Leita í fréttum mbl.is

Hvernig á að leysa málið?


Saigon endurtekning

Af vef RÚV:

"Harðir bardagar geisa í Kunduz, höfuðborg samnefnds héraðs í norðanverðu Afganistan, milli afganska stjórnarhersins og talibana. AFP-fréttastofan hefur þetta eftir yfirvöldum og íbúum í borginni. Amruddin Wali, sem situr í héraðsstjórn Kunduz, greinir frá því að barist sé um alla borg. Nýjustu fregnir herma að borgin sé fallin í hendur talibana þótt enn sé barist á götum hennar og að fjórða héraðshöfuðborgin, Sar-e Pol, sé líka fallin í hendur talibana.
 

Fréttin var uppfærð klukkan 06.45 og aftur kl. 08.15

Kunduz-búinn Abdul Aziz, sem tíðindamaður AFP ræddi við í síma í morgunsárið, sagði algjöra ringulreið ríkja í borginni. „Talibanar eru komnir á aðaltorgið í borginni,“ sagði Aziz, „og flugvélar varpa á þá sprengjum.“ Seint á sjöunda tímanum í morgun barst svo fréttaskeyti frá AFP þar sem fullyrt er að Kunduz sé fallin í hendur öfgaíslamistanna sem kalla sig talibana. 

Mikið áfall fyrir Kabúlstjórnina 

Talibanar hafa  nú náð þremur héraðshöfuðborgum á sitt vald frá því á föstudag; Saranj i Nimros-héraði í suðvestri og Sheberghan í Jawzjan héraði í landinu norðvestanverðu. Hernám Kunduz-borgar er enn meiri sigur fyrir þá og að sama skapi feiknarhögg fyrir stjórnarherinn og stjórnina í Kabúl, þar sem hún er töluvert stærri en hinar tvær til samans og hernaðarlega mikilvægari líka.

Fjórða borgin féll í morgun

Nokkru eftir að fréttir bárust af því að Kunduz væri fallin bárust þau tíðindi að bærinn Sar-e Pol, höfuðborg samnefnd ríkis í Norðvestur-Afganistan, væri líka komin í hendur talibana. Sar-e Pol er fámenn höfuðborg í afar dreifbýlu ríki. Þar búa um 50.000 manns en ríflega 630.000 í héraðinu öllu. En þótt hún sé ekki stór eða fjölmenn er fall hennar enn eitt áfallið fyrir Kabúlstjórnina á síðustu vikum og boðar ekkert gott fyrir framhaldið.

Talibanar hafa náð ríflega hálfu landinu á sitt vald enda hefur stjórnarherinn nánast yfirgefið hinar dreifðari byggðir og einbeitt sér að því að verja lykilborgir og bæi frá því að erlend ríki tóku að draga herafla sinn frá landinu í maí. Talibanar sækja hins vegar æ harðar að mörgum þessara borga og virðist stjórnarherinn ekkert ná að hamla gegn þeirri sókn. Fall fjögurra héraðshöfuðborga á þremur dögum; Saranj á föstudag, Sheberghan í gær og Kunduz og Sar-e Pol í dag staðfestir það. 

Bandaríkjamenn töldu um hríð að þeir hefðu náð um það samkomulagi við talibana, að þeir myndu láta af árásum að fyrra bragði þar til Bandaríkjaher væri farinn úr landi, og setjast að samningaborðinu með stjórninni í Kabúl eftir það. Atburðarás síðustu daga bendir til þess að talibanar hafi ekki skilið niðurstöður viðræðna þeirra með sama hætt."

Þetta þýðir nýja flóttamannabylgju til Vesturlanda og þar með aukningu hælisleitenda til Íslands.

Hversu mörgum ætlum við að taka við frá Afganistan?


Hvernig?

verður skólastarfið framkvæmt með bólusettum og óbólusettum nemendum saman í stofum?

Af hverju frestum við ekki öllum skólum til áramóta og sjáum til hvort við höfum náð einhverjum tökum á veirunni?

Eða hvernig gerum við þetta?


