Bókstafstrú á ESB

er einkennandi við málflutning ýmissa mætra manna þegar aðild að sambandinu kemur til umræðu.

Einn þessara manna er Einar Benediktsson ambassador. Hann drepur oft niður penna um heimsmálin þar sem hann er oft fróðari en flestir. Hann ruglast hinsvegar í ríminu þegar kemur að ESB. Þá breytist rökhyggjan í trúarbrögð. Einar skrifar góða grein í Mbl. í dag. Hann segir m.a.:

"...Það er vandmeðfarið fyrir Kína að rísa úr öskustónni og tryggja hagsmuni sína sem næstmesta viðskipta- og efnahagsveldi heims. Þeir þurfa að sjálfsögðu fullt siglingafrelsi á hinum nýju, íslausu siglingaleiðum norðurskautsins. En liður í því er ekki að byggja og eiga sjálfir risavaxna gámahöfn í Finnafirði, eins og er með yfirráð skipafélags þeirra, COSCO, á Pireaus í Grikklandi. Þeir sækja í samkeppni við aðra um þátttöku í nýtingu auðlinda norðurskautsins, á landi og hafsbotni. En því fylgir ekki að Íslendingar selji þeim land til þeirra umsvifa á Norðausturlandi, væntanlega undir flugvöll og búðir til flutninga fjölmenns starfliðs í námur á austur- og vesturströnd Grænlands. Í Lloyds List má lesa að COSCO vilji samvinnu við íslensk skipafélög. Samvinna er sjálfsögð en ekki eignarhald á íslenskum flutningafyrirtækjum. Og megi ísbrjótur þeirra koma og fara án þess að hafa Ísland að bækistöð sinni...."

 

Enn segir Einar: 

".... En það verður að vera föst og ákveðin stefna Íslendinga um alla tíð, að Kína fái ekki varanlega aðstöðu á Íslandi. Stórt sendiráð þeirra setur þau takmörk.

 

Að lokum þetta: Fríverslun við Kína stuðlar að hagkvæmum viðskiptum, sem þó hafa lítið að segja um alla afkomu okkar. Það sama yrði ekki sagt um samninginn um fríverslun og fjárfestingar milli Evrópusambandsins og Bandaríkjanna, sem viðræður hófust um í Washington í síðastliðinni viku. Nýtt svæði efnahagssamskipta frjálsra lýðræðisríkja beggja vegna Atlantshafsins, mun leiða til aukinnar atvinnu og samkeppnishæfni og þar með getu til að styðja þróun opinna og frjálsra þjóða. Ísland getur verið með á þeim vettvangi sem aðildarumsækjandi að Evrópusambandinu."

Af hverju er það betri stefna að ESB fái varanlega aðstöðu á Íslandi?  

Ég er sammála Einari um mikilvægi þess að  Íslendingar glati ekki yfirráðum yfir landi sínu eins og Grikkir. Stórveldi eru alltaf stórveldi og stór peningaseðill blindar marga.  En Evrópusambandið er stórveldi alveg eins og Bandaríkin. Þau eru ekki að gera samning með hagsmuni Íslends sérstaklega fyrir augum.

Það er mjög langt sótt hjá Einari að halda því fram að við séum annaðhvort fyrir innan eða utan og með eða án hagsmuna í þessum viðræðum.  Hann vill koma þjóðinni í ESB og telur því fylgja kosti En trúir hann því að slík skrif beri árangur nú í ljósi refsiaðgerða sem Damanki boðar vegna makrílsins? Einmitt vegna þess að við erum ekki bundnir samningum við stórveldið getum við boðið því byrginn. Alveg eins og Kínverjum sem sjálfstæð þjóð með eigin utanríkismál. Innan ESB færi sambandið með samningamál Íslendinga um Grímsstaði og Norðurslóðir.

 Það er skaði þegar góður og gegn ambassador og þrautreyndur  maður í heimsmálum eins og Einar Benediktsson  áttar sig ekki á að bókstafstrú í pólitík er andstæð rökhugsun.

 

 

Athugasemdir

[Júlíus Björnsson, 17.7.2013 kl. 11:49]

USA fer ekki leynt með að Kína hafa ekki stundað fair traite: heldur currency manipulation. Þá meinar æðsti handhafi framkvæmvaldsin í USA nátturlega að Kína versli ekki inna sama magn PPP og USA á síðustu 30 árum. Obama benti Aríku mönnum á spyrja sig hvort sum ríki skildu eitthvað eftir að reiðfé samfra fjárfsetingum.  USA fjáfesti til dæmis í Afríku til að Afríka gæti keypt af þeim, flugvélar og tölvur  og svo framvegis.  
Kína er ekki í góðum málum þar sem áhugi USA hefur stórlega minnkað á hagvexti þar.  Valda eða innkaupsmáttar jafnvægið skiptir alltaf öllu máli í sagnfræði stöndugra ríkja. Láta andstæðinga ekki safna upp eigin mynt til að kaup einn daginn alla uppskeru eins árs.  Þar spilar depreciation inn í og hagvöxtur=verðbólga á eftir tekju markaði.

EU er stofnun sem á útvíkka lögsögu Höfunda sinna. Sagan segir okkur að mútur og fjárfesta í aðilum framtíðar lögsögu ríkjum er sjálfgefið. EES er nánast það sama og formleg aðild. Nema Ísland getur hinsvegar farið fram úr fjárlögum  og grætt dollara til greiða EU. Útvíkka lögsögu er gert í áföngum : EES er fyrsti áfangi. Nú er rétti tíminn til að minna á hver er okkar helsti lánadrottinn[innfluttningur kemur nánast allur lánaður frá EU]: refsa Íslandi.    Svo hafa ríki í Evrópu alltaf verið að rífast um innbyrðis viðskipti frá dögum Rómverja, þessi hefð byrjaði ekki með EU: eins og sérfæðingur hér gefur í skyn. Veðja á markaði sem leggja 20% vsk. á söluveltu.  Selja fleirum í minna magni stigvaxandi hægt og rólega.   Til að minnka Brussel takið á Íslandi og einstaklingum sem kallast Íslenskir ríkisborgarar.  Það er nánast 100 % öruggt að höfundar EU telja yfirbygginar kostnað á Ísland alltof hlutfallslega háan og hægt sé að lækka innflutning frá Ísland ennþá meira. Það er búið að gera 80% íbúa hér að lávöru neytendum í fyrsta áfang, og það sannar að hægt er gera betur af hálfu Commission. Í EU gildir hlutfallslega jafn stöðuleiki: sem virðist vejast fyrir sérfræðingum hér að skilja hvað merkir hjá höfundum EU.  Fækka fermetrum af húsnæði á hvern íbúa, minnka bifreiða eign, og orku notkun, og eftirspurn eftir 1. og 2 verðflokki söluvara.   þjóðverjar og Norðmenn eru með allt önnur gæði í sínum neytenda körfum en,mörg önnur ríki á lögsögum EU. Þar sem þjóðverjar greiða minna fyrir þau í evrum þá lækkar það PPP á Íbúa í þýsklandi. Þýskland kemur betur út í samanburði við fátæku ríkin sem borga hærra hlutfallslega fyrir gæði sem þjóðverjar líta ekki við : seljast ekki almennt í Þýsklandi. Það þarf skoða innhald í umbúðum: ekki verð á meintu innhaldi.