjavík krefst þess að byggja í Vatnsmýrinni þrátt fyrir yfirgnæfandi andstöðu íbúanna við lokun Reykjavíkurflugvallar. Þetta er fyrir mér enn eitt táknið um vandræðaganginn í Evrópubandalaginu. Þetta er ekki ein þjóð eins og keppinauturinn Bandaríkin eru. Þau geta talað einni röddu og beitt aflinu í eina átt undir einum fána. Það getur Evrópubandalagið aldrei gert. 

 

Evrópubandalagið  mun aldrei ná árangri sem jafnast á við Bandaríkin.  Þrátt fyrir öll sín Megavandamál eru Bandaríkin sú eina kjölfesta sem heimurinn getur reitt sig á. Það eina afl sem getur staðið gegn hryðjuverkaógninni sem siðmenntaða heiminum stafar af íslömsku barbararíkjunum eða brjáluðum einræðisherrum,- hversu lengi sem það nú verður. Evrópubandalagið sýndi ótvírætt ómegn  sitt  þegar þjóðarmorðin  á Balanskaga hófust. Umræðustjórnmálin sýndu sig þá að geta leyst akkúrat ekki neitt. Bandaríkin urðu eins og oft áður að taka að  sér pakkann í  blóðugum bakgarðinum hjá Evrópuræflunum, sem gátu bara talað og talað.

 

En aftur til Evrópubandalagsins og líðandi stundar. Mér finnst Hannes Hólmsteinn hitta naglann á höfuðið þegar hann rifjar upp afstöðu Loðins Lepps, sendimann Noregskonungs, árið 1280. Þá sagði þessi legáti að konungur myndi víst líta til Íslendinga í náð,  þó að þeir afsöluðu sér þeim fornu réttindum  sem þeir vildu standa á.

 

Framhald  kóngsnáðarinnar  sem Loðinn Leppur lofaði þekkti allavega Jón Sigurðsson fullvel. Það ætti að benda mönnum á að yfirleitt betri er einn fugl í hendi en tveir í skógi.  Núna er á ferðinni akkúrat hliðstæða  við málflutning Loðins Lepps á sínum tíma.  

Við valdaframsalið til ESB , sem Samfylkingin boðar Íslendingum sem fagnaðarerindi sitt, er því lofað að litið verði til okkar í náð, ÁN þess að slegið sé af meginreglum ESB,  til dæmis um sameiginlegar fiskveiðistjórnun  frá Brüssel.  Sérstök ótímasett náðarstund fyrir Íslendinga hjá ESB á að vera okkur næg trygging. Svo er gert mikið úr  þeim áhrifum sem við eigum að fá sem væntanlegt brotabrot í ráðum og nefndum.   Ekki kaupi ég það frekar en annað í málflutningi Samfylkingarinnar um kosti Evrópusambandsaðildar.

 

Það er þó klárt að kommarnir eru massívir gegn Evrópubandalaginu eins og Sjálfstæðisflokkurinn er að langmestu leyti.  Því er ég ekki svo óánægður með Steingrím J. þegar öllu er á botninn hvolft. Maður getur þó séð litinn á honum fyrirfram  að mestu leyti sem er yfirleitt erfiðara með kamelljónin í Samfylkingunni.

 

Í mínum huga er eina leiðin fyrir okkur útúr öldudalnum í gegnum erlenda fjárfestingu í virkjunum og stóriðju. Verði undanbrögð á er hér vá fyrir dyrum. Föndur í leður, fjallagrös og hvalaskoðun dregur skammt  ef  aðra  atvinnu verður hér ekki að fá.

 

Enn einu sinni erum við Íslendingar teknir í bólunum þegar handrukkarinn  bankar  um nótt .  Engar tilbúnar varnaráætlanir virðast vera til sem hægt er að setja í gang þegar ísbirnir kreppunnar ganga á land.. Fjármálapaníkkinn hellist yfir okkur eins og enginn hafi búist við svo gæti farið.

 

Ég er smeykur inní mér við þá tilhugsun að það  komi kaldur vetur eftir þetta stutta sólarsumar.  Í mig þarf að telja kjark og þor svo ég leggist ekki í þunglyndi og svartagallsraus.  Þá er eins gott að einhverjir þeir leiðtogar verði fyrir mig til staðar,  sem setja upp sólgleraugun eins og hann Davíð gerði þegar aðrir töluðu um myrkrið svarta og dollarinn fór í 110..  Bíti á jaxl og segi ; Upp með húmorinn !  

Íslendingurinn hefur séð það svartara frá því að hann Loðinn Leppur var hér á ferð síðast.

 Og öll él birtir upp um síðir. En höfum það ekki lengra en hægt er að komast af með. Það er svo fjandi leiðinlegt í kreppunum.

Athugasemdir

[Magnús Þór Hafsteinsson, 17.6.2008 kl. 17:33]

Takk fyrir mig. Hér var margt gott af viti mælt eins og von var til.