Vilhjálmur Bjarnason veldur mér vonbrigðum

með því að tilkynna að hann ætli að ganga gegn flokki sínum á Alþingi.

Reyndir stjórnmálamenn hafa lengi viðhaft þá aðferð að geti einstakir fulltrúar ekki fylgt flokknum sínum vegna sérstakar sannfæringar í einhverju máli hafa þeir vikið sæti og kallað inn varamann til þess að taka ekki þann kaleik.

Með því að fara þá leið sem Vilhjálmur Bjarnason hefur nú valið  safna menn ekki að sér stuðningsmönnum til stjórnmálalegrar framtíðar. Vilhjálmur Bjarnason veldur mér sem fótgönguliða Sjálfstæðisflokksins vonbrigðum með þessu framferði sínu.

Ég hef lengi verið stuðningmaður Vilhjálms þar til núna.  Ég mun þó reyna að skrifa þetta á stjórnmálalegt reynsluleysi þingmannsins sem enn er hægt að laga.

Athugasemdir

[hilmar jónsson, 24.2.2014 kl. 00:47]

Ganga gegn flokknum ?

Hefurðu heyrt talað um sjálfstæðar skoðanir Halldór ?

Er ekki ánægjulegt að þær skuli þó finnast í "Sjálfstæðisflokknum " ?

[Halldór Jónsson, 24.2.2014 kl. 00:50]

Ég held að þú ættir að velta fyrir þér Hilmar hvað stjórnmálaflokkur er og hvernig hann virkar.

[Halldór Jónsson, 24.2.2014 kl. 00:52]

landsfundur skuldbindur fleiri en formann flokksins. Hvernig geturðu fengið það út að Vilhjálmur sem þingmaður Sjáflstæðisflokksins sé ekki bundinn af samþykktum hans?

[Wilhelm Emilsson, 24.2.2014 kl. 05:20]

Í alvöru lýðræðisríkjum gerist það að menn kjósi gegn eigin flokki. Ekki allir Sjálfstæðismenn eru harðlínumenn. Er það ekki bara ágætt? Eða viljum við harðlínu og algert flokksræði? Að menn gagnrýni og kjósi stundum gegn eigin flokki sýnir að flokkurinn er lýðræðislegur.

[Jón Baldur Lorange, 24.2.2014 kl. 07:00]

Vilhjálmur Bjarnason er samkvæmur sjálfum sér í þessu efni og ætti þessi afstaða hans ekki að þurfa að koma á óvart. Þetta var vitað fyrir prófkjörið, ég benti á þetta það í pistlum, þar sem ég varaði einmitt við að þessi staða kæmi upp. Vilhjálmur er einnig andstæðingur stjórnarstefnunnar í öðrum málum og nægir þar að nefna almennu skuldaleiðréttinguna. Vilhjálmur er og verður einsöngvari og kunni illa við sig í samkór.  

[Elle_, 24.2.2014 kl. 07:49]

Óviðkomandi hvaða flokk hann vinnur fyrir eða gegn, hafði ég haldið að Vilhjálmur væri fullveldissinni frekar en hið gagnstæða.  Það er það sem mér finnst veikleikamerki og veldur vonbrigðum með hann.

[Ómar Ragnarsson, 24.2.2014 kl. 08:41]

Fimm þingmenn Sjálfstæðisflokksins studdu ekki stjórn Ólafs Thors 1944.

Fjórir þingmenn flokksins studdu stjórn Gunnars Thoroddsens 1980 en allir hinir voru á móti.

Þrátt fyrir þennan klofning var enginn rekinn úr flokknum og enginn var slíkur heigull að víkja sæti.

Um það gilti hið fornkveðna að "þau eru verst hin þöglu svik, að þegja."

Í Búsáhaldabyltingunni þegar verið var að kanna möguleika á nýju stjórnmálaafli kom upp hugmyndin um að enginn hugsanlegur þingmaður þess mætti víkja frá komandi flokkslínu og að komandi þingmenn skyldu skuldbinda sig fyrirfram til hlýðni.

Ég benti á að með slíkum eið yrði unnið gegn öðrum eiði, sem hver þingmaður sver, að fara eingöngu eftir eigin sannfæringu í hverju máli.

Það, að þingmenn og fylgismenn sverji slíkan eið hefð verið reynt í ákveðnu stjórnmálaafli í Þýskalandi áratuginn fyrir 1945 með slæmum árangri.

Málið var ekki rætt frekar.

[Einar Karl, 24.2.2014 kl. 10:06]

Vilhjálmur Bjarnason er traustur og grandvar maður. Hann stendur við sína sannfæringu OG virðir þau loforð sem báðir stjórnarflokkar gáfu fyrir og eftir kosningar.

"AÐ SJÁLFSÖGÐU VERÐUR ÞJÓÐARATKVÆÐAGREIÐSLA" sagði forsætisráðherra á Laugarvatni.

Þetta gat ekki verið skýrara.