Þetta er í boði hér

Svo segir í Staksteinum Morgunblaðsins í dag:

"Sósíalistastjórnin í Venesúela situr enn þrátt fyrir að hafa komið þessu áður ríka landi á vonarvöl og þrátt fyrir að allt bendi til að hún hafi tapað kosningum fyrir þremur árum. ---

Sósíalistastjórnin situr líka þrátt fyrir að talið sé að yfir fimm milljónir manna hafi flúið landið á síðustu árum og að þaðan streymi um 5.000 á dag. ---

Þar sem áður var velmegun í krafti olíulinda er nú viðvarandi skortur í boði sósíalismans. Fólk fær ekki mat og jafnvel þó að hann sé í boði hefur það ekki efni á honum. Lágmarkslaun voru til dæmis þrefölduð í maí vegna viðvarandi óðaverðbólgu en duga þó ekki fyrir einu kílói af kjöti. ---

Eitt af ráðum sósíalistanna er að skera ítrekað núllin af þjóðarmyntinni, bólívarnum. Árið 2008 skar þáverandi forseti, Hugo Chavez, burtu þrjú núll, eftirmaðurinn Nicolas Maduro felldi niður fimm núll fyrir þremur árum og nú á að bæta um betur og taka burt sex núll. Samtals 14 núll! ---

Mikill efnahagssamdráttur hefur ríkt í landinu í átta ár og ekkert útlit fyrir bata að óbreyttri stjórn. Og það er ekki heldur útlit fyrir breytingar á stjórn landsins, því að stjórnvöld tryggja sér völdin með bolabrögðum og hervaldi. ---

A frek sósíalista í Venesúela eru ekkert einsdæmi. Þau eru aðeins enn ein staðfesting þess að sósíalismi leiðir ekkert af sér annað en örbirgð almennings."

Það er vonum seinna að þessar hugsjónir frá Venezúela nái til Íslands. Fyrrum Baugsþjónninn og Villueigandinn úr Arnarnesi, Gunnar Smári Egilsson,  boðar frelsun landsins okkar með framboði Sósíalistaflokks síns.

Í stað olíulindanna þar hefur hann fiskimiðin umhverfis landið, hugvit og menntun þjóðarinnar  og fallvötnin til að höndla með.

Þau gefa honum líklega möguleika á að strika nokkur núll af krónunni okkar, innan eða utan ESB, ef hann lendir í samsteypu með Samfylkingarflokkunum þeirra Loga Más,  Talna Bensa, Þorgerðar Katrínar og Þorsteins Pálssonar.

Þetta er í boði hérna í kosningunum í 25. september næstkomandi sem þá verða alveg eins síðustu kosningarnar hérlendis að venezúelskri og sovézkri fyrirmynd.

 
 
 
 

Gömul minning

er geymd hjá gömlum íhaldsgaurum sem fengu ordru um það í Viðreisnarstjórninni(ekki þeirrar sem vill nú skreyta sig með stolnu nafni) að kjósa Alþýðuflokkinn(Konan mín af Hlaðaíhaldinu á Selfossi hefur ekki fyrirgefið mér ennþá þá gerð) til að tryggja stjórnarsamstarfið.

Spurning er hvort við verðum að endurtaka þetta í haust til að skellurinn verði ekki of mikill fyrir Kommana í VG? Lána þeim valin atkvæði? Það sýnist nauðsynlegt að þessi stjórn haldi frekar áfram heldur en að litlu ljótu flokkarnir komist til áhrifa? Gunnar Smári eða Björn Leví, Herre Gud!

Gömul minning gæti rifjast upp.


Stýrum við ekki álaginu

í Leifsstöð?

Ráðum við ekki hversu margir mega lenda á degi hverjum svo að okkar fólk ráði við fjöldann.

Eða eru ferðaskrifstofurnar að stjórna aðfærslunni ?

Ég hélt að við gætum stjórnað álaginu.

 


Hvað annað?

á að koma í stað bólusetninga?

Á útvarpi Sögu er þrumað gegn bólusetningum. Á Bloggsíðum fer allskyns fólk hamförumum vegna hættunnar af aukaverkunum bólusetninga.

Má ekki spyrja; Hvað annað er hægt að gera?

Sleppa öllu lausu? Leyfa þeim að fá Covid19 sem vilja ekki bólusetningu?

