Virðing Alþingis

fer vart vaxandi þessa dagana þegar rammáætlun er á dagskrá. Það er ofar mínum skilningi hvernig stjórnkerfið ver öllum sínum kröftum og ærnum kostnaði í að ræða það sem nú er orðið marklaust plagg fyrir sérvitringa?

Rammáætlun átti að vera áætlun um nýtingu orku byggð á faglegu mati. Þegar hún kemur til afgreiðslu koma þau Steingrímur og Jóhanna, sem ekki er vitað einu sinni um að þau kunni á klaufhamar hvað þá meira, og sópa undirbúningsvinnunni til hliðar. Flytja að eigin geðþótta sex virkjanir úr nýtingarflokki í biðflokk. Fyrirlitning þeirra á því fólki sem lagði sig fram við undirbúninginn er alger. Fyrirlitning þeirra á þjóðinni allri er enn meiri. Best undirbúnu og mest rannsökuðu virkjanakostum er sópað útaf borðinu af þessum pólitísku dindlum og borguðum aftaníossum þeirra. Sem mega þó vita að tími þeirra í valdastólum er senn liðinn.

Getur nokkur búist við því að kjósendum aukist virðing fyrir því Alþingi sem
ætti að vera upptekið af störfum til að bæta hag lands og lýðs, þegar tíma þess er sóað í svona skemmdarverk og stjórnlagaþrætur sem engu skila?

Hvar á að leita að virðingu Alþingis við þessar aðstæður?