Hvar á þetta að enda?

með hælisleitendamálin hér?

Svo stendur í Mogga:

"Fordæmalaus fjölgun umsókna um alþjóðlega vernd hérlendis hefur leitt til þess að umsvif Rauða krossins hafa aukist töluvert, en Rauði krossinn sinnir talsmannaþjónustu fyrir hælisleitendur á grundvelli samnings við ríkið.

Ríkið veitti 731 milljón króna til Rauða krossins í fyrra og jókst það framlag um 357 milljónir frá árinu 2015, samkvæmt ársskýrslu félagsins.

„Samningurinn sem Rauði krossinn er með við íslenska ríkið um að sinna talsmannaþjónustu fyrir hælisleitendur skýrir að mestu leyti aukið umfang,“ segir Brynhildur Bolladóttir, upplýsingafulltrúi Rauða krossins í samtali við Morgunblaðið.

Heildarfjöldi hælisumsókna hérlendis var 1.132 í fyrra og er það nær þreföldun síðan árið 2015.

Tekjurnar aukast töluvert Brynhildur segir Rauða krossinn vaxa með auknum fjölda hælisleitenda, en heildartekjur Rauða krossins á síðasta ári námu 2.436 milljónum króna, sem er 30% aukning frá árinu 2015.

Rauði krossinn hefur annast talsmannaþjónustu fyrir hælisleitendur síðan árið 2014, en áður var þjónustan í höndum sjálfstætt starfandi lögmanna. Þjónustan felst meðal annars í því að veita hælisleitendum leiðbeiningar og ráðgjöf um samskipti þeirra við stjórnvöld. Auk þess að sinna talsmannaþjónustunni veitir Rauði krossinn einnig hælisleitendum ýmiss konar félagslegan stuðning og er starf Rauða krossins með hælisleitendum og flóttamönnum nú stærsti einstaki liðurinn í starfsemi félagsins innanlands.

Stöðugildum hefur fjölgað Á síðasta ári voru að meðaltali 100 starfsmenn á launaskrá hjá Rauða krossinum, en árið áður voru þeir 87 talsins, en Rauði krossinn sinnir margvíslegum verkefnum hérlendis og erlendis. Þá koma um þrjú þúsund manns að sjálfboðaliðastarfi á vegum Rauða krossins, að sögn Brynhildar. „Verkefni ganga flest mjög vel af því að það eru sjálfboðaliðar, en þeir mættu að sjálfsögðu vera fleiri, til að láta verkefnin vaxa og dafna,“ segir Brynhildur"

Þetta er orðinn mikill atvinnurekstur hjá Rauða krossinum. 100 manna starfslið er ekki líklegt til að minnka verkefnin eða umfang starfseminnar hvað þá allur fjöldi hins Góða fólks sem sinnir sjálfboðaliðastörfum.

Þriðjungs fjölgun hælisleitenda á rúmu ári er varla neinn endapunktur í þessum málaflokki. Búast má því við að fjöldinn muni hafa tvöfaldast um 2020. Það er nóg af fólki í heiminum sem sér sér hag í því að koma hingað til lands þar sem búast má við að orðspor Íslendinga hvað gestrisni varðar og fórnfýsi geti bara batnað. Það eru fáar þjóðir sem geta stært sig af því að taka öllum opnum örmum með fé og félagsþjónustu sem þeim sem minna hafa í þessu þjóðfélagi finnst vera á sig hallað. Enda eru nýjar átakanlegar sögur af vandræðum þessa fólks sem fær ekki húsnæði og liggur úti með börn sín. Opinber aðstoð felst í ábendingum um að reyna að koma börnum þess fyrir hjá vandalausum og flytja gamlamenni hreppaflutningum út á land í laus pláss. Lífeyrissjóðir landsmanna bólgna út sem aldrei fyrr en fjárskortur til allra vandamála  virðist vaxa í beinu hlutfalli. Ríkisstjórnir virðast ekkert geta gert í til að stjórna þessum málaflokki, sama hver er og hver er ráðherra.

Hvaða takmark er þjóðin  að setja sér fyrir árið 2020? Stefnum við að viðtöku 2000 hælisleitenda það ár og 200 starfsmönnum hjá Rauða krossinum  eða eigum við að setja markið enn hærra?

Eða hvar á þetta að enda?

Athugasemdir

[Jóhann Elíasson, 24.7.2017 kl. 17:32]

Það er FULL ástæða til að menn fari að velta fyrir sér þróun Rauða Krossins.