Fregnir eru á SkyNews um dauða hraustmennis sem taldi sig ekki þurfa bólusetningu vegna atgervis síns.

Hvað annað vill sú alvísa Þórdís Björk Sigurþórsdóttir í stað bólusetninga?


Eru Demokratar sexaðri en Rebbarnir?

Eru fleiri skandalar af þessum toga í kring um Demokrata en Republikana? 

Clinton?

Roosewelt?

Kennedy?

Cuomo?

Eru Rebbarnir eitthvað náttúruminni en Demmarnir?

Eða bara kjarkminni?

Biden og Pelosi  eru sögð megafúl yfir þesu öllu.

Eða er þetta sexerí allt bara kynt upp af Rebbunum og þá helvítið hann Trump auðvitað þar á bak við?


Okkur vantar alvöruleiðtoga

segir Talna Bensi. 

 

Skyldi hann halda að hann sé hinn útvaldi? Maður sem samflokksmenn hans vilja hvorki sjá í efsta eða neðsta sæti á framboðslista flokksnefnunnar sem hann stofnaði? Afrits af samfylkingunni?

Dr. Bensi skrifar í Mogga í dag:

Í vor lést Poul Schlüter, sem lengst allra var for­sæt­is­ráðherra í Dan­mörku eft­ir stríð. Þegar hann lést voru frétta­skýrend­ur í Dan­mörku sam­mála um að ákvörðunin um að festa dönsku krón­una við þýska markið myndi halda nafni hans lengst á lofti. Hann fórnaði sjálf­stæðum gjald­miðli fyr­ir stöðug­leika. Árið 1990 voru kosn­ing­ar í Dan­mörku og Íhalds­menn notuðu pla­köt með mynd af Schlüter með yf­ir­skrift­inni: Hvem ell­ers? eða Hver ann­ar?

Þetta gerðist ekki í einu vet­fangi. Fast­geng­is­stefn­an var tek­in upp árið 1982, en fyrstu árin þurfti ít­rekað að fella gengi dönsku krón­unn­ar gagn­vart mark­inu. Ástæðan var að verðbólga var á þess­um árum meiri í Dan­mörku en í Þýskalandi. Árið 1986, eft­ir fjögra ára aðlög­un, var gengið svo fest, fyrst við markið og svo evr­una frá 1999. Form­lega er mark­miðið að halda sveifl­um inn­an +/-​2,25% frá gengi evr­unn­ar, en í raun eru frá­vik­in smá titr­ing­ur frem­ur en sveifl­ur.

Fáir draga í efa að stöðug­leik­ann í dönsku efna­hags­lífi und­an­farna ára­tugi megi þakka því að gengi gjald­miðils­ins er fast. Fólk get­ur treyst því að virði pen­ing­anna verði það sama eft­ir ár og það var í gær. Dan­ir hafa reynd­ar hafnað því að taka upp evr­una sem gjald­miðil, þó að þeir noti hana í raun (með mynd af drottn­ing­unni). Þessi sér­viska er ekki ókeyp­is. Í krepp­unni árið 2008 þurftu Dan­ir að hækka stýri­vexti tals­vert um­fram evru­lönd­in sem olli dönsk­um fyr­ir­tækj­um nokkr­um auka­kostnaði. Mark­miðið um stöðuga krónu hélst þó í Dan­mörku meðan sú norska og sænska veikt­ust og ræf­ill­inn á Íslandi varð nán­ast verðlaus og ekki nýti­leg­ur í viðskipt­um milli landa.

Á sama tíma og danska krón­an haggaðist ekki gagn­vart evru má segja að krón­an hafi hrunið. Í byrj­un sept­em­ber 2008 var skráð gengi evr­unn­ar um 120 krón­ur. Mánuði seinna ákváðu banka­stjór­ar Seðlabank­ans að lána Kaupþingi gjald­eyr­is­vara­sjóð lands­manna, degi áður er bank­inn varð gjaldþrota. Í kjöl­farið hrundi gengi krón­unn­ar. Op­in­ber­lega fór evr­an í 190 krón­ur í höft­um, en á frjáls­um af­l­ands­markaði í 300 krón­ur. Krón­an missti 60% af verðgildi sínu, nán­ast á einni nóttu. En það þarf ekki að fara svona langt aft­ur í tím­ann til þess að sjá af­rek krón­unn­ar. Á sjö mánuðum í fyrra rýrnaði hún um tæp­lega 20% gagn­vart evru.