Af hverju er ekki bara boðað áframhaldandi viðræðuhlé? Hvað er unnið með þessu boðaða skrefi, formlegri afturköllun umsóknar?

Vilja menn endilega hafa færri möguleika til framtíðar? Fyrir næstu kynslóð?

[Ágúst H Bjarnason, 24.2.2014 kl. 10:57]

Sæll frændi

Ég dáist af stjórnmálamönnum sem láta stjórnast af eigin sannfæringu en ekki hjarðhugsun.

Menn eiga aldrei að láta aðra stjórna skoðunum sínum.  

[Elle_, 24.2.2014 kl. 11:00]

Vilhjálmur Bjarnason kom alltaf fram eins og hann væri grandvar og traustur maður og persónulega bar ég virðingu fyrir honum og studdi kærumál hans gegn einum glæpabankanum.  En það kallast ekki að mínum dómi traustur maður sem vill fullveldisframsal landsins.  Og það inn í enn spilltara efnahagskerfi og stjórnmálakerfi en okkar spillta land.

Landsfundar flokkanna fara með æðsta vald þeirra.  Stjórnarflokkarnir gáfu engin loforð þó einn stjórnmálamaður í öðrum þeirra hafi lofað upp í ermina á sér eða sagt eitthvað vitlaust.  Flokkar og ríkisstjórnir verða ekkert að smala köttum eða stökkva ofan af þaki þó 1 eða 2 vilji það.

[Elle_, 24.2.2014 kl. 11:08]

Vil þó bæta við að Vilhjálmur er allavega heiðarlegur, hann kemur beint fram en ekki eins blekkjandi og lúmskt og svívirðilega og Össurarflokkurinn.  Það átti líka að standa þarna Landsfundir.

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 24.2.2014 kl. 11:59]

Úrvals já-arinn Vilhjálmur svara fjölmiðlum? Hvers vegna hann? Hlutlaus og meinlaus ríkisfjölmiðlun? Eða hvað? 

Það ætti enginn þingmaður né ráðherra að fara eftir öðru en sannfæringu sinni og eigin stöðumati á hag heildarinnar. Og samkvæmt nýjustu staðreyndum og heimildum (sem reynast raunverulega sannar). Því miður vandfundnar.

Vilhjálmur Bjarnason FJÁRFESTIR, hefur aldrei leynt sinni afstöðu með já-ESB, frá því ég fór að fylgjast með honum. Hann sagði það sama bæði fyrir og eftir kosningar. Það er virðingarvert af honum. Hann var samt valinn á lista hjá S-flokknum, og kosinn á þing?

Það er ekki vandamál þingmanna, hvernig yfirstjórnir S-flokksins og annarra flokka, klúðra öllu í eigin svikavefsmyllu-skipulagi.

Það er þessi eilífi svikavefur allra flokka, sem er að tæra alla innviði samfélagsins, samkvæmt gömlu svikamyllu-uppskriftinni!

Ég hvet alla þingmenn til að nýta sér það meðfædda sjálfstæðis-skoðanafrelsi, að standa með sinni sannfæringu/mati, og greiða alltaf atkvæði samkvæmt sinni eigin hjartans sannfæringu. En ekki kjósa samkvæmt kúgana/hótana-pöntunum, eins og gert var á alþingi í Júní 2009.

Gleymum ekki hvernig þingmenn voru í áfalli þann Júní-dag 2009, yfir aðferðum sem notaðar voru til að þvinga fram viljalaust ,,JÁ", við aðlögunarferli að ESB. Og með ó-bindandi þjóðar-skoðanakönnun í lok aðlögunarferlis!

Þessir sömu kúgunarmeistarar heimta nú að þvingaðri vegferð verði haldið áfram?

Kúgunarmeistarar banka/lífeyrissjóða/stjórnsýslu-spillingar virðast ekki kunna þá siðmenningar-grundvallarreglu: FÁÐU JÁ. 

Fórnarlömb valdaráns-ofbeldisins eru mörg og víða. Opinberir vestrænir fjölmiðlar eru aðal-gerendur í stjórnsýslu-ofbeldinu!

M.b.kv.

[Halldór Jónsson, 24.2.2014 kl. 13:06]

Mér finnst þeir sem hylla þetta afrek Vilhjálm gleyma því fyrir hverja hann var kosinn á þing. Hann var ekki kosinn þangað fyrir það að hann væri svona sniðugur eins og hann er. Hann var kosinn til trúnaðarstarfa fyrir Sjáflstæðisflokkinn. Án flokksin hefði hann ekki farið á þing. Skuldar hann þá skyndilega flokknum ekki neitt? Þiggur hann núna bara vald sitt frá Guði?

Vilhjálmur hefur þá ekkert lengur við mig að tala né aðra Sjáflstæðismenn. Hann getur bara talað eftirleiðis við sjálfan sig. Og væntanlega þá kosið sjálfan sig í næstu kosningum? Ekki þarf hann okkur hin til þess.

[Einar Karl, 24.2.2014 kl. 14:40]

Vilhjálmur þiggur "vald" sitt frá kjósendum.

