Sprengisandur

sem er nafn á spjallþætti ritstjóra Fréttablaðsins sem enn heldur velli á Bylgjunni sem er útvarp í eigu sömu gömlu Baugsaðila og þetta málgagn Samfylkingarinnar er. Þátturinn breyttist lítt þó stjórnarskipti hafi orðið í landinu. Talendur úr fyrri ríkissjórm að stjórnandanum meðtöldum hamast þar yfirleitt á völdum fulltrúum núverandi stjórnaflokka og reyna að kjafta þá í hel með yfirgangi og frammíköllum.

Þeim kumpánum ritstjóranum og gamla ráðherranum varð þó ekki kápan úr því venjulega klæðinu með hann Ásmund Einarsson, sem gaf hvergi eftir með að reka til baka rangfærslur gamla ráherrans og ritstjórans sem beindust að því að reyna að sanna að öllu hefði aftur farið frá fyrri ríkisstjórn.Fóru þeir litla frægðarför i greipar bóndans.

Síðan koma þau Þórdís Lóa Þórhallsdóttir, Elsa Friðfinnsdóttir og Benedikt Jóhannesson á pall.Benedikt Jóhannesson talaði allgott mál fyrir hönd síns gamla skóla MR sem mér líkaði sem gamall nemandi þar. Af öllu talinu um styttingu náms til stúdentsprófs stendur upp úr fyrir mér að fimmta bekk í þeim skóla sem öðrum hafi verið og sé ofaukið og í honum læri menn ekki neitt sem þeir geti ekki annaðhvort lært með sjötta bekk eða bara ekki lært það sem óþarfa. Að því leyti skil ég ekki styttinguna nema sem sparnaðarleið.

Elsa fann aðvitað fátt jákvætt í starfsfumhverfi sínu við skúringar í Sjúkrahúsinu á Akureyri og kvartaði yfir yfirvinnu og lágu kaupi og Benedikt fáraðist yfir þeirri staðreynd að læknar geti selt sig erlendis.(Af hverju erum við þá að mennta lækna ókeypis?) Þórdís Lóa, sem fékk Pizzahut afhent úr risagjaldþroti hennar sjálfrar og Pálma í Fons árið 2011 dásamaði pizzabakstur í ESB-landinu Finnlandi í hlutfalli við Ísland. 

Þarna kemur saman einvalalið sem allt hamast á óánægju með allt og alla sem tengjast núverandi ríkisstjórn og allri andstöðu við inngöngu í ESB. Benedikt segist ætla að halda fund og hnykkja á um lausn læknadeilunnar í næstu viku úr því að hans gamli flokkur getur það ekki. Og ritstjórinn iðar af eftrvæntingu yfir mótmælaaðgerðum á Austurvelli í kjölfar skuldaniðurfærslunnar.  Elsa hvetur til mótmæla mótmælanna vegna og Benedikt kennir hroka valdamannanna um það að menn mótmæli.Mér fannst að þau ætluðu bæði að mæta. 

(Það er óneitanlega skemmtileg tilviljun að mótmæli eigi að koma beint ofan í þá ráðstöfun að dreifa bankasilfrinu yfir þingheim  í stað þess að greiða upp skuldir ríkissjóðs eins og formaður Heimdallar benti á á ÍNN. Hvernig væri að skoða með innflutning á indverskum læknum sem tala ensku og yrðu glaðir að vinna hérlendis undir handleiðslu íslenskra lækna sem þá gætu fengið hærra kaup og létt á vinnuálaginu?) 

Síðan fær Benedikt að sjálfsögðu tækifæri að endurtaka þjóðlygarnar um það að fólkinu hafi verið lofað að fá að greiða atkvæði um framhald aðildarviðræðnanna við ESB. Hann finnur því allt til foráttu að slíta tilgangslausum viðræðum við "vinaþjóðir okkar".(Þó að Bjarni hafi aldrei annað sagt en að aðildarviðræðum skyldi hætt og yrðu ekki hafnar á ný nema að undangenginni þjóðartkvæðagreiðslu þá tyggur Samfylkingin sömu lygarnar aftur og aftur).

Ritstjórinn úrskurðar um andlát fjórflokksins og spyr hvort fylgið við flokkanna sé ekki örugglega minnkandi og þessvegna sé nauðsynlegt að mótmæla á Áusturvelli á morgun. Elsa tekur undir nauðsyn mótmæla í stað þess að kjósa. Þórdís finnst hræðilegt að stoppa aðildarviðræðurnar og ótrúlega skammsýnt. Það koma tímar sem við getum komið Íslandi þangað inn seinna. Finnland sé með evru, engin verðtrygging, lágir vextir og mjög litlar launahækkanir og það sé hægt að gera áætlanir um pizzur 5 ár fram í tímann en ekki hér. Ótrúlega gaman sé að reka fyrirtæki í ESB. (Samt sé gott að geta breytt hratt á Íslandi(hvort sem hún er að vísa til áranna og gjaldþrotsins með Pálma í Fons eða ekki).

Henni finnst glórulaust að loka á aðildarviðræður. Ekkert mál að fara eftir reglugerðum og stöðlum. Það sé bara hugarástand. Benedikt bendir á að við séum 70 % í ESB og þeirra reglum og saknar þá auðvitað atkvædisréttar og raddar Íslands við borðið eins og hann segir. Það sé nú munur að hafa allt eins og í 28 öðrum löndum að reka fyrirtæki.Launing og krónan þurfi bara að breytast til þess að alt sé gott.  Elsa virðir sjónarmaið stjórnarflokkana en vill ekki loka einhverjum möguleikum með því að slíta viðræðum.