Geng­is­breyt­ing­ar eru til­færsla á verðmæt­um. Þeir ríku geta varið sig, ólíkt hinum. Hag­fræðing­ar þegja flest­ir þunnu hljóði yfir þess­ari geng­isó­stjórn. Sjálf­stæð skoðun gæti komið þeim í ónáð hjá þröng­sýn­um stjórn­völd­um. Það er ein­fald­ast að halda kjafti og vera sæt­ir.

Íslend­ing­ar reyndu fast­geng­is­stefnu fyr­ir ald­ar­fjórðungi með góðum ár­angri. Verðbólga lækkaði og efna­hags­lífið var í jafn­vægi í nokk­ur ár. En svo sprungu menn á limm­inu og gáf­ust upp á stöðug­leik­an­um. Við átt­um eng­an Schlüter. Og eig­um ekki enn.

Höf­und­ur er stærðfræðing­ur og stofn­andi Viðreisn­ar.

Höf­und­ur: Bene­dikt Jó­hann­es­son

Skyldi Bensi sjá eitthvað samhengi í þessu gruni krónunnar og kjarasamninga sem ekki var innistæða fyrir? Hvernig hefði hann leyst þau mál með því að gengisbinda kaupgjaldið en sleppa öðrum þáttum lausum?

Er þetta alvöruleiðtoginn með næga hagfræðisýn á gjaldmiðla sem okkur vantar?


Kosningablað?

Nú Síðast í júlí fer ég að hugleiða blaðaútgáfu á vegum Sjálfstæðisflokksins sem mér er alltaf nokkuð hugleikin.

Ég er þá búinn að starfa árum saman með Jóni Birgi Péturssyni blaðamanni þeim afbragðsmanni að útgáfu Sjálfstæðisblaðs í Kópavogi.

Ég held að hann hafi kveikt einhver gamlan neista í mér, hugsanlega gamalt gen frá langafa Jóni Ólafssyni sem aldeilis kom nú við blaðamennskuna á sinni tíð.

Ég gekk með í maganum að framlengja VOGA-hugtakið á landið og skrifaði því  eftirfarndi pistil:

Blaðaútgáfa byggð á hugsjónum en ekki peningum !

Ég hef lengi haft áhuga fyrir því, að Sjálfstæðismenn gæfu út blað á
landsvísu.

Þetta er líka eini flokkurinn sem hefur einhverja grundvallarheimspeki til að fara eftir. Hún var skrifuð niður í tveimur málsgreinum þegar flokkurinn var stofnaður og hefur ekki verið breytt síðan.

Sjálfstæðisstefnan hefur staðið tímans tönn þó að einhverjir hafi reynt að snúa útúr henni í gegnum tíðina með málskrúði og laga hana þannig að eigin þörfum. Reka kjaftæðið ofan í blekbullara eins og nýkommann Gunnar Smára eða litlu flokkana ljótu.

Ég hef hugsað mér það,  að þetta blað væri skrifað af Sjálfstæðismönnum eingöngu  og hugsanlega dreift líka af hinum öflugu flokksfélögum  sem til eru á hverjum stað
Ef félagarnir tæku  þátt í þessu þá eykur þetta félagsvitundina og þannig yrði flokkurinn stærri. Við upplifðum slíka vakningu í Kópavogi stundum fyrir kosningar þegar Gunnar Birgisson var og hét.

Þetta blað myndi fjalla um stjórnmál og áherzlur sjálfstæðismanna auk þess að vera kannski  létt og lifandi. Það yrði ekki galopið fyrir skrifum frá utanflokksmönnum frekar en tilefni gæfust til. Fyrst og fremst baráttutæki fyrir þann stjórnmálaflokk, sem meginmáli skiptir fyrir landið og landsmenn hafa líka fylkt sér um.

Blaðinu  yrði dreift eitthvað um allt land og kæmi út öðru hverju þegar tilefni gæfist til. En núna fyrst og fremst fyrir septemberkosningarnar.  Ég held að þannig kæmumst við nær fólkinu sem sæi að við erum ekki þær grýlur sem andstæðingarnir segja að við séum.

