Frábær grein

Ellerts Ólafssonar i Mbl í dag um óhreina barnið hennar Evu sem ég vil kalla svo. Það er "stærðfræðikennslan" í skólakerfinu okkar. Þessi kennsla hefur verið svo til skammar síðan ég man eftir mér að til stórskaða er orðið. Grípum niður í grein Ellerts: "

 

.... Má þar nefna Atla Harðarson en hann skrifaði stórmerkilega grein um stærðfræðikennslu í framhaldsskólum í Skírni árið 1994. Þar skrifar Atli: »Menn þurfa að kunna reikniaðgerðirnar fjórar, ráða við hlutfalla- og prósentureikning, þekkja metrakerfið, kunna einfaldan flatarmáls- og rúmmálsreikning og hafa einhverja nasasjón af lýsandi tölfræði. Allur þorri fólks þarf á þessari stærðfræði að halda en kemst ágætlega af án þess að kunna neitt meira.«....

 

Undirritaður framkvæmdi könnun í samvinnu við Verkfræðingafélagið á notagildi stærðfræðináms hjá verkfræðingum. Niðurstaðan var sú að grunnskólinn var afar gagnlegur, framhaldsskólanámið sæmilega en háskólanámið minnst.

 

 

Orðheppinn verkfræðingur skrifar: Stærðfræði er nauðsynleg til að læra rafmagnsfræði en kemur síðan lítt við sögu nema þegar kenna þarf börnunum stærðfræði í menntaskóla. Athygli vekur að kalkúluskennslan sem þó er aðalnámsgreinin kemur að sáralitlu gagni. Þessi fræði eru fyrir löngu komin í handtölvur og utanbókarlærdómur þarna er álíka gagnlegur og að læra símaskrána utanað.

 

Ísland kemur illa út í samanburðarrannsókn OECD á brottfalli úr skólum. Pisakönnun á vísindalegu læsi Íslendinga er ekkert gleðiefni heldur...."

 

 

Hvað eftir annað hef ég gripið unglinga sem hafa aldrei lært margföldunartöfluna en hafa samt komist í menntskóla. Hvernig í veröldinni er þetta hægt. Hvað þýðir að tala um "stærðfræðikennslu" þegar fólk kann ekki rekning? Kann ekki að skrifa tölur? Kann ekki leggja saman eða deila? Grunnskólakerfið okkar er sökudólgurinn.

 

 

Ég tengi þetta við brotthvarf karlkyns kennara úr kennaraliðinu. Konur henta yfirleitt verr til að kenna reikning en karlar. Þeirra svið liggur annarsstaðar þar sem karlar geta miklu verr.

 

 

Ég hef ekki hitt neinn ungling sem var ekki hægt að kenna að reikna á stuttum tíma með því að byrja rétt. Brottfallið úr menntakerfinu byrjar í rekningstímunum í barnaskólanum. þar er grunnurinn lagður að ógæfu flestra og andúð á skólagöngu. Þar vantar svo sannarlega aðferðir www.kahnacademy.org sem þó nægja ekki ef nemandinn kann ekki að teikna tölurnar á blað og skrifa skipulega.

 

Ég hvet alla sem bera hag barnanna okkar fyrir brjósi til að lesa þessa frábæru grein Ellerts Ólafssonar.

Athugasemdir

[Ágúst H Bjarnason, 18.4.2012 kl. 14:41]

Sæll frændi.

Í verkfræðinámi lærðum við mikinn kalkúlus og vorum snillingar í að integrera og diffra eins og það hét þá. Vissulega erum við ekki að slíku daginn út og daginn inn í starfi, en það er af og frá að við hefðum getað lært og skilið eðlisfræðina án þessarar kunnáttu, síst af öllu rafmagnsfræðina og reglunartækni sem notar þessa aðferðafræði mikið.  Þeir sem starfa við að raða saman tilbúnum einingum í hönnun nota kalkúlus lítið, en þeir sem koma að einhverju leyti að  þróun aftur á móti stundum töluvert.   Til að skilja ýmis fyrirbæri þarf maður enn á kalkúlus að halda...

Með kveðju

[Halldór Jónsson, 18.4.2012 kl. 18:20]

Sæll fræmdi,

Ég held nú ekki að Ellert sé á móti því aðmaður læri handerkið til að skilja hlutina eins og þú segir. En þegar menn eru búnir að setja upp reglunina í kerfi þá er Wolfram Alpha fljótur að leysa allt fyrir mann. Ég hafði mjög gaman að kalkúlusi og tek hann fram fyrir mengi.

[Sigurgeir Jónsson, 18.4.2012 kl. 20:50]

Hvað með verkfræðinginn sem reiknaði út vindáttina og meig síðan beint upp í vindinn.

[Sindri Karl Sigurðsson, 18.4.2012 kl. 23:10]

Sigurgeir, hann stóðst prófið!

Algerlega sammála, er með þrjú á grunnskólaaldri og sá elsti átti að læra sjálfur hvernig leysa átti dæmin. Það mátti víst ekki hefta sköpunargleði barna.

Endaði með því að kennarinn henti "kennslubókarhróinu" út í horn og tók upp gamlar A2 og B3 kennslubækur, sem byggja á því að stærðfræði er 95% vinna og rest er ekki öllum gefið.

Reglulega prófuð í margföldunartöflunni yfir kornflexdiskinum.

[Júlíus Björnsson, 19.4.2012 kl. 02:08]

1456 þurftu alvöru fjámálamenn að vera með talleikfimi algebru uppa á 90 til 100%, skilja stæðrðarhlutföll og ekki nóg með það samhengi milli þeirra. Þetta innsæi virðist vera genabundið , og ljóst er að summt er svo einfalt fyrir rétta aðila að verðu aldrei kennt í Háskólum. Í lykilbönkum er fylgst með einstaklingum frá unga aldri svo sem í Sviss og í framhaldi veljast þeir til ákvörðunar töku.    Grein tvítyngdra er sögð meiri í Dag. Hanskaupmenn kendu börnum sínum fyrir 12 ára fjögur stafróf.

Dæmi 300.000 einstaklingar leggja 10.000.000 í Íslenskan sérfræði banka sem býður þeim 4,5% raunávöxtum ef innlánið er geymt í 30 ár, og þá svo Íslenska verðtyggingu þar of á. Það skila þeim þá til 37,800 milljónum + verðtyggingu eftir 30 ár. Þetta getur gengið upp ef 900.000 einstaklingar eru að leggja inn 10.000.000 á hverju ári eftir 30 ár.   Í EU þakkar almennigur fyrir að fá  11.000.000 miljónir að raunvirði eftir 30 ár, það er hámarks raunávöxtun 0,25% á ári, Á að borga lánadrottni[ innlánara] fyrir að verðtryggja fyrir hann í 30 ár? Íslendingar kaup allt sem kallast Íslensk fræða VERK. 

Ríki reyna að viðhalda valda=fjármála jafnvægi,  sín í millum, þegar ríki ögra öðrum ríkjum um að fjölga sér í þá veru að neysla verði óbreytt á mann, þá kostar það venjulega meira lífsrými.  

Kjöt og önnur matvæli almennings á mörkuðum eru í hlutfallslegu samhengi síðustu 4000 ár, og allir geta vottað að raunvirði þessa hluta í neyslu kökunni hefur lækkað um 50% síðan 1967.   Enda er Ísland mælt síðusu 5 ár með  lægstu PPP tekjur á íbúa á Norðurlöndum og fer hraðar niður í samdrætti en nokkurt annað ríki á Vesturlöndum í sama Alþjóðlega samanburði.      

Hér er þetta leyst með Íslenskum að því er virðist heimasmíðum hagfræðimælitækjum.

Svo í framhaldi þótt finnst 3 vitringar í Kóngsins Köben , þá segi ég sem Dani að hér finnast ekki 3 danski vitringar í fjámálum, og það er rétt að efnahagsmáls og viðskiptamáli og gengismáli er allt mismunandi nafnorð á sama hugtaki.   Hagvöxtur virðist helst vera fasteigna verðbólga í framkvæmd á Íslandi.

Stórborgir EU vilja lækka raunvirði á hráefni í grunn og byggja upp langtíma viðskipta einkaframtaks sambönd gengistryggð við verðandi Meðlima ríkji, allar borgir EU  leggja áherslu á auka sínar smálsölu tekjur það er 3 þrep söluskatts, þar 1 og 2 þrep fellur undir Commission Brussel 80 %.  Borgir selja að aðgang að þéttbýli og ríkum neytendum dýru verð þess vega eru verð alltaf mikið ódýrir út á landi erlendis í 4000 þúsund ár. Hér er talað um sem kost ef hlutir kosta það sama út á landi. Hversvegna er Ísland með ESS ef það er ekki keppisfært í innri Meðlima ríkja keppni EU.  Flestir þjóðleiðtogar EU vita að Rómerski hagfræði grunnurinn entist í 1000 ár , og hjá þeim þarf ekki eins og hér að vera leita að nýjum grunnatriðum á hverjum degi, grunnurinn er sígildur en yfirborið breytist eftir tíðsku. 

Norðmenn greiða fiskverð niður með öðrum tekjum og ekki lækka þeir né Spánverja raunvirðið á alflanum. Raunvirði er verðið sem lykilbankar fjármagna á mörkuðum. Ekki skáldverk Íslenskra sósíal sérfræðinga.

Íslendinga greiða niður lífeyrsjóð okur á húsnæði almenningis með aðstoð Ríkis og íbúðlánsjóð, til að almennigur geti rétt staðið í skilum. Verðtygging 1983 reikan örugglega með að Íslendingar væru 1.000.000 í dag og 3.000.000- 2040.   Hvað eru þetta mörg kíló af þorski eð kílóvattstundir af raforku, á verðum sem neytendur ráða að mati sinna ríkja.    Þjóðverjar ætla skera sína íbúatölu niður um 30 % fram til 2040 og er nú þegar síðust 5 ár búið að fæka um 5,0% atvinleysi að minnka en neysla á íbúa og eldriborgar nánast óbreytt. Aðilar ráðgera meðalhækkanir í ráðgerðum geirum framtíðar, það er kalað verðbólga eða hagvöxtur framtíðar þeir rágera barneignir og íbúafjölda. Þeir sem eiga börn út í loftið gætu fjárfest í mannfjölda aukningar reiknlíkunum, Sameinþjóðir og ríki Vesturlanda vilja einum rómi síðan 1967 ekki fjölga íbúum  jarðar.    Ef öll ríki fækka sinni tölu þá verður meira til skipta í framtíðinni óháð aldri.  Raunávöxtunarverðtygging Íslands og skortur á matrix verðtrygging IRR bakveðasöfnum, með mest 0,25%  raunvexti á ári vegna FALSKAR VEÐA, innheimtu afföll er ekki hægt að borga með verðbótum framtíðar því miður, þær fylgja meðalhækkunum framtíðar. Real interest yfirtéttar á frjálsum mörkuðum síður aldir er vera betri en meðaltalið en ekki eins. Kommar þýða í sínum heilum real interest merki raunvextir, það er raunar þeirra raun. Hér þar að stofna hreina hægri flokk til geta keppt við kapítalista í öðrum ríkjum.  Staðreyndi er sú að í UK er eftrirsótt að verðtyggja í eigin húsnæði 30 ára veðskuldir 1,99% max. raunvextir á fyrstu útgáfu vegna nýbygginga bakveð bankanna, mest 0,25% raunvextir á húsnæði eldra en 30 ár.  Þetta er að skila eldriborgurum 20% til 30% hærra raunvirði á fermetran en þeim á Íslandi í dag , Íslenskir framtíðar greiða aldrei upp geðveikina hér. 3 hús fyrir eitt, og líka viðhald á einu húsi trygingar og skattar.    Þá svara Íslendingar skattamann greiðir þetta niður með vaxtabótum, ekki utan Íslands. Ísland fékk engin raunvaxtalaus verðtyggingar lán eftir 2000: heimild AGS. Útlendingar trúa ekki á 30 ára hagvaxtaspár heimamanna og ég ekki heldur. Stórir aðila sem lækka raunvirði sinnar framleiðsu  græða sjaldan á því, vegna þess að kaupendur láta ekki okra á sér erlendis.  3 aðila græða milljón eftir hagræðingu græði einn aðli 1,1 milljón. Allir græða á hagræðingu nema 2 aðilar.

USA jafngreiðluveðskuldir til 30 ár ef 33% er greitt með sparnaði [og eða arfi] er jafngreiðslu skuld  132% af heildar raunvirði rúmmáli hins veðsetta ef gert er ráð fyrir 150% verðbólgu næstu 30 ár [ekkert ríki vogar sér meiri almennar kauphækkanir en UK] . þetta er 132% leið. Þegar útborgun var færð niður 20% útborgun í reiðufé þá hækkaði leiðin 160% af bakveðsverðinu.    Hér kallast 110% leið ef skuldari skuldar  300% af bakveðsveðinu. Þetta er dæmi um fáfræði menntun í H.Í. Útlendingar: lykilbankar kalla þetta ekki áhættu heldur geðveiki eða fjarstæðu. Það er búið að éta íslenska grunn samtryggingar kerfið upp að innan frá 1983. Raunþjóðarkaka er raunvirði á hverju ári, eins og meiri háttar ríki mæla PPP. Raunvextir almennir er ekki til , en vextir umfram meðalvexti [verðbólu=hagvöxt] teljasta reglulegir vextir.Ensku yfirstéttina spilar með þá á hverjum ári og skipta kóngarnir á sýnast græða mest: eiga nóg fyrir. 

Ég lærði stóru margföldunar töfluna hjá ömmu um 4 ára, eins og glókollur í sögunni. Ég var sá einni sem var með öll tegur á hreinu í Menntó , það var vegna þess að ég gat sannað [skilið ] öllu diffrin og þannig kunni ég þau utan að. Ég sjálfmenntaði mig í sannan útleiðslum, því í besta bekk M.S. 1982 var ekki kennd 1 flokks fræðileg sannan stærðfræði. Aðal áherslan var þekkja heldur formúlur og stinga inn í þær. Þegar sömu formúlur er notaðar í raunverleikanum skiptir máli að muna eða hafa lært utan að, skilgreingarmengi þessara formúla , sem gilda ekki fyrir of mikla verðbólgu t.d. eða of háa raunvexti af ástæðum sem þurfa ekki einu sinn að vera stærðfræðilegar. Langtíma fjárfestar erlendis , lykilbankar Gordon Brown keppast um að sýna sem minnsta raunvexti umfram framtíðar verðbólgu, verða þannig sjálfir bestu veðin. þeir sem trúa að skattamann geti borgað allt vinna víst allir hjá hinu opinbera.  Það eru takmörk fyrir öllu.