Liberté, égalité, fraternité

var kjörorð byltingarinnar í Frakklandi á sinni tíð.

Við ræddum um það eitt síðkvöldið ég og vinur minn, að tímarnir núna í Evrópu væru um margt líkir tímunum þegar Napóleon mikli var bara lágt settur liðsforingi. Það var upplausn í Frakklandi og atvinnuleysi meðal almennings. Hann hafði gert uppreisn gegn kónginum, kirkjunni  og aðlinum og trúað því að vinir alþýðunnar mynu færa honum velsældina sem hann þráði. Fallöxin sá um að senda óvini fólksins til betri heima.

En gull og silfur hvarf líka úr umferð og var sumpart grafið ofan í bakgarðana þar sem síður var hætta á stuldi. Enn í dag vantreysta Frakkar öllum yfirvöldum og bönkum  og hafa sama hátt á með varasjóði sína. Ráðamenn kvarta sáran yfir því að ná ekki í þetta falda fé alþýðunnar og segja þetta slæmt fyrir hagvöxtinn og þá auðvitað sjálfa sig líka að geta ekki stolið því.

Kirkjujarðirnar í Frakklandi voru gerðar upptækar til fólksins . En það vantaði peninga í umferð og viðskipti gegnu því treglega. Þá fann einn snillingurinn upp peningaseðilinn sem var kallaður  Assignatinn.  Hann var prentaður á fallegan pappir og settur í umferð.

 Á bak við Assignatinn var 1. veðréttur í kirkjujörðunum. Allt gekk vel um stund. En svo fór að vanta meiri peninga svo alþýðuvinirnir gætu gert það sem þá langaði til. Þeir prentuðu þá bara meira og viti menn, allt tók við sér aftur. En svo fór vélin að hiksta aftur og þá var enn prentað. En nú fór fólkið fór að pískra um að það væri ekki mikið traust í þessum seðli.  Þá var prentað meira og nú varðaði það fallöxi að neita að taka við assignatinum sem greiðslu. Nú var hoggið og prentað sem aldrei fyrr. Verðbólgan æddi upp og atvinnuleysið magnaðist.

Þar kom að alþýðuvinirnir létu brjóta prentvélina í allra augsýn til að sýna fólkinu að þeir væru hættir að prenta. En þetta var of seint. Hvað átti að gera við alla atvinuleysingjana?

Napóleon vissi það. Sauma úniforma og framleiða byssur. Síðan var farið í stórkostlegustu ránsferðir sem heimurinn hafði séð. Þýskaland , Spánn, Austurríki og  Ítalía urðu  skattlönd Frakka og fallbyssudrunurnar skóku heimsbyggðina. Napóleon var mikill eljumaður og hans eina og hálfa áratug gleymir enginn.

Hvað á nú að gera við milljónirnar í Evrópu sem hafa enga atvinnu og enga von ? Er hægt að prenta handa þeim Evrur endalaust? Dettur engum í hug að fara í ferðalög?  Friða Arabalöndin og koma skikki á Afríku? Hvar er hægt að stela einhverju?  Pour l´gloire de.... ?

Þarf ekki að kenna einhverjum democrazy? Liberté, égalité, fraternité !