Ég held að við gætum fengið einhverjar auglýsingar og styrki   til þess að láta þetta standa undir sér, þó að við hefðum auðvitað ekki aðgang að bankaveldinu eða Bónusi. 

Munurinn væri sá að fólk gæti treyst því að þetta blað gengi ekki erinda neins annars en þeirra almannasamtaka sem Sjálfstæðisflokkurinn er. Hvað þá að það  væri ofurselt ranghugmyndum eða sjálfsáliti einstakra manna. 

 

Það er eiginlega enginn endir á því hvað úr þessu gæti orðið.Þetta blað hefði alltaf síðasta orðið í stjórnmálum.
Ef við byrjuðum fljótlega þá hygg ég að vígstaða Sjálfstæðisflokksins  gæti orðið allt önnur
þegar kemur að næstu kosningum. Fólkið myndi sjá að flokkurinn á ekki bara erindi við fólk til að betla atkvæði um kosningar heldur vill hann ræða við fólkið og leita það uppi til þess.

Ég hef talað fyrir daufum eyrum með þetta nokkuð lengi. Enginn af forystumönnum flokksins hefur gefið hætishót fyrir svona hugmyndir.

 

Hér í Kópavogi trúa menn  því samt margir, að útgáfa Voga hafi skilað einhverjum árangri í Kópavogi. Eða kannske bara forðað verri útreið en raun ber vitni. En kannske var  þetta fólk bara á einhverju ímynduðu egóflippi. Það er auðvitað erfitt að fullyrða neitt eftirá í pólitík en okkur fannst þetta.

Vogar hafa verið gefnir út í bráðum 60 ár. Þeir eru auðvitað Kópavogsblað Sjálfstæðisflokksins í bæjarstjórninni og skrifa því mest um mál sem ná ekki útfyrir bæinn. En miðað við viðtökurnar sem ég hef nú fylgst með í ein 20 ár, þá hef ég ekki ástæðu til að ætla annað en  þetta mætti útvíkka í landsmálin.

Ég kem ekki auga á annað stjórnmálaafl í landinu en Sjálfstæðisflokkinn,  sem getur tekið upp viðspyrnu þeirrar gróðavæðingar sem mótar mestalla prentumræðu í landinu. 

Allt drukknar í poppmennskunni og því sem peningavaldið ákveður að fólkið fái að sjá, .... jólaguðspjallið er í boði ......, .....það er ...... sem færir ykkur það....

Af hverju gefumst við svona upp fyrir þessu nýríka liði öllu ? Ég veit hinsvegar ekki hversu margir myndu  lesa Moggann fyrir peninga ef væri ekki fyrir minningargreinarnar, sem eru kannske síðustu leifar mannlegheita í fjölmiðlum á Íslandi. Hitt er allt selt.

Ég er auðvitað gamaldags og úreltur fyrir löngu.  Þó er ég sæmilega tölvulæs og get fylgst með því sem fyrir augu ber.  En mér finnst Íslendingar um þessar mundir láta mata sig á skoðunum og segja sér fyrir verkum af fólki sem er hvorki fært til þess né heppilegt eins og leigupennar útgáfufélaganna eru.

Mér finnt við þurfa nýjar raddir þó  kverúlantarnir megi fyrir mér vera áfram á Útvarpi Sögu.    Kannske les unga fólkið ekki neitt nema fréttir af músíkk og tilboðum í Bónus og aðrir kæra sig kollótta, þannig að prentmiðlar utan auglýsinga eigi ekkert erindi.  Samt kjósa yfir 80 % þannig að liljur vallarins vaxa á akrinum einhversstaðar.

Ég vildi þessvegna bara koma þessu frá mér ef einhver skyldi slysast til að lesa þetta. Ég er hættur að skrifa í Moggann þar sem ég hætti að fá þar inni og hef því ekki annan vettvang en þennan bloggvettvang.  

