Björn og Stefanía

Bjarnason úr Sjálfstæðisflokknum og Stjórnarráðinu og Jónasdóttir frá Albaníu og Sauðárkróki, vekja athygli á ýmsum erfiðum punktum í þjóðlífi okkar og umhverfi í greinum í Morgunblaðinu í dag. Bæði bera þau öryggismál þjóðarinnar fyrir brjósti

Stefanía tínir til fjögur atriði:

1. "Skref fyrir skref heldur áfram niðurbrot þjóðar. Hversu lengi leyfist trúgjörnum kjánum að taka ákvarðanir fyrir þjóðina? Hér kemur brot: Ráðist er á kirkjuna - og ef til vill verður allsstaðar bannað að flagga í hálfa stöng við andlát. Markaðir við Rússa eyðilagðir en samningar gerðir við Kína, með öll sín mannréttindabrot og dýraníð..."

2. "Vegabréf fyrir gæludýr, alveg endilega, náum okkur í hundaæði og fleiri dýrasjúkdóma. Hendið svo krónunni, sem hefur varið okkur og eyðileggið okkar góðu stjórnarskrá, og þar með ásamt krónunni fýkur sjálfstæði okkar. Ónýtt og misnotað lýðræði, ekki hlustað á 70 þúsund manns um að hafa Reykjavíkurflugvöll þar sem hann er."

"3... yfirlýsing VG um að slíta stjórnmálasambandi við Ísrael og viðskiptabann, þar með minnkandi þjóðartekjur og ofan á það á að taka á móti sem flestum flóttamönnum, en með komu þeirra mun aukast fátækt Íslendinga, þar sem flóttafólk er rétthærra. Orð Katrínar Jakobs um að við séum »aflögufær«, já einmitt það, er það svo? Sér hún ekki að hér er allt í skötulíki og það vantar fjármuni í allt? Hvað ætlar vinstra liðið að gera þegar ríkisféð þrýtur.."

4. "Eftir 17 ár á Balkan og reynslu mína af þeim, þá trúi ég ekki einu orði af því sem þeir segja. Þar sem Albanar ná fótfestu og fjölgun fylgir í kjölfarið mafían þeirra sem er sú grimmasta í Evrópu, er mikið í mansali og sölu á líffærum. Svo hugsið ykkur vel um og kannið málið áður en þið gasprið svona og hafið skömm fyrir að nota börn og unglinga til þess að hafa áhrif á ákvörðun Útlendingastofnunar.

Allar þjóðir hafa sín einkenni, og einkenni Albana er yfirgangur við aðra, hjá okkur eru einkennin græðgi og minnimáttar-mikilmennska."

Hér geta yfirvöld ekki ákveðið sig með hvort taka eigi upp vegabréfaskyldu tímabundið eins og Schengen samningurinn gefur okkur fulla heimild til. Tímabundið segir heimildin. Það er eins og menn séu uppteknir af því að spyrja hversu langur sé tíminn?

 

Björn Bjarnason er einna helstur sérfræðinga í Schengen-málum og alþjóðasamskiptum. Ekki gat ég ráðið í það af grein í Morgunblaðinu í dag, hvað hann vill gera í öryggismálum nema auka skrifræðið. Hann segir í niðurlagi:

" Hluti hins nauðsynlega samtals um öryggi íslensku þjóðarinnar þarf einmitt að snúast um innviði stjórnarráðsins. Brýnt er að skilgreina ábyrgð og skyldur í öryggismálum betur innan þess og koma á fót dóms- og öryggismálaráðuneyti sem taki með sér siglinga- og flugmál frá innanríkisráðuneytinu og styrki þannig sameiginlega yfirstjórn öryggismálanna.

Við njótum ekki hins frjálsa samfélags nema við sköpum því nauðsynlegar varnir eftir aðstæðum hverju sinni.

Öflun upplýsinga, greining staðreynda og nægur viðbúnaður eru lykilþættir þegar tekist er á við brýnan og aðsteðjandi vanda samtímans. Íslenska ríkið má ekki bregðast borgurum sínum, frumskyldan er að tryggja öryggi þeirra."

