Framtakssjóður

er skrímsli þar sem sjálftökumenn á lífeyrissparnaði landsmanna í 16 lífeyrissjóðum búa til ósnertanlegan einnkaklúbb til að spekúlera með peninginn.Framtakssjóður Íslands á að spekúlera með minn lífeyri án þess að ég eða þú hafi neitt um það að segja.

Þessi sjóður hefur nú keypt ráðandi hlut í N1, sem var áður Olíufélagið hf, ESSO, þar sem ég var stoltur hluthafi. Ólafur í Samskip, þessi sem býr í Sviss, þar sem engin lög gilda um framsal glæpamanna, tók af mér hlutabréfið án þess að ég væri um það spurður. Síðan safnaði þetta félag í eigu Engeyjarættarinnar og undir stjórn "rekstrarmanns ársins" 63 milljörðum í skuldum og fór svo kirfilega á hausinn að það var hreint lögbrot að láta það starfa áfram en gefa það ekki upp til gjaldþrotaskipta.En svo var aldeilis ekki þar sem engin lög gilda yfir ríkisvædda bankana.

Í stað þess að láta lögmál markaðarins gilda er rekstrinum haldið áfram og nú með skyldusparnaði almennings undir forystu einhverra silkihúfna, sem enginn kaus. Svona í Evrópubandalagsstíl kommisara og pennaskafta. Hvers á Atlantsolía að gjalda? Eða Olís. Eða Skeljungshylkið sem Express-Pálmi skildi eftir sig þegar hann eyðilagði það góða og gamla félag sem nú er sagt komið í hendur strákanna og eiginkvenna þeirra með Húsasmiðjupeningana? Það á að nota mína peninga til að gera olíudreifingu í landinu enn óhagkvæmari í stað þess að einfalda dæmið og leysa N1 upp. Hversvegna hugsa þessir menn svona? Hver kaus þá til að fá þessa aðstöðu?

Hverskonar þjóðfélag er þetta grannt skoðað? Finnst engum neitt að því hvernig spilling Nómenklatúrunnar er látin óáreitt? Sér enginn neitt athugavert við samráð banka og sparisjóða við að kúga peninga af almenningi? Samstarfsnefnd oíufélaga þótti ekki nógu góð. En Samtök fjármálafyrirtækja eru í lagi? Ríkisvædd spilling?

Hvar er samkeppni bankanna? Eða birtist samkepnni lífeyrissjóða í Framtakssjóði?

Athugasemdir

[Ragnhildur Kolka, 1.10.2011 kl. 19:21]

Og nú áttu tækifæri til að styrkja taprektur Hafnarfjarðarbæjar, þ.e. ef eitthvað er eftir af lífeyrinum þínum.

Þvílíkt rugl.

[Júlíus Björnsson, 2.10.2011 kl. 03:13]

Gullnuhöfuðbókunarrelurnar til uppsetningar á Vogunar voð [Balance sheet] og til hliðar við höfuðbók[bækur]:  Ýtarleg Eignhald smappa skráð í tímaröð, tryggja erlendi að lykilbankar undir Seðlabanka í dag , keppast um reserve: varsjóði til þurfa ekki greiða refsivexti til Seðalanbaka eða til okarvaxta frá stærri banka. 

Reverve eru varsjóðir með sitt eigið eiginfé sem er ársreiðfjárstreymi Prime AAA+++ veðskuldarveltusafns [þroskast þá er búið greið til baka stofn eiginfé] til 30 ára með veði 66%-80% í heimili meðalmanns: jafnmargir koma inn og fara út í hverju safni. IRR karfa gerir að útborganir til nýrra skráðra eigenda tryggja raunvirði útstreymi úr safni á hverju ári: það er Das EigenKaptil. 3,33% af fastri veltu framtíðar.  [12 sinnum á ári lækkarí 3,05]. Þetta getur verið fjöldi af söfnum , reglan er að bundið útstreymi er meir fyrir styttri veltur. 20% fyrir 5 ára veðsöfn miða við sömu veltu. 5 ára er líka mikið dýrara í rekstri því 20% þar að hækka um CIP á hverju ári á jafnaði. Hér er leyft að færa upp EigenKaptil um verðbólgu án þess að hagnaður hafi verið af rekstri, ef ég man rétt var vinstri stjórn  þegar þetta var leyft á Íslandi. Sagt gæfi betri mynd af rekstri fyrirtækja. Erlendis er þetta glæpur.  Því eiginfé[Eigenkapital] er jafngildi[equity] hreinnar eignar í reiðufé í árslok. 