Þetta er kannske dautt mál og þar með er það búið.   Mér finnst samt Íslendinga nú til dags vanta hugsjónir og meðvitund um þá ábyrgð, sem fylgir því að vera Íslendingur.  Eiga þetta land og söguna án þess að vera í spreng með að breyta því í eitthvað fjölmenningarfyrirbrigði og gefa það til framandi fólks, þó það sé önnur saga. „ 

 Já, ekki varð þetta að veruleika fremur en margt annað sem manni dettur í hug. Unga fólkið trúir á Facebook og Twitter eins og Trump hefur svo snilldarlega notfært sér.En jafnokar Trump eru hinsvegar ekki á hverju strái.

ÓLi Björn gæti með aðstoð góðra manna komið út einu svona blaði eða tveimur fyrir kosningarnar í september. Kannski hefði það áhrif til að kveða niður bullið og álygarnar með hreinum íhaldsáróðri. Bara einhliða áróður og staðreyndir.

Hreinræktað Kosningablað!

 


Innblástur

skáldsins Horst Wessel er eiginlega hjartnæmur í barnslegri trú sinni á betri heim. Engan veginn einstakur fyrir Þýzkaland heldur einfeldninga allra tíma sem bíða eftir frelsuninni.Rétt eins og Píratarnir okkar sem vilja breytingar breytinganna vegna eins og Björn Leví skrifar.

The words to the "Horst Wessel Song" were published in September 1929 in the Nazi Party's Berlin newspaper, Der Angriff (The Attack) which Joseph Goebbels owned and ran.

 
Hitler Youth giving the Hitler salute; Germans were required by law to make the salute during the singing of the "Horst Wessel Song"[22]

Die Fahne hoch! Die Reihen fest geschlossen![a]
SA marschiert mit ruhig festem Schritt.[b]
𝄆 Kam'raden, die Rotfront und Reaktion erschossen,
Marschier'n im Geist in unser'n Reihen mit. 𝄇

Die Straße frei den braunen Bataillonen.
Die Straße frei dem Sturmabteilungsmann!
𝄆 Es schau'n aufs Hakenkreuz voll Hoffnung schon Millionen.
Der Tag für Freiheit und für Brot bricht an! 𝄇[c]

Zum letzten Mal wird Sturmalarm geblasen![d]
Zum Kampfe steh'n wir alle schon bereit!
𝄆 Schon flattern Hitlerfahnen über allen Straßen.[e]
Die Knechtschaft dauert nur noch kurze Zeit! 𝄇

(repeat first stanza)

Raise the flag! The ranks tightly closed!
The SA marches with calm, steady step.
𝄆 Comrades shot by the Red Front and reactionaries
March in spirit within our ranks. 𝄇

Clear the streets for the brown battalions,
Clear the streets for the storm division man!
𝄆 Millions are looking upon the swastika full of hope,
The day of freedom and of bread dawns! 𝄇

For the last time, the call to arms is sounded!
For the fight, we all stand prepared!
𝄆 Already Hitler's banners fly over all streets.
The time of bondage will last but a little while now! 𝄇[23]

 
  1. ^ Also: "dicht geschlossen"/"sind geschlossen"
  2. ^ Also: "mutig festem"
  3. ^ Also: "Tag der Freiheit"
  4. ^ Also: "Sturmappell"
  5. ^

Já það vantaði ekki að menn trúðu milljónum saman á Hakakrossinn og Adolf Hitler sem frelsarann.Því næst á Stalín. Og svo Maó.Og svo...

Að trúa á að eitthvað muni breyta öllu er ríkt í manninum.Horst Wessel var engin undantekning frá reglunni. Hann var gerður að píslarvotti þegar hann var drepinn, líklega mest út af óborgaðri húsaleiguskuld, þá kunni Jósef Göbbels ráð við því.

Það er um að gera að hafa innblástur því þannig byrjar baráttan til að hafa vit fyrir öðrum.

 

 


Yfirveguð skrif Brynjars

Níelssonar sýna muninn á þeim sem höndlað hafa allan sannleikann og hinum sem vilja hugsa sjálfstætt.

