Ég fyrst. Þú seinna

Eftir Vilmundi Jósefssyni formanni  SA var eftir haft í Viðskiptablaðinu um málefni lífeyrissjóða á aðalfundi í vor:

"það væri mikið umhugsunarefni að opinberir starfsmenn þurfi ekki að glíma við skerðingu á sínum lífeyri í því árferði sem nú ríkir. Vilmundur bendir á að hjá lífeyrissjóðum opinberra starfsmanna hafi hrúgast upp skuldbindingar langt umfram inngreiðslur. Sjóðir hins opinbera hafi þannig verið með yfir 500 milljarða króna tryggingafræðilegan halla í árslok 2008 sem sé ávísun á miklar skattahækkanir í framtíðinni. 

Ríkisábyrgð er á Lífeyrissjóði starfsmanna ríkisins þannig að lífeyrisgreiðslur eru ekki skertar þrátt fyrir neikvæða stöðu. Vilmundur segir að B-deild Lífeyrissjóðs starfsmanna ríkisins tæmist um árið 2020 og þá þurfi ríkissjóður að leggja henni til árlega fjármuni sem nemi yfir 1% af landsframleiðslu í meira en áratug en síðan lækki það hlutfall smám saman fram á miðja öldina.

Vilmundur segir þetta vanda sem standi mönnum nær í tíma en margir haldi.

 

„Vandamálin eru því miklu nær í tíma en oft er talið og stækka ár frá ári á meðan ekki er á þeim tekið. Sá mikli munur sem er á lífeyrisréttindum á almennum vinnumarkaði og hjá hinu opinbera fær ekki staðist. Á almennum vinnumarkaði þurfa lífeyrissjóðir að rísa undir skuldbindingum sínum og skerða réttindi þegar illa árar en opinberu sjóðirnir eru með ótakmarkaða ábyrgð launagreiðenda og þar með skattgreiðenda. Skattgreiðendur á almennum markaði þurfa því bæði að þola skert lífeyrisréttindi frá eigin sjóðum og skertar ráðstöfunartekjur til viðbótar vegna lífeyrissjóða hins opinbera."

 

Ég er einn af þeim sem hef fengið  bréf frá mínum lífeyrissjóði þar sem mér er tilkynnt um 10 % skerðingu á mínum lífeyri, sem er langt undir lágmarkslaunum en nóg til að þurrka út allar greiðslur frá Tryggingastofnun. Ég get því ekki tekið undir með Steingrími J. að hér ríki eitthvert norrænt velferðarríki hjá almenningi. Aldraðir verða að sjá um sig sjálfir, Steingrímur gerir það ekki.

Það er hinsvegar tryggt að ríkisstarfsmenn og stjórnmálamenn hafa tryggt sinn lífeyri hjá skattgreiðendum. En það verða þeir sem sjá fyrir þessu fólki í framtíðinni. Eftirlaunafrumvarp Davíðs er ekki gleymt en Steingrímur J. er einn af þeim sem keyptur var til fylgis við það á sínum tíma þegar ránsfengnum var skipt.

Það er stöðugt verið að skipta þjóðinni upp í verðuga og óverðuga. Nomenklatúran sér um sig og sauðsvartir éta það sem úti frýs. Pétur á Útvarpi Sögu talar um stjórnmálastéttina, sem eigi sök á öllum óförum fólks þessa heims.

Ég er farinn að halda að þessi stétt hugsi  fyrst um sig áður en röðin kemur að kjósendum. Ég pant fyrst sögðu krakkarnir í gamla daga. 

 Ég fyrst. Þú kannski seinna.

 

 

Athugasemdir

[Aðalsteinn Agnarsson, 8.9.2010 kl. 16:05]

Pétur hefur rétt fyrir sér.

