Skipað gæti ég

væri mér hlýtt sagði einhver í þúsund og einni nótt.

Þegar maður hugleiðir kjaradeilur lækna og svo annarra í framhaldi,þá fellur menni ketill í eld. Það er endalaust hægt að gráta yfir því að ungi taugalæknirinn ætlar úr landi ef hann fær ekki hærra kaup. Hvað kaup skyldi hann vilja? Í krónum í dag miðað við gengi á dollara dagsins?

Ef þessi læknir fengi svo og svo mörg prósent ofan á núverandi laun og verður kyrr, hvað ætlar þá flugumferðarstjóri að fá? Og ljósmóðirin sem hlýtur að vera komin langt á eftir.Já og svo Gylfi með sitt láglaunafólk í ASÍ? Er þetta ekki málið. Hlutfallið?

Læknirinn sagðsit ætla úr landi og ekki koma hér meir. Það er virkilega slæmt. Ég held að hann verði aldrei ánægður nema að hann verði sjálfstæður verktaki og fái að bjóða í útboðna þjónustu svona eins og skúringaþrælarnir.

Auðvitað veit hann að það er ekki hægt að semja við hann upp á hvað sem er án þess að leitað sé annarra leiða? Það er hægt að ráða hingað taugalækna sem tala ensku til að byrja með ef hann segir upp og fer. Þeir eru auðvitað ekki eins góðir en fáum við nokkuð annað ef hann fer? Ísland getur ekki keppt við önnur lönd í kaupgreiðslum. Það eru aðrar hliðar hérlendis sem vigta.

Auðvitað er enginn ómissandi í þessu þjóðfélagi hvorki ég(sic!) né aðrir. Maður kemur ávallt manns í stað, hvort sem hann heitir Hannes Hafstein, Stalín, Fiedel eða Maó.Nema í Lögreglunni, þar er verra að fá innflutt fólk. og svo auðvitað í kennarastéttinni.

Hvern fjárann er eiginlega hægt að gera í þessum kjaramálum? Helst þannig að allir myndu hagnast til lengri tíma litið eins og i  þjóðarsátt.

Ef við byðum þessum lækni 7 % hækkun á næstu áramótum og öllum öðrum sem eru á taxtalaunum 3.5 %. Og svo aftur  sam 1. júní. Þá hefur læknirinn fengið helmingi meira en aðrir eða 14 %. ASÍ 7 %. Auðvitað þýðir þetta verðbólgu og vaxtahækkun. En hvað skal gera.  Eru þetta nægileg rök fyrir því að svo eigi að vera? Hafa ljósmæður verðskuldað að vera metnar að hálfu við lækna? Una flugumferðarstjórar þessu?

Látum svo vera. En hvað með forstjórana sem fengu miklu hækkanrinar? Er það ekki ólíðandi? Er hægt að fá þá til að færa laun sín til fyrra horfs? Er það ekki forsenda þess að við sem minni eða engar hækkanir fengu eða fá getum sofið?

Líklega myndi hver Íslendingur skilja það, að fái allir  vinnandi menn taxtaleiðréttingar upp á 20 % þá hefur það afleiðingar.Þetta var gert þegar vinstri stjórn Ólafs Jóhannessonar ákvað 1971 að öll laun í landinu skyldu hækka um 10 % og dagvinnuvikan skyldi styttast um 10 % líka. Ólafur taldi síðar, reynslunni ríkari, nauðsyn á að setja síðar með Jóhönnu Sig. lög um verðtryggingu fjárskuldbindinga. Í og með þar sem sparnaður var horfinn í landinu. Í kjölfarið  kom verðtryggingin.

Nú eru stýrivextir með lægra móti og verðbólga nær engin. Það er heldur enginn blússandi gangur í atvinnulífinu. Nema á spítölunum er allt að drukkna í ókeypis verkefnum í ókeypis heilbrigðisþjónustu. Og það er skortur á öllu sem er ókeypis, öldrunarþjónustu eða dýrum lækningatækjum. Mig sundlar við tilhugsunina hvað skorturinn er mikill og hvað ég er getulaus til að gera eitthvað sem um munar.

Ef mér til dæmis væri fleygt fram af ætternisstapa  myndi þá ástandið ekki lagast? Ber mér og jafnöldrum eiginlega ekki skylda til að losa þjóðfélagið við okkur og fremja sjálfsmorð til þess að þeir yngri megi betur lifa? Við erum bara fyrirhöfn og kostnaður sem gott væri að losna við. Þá væri hægt að borga læknum betur og þeir sleppa við að lækna okkur.

Ef okkur dámar þetta ekki þá væri hugsanlega mannúðlegra að allir sjötugir yrðu dæmdir útlægir og skyldu utan vera þrjá vetur við sjötugsaldurinn eins og var til forna.Þá yrði skyndilega öfugur straumur hælisleitenda frá landinu. Það væri líka hugsanlega hægt að skapa aðstæður fyrir fólk til að fara í svona útlegð og spara. Nú, eða borga fólki eingreiðslu fyrir að hverfa alveg. (Tölfræði er tilfinningalaus.) 

En ríkisstjórnin hefur það hlutverk að skipa málum. Ekki ég.

Og enginn má sköpum renna."Þeir sem aldrei þekktu ráð, þeir eiga að bjarga hinum." Samningsfrelsi eða þjóðarsátt um bættan hag allra?

En skipað gæti ég væri mér hlýtt. Og ég held að mínar skipanir væru hugsanlega skárri fyrir alla en það sem framundan er í verðbólgubáli og verkföllum en að frjálsir samningar fái að ráða rétt einu sinni enn. 

Ég skipa víst ekki mikið fyrir úr þessu, vesæll, aldraður og óábyrgur bloggari  og þaðan af síður yrði mér hlýtt.  

 

Athugasemdir

[Gunnar Rögnvaldsson, 3.12.2014 kl. 23:05]

Þakka þér Halldór. Það er bannað að hugsa svona um þá sem byggðu upp landið okkar; gamla fólkið. Bara bannað Halldór minn.

Það góða við það þegar menn og t.d. læknar með drottinskomplex flytja úr landi, er að þá lækka kröfur þeirra til launa og lífsgæða og þeir sætta sig þar við það sem þeim finnst óásættanlegt hér heima. Þar eru þeir orðnir aðeins einn af mörgum milljónum og hafa ekkert að segja í hinni stóru mynd. Og það vita þeir vel. Eru orðnir núll.

Flytji þeir hins vegar heim aftur, þá hækka kröfur þeirra til alls.

Þetta er hollt að muna. Sérstaklega fyrir þá.

Kveðjur 

[Halldór Jónsson, 3.12.2014 kl. 23:36]

Gunnar minn, ég er að tala um mig sjálfan. Ég held að þetta land skuldi mér ekki neitt. Og ég held líka að því finnist það ekki heldur eða fólkinu upp til hópa. 

En þú greinir læknavandann af þeirri yfirsýn sem alþjóðareynslan veitir þér.

[Gunnar Rögnvaldsson, 3.12.2014 kl. 23:45]

Já Halldór. Ég veit að þú ert meðal annars að tala um sjálfan þig. En það er bannað að tala svona um sjálfan sig; landsbyggjari góður

Kveðjur