288 bílar

á sólarhring fóru um Héðinsfjarðargöng uplýsti Kristján Möller sigri hrósandi í Sprengisandsþætti á Bylgjunni. En þar sátu þeir saman landsbyggðarþingmennirnir Kristján. Tryggvi Þór Herbertsson og framsóknarkonan Eygló Harðardóttir.

Ekki ein rödd spurði af hverju ekki væri tekið veggjald í þessum göngum. Ef tekið væri gjald þarna segjum 500 kall þá sjá menn að þarna gætu komið inn einhverjir milljónatugir upp í kostnaðinn. Það er hægt að hafa svona innheimtu algerlega sjálfvirka og þarf enga vöktun, bæði með E-Pass og myndavélum. Hvort vilja menn heldur, að láta bora ein svona göng á 10-20 ára fresti og hafa frítt í þau eða bora ein göng árlega og láta borga í þau? Bora Seyðisfjarðargöng á morgun með því að láta þau borga sig niður eins og Vaðlaheiðargöng? Og því gætum við í Tungunum ekki fengið olíumöl á veginn frá nýja Flúðaveginum upp efri Tungufljótsbrú strax gegn því að allir borgi veggjald þangað til að búið er að borga flýtikostnaðinn? E-Pass og myndavélar sjá um innheimtuna? Ekkert vesen ekkert stress.

Tryggvi Þór flutti sitt erindi um að hagstjórn gæti jafnað út sveiflurnar í gjaldmiðlunum. Áreiðanlega rétt og satt hjá Tryggva. En af því að hann er á atkvæðaveiðum líka, þá minntist hann ekkert á það, hvað áhrif verkalýðshreyfingin hefur á verðbólguna með aðgerðum sínum. "Hvernig datt ykkur í hug að semja um svona kauphækkanir" spurði Seðlabankamaðurinn og fékk aðvitað ekki vitrænt svar hjá forystumönnum.

288 fríbílar eða 288 borgandi bílar, það er spurningin.

Víðsýna ESB-stefnu?

"segir Benedikt Jóhannesson, formaður Sjálfstæðra Evrópu­manna, og óttast að marki Sjálfstæðis­flokkurinn ekki víðsýna stefnu gagnvart Evrópu­sambandinu og evrunni á landsfundinum þá glati flokkurinn atkvæðum óvissra kjósenda.“ Svo segir í frétt um málið. Hvað á maðurinn við? Hvernig lítur víðsýn stefna gagnvart ESB út? Er hún með eða á móti? Eða getur hún verið hvorutveggja? Ég vona fastlega að Benedikt skýri þetta út fyrir landsfundinum eftir hálfan mánuð.

Mér hefur sýnst að Íslendingar séu þegar hálfir í gini ljónsins og aðeins afturlappirnar standi út. Við erum búnir að kokgleypa svo mikið af regluverki Evrópu að það hálfa væri nóg. Hér morar allt í Evrópustöðlum og er svo sem allt gott um það að segja að menn fari eftir einhverjum vitrænum aðferðafræðum. En staðlar ættu þá líka að gilda um framferði stjórnsýslu gagnvart almenningi. Á því er mikill misbrestur í okkar samfélagi þar sem embættishroki er vaxandi meinsemd í samfélaginu.

Sem dæmi vil ég nefna að það er eiginlega búið að drepa niður allt einkaflug og svifflug í landinu til þess að þjónkast eða yfirfullnægja reglugerðum EASA, sem líklega eiga ekkert erindi hér uppá víðernið.Og upptaka EASA-FLC mun svo eyðileggja blindflugsréttind þeirra einkaflugmanna sem hafa notað þau árum saman til flugöryggis þegar þær verða innleiddar. En þær eru nú að vinna slíkt tjón á hundraðþúsund flugmönnum í Evrópu.  Bandarískar FAA-reglur eiga hér mun betur við enda æ fleiri flugvélar okkar að leita bandarískrar skráningar eins og kaupskipaflotinn okkar sálugi, sem flúði Ísland undan verkalýðsfélögunum fyrir margt löngu. En ekkert kaupskip er lengur skráð hér á landi.

 Bandarísku reglurnar um flugmál dugðu okkur ágætlega meðan við höfðum þær.Enda Bandaríkin langt á undan Evrópumönnum í flugmálum sem öðru. En eftir að við fórum að taka upp eftiröpun og uppsuðu Evrópumanna á bandarískum stöðlum, þar sem líklega þýskir grillufángarar höfðu bætt í urmul af konstöntum og smáletri, þá fór að kárna gamanið. Og hér spruttu upp embættismenn sem virtust hafa himinn höndum tekið til að nota nýfengnar reglur sem hrís á undirsáta sína, horaða íslenska alþýðu. Flugmálastjórn virðist álíta sig sérstaka umboðsmenn ESB í því að toga allar reglugerðir í hástig til að klekkja á grasrót flugsins. Helst engar undantekningar ótilneyddir í stað þess að gera allt sem þeir geta til að milda áhrif og álögur aukins regluverks.