Þess vegna þegar búið er besta/þroska veltusafnið er markaðsverð söluverðs  sama og eiginfé þess, kaupandi kaupir ekki ógreitta vexti sem eru vegna verðbógu framtíðar. Hann hirðir líka fyrir reikað áhættu um raunvexti.   M.ö.o  Balance sheet snýnir ekki framtíðar verðbætur veltunnar.  USA jafngreiðlu  bréf að nafnvirði í dag 16.650.000 nanfnvextir 3,5% selst á í dag: 10.000.000 [peningarnir eða eigin sem er bundinin í því, ef þetta er hreint verðtryggingar bréf og skammtíma vöxtunar krafa er 3,5%.           

Banka geta rekið svona veltusjóði en heildsalar og lögfræðingar þurf að vera skráðir eigendur af nokkrum fasteignum.  Því á 30 áru eru  fasteignaskattar og tryggingar um  100% álangin mið útborgun á heildarskuld. Viðhald 60 %.  

All bendir til að Ísland síðan 1911 þegar bókhaldsskylda var innleitt hér hafi haft fals hefðir áður í Balance yfirliti  eða aldrei haft vald á þessu. Hafskip fór á hausinn vegna þess  að eiginfé, þá fyrst byrjað að nota þetta fyrir[gross] Kapital  EigenKapital er þá nettó Kaptil, var sagt of lítið líka áttu allir varsjóðir lífeyrisjóðir að vera með of lítið eiginfé.  Erlend er allta meira en 3,33% og mikið á fyrir varsjóði sem byggja á meðal starfævis grunni.  33 milljaraða kosta ef CIP 5,0% 1,65 ári í reiðfjárhækkun   200 milljarðar kosta um  10 milljarða í hækkun. 6 sinnum hærri upphæð.

Um verðtryggingarveltusafn gildir allta að ef tölugildir er 1000 að  Eiginfé[1000] = sjóður[1000] + Eignarhald - skuldindingar framtíðar.  Hér hafi margir  varið á hausinn sem skilja þetta ekki löngu fyir útrás. Þetta að falsa eiginfé er aðferð til að tæma fyritæki að innan.  Veit ætla ekki nefna nein nöfn en  hér eru aðilar sem kunna alþjóðlegar höfuðbókunareglur ennþá í dag.  Í USA er litið á jafngreiðlu veðskuld til 30 ára með breytilegum Nafnvöxtum á fimm ára fresti sem sametta jafngreiðslu 6 x5 og kallast þesi tegund ARM.  sjá Arion sem er flýta sér að vera EU löglegur Aljóðlega með læsilegri og matsfrí from.   Allir verðtryggingar veltusjóðir kallast IRR í alþjóðsamfélginu í meira en hundrað ár. Aðlir taka ekki lán til að viðhalda IRR veltusjóðum til verðtyggingar  30 ár því þau kerfjast raunvaxta til greiða lánskostnaðinn.   Ég fæ greinilega engan lífeyri sökum þess ég er ekki nógu gamall, til að taka lífeyri þegar sjóðirnir núna fara í þrot.  Keppnis ríki lána ekki örðum ríkjum fyrir ellilífeyri hingað til.

[Þórhallur Birgir Jósepsson, 2.10.2011 kl. 16:18]

Mér kemur á óvart að sjá svo vanhugsuð vanstillingarskrif frá þér Halldór.

Þú kallar lífeyrissjóðina "sjálftökumenn", hvað áttu eiginlega við? Hélt þú vissir að lífeyrissjóðirnir starfa samkvæmt lögum frá Alþingi, lögum sem ákveða þennan skyldusparnað og hve hátt iðgjaldið er. Ekki er það sjálftaka þegar menn starfa eftir lögum frá hinu háa Alþingi?