Síðasta setning Björns er prýðileg lína til að nota í næstu kosningabaráttu eftir nokkur ár. 

En hvað vilja þau Björn og Stefanía gera NÚNA?

Athugasemdir

[Sigurður Þórðarson, 27.11.2015 kl. 11:33]

Forsætisráðherrann talar skýrt, hann vill úr Schengen.

[Halldór Jónsson, 27.11.2015 kl. 13:15]

En bara fer ekki?

[Gunnar Rögnvaldsson, 27.11.2015 kl. 14:24]

Gera núna?

Á þetta að vera brandari Halldór minn kæri?

Það fyrsta sem verður gert núna er að tala. Svo verður talið með því að tala um hve margar konu hafa opnað munninn. Ekki hvað neinn hefur að segja og ekki hvað neinn vill gera, heldur bara hve margar konur og hve margir karlar opnuðu munninn.

Niðurstaða: það verður einfaldlega talið hve margar karl- og kvenkerlingar hafa talað. Svo verður rifist um þær tölur um tölur, Halldór. 

Og þetta fær fólk feikileg laun fyrir að tala um. Og þau laun eru allt að því óteljandi.

Kveðjur

[Tómas Ibsen Halldórsson, 27.11.2015 kl. 15:18]

Þetta er góð greining hjá þér Gunnar, menn verða að hafa það á hreinu hversu margar konur tala, hversu oft og hve lengi.

Þannig er það á hinu háa Alþingi að ekki er hægt að gera nokkurn skapaðan hlut fyrr en búið er að tala í marga hringi um það sem kemur málefnum Alþingis ekkert við. Þar þurfa karl- og kvenkerlingar að koma oft í pontu, tala í hringi og vita ekki hvað snýr upp eða niður. Fyrr verður ekki hægt að komast að niðurstöðu, en þá verða tugþúsundir flóttamanna búnir að festa rætur hér á Fróni.

[Halldór Jónsson, 27.11.2015 kl. 18:57]

Takk fyrir þetta allir. Ég sé að þið hafið álíka skoðanir og ásækja mig eftir því sem ég horfi og heyri meira í þessum þingunglingum. Endalausar ræður um fundarsköp forseta. Er virkilega ekki hægt að stoppa þennan farsa? Hvernig í veröldinni á að stjórna þjóðfélagi með svona blaðri? 

Napóleon síðar mikli  reið á hesti sínum  í inn í franska þinghúsð og barði þingmenninan út með flötu sverði sínu í aðdraganda upplausnarinnar. Það er samt hvorki hægt að útrýma heimskunni né spillingunni, hún er innbyggð þessi náttúran í þetta fyrirbrigði homo sapiens og breytist ekki. Það er líklega aðeins 1 % mannskyns með fullu viti

Hvar erum við staddir í prósentunni?.

[Hrólfur Þ Hraundal, 27.11.2015 kl. 21:47]

Takk Halldór, fyrir að tengja svona vel saman mál Hennar Stefaníu og Hans Björns sem eigin þekkir nema sem Bjarnason. 

Niður staðan af athugasemdum hér, er  þó að Gunnar á að líkindum sönnustu orðin varðandi  stjórnsýsluna hér.  

Til er þó einföld aðferð til að losna við þetta steingelda fjas á vinnustað þar sem hjörð þingmana sýnir okkur Íslöndum óvirðingu með því að tefja gagnleg mál og hamast við að troða uppá okkur snilldarverkum sovét Evrópu og heimta laun fyrir.

Aðferðin er að banna fleiri flokka en þrjá á alþyngi Íslendinga án tillits til fjölda þeirra í kosningum. 

Á álagstíma þá fjarlægir góður verkstjóri  sögumenn og fjasara, í þeim tilgangi að verkið klárist fyrir miðnætti.

[Hrólfur Þ Hraundal, 27.11.2015 kl. 21:55]

Fyrir miðnætti, svo skipið geti borgað sig og áhöfnin fái laun og landfólk fái sin hlut og ríkið sitt af tekjum og útflutningi.

[Hrólfur Þ Hraundal, 28.11.2015 kl. 00:02]

Fyrir miðnætti, svo dugnaðarmenn hafi afgangs þrek til að sofa hjá.