( Það er eins og fólkið hafi ekki heyrt af því að ESB er hætt viðræðunum sjálft þanniog að við erum ekki að slíta neinu sem ekki er á dagskrá þar á bæ).

Elsa heyrist mér segja búsáhaldabyltinguna hafi lofað að færa okkur stjórnmálaumræðu. Benedikt finnst hart að kurteisasti ráðherrann Bjarni Ben standi ekki við þau loforð sem hann hafi gefið um atkvæðagreiðslu um framhald aðildarviðræðna.Honum finnst að það hefðu verið svik við þjóðina að hann myndi ekki mæta í Sprengisand og fara þess ís stað á scrabble-mót þar sem hann hafði 13. sætið að verja af 18 keppendum. Þórdís Lóa segir Íslendinga vera handboltaþjóð og eigi að halda sig við það en ekki íshokkí eða scrabble.

Sigurjón talar um skoðanakönun síns blaðs um að Jón Gnarr njóti mest fylgis til að verða Forseti Íslands. Benedikt skammast yfir að óvenjulegasti stjórnmálamaður landsins skuli mæta lítilsvirðingu í sambandi við þá umræðu. Jón Gnarr hafi að vísu gert  klikkaða hluti en marga góða. Sigurjón hlær áberandi að þessu. 

Eftir þennan lestur er maður ámóta nær og eftir lestur á leiðurum Fréttalaðsins. Maður fær á tilfininguna að allt þjóðlífið sé orðið úti á sandinum ásamt öllum fjárrekstri Baugsliðanna (svo samlíking við Reynistaðabræður sé notuð).  En þeir hjá Baugi og Samfylkingunni eigetta og þeir megetta alle eins og Ingvihrafn á ÍNN.

Á Sprengisandi liggja blásin beinin ein og biða þess að ríkisstjórnin verði barin frá á Austurvelli eftir að mótmælendur hafa kokgleypt flugu Framsóknarflokksins um skuldaniðurfellinguna á morgun.

Obama land!

 

 

 

 

 

 

 

lítur þannig út sem pólitískt landslag Forsetans eftir kosningarnar til fulltrúadeildarinnar.

Hann er nokkuð einangraður í eigin landi kallkvölin.

Kannski svona álíka og DagurBé og Essbjörn í Flugvallarmálinu. 17 % geg n 82 % landsmanna sem vilja hafa flugvöllinn þar sem hann er á móti þeim DegiBé.

Þeir skilja líklega aldrei neitt, hvorki Obama né þeir kumpánar DagurBé og Essbjörn.

Hvað varð af Sjálfstæðisflokknum?

mínum gamla sem ég gekk ungur á hönd?

Þá talaði flokkurinn um eign fyrir alla. Talaði fyrir séreignar stefnunni í húsnæðismálum. Húsnæðismálalán fyrir alla sem gátu náð sér í fokheldan kofa.  Það var ekki búið að finna upp greiðslumatið þá enda hefðum við fæst staðist það. Húsnæðismálalán var eina lánið sem maður átti víst ef íbúðin var undir 125 m2 og dugði svona fyrir helmingi af fokheldi. Fokheldið stóð undir því að tryggja lánið og greiðslumat skipti ekki máli þess vegna.  Lágir vextir og lengi án verðtryggingar sem þó breyttist fljótlega á minni ævi. 

Síðan bréfaguttarnir fengu flest völd í þjóðlífinu og bankarnir fengu einkaleyfi á bankamargfaldaranum til þess að búa til rafpeninga, þá fær enginn lán nema að hann geti sannað fyrst að hann þurfi ekki á því að halda.  Þar er greiðslumatið góða hindrun fyrir kjarkmikla fólkið sem vill búa hér og er reiðubúið að leggja á brattan eins og Íslendingar áður fyrr, sem tautuðu fyrir sér á ,móti allri skynsemi: "Þetta reddast einhvernveginn." Nú er allt sem ekki gengur upp á Excel ónýtt og afskrifað og því er engu til hætt.Unga fólkið sekkur niður á stig svartsýni og uppgjafar og gefur frá sér að flytja af Hótel Mömmu.

Afleiðingin er sú að unga fólkið er langt komið með að gefa frá sér alla von um að það geti nokkurn tímann eignast eigin íbúð ef það starfar ekki í fjármálageiranum heldur eru vísindamenn, kennarar eða umönnunarstétt. Hverskonar þjóðfélag er þetta orðið?

Hvar er þjóðfélagið hans Jóns Þorlákssonar sem sagði gjör rétt, þol ei órétt, Ólafs Thors sem talaði um stétt með stétt og Eykons sem talaði um auðstjórn almennings, Bjarna Ben sem talaði um eign fyrir alla? Hvar eru þessar gömlu hugsjónir Sjálfstæðisflokksins?

Hvað höfum við fengið í staðinn fyrir Sjálfstæðisflokkinn okkar gamla?

Nú er bara talað um Búseta eða leigumarkaðsúrræði  DagsBé og Essbjörns sem lífsakkeri unga fólksins. Sumir segja að það vilji ekki láta húsnæðismyllustein vera um hálsinn á sér eða lifa í einhverjum gamaladags lífsstíl en  geta flutt til Noregs þegar að lystir.

Innflytjendur streyma svo inn í tómarúm brottfluttra og eru nú orðnir 10 % af þjóðinni. Eru þeir margir sem trúa því að  Nígeríumenn eða Arabar séu líklegir til að fylla þau menningarskörð sem unga norræna fólkið okkar skilur eftir sig vegna ræfildóms og skilningsleysis hinna nýkratísku stjórnmálamanna? Nýkratar hafa riðið húsum hér lengi og er glötun hinna gömlu gilda í réttu hlutfalli þar við ár frá ári.