Þú lætur dragast inn í þann tískudans, sem um þessar mundir er trommaður áfram af mönnum sem af einhverjum annarlegum ástæðum vilja kenna lífeyrissjóðum allt illt á jörðu. Það er sameiginlegt einkenni þeirra manna, að styðja mál sitt hvorki staðreyndum né rökum en gjamma í síbylju sömu vitleysurnar aftur og aftur. Ótrúlegustu menn láta ginnast af því orðaskaki.

Mér finnst lítið til máls þíns koma þegar þú sérð fjandann í Framtakssjóði vegna synda sem aðrir drýgðu. Framtakssjóður hefur keypt fyrirtæki. Það hefur hann ekki gert fyrr en búið hefur verið að þrífa upp eftir þá sem settu þau á hausinn og lánardrottnar hafa gert þau rekstrarhæf (á mannamáli: Fellt niður skuldir). Mér finnst enganveginn geta gengið upp að gera kaupandann ábyrgan fyrir sukkinu sem á undan var gengið.

Annars er Framtakssjóður fyrirbæri sem virðist mörgum vera nýstárlegt hér á landi en á sér fyrirmyndir bæði í Evrópu og Ameríku, trúlega víðar. Þykja þar nauðsynleg öfl á fjárfestingamarkaði þar sem þeir einblína ekki á vísitölur, heldur horfa ekki síður til þeirra möguleika sem fyrirtækin búa yfr. Um það gæti ég haft mun lengra mál, en bendi þér á að skoða heimasíðu Framtakssjóðs, einnig má finna mikinn fróðleik um svona fyrirbæri hér: http://www.calpers.ca.gov/ og nánar: http://www.calpers.ca.gov/eip-docs/about/facts/corpgov.pdf

Mér finnst bæði skrítið og ómaklegt þegar menn ráðast með gífuryrðum að lífeyrissjóðunumj í landinu gargandi um spillingu og þaðanaf verra, en vita augljóslega lítið um hvað þeir eru að ræða. Jafna þeim meira að segja við sukkbaróna hrunsins og banksterana sem settu hér allt á hausinn. Sá óþjóðalýður olli lífeyrissjóðunum líka tjóni, og þar með eigendum þeirra, sjóðfélögum, mér og þér. 

Þakka ber þó Alþingi, og þeim sem mótuðu stefnu þess, þegar lög um lífeyrissjóði voru sett. Þar eru ströng ákvæði um öflugt eftirlit með starfsemi og fjárfestingum sjóðanna og eftir þeim er farið. Það kannski skýrir að miklu leyti hvers vegna lífeyrissjóðirnir eru einu fjármálastofnanir landsins (fyrir utan einn eða tvo litla sparisjóði, þar sem menn fóru líka varlega) sem komu standandi niður í hruninu, nógu öflugir til að hrista af sér áfallið og gátu haldið áfram starfsemi sinni.

Hrunið eyðilagði hins vegar fjölda fyrirtækja og þar með eignir lífeyrissjóðanna í þeim. Það hefur svo leitt til þess að sjóðirnir eiga færri fjárfestingarkosti en áður. Með þeim afleiðingum að helstu fjárfestingar þeirra eru ríkisskuldabréf, svo kræsilegt sem það nú er að fjármagna vaxtagreiðslur Steingríms til erlendra vogunarsjóða. En, á meðan fyrirtækin og um leið hlutabréfamarkaður kemst ekki á lappirnar er ástandið þannig. Það er enn ein ástæðan fyrir því að Framtakssjóður var lífsnauðsynlegt framtak hér, að koma þar með eitthvað afl til þess að hjálpa til við að endurlífga fyrirtæki og hlutabréfaviðskipti.

 Vona að þú skoðir þessi mál vel ofan í kjölinn,

kveðja, ÞJ

[Júlíus Björnsson, 2.10.2011 kl. 17:44]

IRR er grunn forsenda sjóða sem skila raunvirði á öllum tímum í framkvæmd  erlendis, og þá þarf ekki að afsaka vegna hruns, eða laga sem greinlega eitthvað bogið er við ef þau geta ekki tyggt minnst eitt reserve Prime AAA+++ veðskuldarveltusafn á öllu Íslandi 2004.