 Þetta upplifa einkaflugmenn sem beina óvild stofnunarinnar við allt einkaflug sem er kominn á þvílíkt stig að það sýnist þeim nauðsynlegt að skera alla stofnunina upp og bursta til það starfsfólk sem þar tröllríður húsum. Ég var á fjölmennum fundi á Reykjavíkurflugvelli í dag þar sem mikill hiti var í mönnum. Það var rætt að nauðsyn bæri til að safna undirskriftum og krefjast brottreksturs flugmálastjóra og tiltekinna starfsmanna hans. Ég horfði á Árna Johnsen þruma á Alþingi um sama mál og skildi hann vel eftir að hlusta á menn lýsa viðskiptum sínum við Flugmálastjórn og bar þar hæst tiltekinn starfsmann. Eftir að hafa hlýtt á upplestur á bréfi flugmálastjórnar um einfalt ferjuflug vélar frá Selfossi til Reykjavíkur varð mér ljóst í hvert óefni er komið með þessa stofnun, sem er miklu kaþólskari en páfinn eins og Árni sagði á Alþingi. Ég efaðist þarna ekki um að Spaugstofan hefði getað gert góðan þátt úr þessu bréfi einu þvílkt fágæti kansellíis og embættismennsku sem þar birtist. En þetta er bara ekki spaug heldur veruleiki einkaflugmanna sem rífa hár sitt.

Þetta er alvörumál þegar almenningur er farinn að líta svona á ríkisstofnun þjóðar sinnar. Rammvilltir búrókratar eru langt komnir að drepa allt almannaflug niður á Íslandi. Við þessa menn virðist ekki hægt að ræða á mannamáli lengur, það er deginum ljósara. Þá virðist þurfa að fjarlægja úr stjórnsýslunni hið fyrsta og koma inn með nýtt fólk sem skilur að embætti er samstofna við ambátt. Embættismenn eiga að þjóna fólkinu sem ambáttir en ekki öfugt eins og fundarmenn teldu að flugmálastjórn væri dæmi um. Eftir meira en 30 ára útgerð einkaflugvéla gafst ég upp og er hættur. Amk. þangað til að viðmótinu, gjaldttökum og álögum verður breytt og nýtt líf kemur í þetta land. Ég var kominn á fremsta hlunn með að fá bandaríska skráningu á mína flugvél eins og færst hefur í vöxt hérlendis, en nú ætlar Flugmálastjórn að setja undir þann leka til að að auka vandræði manna enn frekar. Ég skora á Alþingismenn að hindra þetta nýja ofbeldisútspil  Flugmálastjórnar á hendur einkaflugi í landinu.

Þó ég skipti ekki máli lengur vegna fúlrar kennitölu minnar, þá man ég aðra tíma Agnars Kofoed Hansen og raunar Péturs Einarssonar líka og ég fullyrði að undir stjórn þessara manna voru hlutirnir með öðrum brag.Þeir greiddu götu einkaflugs með ráðum og dáð. Þeir skildu hvaðan uppspretta flugmanna er.

En nú heyrist mér öldin vera önnur þegar enginn viðstaddra mælir Flugmálstjórn bót og horfir til landauðnar í almannaflugi. Ef þetta er þessi víðsýna ESB stefna sem Benedikt Jóhannesson er að auglýsa eftir og er að birtast hjá Flugmálastjórn með þessum afleiðingum þá er annaðhvort ekki pláss fyrir hana hjá Sjálfstæðisflokknum eða þar er ekki pláss fyrir mig.

Gott fyrir Sjálfstæðisflokkinn?

að fá þennan formannslag er spurningin sem landsfundarfulltrúar verða að velta fyrir sér.

Já segja margir og sín er ástæðan hjá hverjum. Bjarni er ómögulegur segir einn, sniðugt að fá konu segir annar, góður samanburður við Stalínismann í vinstri flokkunum, rússnesk kosning í VG með Steingrím í 78 %, Samfylkingin hafði ekki þrek til að að bjóða upp á annað en Jóhönnu gömlu sem hlaut slaka kosningu. Sjáið svo Sjálfstæðisflokkinn, hann þorir að kjósa. Hanna Birna er flott segir einn, annar segir hún er leiðinleg og húmorslaus og uppalin af Kjartani Gunnarssyni, eftir hana liggur ekki neitt pólitiskt nema "til í allt án Villa." og samstarfslund við Gnarr og Dag B. og bla bla bla sem mikið kemur frá öðrum flokkum skulu Sjálfstæðismenn ekki gleyma, því rógstunga þeirra nagar dag sem nátt.

Allt saman eru þetta góðar vangaveltur. Það er ekki eins og að frambjóðendurna greini mikið á um skoðanir. Bæði vilja ekki í ESB, bæði vilja halda í krónuna, bæði vilja efla atvinnumálin. Fyrir mörgum landsfundarfulltrúa hlýtur þetta að vera spurning um það hvor frambjóðandinn sé heppilegri til að leiða flokkinn í stjórnarandstöðunni, sem hann er fyrisjáanlega staddur í fyrirkvíðanlega lengi enn. Hvor er líklegri til að afla breiðs fylgis? Hvor verður ákvarðanadjarfari þegar tækifærin bjóðast?

