Jæja,komin kreppa !

Jæja, þá er komin kreppa, -líklega djúp og löng.  Allt á leiðinni lóðbeint til andskotans. Atvinnuleysi blasir við og óðaverðbólga byrjuð. Krónan í frjálsu falli og úrvalsvísitalan sömuleiðis.

 

Nú mega Gaflararnir fara að naga sig í handarbökin fyrir að hafa látið bæjarstjórann sinn fífla sig til að fella stækkun álversins í Straumsvík. Fyrir mér er þetta sönnun fáránleika svokallaðs íbúalýðræðis, þar sem þeim óupplýstustu  er falið að leysa spurningu dagsins um mál sem þeir skilja ekki.

 

Hvernig hefði nú litið út í þjóðfélaginu ef þetta slys hefði ekki orðið ? Væri líf og fjör í Stramsvík núna og virkjanir í Þjórsá hugsanlega komnar á stað ?  

 

Núna er ekkert að heyra nema söngurinn í  umhverfisvitringunum. Fréttaflutningur er helst um það, að þar sem Björk  hafi  lýst sig andsnúna orkufrekum framkvæmdum á gamla landinu,  þá beri okkur að taka fyllsta til tillit til umhverfisskoðana þessa frægasta Íslendings fyrr og síðar.  Enda þarf Björk ekki að svara því á hverju við hin eigum að lifa.  Og það er talað og talað en lítið virðist  gerast að dómi Alþýðusambandsins.

 

Hversu langt á að ganga í pólitískri undanlátssemi við fólk eins og Þórunni Sveinbjarnardóttur umhverfisráðherra, sem reynir leynt og ljóst að bregða fæti fyrir stóriðjuframkvæmdir. Hversu dýru verði verða efnahagslegar ógöngur keyptar með því og því að halda Össuri Skarphéðinssyni smáiðnaðarráðherra við völd ? Eða þá við við Ingibjörgu Sólrúnu utanríkisráðherra, sem  hlálega eyðilagði milljarðsframboðið til Öryggisráðsins með því að móðga Condolesu Rice útaf Guantanamo. Hún lætur forsætisráðherra í ríkisstjórn hennar  sitja undir því með sérstakri yfirlýsingu frá sér,  að samstarfsflokknum séu að kenna  lyktir Baugsmála.  Ófarir íslenzka réttarkerfisins í því máli séu  Sjálfstæðisflokknum að kenna .   Hans sé  ábyrgðin  á því íslenzka dómsapparati  sem ónýtir hvert málið á fætur öðru með vegna hægagangs og fyrninga.

Hvaða pólitíska tilgangi þjónaði þetta útspil formanns Samfylkingarinnar og utanríkisráðherra í ráðuneyti Geirs Haarde ? Á ég að dást að henni fyrir ?   Mér sýnist að Samfylkingin sé í raun varla stjórntækur flokkur.  Þetta er mér óskiljanlegur hrærigrautur af gömlum krötum og kommum, sem eiga ekkert sameiginlegt nema ofurtrú á Evrópubandalaginu og  umræðustjórnmálum,  sem eru yfirleitt síbylja um allt og ekkert,  án minnstu vonar um mögulegar niðurstöður eða aðgerðir. Allt velþekkt frá borgarstjórnarárum Alfreðs og Ingibjargar. Mikið finnst mér á hann Geir minn lagt að þurfa að fást við þetta lið, sem hefur greinilega mun meiri áhuga á friðun flökkuísbjarna heldur en lausn efnahagsvanda líðandi stundar. 

 

VG hef ég lengi álitið væru naumast  stjórntækur flokkur  heldur því þeir eru yfirleitt á móti flestu sem nöfnum tjáir að nefna. Ef til vill ekki nógu ígrundað.   Þeir eru nefnilega samleitari hópur en Samfylkingin, þar sem  um nokkuð hreina  gamaldags komma er að ræða.   En flestir  hafa sitt verð og það hafa íslenzkir kommar sannað í gegnum tíðina, að kæfubelgurinn er þeim hjartfólgnari en flest annað í lífinu. Enda snúast jú stjórnmálin oft  mest um feitmetið í kjötkötlunum að því að sumir segja.

 

Ef ekkert gengur hjá þessari ríkisstjórn í stóriðjumálum, þá fer ég fyrir mitt leyti að ókyrrast í kerppuhugleiðingunum.  Og því velti ég fyrir mér  í mínu  bloggábyrgðarleysi : Skyldi hugsanlega  vera hægt að kaupa VG til fylgis við stóriðju og virkjanir ?  Og þá fyrir hvaða verð  ? Hvaða persónuafslátt ? Hvaða fjármagnstekjuskatt ? Hvaða stóreignaskatt ? Hvaða hátekjuskatt ?  Allt í mínum augum aukatriði hjá því að byggja upp orkulindirnar og afleiddan iðnað.

 

Svo geta menn bara hugsað það á hinn bóginn hvernig það yrði, að láta vinstri flokkana undir forsæti Ingibjargar og Steingríms J  taka við núna, jafnvel með Jón Baldvin í aftursætinu. Myndi klukkan snúast aftur til 1971 og alls þess sem eftir það gerðist  næstu áratugina ?

 

Hvað um það, þá verða núverandi fjármálavandræði  ekki löguð með holtaþokuvæli  þeirra Samfylkingarmanna um Evrópubandalagið og hversu betra sé að hafa Evru en krónu þessa dagana.  Skyldu íslenzkir sparifjáreigendur sætta sig við hæstu bundna innlánsvexti 4.99 % eins og Kreissparkassarnir í Þýzkalandi bjóða í þeirri minnst 3.6 % verðbólgu sem þar er núna ?  Myndi einhver ekki gráta gömlu verðtryggðu krónuna sína  við þær aðstæður ? Og þó að mönnum þyki nóg um íslenzka útlánsvexti þá ættu menn bara að kynna sér yfirdráttarkjörin  í Þýzkalandi. 

 

Írar voru rétt í þessu að fella Lissabonsáttmálann, sem átti að klastra uppí stjórnarskrána, sem enginn vildi.  Nú tala ráðamennirnir þeirra um að það verði að láta þá kjósa aftur sem fyrst. Þeir bara verði að samþykkja. Rétt eins og Borgarstjórnarflokkur Sjálfstæðismanna í Reykjavík krefst þess að byggja í Vatnsmýrinni þrátt fyrir yfirgnæfandi andstöðu íbúanna við lokun Reykjavíkurflugvallar. Þetta er fyrir mér enn eitt táknið um vandræðaganginn í Evrópubandalaginu. Þetta er ekki ein þjóð eins og keppinauturinn Bandaríkin eru. Þau geta talað einni röddu og beitt aflinu í eina átt undir einum fána. Það getur Evrópubandalagið aldrei gert. 

 

Evrópubandalagið  mun aldrei ná árangri sem jafnast á við Bandaríkin.  Þrátt fyrir öll sín Megavandamál eru Bandaríkin sú eina kjölfesta sem heimurinn getur reitt sig á. Það eina afl sem getur staðið gegn hryðjuverkaógninni sem siðmenntaða heiminum stafar af íslömsku barbararíkjunum eða brjáluðum einræðisherrum,- hversu lengi sem það nú verður. Evrópubandalagið sýndi ótvírætt ómegn  sitt  þegar þjóðarmorðin  á Balanskaga hófust. Umræðustjórnmálin sýndu sig þá að geta leyst akkúrat ekki neitt. Bandaríkin urðu eins og oft áður að taka að  sér pakkann í  blóðugum bakgarðinum hjá Evrópuræflunum, sem gátu bara talað og talað.

 

En aftur til Evrópubandalagsins og líðandi stundar. Mér finnst Hannes Hólmsteinn hitta naglann á höfuðið þegar hann rifjar upp afstöðu Loðins Lepps, sendimann Noregskonungs, árið 1280. Þá sagði þessi legáti að konungur myndi víst líta til Íslendinga í náð,  þó að þeir afsöluðu sér þeim fornu réttindum  sem þeir vildu standa á.

 

Framhald  kóngsnáðarinnar  sem Loðinn Leppur lofaði þekkti allavega Jón Sigurðsson fullvel. Það ætti að benda mönnum á að yfirleitt betri er einn fugl í hendi en tveir í skógi.  Núna er á ferðinni akkúrat hliðstæða  við málflutning Loðins Lepps á sínum tíma.  

Við valdaframsalið til ESB , sem Samfylkingin boðar Íslendingum sem fagnaðarerindi sitt, er því lofað að litið verði til okkar í náð, ÁN þess að slegið sé af meginreglum ESB,  til dæmis um sameiginlegar fiskveiðistjórnun  frá Brüssel.  Sérstök ótímasett náðarstund fyrir Íslendinga hjá ESB á að vera okkur næg trygging. Svo er gert mikið úr  þeim áhrifum sem við eigum að fá sem væntanlegt brotabrot í ráðum og nefndum.   Ekki kaupi ég það frekar en annað í málflutningi Samfylkingarinnar um kosti Evrópusambandsaðildar.

 

Það er þó klárt að kommarnir eru massívir gegn Evrópubandalaginu eins og Sjálfstæðisflokkurinn er að langmestu leyti.  Því er ég ekki svo óánægður með Steingrím J. þegar öllu er á botninn hvolft. Maður getur þó séð litinn á honum fyrirfram  að mestu leyti sem er yfirleitt erfiðara með kamelljónin í Samfylkingunni.

 

Í mínum huga er eina leiðin fyrir okkur útúr öldudalnum í gegnum erlenda fjárfestingu í virkjunum og stóriðju. Verði undanbrögð á er hér vá fyrir dyrum. Föndur í leður, fjallagrös og hvalaskoðun dregur skammt  ef  aðra  atvinnu verður hér ekki að fá.

 

Enn einu sinni erum við Íslendingar teknir í bólunum þegar handrukkarinn  bankar  um nótt .  Engar tilbúnar varnaráætlanir virðast vera til sem hægt er að setja í gang þegar ísbirnir kreppunnar ganga á land.. Fjármálapaníkkinn hellist yfir okkur eins og enginn hafi búist við svo gæti farið.

 

Ég er smeykur inní mér við þá tilhugsun að það  komi kaldur vetur eftir þetta stutta sólarsumar.  Í mig þarf að telja kjark og þor svo ég leggist ekki í þunglyndi og svartagallsraus.  Þá er eins gott að einhverjir þeir leiðtogar verði fyrir mig til staðar,  sem setja upp sólgleraugun eins og hann Davíð gerði þegar aðrir töluðu um myrkrið svarta og dollarinn fór í 110..  Bíti á jaxl og segi ; Upp með húmorinn !  

Íslendingurinn hefur séð það svartara frá því að hann Loðinn Leppur var hér á ferð síðast.

 Og öll él birtir upp um síðir. En höfum það ekki lengra en hægt er að komast af með. Það er svo fjandi leiðinlegt í kreppunum.

Já var það ekki !

Auðvitað dæmdu þeir Jón Súllenberger í hlutfallslega þyngstu refsinguna. Fyrir að gjöra veg Baugs beinan. Hver er sá sem getur neitað Baugi um greiða og ætlast til að lifa það af ?

Jafn mikið fær Súllenberger og sjálfur Jón Ásgeir,- heila 3 mánuði skilorðsbundið í 2 ár.  Sláttuvélin hans Tryggva varð honum heldur dýrari eða 12 mánuðir skilorðsbundið í 2 ár.

Ég held að í Bandaríkjunum hefði dómsniðurstaðan orðið öðruvísi svona í ljósi Enron-sögunnar og ótal annara dæma. Þar virðast  lögin látin gilda og þeim framfylgt ákveðið. Menn eru handteknir og lagðir í járn hvað sem þeir heita ef grunur er um saknæmt athæfi. Manni getur bara ofboðið hvernig þeir leyfa sér að koma fram við fína menn. Þar bekkjast menn ekki við lögregluna og sleppa með það. Hér geta  menn kýlt pólitíin átölulítið og samúðin er alltaf með götustráknum en ekki lögreglumanninum sem þarf að gera það sem foreldrarnir áttu að vera búnir að gera. Skólarnir mæla svo upp agaleysið gagnvart kennurunum og skrílsleg hegðun unga fólksins vvirðist fara sífellt versnandi með virkum stuðningi heimskra foreldra.

Ég held að það sem við köllum íslenzkt réttarkerfi eigi að velja sér verk eftir vexti. Það hefur enga burði til að fást við fjölþjóðleg viðskiptaveldi, sem geta kostað því til sem þarf í lögfræðingaleigur og málaflækjur. Innbrot í sjoppur, landamerkjadeilur og sauðfjármörk, fylleríispústra og að koma lögum yfir alla sem hafa rasistískar kynþátta-og innflytjendaskoðanir ,  geta verið dæmi um hæfileg verkefni fyrir íslenzka réttvísi. 

Íslenska réttarkerfið getur hvort sem er aðeins takmarkað verndað þegnana gegn skipulagðri glæpastarfsemi því  fæstir ofbeldisþolendur þora að kæra af ótta við verra.  Glæpamenn halda flestir ótrauðir áfram iðju sinni eftir að þeir játa og er sleppt í beinu framhaldi. Það eru  heldur ekki ekki til næg tugthús til að hýsa dæmda enda umhyggjan öllu meiri fyrir sálarlífi delinkventa heldur en þjáningum þolenda.   Enda sýnist manni  líka svo hafa verið ástatt fyrir þjóðarsálinni alla Íslandssöguna frá Órækju Snorrasyni og Sturlu Sighvatssyni til þessa dags. 

 Mikið er hann Baugur góður og þeir Bónusfeðgar líka.  Búnir að gera svo margt fyrir okkur lítilmagnana. Blessaðir öðlingarnir

www.baugsmalid.is

Mér finnst ekki úr vegi að fólk fari inná síðu Jóns Geralds Sullenbergers um Baugsmalið. En þessi Jón verður líklega sá sem hvað þyngsta refsingu hlýtur í því máli. Þó aðeins  fyrir þjónustu sína við þá Baugsfeðga.

Á síðunni kemur fram yfirlit yfir það hvernig feðgarnir ganga í sjóði almenningshlutafélagsins Baugs til þess að kaupa upp hlutaféið í félaginu, taka það af markaði og leggja undir sig sjálfa.

Þeir hafa  víst verið sýknaðir af þessu atriði í undirrétti á einhverjum tæknibrellum.  En staðreyndirnar eru hinsvegar skýrar  Lánveitingar manna í þeirra stöðu til sjálfs sín eru ólöglegar fyrir alla aðra. En þeir virðast mega það. Skoðum  eftirfarandi glefsu úr yfirliti Sullenbergers:

 

" Framburður Lindu Jóhannesdóttur

Í yfirheyrslu yfir Jóni Ásgeiri, var honum kynntur tölvupóstur frá Lindu, þáverandi fjármálastjóra Baugs hf. til hans sjálfs og Tryggva Jónssonar, dagsettan 14.ágúst 2001 þar sem Linda gerir athugasemdir til þeirra m.a. vegna skuldastöðu á "Lán til framkvæmdastjóra" og ber þar hæst lán til Gaums ehf., Fjárfars ehf., Jóns Ásgeirs, Kristínar systur hans og Jóhannesar, föður hans.

Skuldastaðan sem Linda gerir athugasemdir við var eftirfarandi og nemur rúmlega 500 milljón krónum!

Gaumur ehf

264.429.882 krónur

Fjárfar ehf

218.000.000 krónur

Jón Ásgeir

25.067.180 krónur

Kristín Jóhannesdóttir

3.786.727 krónur

Jóhannes Jónsson

17.039.530 krónur

Jón Ásgeir er spurður hver hafi verið hans viðbrögð við þessum athugasemdum fjármálastjórans sem hún er að gera í tengslum við 6 mánaða uppgjör 2001.

Jón Ásgeir svarar orðrétt í yfirheyrslu sinni: "Hann segist ekki muna eftir þessu".

Jón Ásgeir er einnig spurður í yfirheyrslu hvort útbúin hafi verið einhver skuldaskjöl varðandi lánveitingar til Gaums ehf. og hvort Gaumur hafi lagt fram einhverjar tryggingar fyrir greiðslu lánanna.

Hann svarar orðrétt:

"Jón Ásgeir kveðst telja að svo hafi ekki verið. Þar sem félagið sé mjög eignasterkt hafi það verið traustur skuldari. Það hafi aldrei verið neinn vafi meðal stjórnenda Baugs hf., stjórn og endurskoðenda Baugs hf. að Gaumur væri borgunarmaður fyrir þessum viðskiptalánum".

Hvernig myndi Glitnir banki sem er að stærstum hluta í eigu Baugsmanna í gegnum FL group, bregðast við ef aðili myndi sækja um nokkur hundruð milljón króna lán án trygginga og vísa í "félag mitt er mjög eignasterkt, þið þurfið ekki að hafa neinar áhyggjur".

Myndi Glitnir banki veita slíkt lán ?

Rétt er að taka fram að allir stjórnarmenn almenningshlutafélagsins Baugs hf. neita því harðlega að hafa vitað um þessa lánastarfsemi Baugs hf. og hvað þá heimilað hana. Þeir einfaldlega vissu ekkert um þessa "sjálftöku-bankastarfsemi" forstjórans, Jóns Ásgeirs.

Þorgeir Baldursson, stjórnarmaður í Baug hf. segir t.d. varðandi lánveitingar til Fjárfars sem voru m.a. notaðar til að kaupa 10-11 verslunarkeðjuna eftirfarandi í framburði sínum hjá lögreglu:

"Aðspurður segir Þorgeir það alveg klárt mál að Jón Ásgeir hafi ekki haft heimild til að ráðstafa fjármunum Baugs hf. með því að lána félagi í hans eigu sjálfs". "

Það er ofvaxið mínum skilningi að stjórnarmenn og framkvæmdastjórar geti þannig löglega lánað sjálfum sér fé með þessum hætti úr sjóðum almenningshlutafélags til að kaupa þetta sama hlutafélag , sem þeir eru að reka í umboði allra hluthafa,  útaf markaði, og þvinga þarmeð aðra hluthafa til að láta af hendi eign sína.

Ef þetta er í lagi þá finnst mér að engann varði um einhvern tittlingaskít í lífi þessara aðalsmanna um báta, bíla  eða sláttuvélar. Frekari farsi í réttarsal finnst mér vera algerlega óþarfur. Íslenzka réttarkerfið á að halda sig við það sem það ræður við,  svo sem innbrot í sjoppur og stúta við stýrið en ekki vera að skipta sér af því hvað hinir stóru gera.  Þeir eru líka svo góðir og búnir að gera svo margt gott fyrir okkur ræflana að það á að láta þá í friði.