Hlutabréfa viðskipti í USA og UK er 80% viðskipti með bréf söluskattsfyrirtækja sem er fjámagna sína í útvíkanir og útrásir eða breytingar til lækkunar á kostnaðar verðum.  Í kauphöllum gildir í uppgjörum að sína í sinni bréfa körfu hækkanir sem minnst er í samræmi við CIP, en það sem er umram er raunverlegir hagsmunir, reynalan sýnir að í heildina litið yfir 60 mánuði fjámála uppgjörum er ekki um nein raunvexti að ræða fyrir 98% keppenda um bestu bréfin á hverjum klukku tíma. Kauphallar útbúið á Íslandi er frá upphafi talið vonlaust að erlendum verðbréfa spekulöntum, þar sem kauphöllinn skilar ekki reiðfé um fram það sem fer í hana.

[Júlíus Björnsson, 2.10.2011 kl. 18:19]

Vsk. rekstrarfyrir tæki sem standa sig láta aðra um langtíma  verðtryggingar og stunda sinn eiginleg rekstur þá hrynja þau ekki ef fullnæjandi reglu verk og yfirlit er til staðar.  Þeir sem yfitóku þessi fyrirtæki er sömu aðilar og stuðluðu að eignarfluttingunum, við erum á lokuðum krónu markaði.  Endalegt reiðusfjárstreymi á hverju ári að jafnaði.   Reiðfé viðheldur sér og endurnýjar sig ekki fármálabókaldslega séð nema með vsk. stimpli. Reiðufé vegna sölu tekna umfram gjöld eru hreinar eignir sem halda uppigrundvelli fyrir fjármála verðtryggingar til lengritíma litið. Reiðufjár eigna pottur  er ekki stór sem 150.000 vinnandi standa undir. Eins dauði er annars brauð. Við sjáum stærstu hákarlanna í dag sem lifðu. Sá heldur sem veldur. Fjármálstofnanir: Bankar er eldri en landnám Íslands. Afríka og Ísland eru ekki mjög þroskuð í þessum skilningi.

[Halldór Jónsson, 3.10.2011 kl. 00:04]

Þórhallur,

lífeyrissjóðir eru sjálftökusjóðir því þeir hafa veiðileyfi á alla sem hafa laun.

Þeim er stjórnað af einhverju liði sem nánast enginn veit hvaðan kemur. Ef þetta lið gerir í buxurnar þá borgar þú með lækkun á lífeyri. Svo til hvers er þetta kerfi svona fyrir lýðinn? Opinberir starfsmenn halda bara sínum launum lítið skertum. Af hverju ekki bara gegnumstreymissjóðir?

Mér finnst lítið til þíns málflutnings koma þegar þér finnst ég hafa rangar skoðanir og ég gargi um spillingu. Veist þú hversu miklu sjóðirnir töpuðu? Ef þú veist það ekki þá geturðu ekki fyllyrt að þeir komi standandi niður úr hruninu.

[Júlíus Björnsson, 3.10.2011 kl. 02:15]

2010 gengum streymi hjá VR að 100 % innstreymi iðgjalda fór 40% til að uppfylla lífeyrissjóðsskuldbingar gagnvart óstarfandi félagsmönnum.   

60% fóru upp í taprekstur á varsjóðum : framtíðareignarhaldi á móti framtíðarsskuldbindingum.