Ekki frá Valhöll, eða Hádegismóum.

[Elle_, 24.2.2014 kl. 15:28]

Halldór, ég skil þig alveg að gremjast.  Hví komst hann inn og hví var hann kosinn?  Og það sama mætti segja um nokkra enn, eins og Ragnheiði og Þorgerði og Þorstein. 

En Einar Karl, hvaðan hafði Össur það vald að sækja um í Brussel?  Ekki frá kjósendum VG, það mikið er víst.

[Einar Karl, 24.2.2014 kl. 16:00]

Það er eins og menn og konur gleymi því hvar við vorum stödd 2009. Við vorum með gjörsamlega handónýtan gjaldmiðil sem hvorki við sjálf né umheimurinn hafði nokkra einustu trú á, vorum rétt byrjuð að taka til eftir meiriháttar banka- og gjaldmiðilsáfall.

Mjög margir töldu að aðildarumsókn að ESB væri leið sem vert væri að kanna til hlýtar.

Þetta átti við Samfylkinguna, Framsóknarflokkinn (sem hafði haft ESB-málið sem eitt af sínum aðalmálum um nokkurra ára skeið) og stóran hluta Sjálfstæðisflokks.

Nú eru liðin 5 ár, sumt er breytt, en margt er enn óunnið hér hjá okkur.

Mætti ég spyrja, Halldór Jónsson, hvað geymir þú mikið af þínu sparifé í erlendum gjaldeyri?

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 24.2.2014 kl. 17:47]

Einar Karl !

Hvar hefur þú verið ? Hvað er breytt til hins betra síðan minnihlutastjórnin tók við 2009 ?

Mikið hefur verið rætt um að túlipaninn sem telur sig fá kosningu frá sjálfum sér en ekki fólkinu sem ég tel þó að hafi kosið hann, en hann ákvað væntamnlega vegna sannfæringar sinnar i stjórnmálum að stefna Sjálfstæðisflokksins félli að hans eigin. Þessi staðfasta stefna Sjálfstæðisflokksins hefur í nærri 40 ár nánast verið eins hvað varðar Efnahagsbandalags Evrópu/Evrópusambandið í landsfundarsamþykktum hans. Því er undarlegt að hann skyldi staðsetja sig í svo veigamiklu máli annars staðar en í Samfylkingu flugfreyjunnar, því þar fellur stefnan algerlega að hans eigin.

Minnt skal einu sinni á skýra skilgreiningu á því hver markar stefnu Sjálfstæðisflokksins og hefur æðsta vald í henni, en það er landsfundurinn, þess á milli flokksráðið og þess á milli þeirra tveggja miðstjórn. Engin þessara stofnana hefur breytt þessum stefnumálum í áratugi, þvert á móti haffa þessar stofnanir ítrekað þessa stefnu hver um sig og mstaðfest hinar fyrri.

[Elle_, 24.2.2014 kl. 19:04]

Aftur Einar Karl, hvaðan hafði Össur það vald að sækja um í Brussel?  Ekki frá kjósendum VG.  Og ekki frá ónýtum gjaldmiðli, gjaldmiðillinn kemur þessu ekkert við.  Og ég sem var sammála þér um að stjórnmálamenn fengju vald sitt frá kjósendum.
 

Það vita allir sem vilja vita að þessi umsókn var ólögmæt og það er fáránleg krafa af þeim sömu og sóttu um (og líka neituðu okkur 2svar um þjóðaratkvæði í málinu) að fara fram á að núna höldum við þjóðaratkvæði fyrir þau.  Það á bara að stoppa þessa þjóðarskömm, enda vill hvorki ríkisstjórnin né 69% þjóðarinnar þangað inn. 

[Halldór Jónsson, 24.2.2014 kl. 21:49]

Elle, þakk þér fyrir skynsamleg orð.Sömuleiðis Cacoethes lögmanni. Einar Karl skil ég ekki.

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 25.2.2014 kl. 14:22]

Ekki myndi ég kjósa Vilhjálm Bjarnason fjárfesti. Hvorki fyrr né nú.

Það er víða pottur brotinn í samfélags-stjórnsýslunni. Og ræðustóll alþingis er nú notaður sem umræðupúlt í ágiskunardómstóls-afgreiðslu!

Semsagt: það er gefið skotleyfi á suma einstaklinga, í beinni útsendingu! Og gefið út af sumum, að það sé eðlilegt og siðmenntað stjórnsýslu-háttarlag.

Þetta getur ekki kallast annað en ómerkileg skríls-skömm, og ólöglegir einræðistilburðir SA-ESB-embættisböðla. ASÍ er svo fyrirgefið, að vera horfið af yfirborði eyjunnar ESB-herteknu!

Þetta er valdaníðslu-stríð spilltra ofurstofnana! Viðbjóðslegt!

M.b.kv.

[Elle_, 26.2.2014 kl. 21:55]

En kemur það nokkru við hvort maður er fjárfestir eða ekki?  Það er varla glæpur eða viðbjóðslegt að vera fjárfestir.