Forstokkun

er orðið yfir buldrið í Þórhildi Þorleifsdóttur í Silfri Egils um stjórnarskrána.

Leikstjórinn brakaði og brast óstöðvandi um vondar náttúrur fólks, líklega íhaldsins, sem reyndi að hindra lýðræðið í verki eins og það birtist í fyrirætlununum um nýja stjórnarskrá. Þetta mál væri svo ofboðslega lýðræðislegt allt saman og undirbúið að það væri ósvífni að hafa efasemdir um kosti málsins.
Enginn fékk að komast að með athugasemdir án þess að vera yfirgalaður af Þórhildi.

Eins og hjá Jóhönnu er einþykknin alger í þessu máli hjá Þórhildi og þetta fólk talar um efasemdir annarra eins og um bein skemmdarverk og spjöll á sjálfum sannleikanum og guðspjallinu.

Skelfing er fellur mikið á silfrið með svona einhæfni í viðmælendavali.Skelfing á þetta fólk annars bágt í forstokkun sinni.