Lífeyrisjóðréttindi með raunvaxtalausu 66% veðskuldar útborgun í eigin heimili og jafnar endurgreiðlur í 30 ár og síðan 70% af tekjum síðasta starfsárs var talið til  hlunndinda hjá Ríkjustarfsmönnum í Danska og þýska ríkinu t.d. Skerðingar á lífeyrisréttinum er Íslenskar tryggingarfræðilegar forsendur.  Þá er fasteignaveltu sjóður með þeim möguleika að ef félagmönnum fækkar þá minnkar útborgunar þörf úr fasteigna sjóðnum  sem gefur tíma til að ákveða hækkun á gegnum streymi.  USA tækfærisformið sem hefur kostað mörg sjálfsmorð ef lofað er paradís í ellinni það var tekið inn hér. Prime AAA +++ veltuveðsöfn til 30 ára skila raunviðir eigin fjár á hverju ári til útborganna nýrra jafn margara veðskulda [30 x 30 er ágætt fylki] síðan hægta fjölga söfnum. Aðalatriðið er  bundin útborgunar skylda til viðhalda framtíðarveltu[O kr í dag] ]   er um 3,0% . Þessir upphæð losnar út sé safni lokaði og síðan koma minni og minni upphæðir úr í 30 ár.   Allir erlendis vita að hækka þarf Eigen Kapital um meðalveðrðlagshækkanir á hverju [30 meðtals samhengi]  ári. Þjóðverjar bjóðum upp á 2,0% fjámagnskostnað veð verðbólgu og UK 4,5% fasta verðbólgu. Skammtíms forsendur eru subPrime og hættu vogun vinnur vogun tapar.  Íslend mun aldrei vinna longe tíme  almennt á rönfum grunni. 5 veltur kosta 20 % bindung. Ársveltur kosta 100% bindingu.  Ef þú borgar 100 kr út að raunvirði í fyrra og og síðust ár, þá þarftur þú að borga 100 kr. næsta ár í Cash.  Ísland er samsafn af uppskafningum sem byggja á frumstæðum hefðum úr torfbæjum og kunna ekki að reka banka. Þetta hefur tekist með herkjum að standa við Balance sheet og orkuvöxtum frá 1911.  Það skilur mig enginn á Íslandi,  útlendingar skilja mig ágætlega.   Sýndar eigir eu glópgull sem freista freistra allra skrælinga.  Hér búið að breyta lögum til þjóna óleglum alþjóðlegu  eigna balnace [milli viðskipta aðila]vísað í sérfræðiá álit Íslandinga. Allir bankar verða stöðugt að velta til verðtyggja sitt lágmarks eiginfé. í öllum vel skipulögum veðsöfnum . Eignarhaldsmappa er til hliðar við Höfuðbækur og þar er seljanlegum eignum raðað í tímaröð.  Eignir á næsta ár eru ekki eignir dag þegar um hreint eiginfé að ræða: Cach. Þetta er veltu hringur. sjóða  segir suða maður sýður ekki gott soð af nöglum og ranghufmyndum. Gullnu höfuðbókunareglur er varðveitt fra 1458 og Þá var blómlega Bankastarfsemi á Ítalíu. Meningar arfleið minna EU forfeðra eru Balance sheet  minna Íslensku eru sagnfræði handrit. Reiknlíkanaði fyrir öruggan bankarekstur er ekki kennt utan að komandi. Rekstra leynmál er eign sem er huglæg.  Lífeyrissjóðum hér er tryggðar skuldbindingar með lögum, þeir eiga hver  trygga sneið í lífeyrismarkaði á Íslandi. En er hataðir á annarra Ríkja lífeyrissjóð mörkuðum.  Hvert Ríki hugar um sínar kynslóðr. EU bíður upp á frelsi til selja fullvinnslu inn á mörkuð hinna meðlima ríkjanna. Þjóðverjar og Frakkar standa sig best. Afætu hugmyndafræði Íslanskra sossa er ekki hugmyndfræði Jafnaðarmanna í hæfum Ríkjum EU. 1994 var sannað að enginn ábyrgur banki eða bankar í EU vildu verða skráðir kjölfestueigendur næstu 30 ár af banka geira sem þeir hafa stór grætt á síðan 1911.    Þess vegna fengu  reynslu lausir braskara bankanna, varð einkavæða fyrir EU.  Það trúir enginn útlendingur að heimilinn hér séu ekki 30 ára Prime AAA +++ veðskuldarlán,  Hinvegar eru allir sjóðir hér 2004 þegar veðköll mun hafa verið gerð subPrime: óhæfir til langtíma verðtygginga og þar af leiðandi til skila vöxtum umfram það.