Þurfum við að elta allt í EES?

spyr ég í eftirfarandi grein í Morgunblaðinu í dag. Fyrir þá sem lesa ekki það blað er greinin hér:

"Maður spyr sig stundum hvers vegna hlutirnir séu með þeim hætti í þessu landi sem þeir eru. Oft er svarið að þetta verði að vera svona því þetta séu Evrópureglur sem við verðum að taka upp vegna EES. Margt í þessu regluverki hefur orðið okkur til góðs og fært okkur nær siðaðra manna háttum. En erum við bara ekki oft kaþólskari en páfinn sjálfur? Er ekki vel þekkt að stórþjóðirnar á efnahagssvæðinu sveigja til reglurnar þegar þeim hentar? Við hinsvegar látum toga okkur áfram til að framkvæma hluti sem við höfum ekkert við að gera. Rjúkum upp til handa og fóta án þess að kanna til hlítar hvaða kostir bjóðast. Má nefna uppskiptingu RARIK í RARIK-Orkusöluna sem dæmi. Þetta var gersamlega óþarft brölt og ótímabært að flestra mati fyrir land og þjóð og hækkaði orkuna.
Sama máli gegnir hvernig Flugmálastjórn í seinni tíð fer fram gegn einkafluginu í landinu með sífellt harðari kröfum og gjaldtöku á grundvelli Evrópureglna. Nú síðast á að loka þeirri flóttaleið sem var að flagga einkavélunum úr landi eins og kaupskipaflotanum á sinni tíð. Nú er væntanlegt lagafrumvarp frá flugmálayfirvöldum til að fullkomna þetta.
Einkaflugmenn mega sakna tíma þeirra flugmálastjóra sem voru vinsamlegir grasrótinni eins og þeir voru Agnar Kofoed Hansen og Pétur Einarsson á sinni tíð. Þá þurftu einkaflugmenn ekki að líta á íslensk flugmálayfirvöld sem sameiginlegan óvin eins og nú er. Mörgum finnst fyrirsjáanlegt að almennt einkaflug leggist að hluta af í landinu vegna meiri krafna í skjóli fáránlegrar síbylju um flugöryggi. En flugöryggi er eitthvert vitlausasta hugtak sem fundið hefur verið upp af fólki sem ekki er flugmenn sjálft. Það hefur nánast ekkert með öryggi flugs að gera en lýtur helst að því að réttlæta vaxandi skattlagningu alls flugtengds.
Venjuleg einkaflugvél er sáraeinfalt apparat og miklu minna flókið en bíll. Og miklu hættuminna þar sem hún er kyrrstæð í 99,5% af hugsanlega 50 ára ævi sinni. Og minni ógn fyrir aðra en bíll á sinni ævi, þar sem varla þekkist hérlendis að hún drepi annan en flugmennina. Hún dettur ekkert ofan af himnum í hausinn á fólki eins og flugmálayfirvöld, alþingismenn, tryggingafélög og stöku sakleysingjar halda. Þess vegna verður ekkert nógu dýrt eða vitlaust til þess að yfirvaldapennasköftunum þóknist ekki að leggja það á einkaflugið sem rándýran lúxus.
Yfirvöld heimta að einkaflugvélin sé nánast rifin til grunna af einokunaraðilum á ársfresti fyrir mörg hundruð þúsund. Þetta er náttúrlega alveg út úr kortinu samanborið við bílaskoðun. En venjulegur einkabíll er í akstri kannski 2 klukkutíma á dag en borgar miklu lægri tryggingu. Svo er lagt á skoðana- og eftirlitsgjald á hvern mánuð fyrir skoðanir á einkaflugvél sem Flugmálastjórn framkvæmir ekki, heldur fyrrnefndir einokunaraðilar á kostnað eigandans. Svo virðast flestar kröfur til einkavéla vera eins og gerðar eru til millilandaflugvéla með farþega. Enginn greinarmunur er gerður á tryggingum eða eftirliti eftir geymsluaðferð eða flugtíma.
Menn eru því að færa sig meira yfir í fisflug þar sem eitthvað minni eftirlitsreglur gilda. En þá má fisflugvél ekki hafa aðsetur sitt á flugvöllum Flugmálastjórnar. Einkaflug er því að hætta að verða uppspretta atvinnuflugmanna eins og verið hefur. Flugfélögin hafa getað gengið í 1000 klukkutíma flugreynslu umsækjenda án þess að borga neitt fyrir. Lufthansa getur þetta ekki þar sem einkaflugmenn eru sjaldgæfir í litlu og þröngu Evrópu mótsett við Ameríku. Þeir verða því að mennta sína flugmenn frá grunni.
Í stað þess að fylgja Bandaríkjamönnum í flugmálum sem fljúga mest af öllum, þá hengjum við okkur í lélegu eftirlíkinguna fá Evrópu með allt regluverkið frá Brüssel sem er miklu smámunasamara en í föðurlandi flugsins, Ameríku. Einkaflugið á Íslandi verður þannig líklega aðeins leikfang þeirra ríku og frægu, sem aldrei hugsa sér að verða atvinnuflugmenn.
Sem einkaflugmaður og flugvélaeigandi í áratugi þá hef ég ekki orðið vitni að einu einasta tilviki síðan Ólafur Ragnar Grímsson varð fjármálaráðherra, þar sem fram kemur einhver tillaga frá flugmálayfirvöldum til annars en að íþyngja einkaflugi og gera mér og öðrum erfiðara fyrir. Ólafur færði okkur þyngsta krossinn með því að gera einkaflugið virðisaukaskattskylt, sem gerði endurnýjun einkaflugvéla nánast ófæra síðan. Og verði hans skömm lengi uppi meðal flugmanna fyrir þá gerð.
Og að endingu má ekki gleyma öllum þeim kvöðum sem Flugmálastjórn leggur á flugmenn til að halda réttindum sínum. Við verðum að kaupa mann frá þeim á 6-24 mánaða fresti til að prófa hæfni okkar. Við verðum að fara í læknisskoðanir á 6-24 mánaða fresti. Kostnaður er tugir þúsunda á ári. Ekkert slíkt leggst á bílstjóra sem bera ekki minni ábyrgð en einkaflugmenn og valda fleiri slysum.
Því spyr maður sig, þurfum við að elta allar reglugerðir EES? Getum við ekki haft einhvern vilja til að fresta og draga og sveigja? Má ekkert gera af skynsemi þrátt fyrir EES? "

Það er þessi reglufesta eða kreddufesta sem birtist í flugmálum alveg eins og í afnami vegabréfaskyldunnar, að við leitum ekki afbrigða. Danir fóru létt með breytingar þó vinstristjórnin hafi nú afnumið skynsemina í því landi og elti reglur EES útí æsar.