STÓRASTA LAND Í HEIMI

er það sem ÍSland getur orðið þegar það losnar við núverandi ríksisstjórn afglapa og óhappa.

Nú eigum við kost á að kjósa Forseta lýðveldisins. Síðustu ár hafa sýnt okkur að embættið er ekki tilgangslaust hafi einhverji haldið það. Allir Forsetar hafa mundað svipuna en aðeins einn sá sig tilneyddan að beita henni.

Metamorphosis.

Það er þróunarsaga nín í afstöðu minni til dr.Ólafs Ragnars Grímssonar forsetaframbjóðanda. Mér finnst eftir áhorf á hann síðustu ár vera næsta lítið eftir af gamla kommanum sem maður fyrirleit og hataði eins og pestina fyrr á árum,líklega meira með röngu en réttu því maður var stundum fanatískur og er enn.

Nú veit eg engan kost betri en að kjósa hann sem þann markaðssinna og talsmann Íslands sem hann hefur orðið á síðustu árum. Hann hefur bætt við sig vísdómi, reynslu og visku að mínu viti.

Ég hlusta ekki lengur þegar meðsjálfstæðismenn mínir segja: Oj, ÞÚ getur ekki gert þetta! En ég sór þess heit í seinni Icesave og ég stend við það. Ég kýs Ólaf Ragnar þó ég þekki hann ekki neitt nema í sjón og hann ekki mig. Hann er einfaldlega búinn að ganga í gegn um

Metamorphosis

Og svo það líka sem miklu máli skiptir í mínum huga:

Dorrit.

Hún er stjarna og hetja í mínum augum. Munið eftir henni þegar hún gekk úr Dómkirkjunni og deplaði ekki auga framhjá Austurvallarindjánunum sem hentu grjóti grímuklæddir og kveiktu í Oslóar-jólatréinu og bekkjum Reykvíkinga. Og komust upp með það.

Þessi brjálaði kommmúnistaskríll sem engu eirði gat auðveldlega drepið menn hvað þá konur fékk ekki það táragas sem hann verðskuldaði eins og skríllinn 30.mars á sínum tíma.

Austurvallarindjánarnir vor fjármagnaðir af þið vitið hverjum í pólitískum tilgangi og takturinn sleginn úr Alþingishúsinu af þið vitið hverri.

Meðan Dorrit gekk næst vitleysingunum skaust lítill Mökkurkálfi í hnipri hinumegin mannhringsins og skaust inn um bakdyr þinghússins.

Sannar mér alveg nóg til að vita að þesari manneskju treysti ég bæði fyrir Ólafi og húsfreyjustarfi á Bessastöðum.

Þetta er minn

Metamorphosis.

Fyrr á árum hefði orðið að segja mér það þrim sinnum að ég myndi kjósa kommann Ólaf Ragnar. En nú geri ég það af því að það er besti kosturinn án þess að ég ætli að tala neitt um hina frambjóðendurna upp eða niður.

Menn eiga alltaf annað tækifæri og Ólafur Ragnar hefur sannarlega nýtt sér lífið og tímann. Ég hef ekki enn heyrt betri málflutning eða betur framfluttan eins og sagt var um Höfuðlausn Egils fyrir Ísland en þann sem hann hafði uppi á öllum rásum heimsins eftir hrunið. Maðurinn talar eins og markaðssinni sem ég held að sé hans sannfæring. Hann er vaxinn upp úr stjórnlyndiskenningunum á gamla rauða ljósinu meða gamla kommanum Jóni Bakdvin.

Nú er Ísland enn á lífi og á alla þessa mögleika framundan ef við bara losnum við Mökkurkálfa og óeirðastjórnendurna úr áhrifastöðum. Þó þeir sem við taki séu kannski engin séní þá getur það varla ekki orðið verra. Það getur orðið

Metamorphosis

Þá getur Ísland orðið aftur orðið

STÓRASTA LAND Í HEIMI!

Athugasemdir

[Björn Birgisson, 23.6.2012 kl. 22:17]

Hér er mikil dramatík!

Metamorphosis!

Enn eitt framhjáhaldið!

Enn ein auðvaldslyddan að leggjast með gömlu komma hórunni sinni!

Þvílík dramatík!

Minnir nokkuð sterkt á Þjóðverjann, sem hélt Gyðingastúlku í íbúð sinni, í hinni frábæru kvikmynd Schlinders List, og fór svo á skytterí af svölum sínum, í fangabúðunum, til að svala geðþótta sínum og siðferði. Ralph Fiennes gerði þeim karakter gríðargóð skil í þeirri frábæru kvikmynd.

Nú er Ólafur Ragnar gyðingur Íslands! Skotleyfið hefur verið afturkallað!

[Helga Kristjánsdóttir, 23.6.2012 kl. 22:23]

Tek undir hvert orð. Hvað varðar mann lengur um pólitík eins og hún var? Allir mínir vinir og venslamenn,bæði Sjálfstæðismenn og aðrir heyrist mér ætla að kjósa Ólaf. Síðan er það kjósum is.

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 23.6.2012 kl. 23:20]

Ég ætla ekki að ákveða fyrr en á kosningadaginn hvern ég kýs. Þetta eru frambærilegir einstaklingar sem eru í framboði og valið er ekki auðvelt.

Best væri að kjósa þá alla í utanþingsstjórn.

M.b.kv.