Hanna Birna er mælsk í meira lagi og enginn kemur að tómum kofanum hjá henni. Slíkt getur vakið andúð þeirra sem minna mega sín. Hún er ekkert sérstaklega mjúk á manninn en enginn dregur í efa að hún hefur orðið talsverða reynslu í pólitísku starfi. Hún er svo sem engin hrein mey í þeim efnum og enn muna menn skilaboðin frá Sjálfstæðislokknum í Borginni sem sögðu:"Til í allt án Villa" hver svo sem höfundurinn var. Hún er fallinn borgarstjóri og burtrekinn forseti borgarstjórnar Gnarrins og Dags B. Hún er falleg kona og stór og myndarleg og vel menntuð er hún hérlendis og erlendis. Hún er 4 árum eldri en Bjarni, hún er fjölskyldukona með 2 börn. Hún á langan feril að baki í störfum fyrir Sjálfstæðisflokkinn, starfsmaður, framkvæmdastjóri,borgarfulltrúi, Borgarstjóri.

Bjarni er flottur fjölskyldufaðir með 4 börn frá 0-20 ára. Bjarni er líka með glæsilegustu mönnum og ræðumaður góður. Hann er hreinskiptinn, kjarkaður og upplitsdjarfur og hefur engar sögur af pólitísku undirferli á bakinu. Hann er með Vafninginn með sér hvert sem hann fer, því það er alveg sama hversu oft hann fer yfir málið og leggur spilin á borðið svo allir skilja, óvinirnir byrja alltaf aftur með það. Svo er hann af ríku fólki ú Engeyjarætt sem hann getur líklega ekkert gert að. Hann virðist nokkuð fljótur til ákvarðana, kannski of fljótur framan af formannsferlinum þegar hann réði framkvæmdastjóra án mikils samráðs við aðra og sagðist ætla að skila löglegum framlagspeningunum, og því er líklega búið að veðsetja Valhöll í fyrsta sinn. Og svo greiddi hann atkvæði með Icesave með Tryggva Þór Herbertssyni og öllum þingflokknum nema 5, þeim Unni Brá, Sigurði Kára, Birgi ármannssyni, Pétri Blöndal og Guðlaugi Þór sem sat hjá. Bjarni er með mörg bitför og klór flokksmanna sinna í á bakinu en virðist samt hafa herst við hverja raun og vill fá að halda áfram störfum. Fylgi flokksins hefur vaxið jafnt og þétt alla hans formannstíð og nálgast brátt hámark.

Skiljanlega hlýtur Bjarni að vera fúll þegar Hann Birna segir: Nú get ég!. Alveg án þess að geta sannað það. Bjarni er sitjandi þingmaður en Hanna Birna ekki. Sumir telja að það sé ekki gott fyrirkomulag fyrir formann Sjálfstæðisflokksins hreint tæknilega séð að vera ekki á þingi. Hanna Birna blæs á það, en getur heldur ekki afsannað það.

Það er ekki hægt að segja annað að þetta sé vel fram boðið úrvalsfólk. Spurningin til landsfundar er aðeins sú: Hvor frambjóðandinn er líklegri til að leiða flokkinn til sigurs?

Landsfundur er gáfuð skepna og gerir aldrei mistök. Hann klárar þetta eins og annað.

Þá er Hanna Birna komin

fram til að hleypa fjöri í Landsfund Sjálfstæðismanna. Nú hafa menn um nóg að tala í kaffistofunni og geta falið miðstjórn og þingflokknum framgang mála meðan þeir eru uppteknir. Kannski skiptir ekkert heldur svo miklu máli í þjóðfélaginu að það taki því að æsa sig yfir því. Látum okkur því líða í draumi og upphafningu um landsfundarsali, hver er með, hver er á móti...?    

Er Hanna Birna ekki örugglega á móti ESB? Er Hanna Birna með þessu eða á móti hinu?  Hvað segir hann Bjarni? Hvert er samband Hönnu Birnu við Jóhönnu Sig.? Ragnheiði Ríkharðs., Óllöfu Norðdahl. Hvar stendur hún í kvótamálunum?  Fylgist með næsta þætti í  foringjaleikriti Sjálfstæðisflokksins í boði S....

Þá er Hanna Birna er komin til að frelsa Sjálfstæðisflokkinn og allri óvissu eytt.  Hep hep.. !

Ófriður í aðsigi

virðist vera fyrir botni Miðjarðarhafs. Bandaríkin og Nató virðast nálægt því að ákveða að kjarnorkuvæðingu einræðisríkisins Íran verði að stöðva. Í kjölfar þess munu verða tíðindi í írönskum kvenfrelsismálum og múslímsk öfgatrú mun bíða hnekki.

Ófriðurinn mun valda raunhagvexti á Vesturlöndum og Bandaríkjunum þó hlutabréf lækki, olía mun væntanlega hækka minna til lengri tíma sem væru góð tíðindi fyrir Íslendinga. Nú verður fróðlegt  að vita hvernig okkar utanríkisráðherra  greiðir atkvæði í Nató ef hann er þá ekki búinn að því.

Við munum líklega lifa áhugaverða tíma á næstunni.

Hvar er traustið?

hrópaði Steingrímur í evangelíi sínu  á Landsfundi VG.  Traustið  hefði líklega skolast burt í flaumnum úr skolprörinu frá Hádegismóum og rætnum skrifum bloggara að manni skildist.  Fólk yrði að hafa trú á honum og hans leiðsögn ef vel ætti að vera. Og allur þingheimur klappaði og kaus hann formann með 78 % atvkæða. Spurning hvort hann ætti ekki að taka upp heiti gríska kollega síns sem nafnbót og heita héreftir Steingrímur J. Evangelos. Því nauðsynlegt er að menn trúi evangelí spámannanna eigi að vera gagn að.

Það er nokkuð sama hvar maður kemur og hittir fólk úr atvinnulífinu á landi og spyr frétta. Þetta fólk hefur einhvernveginn ekki traust á framtíðinni.  Stefna fyrirtækjanna í verslun og iðnaði  virðist frekar vera  að reyna að halda sjó við fallandi eftirspurn og vaxandi kaupslaka almennings. Sá sem keypti bensín í síðusta mánuði  fyrir þrjúþúsund hann kaupir fyrir tvöþúsund núna. Það minnkar í körfunni. Það virðist  allt vera  að dragast saman og landið sést ekki rísa. Iðnaðarmenn tala um flutning úr landi þar sem verkefnin minnki.  Bankarnir hans eru sagðir stútfullir af peningum. En þá virðist gruna að ástandið hangi á einhverjum bláþræði og minnsti andblær geti orðið að áhlaupi innistæðueigenda. Lánaviljinn er sagður mjög takmarkaður. 

Af opinberri hálfu hefur ekki sést mikil viðleitni í því að skilja á milli fjárfestingarhluta og viðskiptahluta bankanna, sem var þó talið nauðsynlegt til framtíðar. Mestur hluti  hagnaðar bankanna er sagður núna koma  af annarri starfsemi en venjulegri bankastarfsemi.  Sem er skiljanlegt því að fæstir aðspurðra segjast vilja taka lán því þeir viti ekki til hvers.  Þeir treysta ekki framtíðinni undir þessari ríkisstjórn lengur og binda ekki vonir við hana um úrbætur. Það eina sem virðist fyrirsjáanlegt er að álögur aukast, niðurskurður vex og innheimtan harðnar. Hvatningarorðin sem fólkið býst við frá ríkisstjórn sinni virðast ekki heyrast. Við þessar aðstæður kemur boð um vaxtahækkun frá Mávi Seðla. Alþingismenn virðast hinsvegar vera meira uppteknir af hverskyns smásmygli í opinberum innkaupum en umræðum um atvinnuástandið og landsflóttann. 

Kreppan myndi ekki sjást utan úr geimnum því traust er ósýnilegt eins og hver önnur lofttegund. Evrópusambandið sæjist ekki heldur af sömu ástæðum. Steingrímur sést og Jóhanna. Úr geimnum séð gæti allt virst með eðlilegum hætti.  Ríkisstjórnin Íslands virðast samt helst setja traust sitt á loftið tómt og eitthvað annað,  sem er líka ósýnilegt. Líka í Norðausturkjördæmi við Bakka.

 

Forystufárið

í Sjálfstæðisflokknum stendur með byljum. Það er þó nægilega raunverulegt til þess að beri á því að fólk sé að sækjast eftir landsfundarsætum sem menn vilja kenna til liðssafnaða eða skoðanahópa, Er illt til þess að vita að einhverjir hafi meiri hug á að koma landsfundinum undir einhverja spennu um mál sem hafa minni áhrif til langframa en sú alvöru baráttu sem flokkurinn stendur í á þessum alvarlegu tímum.

Andstæðingar Sjálfstæðisflokksins fara mikinn í að reyna að hafa áhrif á landsfundinn fyrirfram. Þeir leggja mikið kapp á að segja fréttir af forystufárinu eða því hversu óánægðir Sjálfstæðismenn séu með forystu Bjarna Benediktssonar og hversu heitt hann þrái Hönnu Birnu, hversu óánægðir hinn stóri armur Evrópusinna undir forystu Benedikts,Þorsteins,Þorgerðar og Ragnheiðar sé innan flokksins.

Allt vinnur þetta auðvitað að því að trufla starfsemi landsfundarins svo hann tali ekki um vandamálin heldur einhver spennumál, þar sem allir eru að plotta í kaffistofum og lobbíum en mæta ekki til þingstarfa.

Sá sem býður sig fram til forystu í samkeppni við annan sterkan frambjóðanda verður líka að vita hvernig hann ætlar að stjórna í sigrinum með klofinn flokk að baki sér. Það eimir oft illa eftir af slíkum vígaferlum eins og menn geta velt fyrir sér eftir að lesa Sturlungu eða skoða nýliðnari dæmi. Það er ekki nóg að vinna orrustu, menn þurfa líka að vinna friðinn sem á eftir kemur. Sturlunga greinir vel frá þeim vandamálum sem við er að glíma eftir mikla atburði.

Hreint tæknilega væri erfitt fyrir nýjan formann í starfandi stjórnmálaflokki, sem ekki væri þingmaður, að stjórna þingflokknum. Varla yrði þingflokkurinn hinn sáttfúsasti fram að kosningum, þar sem varla engin sár hefðu gróið á þeim tíma. Og sagan sýnir að lengi lifir í gömlum glæðum.

Sigri annar af tveimur þingmönnum sem takast á, væri meira jafnræði á þingflokksfundum. Þó mætti búast við að sá sem tapaði myndi hverfa á braut fljótlega eftir það og hans kraftar þannig tapast flokknum. En ólíklega myndi einhver ekki vilja hefna hans þó síðar yrði.

Formannaslagur á landsfundi er því með nokkrum ólíkindum þó að skiljanlega reyni menn að halda spennunni á umræðunni með loðmullulegum yfirlýsingum á ýmsum kaffisamkomum úti í bæ. Og víst er að vandséð yrði með áhrif slíks á stjórnmálastarfið.

Svo maður tali nú mannamál þá tel ég það ekki Sjálfstæðislfokknum til framdráttar að breyta landsfundi sínum í einskonar poppmessu um formennskuna. Þjóðinni ríður hinsvegar meira á því, hvað flokkurinn ætlar að gera í næstu framtíð og hvað hann getur gert.

Winston Churchill sagði einhvern veginn svona um forystu sína á stríðsárunum:

" The Nation had the Lions Heart. It was but for me to give the roar."(Þjóðin átti ljónshjartað, mitt hlutverk var helst að öskra).

Það skiptir aldrei sköpum hver er talsmaður og hversu lengi og auðvitað var Winston í lífshættu á þessum tímum eins og aðrir. Það er endanlega stefnan og hugsjónin sem skiptir máli í sögu lýðræðisþjóðar. Við skulum sleppa því að ræða andstyggileg dæmi um afbrigði í þessu sambandi því forsenda lýðræðis á að vera heiðarleiki en ekki óábyrgt gjamm í utanflokksfólki.

Forystufár er því frekar skemmtiatriði og óvinafagnaður en meginviðfangsefni í stjórnmálaflokki.

Endilega ÍsLandsAríonbanka!

segja litföróttar auglýsingar þrotabúabankanna, sem vegsama ágæti þeirra banka sem Steingrímur J. Sigfússon ýmist seldi í hendur "erlendra kröfuhafa" án nokkurrar heimildar frá Alþingi svo mér sé kunnugt eða rekur sem einkaþrotabú.

Hugsanlega verða þessir fjármálagjörningar Steingríms og fleiri skoðaðar síðar af einhverjum þókanlegum aðila svo við getum vitað hvað skeði eftir á þar sem sagnfræði virðist skipta Alþingi heldur meira máli heldur en að vinna úr vandamálum nútímans. 

Guðmundur Franklín bendir á ýmis kunnugleg nöfn í eigendahópi bankanna í skilmerkilegri grein í Mbl. í dag.

Hann segir m.a.

"..Þessi kvörtun til ESA hlýtur að vekja viðskiptavini Arion banka og norrænu velferðarstjórnina til umhugsunar. Arion banki og Íslandsbanki eru þrotabú og starfa sem slík í dulbúning viðskiptabanka. Bankarnir eru í eign íslenska ríkisins, erlendra vogunarsjóða eins og Bæjarins Partners, Borgartún Associates, Geysir Advisors, Grindavík Fund, Gullfoss Partners, Keflavik Associates, Laugavegur Partners, Silfra Fund, Soltún Partners og annarra þekktra einstaklinga..."

Mikið er Ísland orðið þekkt í fjármálaheiminum þegar erlendir vogunarsjóðir eru farnir að nota orð úr íslensku til að koma sér í mjúkinn hjá ríkisstjórn Íslands.

.."."Fjármálageirinn á Íslandi er óstarfhæfur, eftir að stjórnvöld settu bankana í hendur erlendra hrægammasjóða sem leggja mesta áherslu á að fá kröfur sínar greiddar upp á sem skemmstum tíma frekar en að veita bankaþjónustu," sagði hagfræðingurinn Jón Daníelsson á ráðstefnunni í Hörpu.

Stjórnarformaður Arion banka, Monica Caneman, er ekki sammála þessu og ræðir í ársskýrslu Samtaka fjármálafyrirtækja um hugsanlegar ógnir og tækifæri bankanna á Íslandi og tiltekur hún yfirlýsingar ýmissa þingmanna um banka og bankakerfið sem eitt af aðalvandamálunum. Henni virðist hafa tekist að hræða stjórnmálamennina til hlýðni því ekki taka þeir á óréttlætinu gagnvart heimilunum í landinu og tugmilljarða afskriftum á lánum til útrásarvíkinga........ um ritfangaverslunina Pennann og mokstur Arion banka á fé inn í fyrirtækið. Ekki virðist Samkeppniseftirlitið kippa sér upp við þetta enda Monica búin að gefa tóninn....

Erlendir vogunarsjóðir, einstaklingar og félög í skattaskjólum eiga ekki að geta átt í starfandi viðskiptabönkum á Íslandi og verðum við að setja lög sem takmarka það verulega ásamt því að krefjast tæmandi upplýsingar um eigendur bankanna og umbjóðendur þeirra. Hvar í heiminum er viðskiptabankakerfi lands rekið sem þrotabú?.." segir Guðmundur Franklín.

Gamlir bankar, nýjir bankar, BYR, SPKEF, allt saman rekið eftir forskrift fjármálasnillings aldarinnar, Stgeingríms J. Sigfússonar. En hann er að glíma við fjármálaráðstafanir nýfrjálshyggjunnar sem Sjálfstæðisflokkurinn skildi eftir sig að hans eigin sögn í  holræsisbununni úr Hádegismóum og rógskskrifum bloggaranna. Lengi skal manninn reyna.

Það þýðir ekki neitt fyrir okkur Sjálfstæðismenn að vekja athygli á því, að flokkurinn hefur aldrei stutt glæpi né glæpamenn. Að frelsi og frjálshyggja sé ekki frelsi til glæpa og rána heldur hagfræðikenning. Þó fæstir útrásarvíkinganna  hafi verið tíðir gestir á landsfundum flokksins þá virðast nú sækja þangað einhver þekkt nöfn sem virðast telja sig eiga þangað erindi til skrafs og ráðagerða. 

ÍsLandsAaríon-banki-alþjóðlegur banki með þjóðlegu ívafi. Þangað liggur leið Íslendingsins sem er tryggður hjá Sjóvá og með bók frá Pennanum í hendinni, nýkominn af landsfundi VG á leið í Evrópusambandið.  

Sáuð þið hvernig ég tók hann?

segir Hjörleifur Guttormsson upptendraður af Landsfundi VG í Morgunblaðinu í dag . En Hjörleifur hafði fyrir löngu baðað að hann myndi flytja tillögu um að hætta viðræðunum við ESB.

".. Staðan í viðræðum um aðild Íslands að Evrópusambandinu veldur fjölmörgum flokksmönnum miklum áhyggjum og eftir landsfundinn er ljóst að þar verður VG að taka mun fastar á málum í ljósi eindreginnar stefnu flokksins gegn aðild. Steingrímur J. Sigfússon fékk ótvírætt umboð til formennsku áfram, þótt mótframboð sem komu fram gegn honum beri vott um að hann er ekki óumdeildur. Skilaboð fundarins til flokksforystunnar eru m.a. þau að rækta þurfi betur en gert hefur verið samband og tengsl við grasrótina og taka betur á við stefnumörkun í mörgum vandasömum málum sem við blasa..."

Heitir þetta ekki að kyssa á vöndinn?

.."Þung gagnrýni kom fram á fundinum á yfirstandandi aðildarviðræður við Evrópusambandið. Fyrir landsfundinum lágu tvær tillögur um þetta mál, annars vegar frá okkur 25 flokksmönnum víða að af landinu og hinsvegar frá svonefndum ályktunarhópi. Málefnahópur landsfundarins um utanríkismál ræddi þessar tillögur og eftir yfirferð í undirnefnd sameinuðust menn um eftirfarandi samþykkt sem í meginatriðum er samhljóða tillögu okkar 25-menninga.

 

 

»Vinstrihreyfingin - grænt framboð telur nú sem fyrr að hagsmunum Íslands sé best borgið utan Evrópusambandsins. Landsfundurinn ályktar að í yfirstandandi aðildarviðræðum beri að hafna því að Ísland afsali sér forræði og yfirstjórn sjávarauðlinda innan íslenskrar efnahagslögsögu og leggur áherslu á að Ísland haldi samningsrétti vegna deilistofna á Íslandsmiðum, svo sem makríl, kolmunna, úthafskarfa, loðnu og norsk-íslensku-síldinni. Sama á við hvað varðar umfang á stuðningi við íslenskan landbúnað svo og um náttúruauðlindir sem fyrirhugað er að lýsa þjóðareign í nýrri stjórnarskrá.

 

 

Landsfundurinn bendir á þá miklu skerðingu lýðræðis sem felst í ESB-aðild ásamt fullveldisafsali á fjölmörgum sviðum. Þróun innan ESB að undanförnu, nú síðast vegna átaka um framtíð evru-samstarfsins, stefnir í átt að enn frekari samruna með hertri miðstýringu. Með Lissabon-sáttmálanum er einnig kominn vísir að samstarfi um utanríkis- og hernaðarmálefni. Jafnframt eiga félagsleg sjónarmið, umhverfisvernd, fæðu- og matvælaöryggi og réttindi launafólks undir högg að sækja innan sambandsins.

 

 

Þá mun VG tryggja að íslenskt stjórnkerfi verði ekki aðlagað stjórnkerfi ESB á meðan á aðildarviðræðum stendur..."

Það á að vinna öllum árum að því að ganga ekki í ESB með því að það er sem sagt ásættanlegt að halda aðildarviðræðunum áfram að mati Hjörlefs. Þetta er eiginlega samt sama og hann vill sjálfur með sínum 25 mönnum  nema aðeins öðruvísi.

... "Landsfundurinn telur það vera eitt af forgangsverkefnum VG, flokkseininga og þingflokks, að herða róðurinn við að upplýsa þjóðina um eðli og afleiðingar ESB-aðildar...."

 

 

..."í umræðum á landsfundinum var bent á að sáralitlar ef nokkrar líkur væru á að botn fengist í viðræðuferlið fyrir alþingiskosningar 2013. Brýnt væri að VG kæmi sinni afstöðu gegn aðild á framfæri með skýrum hætti á næstunni og rökum sem að baki lægju..."

Það skiptir engu málu hversu miklu fé er sóað í viðræðurnar, þær eru "allt í plati" og mætti Stefán Fúle verða hálf fúll yfir því því hann hélt að þetta væri í alvöru.

 

 

 

..."Tilkynning fyrrum þingmanna VG, Atla Gíslasonar og Lilju Mósesdóttur, um úrsögn úr flokknum kom ekki á óvart..."   ....Ástæður þessa eru margháttaðar en að mínu mati ekki síst þær að skort hefur á tengsl flokksforystunnar við óbreytta liðsmenn flokksins og að virkja þá til starfa við stefnumótun og að upplýsa þá jafnframt betur um bakgrunn þeirrar erfiðu glímu sem háð hefur verið í kjölfar hrunsins....." .