[Júlíus Björnsson, 8.9.2010 kl. 17:39]

Húsnæðið negam-lána kerfið hér tryggir örugglega að greiðslu geta komandi Íslendinga verður engin og fasteignaveð í samræmi. 2 til 5 sinnum hærri raunvaxta krafa á þeim sem teljast öruggustu veðlán til verðtryggina erlendis gekk ekki upp og mun aldrei ganga upp í augum alþjóða samkeppi samfélagsins. Hér vantar skuld lítill arðsöm framleiðslu og þjónustu fyrirtæki sem sem þurfa ekki niðurgreiðslur í formi persónuafslátta fyrir starfsfólkið.

Kjarnorku má nota í neyð. Allir geta sleppt því að éta fisk.

Íslenskt fræði kjaftæði og mannauður selst ekki utan Íslands.

Öll þroskuð ríki heims verja sína fyrir lífeyrisjóðum annarra ríkja.

Útlendingar kaupa ekki inflation vexti.

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 9.9.2010 kl. 20:42]

Halldór.

Ég fór og talaði við útibústjóra í banka í gær um stöðu mína og fleiri sem komnir eru af léttasta skeiði og starfgetan farin að dvína til átaka-vinnu.

Myndin sem ég dró upp af Íslandi eftir eitt ár var sú að ef ekki verður stutt við bakið á þeim sem eru í slíkri stöðu, þá verða göturnar fullar af betlandi fólki og afbrotamönnum sem reyna að finna sér lifibrauð!

Okkur ber öllum skylda til að halda í lífið og ef eina leiðin til sjálfsbjargar er að stela og betla þá gerir fólk það! Eða gefst upp og deyr! Hvort er nú meiri synd?

Hafa embættismenn þessa lands gert sér grein fyrir hvernig þetta mun þróast ef ekkert verður gert fyrir sjúkt, fátækt og útbrennt fólk? Á meðan lífeyrissjóðir landsins eru svo fullir að út úr flæðir?

Ég spyr mig oft að því hvers vegna ég er að reyna að búa áfram á Íslandi, vitandi það að við óbreytt ástand verð ég líklega meðal þeirra sem ekki vil gefast upp og deyja fyrir LÍFEYRIS-SJÓÐS-MAFÍUNA? Möguleikarnir sem ég og fleiri hafa, brjóta í bága við stjórnarskrána. þar stendur að allir á Íslandi skulu hafa mat og húsaskjól?

Er ekki kominn tími til að nota hópmálsókn gegn lífeyris-sjóðunum og forystu þeirra? Nú er það löglegt!

Bara hugleiðing mín sem vantar álit og umræðu reynsluríkra? M.b.kv.

[Júlíus Björnsson, 9.9.2010 kl. 20:59]

Hvað fyrirtæki skulduðu gamla gervi einkabankakerfinu mest?

Hvers vegna mátti það ekki fara á hausinn í nafni frjálsrar samkeppni?  Ísland fór í EES til að taka þátt í Samkeppni 1994, mannfávitunum hér var rullað upp á heima samkeppnisvöllum andstæðinganna.   

Menn verða að þola að tapa það kallast þroski og tengist mannauði að mínu mati.

Var sumum af okkar kennitölum borgað undir borðið af samkeppni aðilunum?

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 10.9.2010 kl. 23:14]

Júlíus. Ég hef ekki andlegt þrek né vilja til að dæma alla þá sem gerðu mistök hér áður fyrr!

því ef ég nota alla orkuna mína í að finna aðra sökudólga en mig sjálfa, þá hef ég ekkert þrek eftir til að horfa fram á veginn? Hvað þá inn á við?

Ég hef oft í mínu lífi dæmt aðra mjög hart vegna skilningsleysis á minni stöðu og hef jafn oft lent í sömu aðstæðum sjálf? Líklega til að læra að þekkja hina hliðina?

Lífið er bara skóli frá upphafi til enda! Við þurfum að læra að þekkja og skilja okkur sjálf og aðra til að virka í samfélagi?

Og ekki síst þurfum við ÖLL að fara eftir Íslensku stjórnarskránni!

M.b.kv.