Dugleysi sveitarstjórnarmanna okkar hér á höfuðborgarsvæðinu er algert og skilningsleysi þeirra á nauðsyn þess að styðja við unga fólkið með ódýrum og lánslóðum er svo kapítuli fyrir sig sem hlýtur að styðja við uppgjöf hugarins hjá æskufólkinu þegar það hugleiðir mögleika sína hérlendis eða erlendis. Enginn man lengur fólkið sem byggði Smáíbúðahverfið með eigin höndum  af því að það fékk tækifæri til þess. Nú er vandlega séð til þess að enginn getur fengið lóð nema borga fyrst 100.000 kr/m2 af byggingaráforminu fyrir lóðina til bæjarfélagsins og síðan 150.000 kr/m2 í hreinan hagnað til byggingabraskarans sem byggir húsið fyrir hann á 200.000kr/m2 byggingakostnaðarverði. þetta er málið í hnotskurn hér. Það er ekki svona úti á landi enn þá enda húsnæðisverð þar nær því bandaríska sem margir þekkja.

Hvar ertu minn gamli Sjálfstæðisflokkur sem ég trúði á í gamla daga?

"Flugvallarmálið er svartur blettur

á Sjálfstæðisflokknum og á innanríkisráðherra (Hönnu Birnu Kristjánsdóttur, innskot bloggara) flokksins og ein af skýringunum á því að flokkurinn er orðinn áhrifalaus smáflokkur í sínu áður helsta vígi."

Svo klykkja Staksteinar út eftir að tilfæra skrif Björns Bjarnasonar um Flugvallarmálið.

En Björn hafði skrifað þetta:

"Ætlunin er að láta almenning standa frammi fyrir orðnum hlut. Að sjálfstæðismenn í borgarstjórn Reykjavíkur hafi auðveldað þeim þessi vinnubrögð hefur í raun minnst með flugvallarmálið að gera heldur vekur spurningar um hvort farið sé með fleiri mál á þennan laumulega hátt innan borgarstjórnar í nafni »fjölskyldustemningar« svo að brúkað sé orðið sem Jón Steinar Gunnlaugsson lögfræðingur notar um andrúmsloftið í hæstarétti. Vegna samkomulagsins frá 19. apríl 2013 var skipaður starfshópur sem dó drottni sínum af því að Jón Gnarr gerði nýtt samkomulag við nýjan innanríkisráðherra, Hönnu Birnu Kristjánsdóttur, í október 2013. Verður nú blásið lífi í þann hóp að nýju? Hafist handa við að lækka grenitré í Öskjuhlíðinni? Reisa nýja flugstöð? Ruglið tekur engan enda. Hvernig væri að semja svarta hvítbók um flugvallarmálið frá því að R-listinn tók að berjast gegn Reykjavíkurflugvelli?"

Við flugvallarvinir getum ekki annað en verið mjög vonsviknir yfir framgöngu Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík í Flugvallarmálinu. Fulltrúar flokksins hafa hvorki verið hráir né soðnir í afstöðu sinni til Flugvallarins og leikið tveimur skjöldum. Hanna Birna hefur vakið sérstaka athygli okkar fyrir sitt framlag. Hún á ekki vís mörg atkvæði flugvallarvina á næsta Landsfundi flokksins, fari svo að einhverjir þeirra mæti þangað. 

Framganga Borgarfulltrúa Sjálfstæðisflokksin á undanförnum árum er áreiðanlega ein skýringin á því að að Staksteinahöfundi finnst flokkurinn vera orðinn áhrifalaus smáflokkur í sínu áður helsta vígi. Önnur er sú endemis ömurlega og máttlausa kosningabarátta sem flokkurinn bauð upp á í síðustu kosningum þar sem helsta lífsmark lístans birtist í baráttu mannsins í 23.sæti, sem barðist hinni góðu baráttu fyrir Reykjavíkurflugvöll og fleiri góð mál. Sjálfstæðisflokkurinn í Borginni verður líklega að stokka upp hjá sér eigi hann að ná eyrum kjósenda aftur. Gengi flokksins í Borginni myndi líklega ekki lækka frá því sem nú er þó allur listinn upp að 23.manni myndi segja af sér. 

Flugvallarmálið er svartur blettur á Sjálfstæðisflokknum og innanríkisráðherra sem hann þvær ekki af sér nema að stökkva út í djúpu laugina.

 

Við viljum verðbólgu!

við þolum ekki stöðugleika eins og nú er þegar vextir lækka og verðtryggingin er engin, lánin hækka ekki neitt um hver mánaðamót, gengið hækkar, olían lækkar, erlend vara lækkar. Nei þetta viljum við ómögulega ekki. Læknirarnir vilja fá hlutfallslega miklu meira en aðrir af því þeir séu svo góðir. Og þá eru aðrir sem ætla ekki að láta þá drífa langt fram úr sér. Tónlistargyðjan er afskipt og svo hverjir ekki?

 Eru verkföll heilagur réttur?  Miklu heilagri en ef ég til dæmis legg bílnum mínum fyrir dyrnar á spítalanum í mótmælaskyni við það að ríkið skaffi mér ekki ókeypis innlögn og aðgerð? Hindri aðgang að Tryggingastofnun Ríkisins af því að hún borgar ekki nóg? Hindri aðgang að AlÞingishúsinu af því að mér líka ekki vinnubrögð þingmanna? Hindri skipin í því að leggja á veiðar af því að ég krefjist míns hluta úr kvótanum sem sé þjóðareign? Hvað getum við aumingjarnir og ellibelgirnir gert til að fokka þessu þjóðfélagi upp svo við getum fengið alminnilega verðbólgu og krónutöluhækkanir?

Hvernig á Alþingi að fást við svona mál? Vill það eitthvað annað gera en bara  horfa á helförina? Þið getið nú rétt farið með ræðuna sem Ögmundur myndi flytja eða Helgi Hjörvar ef einhver stjórnarlið vildi ræða ástand og horfur í efnahags-og "kjara"málum? Réttur einstaklinga og samtaka þeirra fólks til að fremja spjöll á efnhag og hagsmunum heildarinnar er ótakmarkaður og heilgagur. "Hvað varðar mig um þjóðarhag?"  sagði einhver löngu gleymdur.

"Wir wollen Wulle" hljómaði bjórauglýsing í Stuttgart í gamla daga. Sami taktur og í slagorðinu:Við viljum verðbólgu.

Wulle-bjórinn er löngu horfinn en verðbólgan ekki.

 

Skilvirkni Alþingis

varð mér til umhugsunar þegar ég las í Morgunblaðinu að fyrirspurnum til ráðherra á Alþingi hefur fjölgað úr 47 í 177 til jafnlengdar.

Er þetta virkilega allt nauðsynlegt? Vita þingmenn svona lítið um þau mál sem þeir eru að spyrja um? Er þetta ókunnugleiki spánýrra þingmanna? Geta þeir ekki svalað fróðleiksfýsn sinni með öðrum hætti? Fyrst þarf ráðuneytið að eyða tíma í að útbúa skrifleg svör. Svo þarf ráðherra að lesa upp ritgerðina. Svo þarf hann að hlusta á fyrispyrjendurna koma ítrekað í pontu og þráspyrja um sömu hlutina og svo loks um fundarstjórn forseta sem tengist málinu ekki á neinn hátt.

Ég vara að horfa á sýnishorn úr umræðu um loftslagsmál. Það var ekki nóg að forsætisráðherra hafði sagt hjá Sameinuðu þjóðunum að Ísland stefndi að því að nota aðeins endurnýjanlega orkugjafa í framtíðinni. Þeir þurftu þá þessir þingstaular úr litluflokka-hræringnum að koma í pontu og sumir að lesa ritgerðir eftir sig sem breyttu auðvitað litlu um það sem forsætisráðherra hafði sagt, Ráherrann varða að koma ítrekað í pontuna og tyggja svörin ofan í þá sem þeir virtust ekki skilja bofs í. Til hvers er verið að eyða tíma og fé almennings í þessa forneskju?

Óli Björn Kárason stingur upp á því að Alríkið hætti öllum fjárstuðningi við stjórnmálaflokka. Ég held að þetta sé skynsamlegt til þess að reyna að fækka þessum örflokkum sem ekkert hafa til málanna að leggja annað en innihaldslaust málskrúð.

Alvöru stjórnmálaflokkum er engin vorkunn að afla starfsfjár hjá flokksmönnum sínum. Ef þeir geta það ekki þá eru þeir heldur ekki að ná til fólksins og þá er heldur ekki þörf á þeim. Núna getur hálft hundrað sérvitringa boðið fram lista og komist á ríkisframfæri í fjögur ár eða meira. Og valdið almenningi og Alþingi  ómældu fjártjóni  með fimbulfambi sínu eins og ég var að horfa á.

 Ég held að afnám allra ríkisstyrkja til stjórnmálaflokka sé nauðsynleg aðgerð og hvet til þess að núverandi stjórnarflokkar komi þessu máli í höfn fyrir næstu kosningar. Hrærigrautur af allskyns skoðnalitlu smáffygli í fundarsal Alþingis bætir ekki skilvirkni Alþingis hætishót. 

Ferfalt fyrir Framsókn

fyrir að flytja tillögu um að fella málefni Reykjavíkurflugvallar undir Alríkið. Ég veit að þeir eiga stuðningsmann í Sjálfstæðisflokknum sem heitir Jón Gunnarsson sem hefur verið að tala fyrir hugmyndum um þetta lengi og lagt fram þingsályktunartillögu í þessa veru. Fleiri munu án efa ganga fram og styðja þetta tímabæra mál.

Ólafur Thors forsætisráðherra tók við Reykjavíkurflugvelli úr hendi Breta 1947. Hann var þá afhentur Alríkinu til eignar, heill og óskiptur. Þjóðin á þenna flugvöll og hann á ekki að vera leikfang misviturra borgarfulltrúa sem jafnvel hanga á völdum eftir allskyns krókaleiðum, eins og þeir DagurBé og Essbjörn.

Þeir góðu þingmenn sem þessu máli leggja lið eiga stuðning mikils meirilhluta þjóðarinnar sem vill ekki með nokkru móti missa Reykjavíkurflugvöll. Skipuleg herferð af hálfu vinstri manna gegn vellinum hefur staðið yfir lengi og því miður hlotið stuðning úr Sjálfstæðisflokknum.

Skipulagshringl Reykjavíkurborgar hefur litt til ýmissa aðgerða í kring um völlinn sem rýra gildi hans og um leið aðgerðaleysis  sem stendur í vegi fyrir nauðsynlegri uppbyggingu. En flest allt á vellinum hefur dregist og drabbast niður í áratugi.

Enn þá er innanlandsflugið í ónýtum skúrum frá styrjaldarárunum, merkum minjum á vellinum er ekki sinnt og ekki fást leyfi fyrir byggingum sem eru nauðsynlegar fyrir flugstarfsemina. Síðasta atlagan af hálfu Borgarstjórnarmeirilhlutans var svo gerð í gær þegar samþykt var að hefja eyðileggingu neyðarflugbrautarinnar.

Áður hafði verið samþykkt að gera  almanna-og kennsluflug útlægt af vellinum og gefa Háskólanum Fluggarða þar sem sú starfsemi hefur haft athvarf. "Getið þið ekki lært þetta flug í útlöndum" var svar Essbjarnar við þeirri spurningu hvert þessi starfsemi ætti að fara.

Allt fæst þetta keypt ódýrt hjá Halldóri Auðari Svanssyni fulltrúa Pírata, sem heldur þessum meirihluta við völd fyrir aðeins 23 milljónir króna það sem komið er. Furðar ýmsa á lítilþægni mannsins fyrir það sem í undir er. Hann hefði áreiðanlega geta fengið að nota borgarstjórabílinn að vild til viðbótar. 

Ferfalt húrra fyrir Framsókn og fræknum þingmönnum á Alþingi sem loks ætla að láta hendur standa fram úr ermum við að verja völlinn sem 82 % landsmanna vilja að verði hér til frambúðar.

Þór Saari

dúkkar upp skyndilega a Útvarpi Sögu í dag og boðar endurkomu sína í pólitík.

Hann sendir okkur kveðjur sínar með þeim orðum að okkar þjóðfélag sé í tröllahöndum, okkar ríkisstjórn sé umboðslaus og eigi að fara frá. Valdamenn okkar hafi hunsað stjórnarskrá hans og stjórnlagaráðs svo að við sitjum uppi með okkar gamla ónýta plagg. Þessvegna sé hér allt í fári og fjórflokknum verði að fyrirkoma. Hann veltir ekki mikið fyrir sér að þjóðin kaus fjórflokkinn en hafnaði honum sjálfum.

Hvaðan í veröldinni kemur þessum manni öll þessi speki? Hvaðan kemur honum vald og viska til að dæma okkar ríkisstjórn ,okkar þjóðskipulag, okkar Alþingi, okkar siði venjur og skoðanir bara  frá? Hann sé að skrifa leiðarbók fyrir þjóðina sem hún geti lesið þegar hún er búin með bók Margrétar Tryggvadóttur bandamanns Þórs.

Mér verður illt að hlusta á svona málflutning hjá manni sem þjóðin er  búin að hafna með því að kjósa hann frá. Skyldi hafa verið slík harkagetan hjá honum utan valdaferlisins  og sporslanna úr ríkislúkunni  að hann langi í makindin aftur á þinginu?

Og þá spyr ég sjálfan mig aftur:  Hvað liggur raunvereulega eftir hans þingmennsku nema slifsisleysið? Hverju kom maðurinn til leiðar sem skipti mig einhverju máli? Eða þá eftir hana Margrétu flokkssystur hans  á einhverjum tíma?

Ef eitthvað liggur eftir þingmennsku Þórs Saari  og Mrgrétar Tryggvadóttur mér til gagns þá er mér allsendis ókunnugt um það.

Fjölbreytileiki

og hundaflautupólitík er fyrirsögn á grein eftir Sóleyju Tómasdóttur. 

" Reykjavíkurborg hefur sótt um aðild að samstarfi um fjölmenningu og fjölbreytileika á vegum Evrópuráðsins undir heitinu Intercultural cities. Í samstarfinu er gengið út frá því að fjölbreytileiki sé eftirsóknarverður. Það snýst ekki bara um að tryggja gagnkvæma virðingu ólíkra hópa, ekki um að við umberum hvert annað eða reynum að lifa í sátt. Verkefnið gengur út á að sækjast eftir fjölbreytileika, að laða sem allra fjölbreyttastan hóp fólks að borginni og skapa aðstæður þar sem allir fá notið sín. Það er sama hvort litið er til félagslegra, efnahagslegra eða  menningarlegra þátta, ábatinn af fjölbreytileika er ótvíræður...

....Reykjavík kemur ekki vel út. Af 64 borgum er Reykjavík númer 57. Við erum ekki best í heimi – ekki miðað við höfðatölu. Engin tölfræðitrikk koma okkur til hjálpar......

....Sem aðili að Intercultural cities mun Reykjavík beinlínis sækjast eftir fjölbreytileika. Við munum ekki bara fást við hann sem verkefni, sætta sjónarmið og stuðla að umburðarlyndi. Við munum gera það sem í okkar valdi stendur til að gera Reykjavík aðlaðandi fyrir fólk allsstaðar að og læra af fólki sem hefur ólíka reynslu og þekkingu.

Þannig er brýnt að hér rísi moska, rússnesk rétttrúnaðarkirkja, búddahof, ásatrúarhof og fleiri bænahús. Ekki bara til að þjónusta fjölbreyttan íbúahóp Reykjavíkur, heldur einnig til marks um að hér sé samþykkt og æskilegt að iðkuð séu margs konar trúarbrögð.

Það er undir okkur Reykvíkingum komið hvernig til tekst. Ef við setjum okkur það sameiginlega markmið að stuðla að fjölbreyttari borg, þar sem þekkingin og reynslan verður meiri og menningin fjölbreyttari. Ef við sköpum aðstæður fyrir fólk til að hittast, tala saman, kynnast, læra og miðla. Ef við þróum samfélagið áfram í sameiningu og af virðingu hvert fyrir öðru. Þá framtíðin björt. Saman getum við unnið að því að gera góða borg betri. Fjölbreyttari og betri."

 Greinin birtist í DV 28. október 2014

Hér lýsir Sóley hvernig hún vill hafa hlutina. Hún krefst þess að fjölmenning ríki í Reykjavík og að allir vinni saman að verkefninu....  "að hér sé samþykkt og æskilegt að iðkuð séu margs konar trúarbrögð"

Ég velti því fyrir mér hvaða staða sé uppi ef fólk er ekki á sama máli og Sóley Tómasdóttir Vilji hreinlega ekki fjölbreytileika í margskonar trúarbrögðum? Ósammála fullyrðingu hennar "....að hér sé samþykkt og æskilegt að iðkuð séu margs konar trúarbrögð."

Er skoðun Sóleyjar hin eina rétta og því óeðlilegt að hafa efasemdir?

Er þetta allt búið og gert? Er eitthvað rými fyrir rökræður í fjölbreytileikaheimi Sóleyjar Tómasdóttur? 

 

Gerd Wilders

flutti þessa tölu í Kaupmannahöfn í gær:

" Dear friends,

I am happy to be in Copenhagen again.
It is always a pleasure to return to this wonderful city – the home of my good friend and fellow freedom fighter, the Danish hero Lars Hedegaard.
It is always a privilege to be in the capital of the brave Danish people.
And it is always an honor to be a guest of your great organization.
The Danish Free Press Society is a beacon of light. For Denmark, for Scandinavia, for the whole of Europe, and for the entire West. Your staunch defense of civil liberties, such as freedom of speech, serves as an inspiration for many, including myself and my party.
On a moment like this, when the free world is in mortal danger, an organization such as the Danish Free Press Society is needed more than ever.

Exactly ten years ago, today, my fellow countryman Van Gogh fell as a martyr of free speech.
I remember that morning very well. The press came to my office to ask for a reaction, but hardly anyone could believe that what had happened was really true. We all realized that the Netherlands would never be the same again. Unfortunately few lessons have been learned since that horrible day in 2004.

Islam claims that Muhammad was a prophet. But Muhammad was not a prophet; Theo van Gogh was a prophet.
Van Gogh saw what was coming. He spoke out forcefully against the danger of Islamization.
He had also just made a short movie, together with my then colleague Ayaan Hirsi Ali, about the plight of women in Islamic society. The movie was called "Submission."
That is why he was murdered. His assassination should have been an alarm bell.

Van Gogh warned us in a strong language, as clear as the colors that his great-granduncle Vincent used when painting his landscapes.
He was a brave man. When he realized the danger of Islam, he did not run like a coward.
He would have hated to see how our freedom of speech has been restricted in the ten years since his death.

Ladies and gentlemen, dear friends, the more Islam we get, the less free our societies become. Not only because of the islamization but also because of the weak appeasers who call themselves politicians.

We are no longer allowed to crack jokes or draw cartoons if Islam feels insulted by it.
If you do so, your life is in danger, as Kurt Westergaard and Lars Vilks can testify. You might even get arrested, as happened a few years ago with the Dutch cartoonist Gregorius Nekschot.
Sure, the charges against Nekschot were later dropped. But if you value your life and if you prefer to avoid trouble, it is better not to do anything that might remotely insult Islam.

We are no longer allowed to tell statistical truths, as Lars Hedegaard experienced, when he referred to rape figures in Islamic families.
A murderer came to Lars's door and the state authorities persecuted him for so-called hate speech. Sure, the Supreme Court eventually acquitted Lars. But if you value your life and if you prefer to avoid trouble, it is better to keep quiet.

We are no longer allowed to refer to scientific and historical research, as my friend, the brave Austrian human rights activist Elisabeth Sabaditsch-Wolff, experienced.
In a seminar on the historical figure of Muhammad, she mentioned that he had a crush on little girls and had sex with a 9-year old. That is the truth.
But Elisabeth was convicted, and her conviction was even upheld by the Appeals court. Once again, it is better to remain silent if you want to avoid trouble.

But Theo van Gogh did not remain silent. And neither did Kurt and Lars and Elisabeth and Robert and the Danish Free Press Society, and my party, the Party for Freedom in the Netherlands, and so many other freedom fighters in the West.

We speak out. We will never be silent. Because we love our country. Because we love our freedom. Because we refuse to live in slavery.
Because we believe that without liberty, life is not worth living.
Liberty and human dignity, that is what we stand for.
We are the torchbearers for freedom. We are the torchbearers for democracy.
We are the torchbearers for a civilization that is far superior than any other civilization on earth.

Last Summer, my home town, The Hague, witnessed scenes which brought back memories of the darkest period in our history, the Nazi era.
Sympathizers of the Islamic State paraded in our streets. They carried swastikas, they carried the black flags of ISIS. They shouted "Death to the Jews."
Instead of rounding up these hatemongers, the authorities did nothing.

When we warn against Islam, the authorities call it hate speech and bring us to court. But when the grim forces of hatred march down our streets, the police look on and do not interfere. It is a disgrace. It is a scandal. It is intolerable.

Islam is waging a war against the free West.
Indeed, we are at war. Only fools can deny it. Islam has declared war on us.

America and its allies are currently bombing the Islamic State in Syria and Iraq.

Excellent.

My party supports this offensive. I am glad that Dutch and Danish F16s participate in it and that our two nations stand shoulder to shoulder in this endeavor. We should liquidate Abu Bakr Al-Bagdadi and the other criminals who are leading the Islamic State.

But we have to do more than that.
Far more important than fighting Islamic State abroad, is the fight to preserve our own security in our own countries, in the Netherlands, in Denmark, in all the other European and Western countries. It is our homes that we must defend.
It is just to bomb the Islamic State in the Middle East. But our first priority must be to protect our own nations, our own freedoms, our own people, our own children, here, at home.

Recently, the Dutch authorities prevented some forty jihadis to leave our country, when they attempted to go to Syria to fight in the ranks of ISIS. Their passports were seized and they were sent home instead of jailed. These criminals now walk our streets and make them unsafe.

You may have heard that the jihadis who recently murdered soldiers in Canada were also people whom the authorities had previously prevented to leave for Syria and who were not arrested but allowed to go free on the street.

Blocking the exodus of those who want to wage Jihad elsewhere and not detain them is sheer stupidity.
Keeping them here as free people means that they will hit us here.
We must hasten their exit instead of preventing it. But we must never allow them to return. Therefore, we must reinstate national border controls.

Nothing is more important than first protect our own countries from the Jihadis.
Let us restore our liberties, such as freedom of speech.
Let us defend our culture. Let us protect our people.
Let us make our nations free and safe again.
Let us be brave.
That is what we must do; that is our duty.

Let me ask you: Do our authorities actually do this?
Unfortunately not.
They fail to do their duty.
They fail to act accordingly.
They even lie to us.

Everyday, we hear Western leaders repeat the sickening mantra that Islam is a religion of peace.
Whenever an atrocity is committed in the name of Islam, whenever someone is beheaded in Syria or Iraq, Barack Obama, David Cameron, my own Dutch Prime Minister Mark Rutte and many of their colleagues rush to the television cameras to tell the world that it has nothing whatsoever to do with Islam. How stupid can you be.

Fortunately, the eyes of ever more people are opening to this reality.
In my country, a poll last June, showed that 65% of the Dutch are convinced that the Islamic culture does not belong to the Netherlands.
In France, 74% find Islam incompatible with French society.
In Britain, fewer than one in four think that following Islam is compatible with a British way of life. In Germany, over two thirds of the population think negatively about Islam.
Even in the Czech Republic, a country with hardly any Islamic population, almost two-thirds consider Islam a threat to society and 90% are afraid of it. And in Denmark 92% of your citizens believe Muslim immigrants should adopt Danish customs.

With every new terrorist crime, with every new attack, with every new beheading, it becomes clear to ever more people what the true nature of Islam is.

With every Islamic assault on our values, more and more people realize that Islam wants to conquer the world, that it is prepared to kill or enslave anyone who refuses to submit. And that it is ready to commit the biggest atrocities to achieve this goal.

My friends, we are gathered here today, because we are neither prepared to collaborate with evil, nor to appease it.
We say No to Islamic censorship. And No to the politicians who fail us.

During the past ten years, I have been living under constant police protection.
As you know, I am not the only one who has to live through this ordeal. Several people in this room are in the same situation. Our friends Lars and Kurt even came to stand eye to eye with fanatics who tried to slaughter them.

Of course – I repeat it wherever I go – of course, there are many moderate Muslims. I believe in moderate people, but I do not believe in a moderate Islam. There is only one Islam – the Islam of the Koran, the Hadith and the life of Muhammad, who was a terrorist and a warlord.

But even though there are many moderate Muslims, it is wrong to think that the moderates are a majority. They are not. A poll in the Netherlands gave shocking results. It is hard to believe, but almost three quarters of the Muslims in my country say that Dutch Muslims who go and fight in Syria are heroes. Can you believe it? Heroes!
And over two thirds of the Islamic population in the Netherlands consider the religious rules of Islam to be more important than our own democratic laws.
Equally terrifying was an article yesterday in the Dutch press stating that Mohammed Bouyeri, the murderer of Theo van Gogh, is still considered a hero today by hundreds of Dutch Muslims.

A few years ago, I called on Muslims to liberate themselves from the yoke of Islam, to choose for freedom. I wholeheartedly support Muslims who love freedom. So, I told them "Free yourselves. Leave Islam." I still stand by this appeal. But this does not blind me to the present reality.

You may have heard that I will probably be brought to court again soon.
Three years ago, I was taken to court on hate crime charges. The court case lasted almost two years. Fortunately, I was acquitted.
But now, the Dutch judiciary is going after me again because I asked Dutch voters whether they want more or fewer Moroccans in the Netherlands.

Moroccans are the largest Islamic population group in the Netherlands. In The Netherlands the Moroccan problem is the problem of Islam.
I referred to Moroccans, not because I have anything against Moroccans but because they are overrepresented in the Dutch crime and welfare statistics. They also account for three quarters of all Dutch Muslims who leave for Syria to wage jihad. No-one in the Netherlands wants more Moroccans.

As I said, our leaders still refuse to defend our freedoms because they are either cowards or appeasers. This is why the task of defending freedom has now fallen on us. On you, on me, on ordinary citizens.

To this end, I have established the International Freedom Alliance IFA.
We want IFA to be the shield of all those who refuse to submit to Islamic tyranny.
The mission of IFA is to stop the Islamization of non-Islamic countries and to fight for the preservation of our freedom and democracy.

We want to stand firm. We want to preserve our civilization for our children and grandchildren. Because there is nothing more precious than liberty and freedom. But it has a price. And the price can be high. Sometimes a man must give all he can.

Our political leaders may fail us. But we, my friends, we will not fail.
There is a path we shall never choose, and that is the path of submission.
This is why we say: Yes to freedom! No to tyranny!

IFA aims to be a network of resistance fighters in all the countries threatened by Islam.

Friends, I have good news from the Netherlands.

Today, the popularity of my party, the Party for Freedom, is at a high. An opinion poll published this morning shows that we have by far become the largest party in the Netherlands, with almost 20 per cent of the vote. 1 out of 5 Dutchmen would vote PVV today.

The policies that we stand for are also getting more popular than ever.
We want to stop all immigration from Islamic countries.
We want to stimulate voluntary re-emigration to Islamic countries.
We want to expel all criminals with dual citizenship and deprive them of their Dutch nationality.
We want to de-islamize our nation.

Dear Friends, there is a lot of work to do. We, the defenders of freedom and security, have an historic duty.

Our generation has been entrusted with a huge task: To oppose Islam and keep the flame of liberty burning.

I say it without exaggeration: the future of human civilization depends on us. Now is a time when everyone in the West must do his duty. We are writing history here.

So, let us do our duty.
Let us stand with a happy heart and a strong spirit.
Let us go forth with courage and save freedom!

Thank you."

Ég heyri vel það sem þessi maður er að segja.

Vonandi lifir hann Gerd Wilders það að geta haldið áfram að tala 

  

Ný hagfræði

til að búa til hagvöxt í Evrópusambandinu.

Á bloggsíðu Gústafs Skúlasonar er eftirfarandi að finna:

"Sænska Dagblaðið greinir frá því, að vændi, eiturlyf, sígarettu- og áfengissmygl geri kraftaverk fyrir efnahagstölur Evrópusambandsins. Sérstaklega í löndum með umfangsmikla mafíustarfsemi eins og Ítalíu sem fékk jákvæðar tölur eftir að hafa tekið slíka starfsemi með í útreikning á þjóðarframleiðslu Ítalíu. Ástæðan fyrir þessu efnahagsbata er að tekin hefur verið í notkun ný aðferð til að reikna út verga þjóðarframleiðslu. Samkvæmt nýjum reglum þjóðar- og svæðareiknikerfis (ESA) er vændi, eiturlyfjasala, smygl, vopnasala m.m. nú tekið með við útreikning vergrar þjóðarframleiðslu fyrir einstök ríki. Fyrir Ítalíu gerðu nýju aðferðirnar gæfumuninn og þjóðarframleiðslan jókst á öðrum ársfjórðungi með 0,1% skv. ítölsku hagstofunni ISTAT. Tölurnar þýða, að Ítalía hefur nú unnið bug á kreppunni frá því í ágúst Hvorki vændi né eiturlyf eru bönnuð í öllum ESB-ríkjum og til að "sanngirni" sé gætt milli landa sem leyfa slíkt og hinna sem banna vændi og eiturlyf er nú leyft að taka með þessa þætti í tölurnar til að fá "samanaburð". 

Ekki er að efa að við Íslendingar getum hresst upp á landsframleiðsluna ef við  við bættum við  "landaframleiðslunni" og svörtu vinnunni, þó hvorutveggja sé auðvitað bannað. Við gætum til dæmis áætlað svarta útleigu gistirýmis sem óbeinar tekjur af ferðaþjónustu og sett í þjóðhagsreikningana. Við höfum víst ekkert vændi eða eiturlyf til að státa okkur af enda harðbannað.

Ég man eftir því að það var opinbert leyndarmál í þýskalandi í þá daga að  svarta hagkerfið væri bakbeinið í velsæld borgaranna og gerði þeim kleyft að sætta sig betur við litlar kauphækkanir og aðra óáran. Auðvitað er það betra fyrir þjóðfélagið og borgarana að vinna sé framkvæmd svart heldur en að hún væri ekki unnin. 

Nú eru sem  sagt fyrstu skrefin stigin í Evrópusambandinu í átt til þess að ná utan um hina raunverulegu þjóðarframleiðslu.  

Mun hin nýja hagfræði gera  Evrópusambandið að girnilegri kosti fyrir íslenska krata? 

Brexit?

úr ESB?. Það er stóra spurningin sem hrjáir þau Merkel og Barosso.

Cameron er greinilega frekar áhyggjufullur vegna vaxtar  UKIP vegna kosninganna 2015. Honum er lífsnauðsyn á að láta innflytjendavandamálin til sín taka til ef honum á takast að  skrúfa niður í Farage og UKIP. Bretar eru að hætta að sætta sig við óbreytt ástand. Mikill fjöldi innflytjenda frá nýju ríkjunum í ESB hefur streymt til Bretlands á undanförnum árum.   Vandamál Camerons er þó líklega ekki þessi síðasta bylgja heldur vandamálið sem fyrir löngu er komið og Enoch Powell var á sinni tíð að reyna að vekja menn upp til umhugsunar um. Innflæðið frá 3.heiminum.

Kristið dugnaðarfólk og hvítt á hörund frá nýju ESB ríkjunum er ekki ólíklegt líklegt til að falla inn í og frekar styrkja breska samfélagið. En fleiri múslímar eru hinsvegar líklega ekki á óskalistanum hjá Bretum. Líklega er andúðin svo sterk að þeir sem vilja losna undan fólksflutningaákvæði ESB ganga unnvörpum í hóp þeirra Brexit-manna. En svo nefna menn þá Breta sem vija úr Evrópusambandinu.

Merkel hefur miklar áhyggjur af þróun mála í Bretlandi og varar þá við að aðgerðir í innflytjendamálum verði óafturkallanlegar og stefni Bretum út úr ESB. Barosso tekur í sama streng. En þessar kveðjur eru líklega ekki að virka í Bretlandi. UKIP sækir enn fram og Cameron getur ekki látið sem ekkert sé að.

Brexit er greinileg og vaxandi ógn við framhald Evrópusambandsins.