Enda Steingrímur steinhissa á kjósendum þessa fólks að hafa yfirleitt kosið þau á þing og vill taka við þeim undir sína verndarvængi.

Í framhaldi af aðildarviðræðum VG og Samfylkingar við ESB ..." samhliða því að Ísland haldi stöðu sinni sem sjálfstætt þjóðríki utan Evrópusambandsins." er brautin breið og greið að mati Hjörleifs Guttormssonar.

Það blasir því við eftir þessa frásögn fyrrum þingmannssins og ráðherrans Hjörleifs Guttormssonar að allt er í fína lagi hjá VG og "ekkert rotið í því ríki" eins og hjá Hamlet Danaprins, undir traustri forystu Steingríms J. Sigfússonar.

"Sáuið þið hvernig ég tók hann" sagði Jón sterki.

Bréf til Berlusconi

frá Jean Claude trichet gefur in sýn í hugarheim ESB gagnvart ríkjum sínum:

Hé eru klausur úr bréfinu en tengill í það er á síðu Gunnars Rögnvaldssonar.

"a) A comprehensive, far-reaching and credible reform strategy, including the full liberalisation of local public services and of professional services is needed. This should apply particularly to the provision of local services through large scale privatizations.
b) There is also a need to further reform the collective wage bargaining system allowing firm-level agreements to tailor wages and working conditions to firms' specific needs and increasing their relevance with respect to other layers of negotiations. The June 28 agreement between the main trade unions and the industrial businesses associations moves in this direction.
c) A thorough review of the rules regulating the hiring and dismissal of employees should be adopted in conjunction with the establishment of an unemployment insurance system and a set of active labour market policies capable of easing the reallocation of resources towards the more competitive firms and sectors.

2. The government needs to take immediate and bold measures to ensuring the sustainability of public finances.
a) Additional-corrective fiscal measures is needed. We consider essential for the Italian authorities to frontload the measures adopted in the July 2011 package by at least one year. The aim should be to achieve a better-than-planned fiscal deficit in 2011, a net borrowing of 1.0% in 2012 and a balanced budget in 2013, mainly via expenditure cuts. It is possible to intervene further in the pension system, making more stringent the eligibility criteria for seniority pensions and rapidly aligning the retirement age of women in the private sector to that established for public employees. thereby achieving savings already in 2012. In addition, the goverment should consider significantly reducing the cost of public employees, by strenghtening turnover rules and, if necessary, by reducing wages.
b) An automatic deficit reducing clause should be introduced stating that any slippages from deficit targets will be automatically compensated through horizontal cuts on discretionary expenditures.
c) Borrowing, including commercial debt and expenditures of regional and local governments should be placed under tight control, in line with the principles of the ongoing reform of intergovernmental fiscal relations."

Þarn krefst Trichet einkavæðingar opinbers reksturs, vinnustaðasamning um kaup og kjör, niðurskurð í velferðarkerfinu, samdráttar í fjölda opinberra starfsmanna, og að kvenfólk fái minni eftirlaun og seinna í einkageiranum til jafns við opinbera girann.

Er þetta ekki galið verð að borga fyrir Evruna?

Þurfum við að elta allt í EES?

spyr ég í eftirfarandi grein í Morgunblaðinu í dag. Fyrir þá sem lesa ekki það blað er greinin hér:

"Maður spyr sig stundum hvers vegna hlutirnir séu með þeim hætti í þessu landi sem þeir eru. Oft er svarið að þetta verði að vera svona því þetta séu Evrópureglur sem við verðum að taka upp vegna EES. Margt í þessu regluverki hefur orðið okkur til góðs og fært okkur nær siðaðra manna háttum. En erum við bara ekki oft kaþólskari en páfinn sjálfur? Er ekki vel þekkt að stórþjóðirnar á efnahagssvæðinu sveigja til reglurnar þegar þeim hentar? Við hinsvegar látum toga okkur áfram til að framkvæma hluti sem við höfum ekkert við að gera. Rjúkum upp til handa og fóta án þess að kanna til hlítar hvaða kostir bjóðast. Má nefna uppskiptingu RARIK í RARIK-Orkusöluna sem dæmi. Þetta var gersamlega óþarft brölt og ótímabært að flestra mati fyrir land og þjóð og hækkaði orkuna.
Sama máli gegnir hvernig Flugmálastjórn í seinni tíð fer fram gegn einkafluginu í landinu með sífellt harðari kröfum og gjaldtöku á grundvelli Evrópureglna. Nú síðast á að loka þeirri flóttaleið sem var að flagga einkavélunum úr landi eins og kaupskipaflotanum á sinni tíð. Nú er væntanlegt lagafrumvarp frá flugmálayfirvöldum til að fullkomna þetta.
Einkaflugmenn mega sakna tíma þeirra flugmálastjóra sem voru vinsamlegir grasrótinni eins og þeir voru Agnar Kofoed Hansen og Pétur Einarsson á sinni tíð. Þá þurftu einkaflugmenn ekki að líta á íslensk flugmálayfirvöld sem sameiginlegan óvin eins og nú er. Mörgum finnst fyrirsjáanlegt að almennt einkaflug leggist að hluta af í landinu vegna meiri krafna í skjóli fáránlegrar síbylju um flugöryggi. En flugöryggi er eitthvert vitlausasta hugtak sem fundið hefur verið upp af fólki sem ekki er flugmenn sjálft. Það hefur nánast ekkert með öryggi flugs að gera en lýtur helst að því að réttlæta vaxandi skattlagningu alls flugtengds.
Venjuleg einkaflugvél er sáraeinfalt apparat og miklu minna flókið en bíll. Og miklu hættuminna þar sem hún er kyrrstæð í 99,5% af hugsanlega 50 ára ævi sinni. Og minni ógn fyrir aðra en bíll á sinni ævi, þar sem varla þekkist hérlendis að hún drepi annan en flugmennina. Hún dettur ekkert ofan af himnum í hausinn á fólki eins og flugmálayfirvöld, alþingismenn, tryggingafélög og stöku sakleysingjar halda. Þess vegna verður ekkert nógu dýrt eða vitlaust til þess að yfirvaldapennasköftunum þóknist ekki að leggja það á einkaflugið sem rándýran lúxus.
Yfirvöld heimta að einkaflugvélin sé nánast rifin til grunna af einokunaraðilum á ársfresti fyrir mörg hundruð þúsund. Þetta er náttúrlega alveg út úr kortinu samanborið við bílaskoðun. En venjulegur einkabíll er í akstri kannski 2 klukkutíma á dag en borgar miklu lægri tryggingu. Svo er lagt á skoðana- og eftirlitsgjald á hvern mánuð fyrir skoðanir á einkaflugvél sem Flugmálastjórn framkvæmir ekki, heldur fyrrnefndir einokunaraðilar á kostnað eigandans. Svo virðast flestar kröfur til einkavéla vera eins og gerðar eru til millilandaflugvéla með farþega. Enginn greinarmunur er gerður á tryggingum eða eftirliti eftir geymsluaðferð eða flugtíma.
Menn eru því að færa sig meira yfir í fisflug þar sem eitthvað minni eftirlitsreglur gilda. En þá má fisflugvél ekki hafa aðsetur sitt á flugvöllum Flugmálastjórnar. Einkaflug er því að hætta að verða uppspretta atvinnuflugmanna eins og verið hefur. Flugfélögin hafa getað gengið í 1000 klukkutíma flugreynslu umsækjenda án þess að borga neitt fyrir. Lufthansa getur þetta ekki þar sem einkaflugmenn eru sjaldgæfir í litlu og þröngu Evrópu mótsett við Ameríku. Þeir verða því að mennta sína flugmenn frá grunni.
Í stað þess að fylgja Bandaríkjamönnum í flugmálum sem fljúga mest af öllum, þá hengjum við okkur í lélegu eftirlíkinguna fá Evrópu með allt regluverkið frá Brüssel sem er miklu smámunasamara en í föðurlandi flugsins, Ameríku. Einkaflugið á Íslandi verður þannig líklega aðeins leikfang þeirra ríku og frægu, sem aldrei hugsa sér að verða atvinnuflugmenn.
Sem einkaflugmaður og flugvélaeigandi í áratugi þá hef ég ekki orðið vitni að einu einasta tilviki síðan Ólafur Ragnar Grímsson varð fjármálaráðherra, þar sem fram kemur einhver tillaga frá flugmálayfirvöldum til annars en að íþyngja einkaflugi og gera mér og öðrum erfiðara fyrir. Ólafur færði okkur þyngsta krossinn með því að gera einkaflugið virðisaukaskattskylt, sem gerði endurnýjun einkaflugvéla nánast ófæra síðan. Og verði hans skömm lengi uppi meðal flugmanna fyrir þá gerð.
Og að endingu má ekki gleyma öllum þeim kvöðum sem Flugmálastjórn leggur á flugmenn til að halda réttindum sínum. Við verðum að kaupa mann frá þeim á 6-24 mánaða fresti til að prófa hæfni okkar. Við verðum að fara í læknisskoðanir á 6-24 mánaða fresti. Kostnaður er tugir þúsunda á ári. Ekkert slíkt leggst á bílstjóra sem bera ekki minni ábyrgð en einkaflugmenn og valda fleiri slysum.
Því spyr maður sig, þurfum við að elta allar reglugerðir EES? Getum við ekki haft einhvern vilja til að fresta og draga og sveigja? Má ekkert gera af skynsemi þrátt fyrir EES? "

Það er þessi reglufesta eða kreddufesta sem birtist í flugmálum alveg eins og í afnami vegabréfaskyldunnar, að við leitum ekki afbrigða. Danir fóru létt með breytingar þó vinstristjórnin hafi nú afnumið skynsemina í því landi og elti reglur EES útí æsar.

Þarf framsal?

á pólsku glæpamönnunum sem rændu hjá Franch?

Höfum við við eitthvað að gera með að ala þessa kóna hér á okkar kostnað?

Er ESB-ríkið Pólland ekki skyldugt að refsa þeim fyrir glæpi sem þeir fremja í útlöndum? Þurfum við ekki heldur að útiloka að þeir komi hingað aftur frekar en að fá þá til baka? En það getum við víst ekki þökk sé Schengen.

Er ekki öruggt að pólsk tugthús séu ógeðslegri en okkar þriggja stjörnu hótel Litla-Hraun eins og Brasílíski morðinginn lýsti því?