Brynjar skrifar á facebook:

 
 
 
"Gamli flokksbróðir minn, Gísli Marteinn, fór mikinn á Tvitter fyrir stuttu þegar hann kvartaði sáran yfir skilningsleysi íhaldsmanna á woke fólki sem hann segir frjálslynt fólk sem berjist fyrir mannréttindum og gegn Brexit. Woke fólkið, eða góða fólkið eins og það er stundum nefnt, þarf að halda vöku sinni gegn þessu vonda íhaldi. Mátti helst skilja á Gísla Marteini að allir þeir sem ekki vilja vera í ESB væru forpokaðir íhaldsmenn og stæðu gegn mannréttindum og alþjóðasamstarfi.
 
Vandamálið er bara það að þetta woke lið er ekkert frjálslynt og örugglega ekkert betra en annað fólk. Óhjákvæmilegur fylgifiskur frjálslyndis er umburðarlyndi. Að umbera fólk með aðrar skoðanir í stað útilokunar. Í raun er mest áberandi woke fólkið uppfullt af pólitískri rétthugsun, sem er annað nafn yfir ofstæki. Því finnst að mannréttindi, ekki síst tjáningarfrelsið, snúist bara um þeirra skoðanir og athafnir. Sjálfhverfan er algjör. Því finnst allt leyfilegt í nafni eigin réttlætis, jafnvel víkja til hliðar reglum réttarríkisins
Hæfileg íhaldssemi og hófleg þjóðerniskennd er lykillinn að stöðugleika, farsæld og framþróunar hvers samfélags. Það dugir þó skammt ef frelsi einstaklingsins er ekki i hávegum haft sem og frelsi í viðskiptum. Því er alþjóðasamstarf mjög mikilvægt enda byggist velferð hvers samfélags á því hvað við getum selt öðrum. Þetta vitum við sem stundum eru uppnefndir sem íhaldsmenn og ekki fastir í búbblu upp í Efstaleiti.
 
Svo bætti Gísli Marteinn um betur með færslu á Tvitter í gær þar sem íhaldsmenn(stundum kallaðir hægri öfgamenn þegar mikið liggur við) væru ekki bara á móti ESB og alþjóðasamstarfi heldur hötuðu almannaútvarp og RUV sérstaklega. RUV verður ekki meira almannaútvarp en aðrar útvarpsstöðvar við það eitt að ríkissjóður eigi allt hlutaféð.
 
Það er einkennandi fyrir woke fólkið að líta svo á að þeir sem eru með aðrar skoðanir sé hatursfólk. Ég hata ekki RUV þótt ég telji það úrelt í núverandi mynd og telji ekki forsvaranlegt að láta almenning greiða marga milljarða á ári svo vinir og vandamenn þar geti verið á einkaflippi og farið einungis að lögum þegar hentar. Ég hata heldur ekki ÁTVR þótt ég telji það úrelt kompaní og að smásöluverslun sé betur fyrir komið hjá einkaaðilum, eins og annar samkeppnisrekstur.
 
Ég ætla ekki að halda því fram að Gísli Marteinn sé uppfullur af hatri en skrif hans bera greinileg merki um mikla andúð og óþol gagnvart andstæðum skoðunum. Slíkt fólk getur ekki skreytt sig með fjöðrum frjálslyndis. Ef það er ekki beinlínis ofstækisfullt þá er það að minnsta kosti stíflað af frekju."
 
Það er einmitt einkennið á íhaldsmönnum að þeir vilja fara hægt í breytingar og ekki bara breyta breytinganna vegna eins og Pírataspámennirnir Björn Leví og hans nótar þrugla um heldur breyta til bóta. 
 
Og ef breytingar leiða ekki til bóta þá eiga menn ekki að hika við að stíga skrefið til baka.
 
Það verður enginn minni af því að endurskoða fyrri afstöðu yfirvegað og skynsamlega og því sé ég eftir fýlupkanum Brynjari  Níelssyni af þingi.
 

« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Halldór Jónsson
Halldór Jónsson

verkfræðingur, flugdellukall, tennis-og badmintonspilari

-ekki góður í neinu af þessu-

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (22.9.): 1
  • Sl. sólarhring: 11
  • Sl. viku: 41
  • Frá upphafi: 3421447

Annað

  • Innlit í dag: 1
  • Innlit sl. viku: 33
  • Gestir í dag: 1
  • IP-tölur í dag: 1

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Eldri færslur

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband