Tryggvi Þór

skrifar skynsamlega grein í Mbl.í dag sem við mættum velta fyrir okkur þegar við heimtum stóriðju-og virkjanastopp af umhverfisástæðum.

Tryggvi segir m.a.:

"... Það eru gömul og góð sannindi að það eyðist sem af er tekið.
Hagkvæm nýting auðlinda er eitt mikilvægasta verkefnið sem maðurinn stendur frammi fyrir. Efnahagslíf heimsins er drifið áfram af olíu og á hana gengur. Eins er með málma og ýmis efnasambönd sem notuð eru í iðnaði og landbúnaði. Reyndar er hægt að endurnýta flesta málma og kemur það að nokkru til móts við ágang sem tengdur er námavinnslu. Þannig eru t.a.m. 75% alls áls sem framleitt hefur verið frá árinu 1888 enn í notkun...,

Við Íslendingar höfum mikilvægu hlutverki að gegna í þessu sambandi. Við búum yfir ríkulegum endurnýjanlegum náttúruauðlindum sem nýst geta til að draga úr ofnotkun auðlinda sem gengur á. Þannig leiðir aukin álnotkun til þess að olíunotkun dregst saman. Með því að skipta út þyngri málmum sem notaðir eru í flutningatæki fyrir ál má létta þau sem aftur kallar á minni olíunotkun og eftirspurn eftir öðrum málmum. Þannig leiðir umhverfisvæn raforka sem framleidd er á Íslandi af sér minni olíunotkun og eftirspurn eftir öðrum málmum. Rétt er að geta þess að hráefnið sem notað er í ál er algengasta málmsamband sem finnst á jörðinni - um 8,3% af jarðskorpunni. Á Íslandi er nú framleitt um 2% alls áls í heiminum og um 0,1% raforku....

... Sá sem fær próteinþörf sinni fullnægt með því að leggja sér íslenskan fisk til munns þarf ekki að neyta próteins sem framleitt er í iðnaðarlandbúnaði. Mikilvægt er að fiskveiðar séu stundaðar á hagkvæman hátt. Æskilegt er að sem minnst sé notað af öðrum auðlindum við að veiða fiskinn. Á Íslandi eru nú veidd tæp 2% heimsaflans....

....Það skipulag sem við notum við fiskveiðar, kvótakerfið, og stóriðja, liggur undir ámæli frá mörgum - oft frá þeim sem lýsa sig umhverfissinna og baráttumenn fyrir sjálfbærri þróun. Hugmyndir um að gjörbreyta þessu fyrirkomulagi í þá veru að fleiri sjómenn veiði aflann á fleiri bátum leiðir til þess að meiri auðlindir, sem ekki endurnýjast, eru notaðar til að veiða sama afla. Jafnframt leiðir minni hagkvæmni til þess að minni hagnaður er af veiðunum sem aftur leiðir til þess að framleiða þarf eitthvað annað til að mæta kröfum um efnahagslegar framfarir. Það leiðir síðan til þess að enn meira er gengið á auðlindir.

Hugmyndir um að ekki eigi að nýta orkuframleiðslumöguleika okkar Íslendinga eru af sama meiði. Ál sem ekki er framleitt með endurnýjanlegri orku verður framleitt á óhagkvæmari hátt með orku sem ekki er endurnýjanleg, t.a.m. kolum eða gasi.

Hugmyndir vinstriflokkanna um að fækka stórkostlega virkjanakostum eins og endurspeglast í rammaáætlun og umbreytingin á fiskveiðistjórnunarkerfinu sem birtist í fiskveiðistjórnunarfrumvörpunum leiða því til meiri ásóknar mannsins í óendurnýjanlegar auðlindir jarðar. Stefna vinstriflokkanna í þessum málum opinberar þá sem auðlindasóða!"

Þetta eru aðalatriði málsins. Þeir sem bera umhverfismál fyrir brjósti verða að hugsa dæmið til enda. Jakob Björnsson orkumálastjóri var óþreytandi við að leggja áherslu á þessa sértöðu Íslands.

Ef við ekki nýtum aujðlindir okkar leiðir það til tjóns fyrir heimsbyggðina. Svandís Svavarsdóttir er ómeðvitað í flokki auðlindasóða og lendir því í Passíusálmi séra Hallgríms: "Það sem hann helst varast vann, varð þó að koma yfir hann.."

Tryggvi þór á þakkir skyldar fyrir samantektina.

Athugasemdir

[Óskar Helgi Helgason (IP-tala skráð) 25.4.2012 kl. 12:39]

Heill og sæll; fornvinur góður, æfinlega !

Tryggvi Þór Herbertsson - Svandís Svavarsdóttir; auk ALRRA hinna 61 glæpahjúa alþingis, eiga einfaldlega, að sitja í grjótinu - væri eitthvert lágmarks siðferði í landinu, Halldór verkfræðingur.

Óþverra lýður; frá A - Ö, Helvízk.

Sams konar pack; og Árni Oddsson Lögmaður, á öldinni 17., sem lúffaði fyrir Bjelke á Kópavogsfundinum forðum - og skrifaði undir erfðaeinveldi Friðriks III. Danakonungs, eins; og við munum, Halldór minn. 

Með kveðjum góðum; úr Árnesþingi /