[Halldór Jónsson, 24.6.2012 kl. 07:58]

Björn minn Birgiss

Þú ert nú alltaf sérstakur með þína vinkla. Ég hef ekki séð þessa mynd þannig að ég fylgi ekki þræðinum sem þú ert að lýsa.

En ég get lýst fyrir þér öðrum atburði á svölunum sem ég upplifði nýlega. Ég var boðinn í garðpartý sem einn vinur Ólafs og Dorritar boðaði til. Þau hjón eru í mikilli yfirferð í kosningabaráttunni og halda smáfundi út um allt til að hitta fólk og tala við það.

Í þetta selskab komu einhverjir tugir fólks. Ólafur tók til máls og talaði langt mál og skemmtilegt við gott hljóð. Tók síðan við spurningum og misgóðum eins og gengur. Svaraði öllum mjög vel og var farið vítt yfir í heimspólitík. Ég var steinhissa hvað kallinn veit allan andskotann sem ég veit ekki.

Veðrið var hið besta og sólin skein framan af. Dorrit sat á palli í garðinumog borðað poppkorn sem þar stóð á borði. Sólin var að ganga tol viðar og það fór að kólna. Ólafur brá sér hvergi og hélt áfram að tala.

Skyndilega hljóp Dorrit upp og stefndi að Trampólíni einu miklu sem þar stóð. Einhverjir hugsuðu það sama að hún ætlaði að ná úr sér hrollinum.

En ég sá að hún var með símann á lofti. Hún var frá drykklanga stund og viðstaddir héldu áfram viðræðum við frambjóðandann. Einhverjir lýsti því að þeir hefðu aldrei kosið hann en ætluð að gera það núna.

Ég þagði alveg Björn minnm en hugsaði að ég væri kannski þá ekki alveg alvitlaus úr því að fleiri kæmu til. Skyndilega kom Dorrit aftur og tók til við poppkornið. Svo kallaði hún á sinn sérstæða hátt:

ÓÓÓLAAFÚÚR, það er að verða kalt, ætlarðu að láta fólkið fá kvef,

Svo hljóp hún upp stiga á svalir og inn í húsið en þangað var fyrir löngu búið að stefna gestunum í veitingar án þess að þeir hreyfðu sig. Fundurinn hélt áfram því viðstaddir vilda halda áfram að rökræða við Ólaf og enginn hreyfði sig. Ólafur var búinn að standa þarna hátt í klukkustund og tala mest stanslaust um heima og geima.

Skyndilega kom Dorrit út á svalirnar og kallaði : ÓÓÓLAAFÚÚR, búiinn að tala nóg, það er kalt þú færð kvef, komdu inn strax! Og Ólafur hlýddi og þau hjón fóru á næsta fund þangað sem þau voru orðin of sein.

var þetta eins og í myndinni sem þú lýsir að þessi útkoma á svalirnar hafði skjót áhrif?

Þetta er aldeilis dugnaður í framboðsmálum. Ég hélt að þau þyrftu ekkert að gera eða myndu ekki gefa sér tíma í svona eiginlega óvænt framboð, ætluði eiginlega að hætta og flytja í Mosfellssveit. En svona er þetta víst hjá þeim, eins og rakéttur um allt.

Kannski lendir þú á vegi þeirra Björn og turnast? Þú myndir varla versna við það því það geturðu tæpast!

Seinn fréttist gestunum að Dorrit þurfti að svara símanum frá Oprah Winfrey sem er einhver fræg sjónvarpskelling sem ég hef aldrei séð. Þannig er það víst að sambönd Dorritar liggja víða og hún er frægari heldur en mann grunar. Þú getur rétt ímyndað þér Björn hvort þetta gagnast ekki Íslandi og okkar málstað? Eru einhverjir aðrir frambjóðendur með meiri erlend sambönd en þessi hjón? Og þau vilja ekki fara með Ísland inn í Evrópusambandið án þess að þjóðin greiði um það atkvæði í bindandi kosningu, ekki þeirri ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu sem ríkissjórnin og krateríið undirbýr núna.

Helga,

þú sannar það sem ég var að segja Birni, að margir sem hafa aldrei kosið Ólaf ætla að gera það núna,

Anna Sigríður mín

þú ert nú alltaf sérstök í pólitískum tillögum. Á Íslandi er þingbundin stjórn, þingræði en ekkki forsetaræði. 26 gr. er ekki til þess og verður aldrei. Hún er bara neyðarhemill þjóðarinnar.

Án hennar værirðu og þínir afkomendur með Icesave á hálsinum og búin að auka skuldir þjóðarinnar um hundrað milljarða í vöxtum án þess að höfuðstóllinn hefði lækkað meira en nú er orðið ef þeir Steingrimur J. og félagi Svavar hefðu fengið að ráða.

[Hrólfur Þ Hraundal, 24.6.2012 kl. 13:53]

Takk Haldór Jónsson, gott mál.

[Hrólfur Þ Hraundal, 24.6.2012 kl. 13:55]

Fyrirgefðu átti auðvita að vera Halldór Jónsson.

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 24.6.2012 kl. 15:32]

Það stefnir í Ólaf aftur og er það vel, án míns atkvæðis. Dorrit er alger gullperla og við getum vel sameinast um forsetaparið eftir kosningar sem þjóð. Verðum að gera það í nafni sjálfstæðis , málfrelsis og lýðræðis!