Enn lýgur prófessor doktor Þorvaldur

um stjórnarskrárfrumvarpið sitt sem er aðeins að bestu manna yfirsýn einskis nýtur og fáránlegur langhundur þar sem hver mótsögnin rekur sig á aðra. Enginn óbrjálaður hefur treyst sér til að hafa vitræna umræðu um þennan óskapnað sem er algerlega ónothæfur sem grundvöllur um stjórnaskipuleg réttindi fólksins. Sem hljóta að vera einföld og auðskilin,stuttorð og gagnorð.

Í Fréttablaðinu í gaær skrifar þessi prófessor doktor Þorvaldur Gylfason svo:

"...Ær og kýr Föðurlandssvikabrigzl og valdarán eru ær og kýr fasista enn sem fyrr. Ísland þarf að gæta sín á fárinu sem ríður nú yfir nálæg lönd. Framganga Sjálfstæðisflokksins og taglhnýtinga hans gagnvart nýju stjórnarskránni sem 67% kjósenda lýstu stuðningi við 2012 er skýr viðvörun."

Er þetta ekki viðbjóðslegt mannhatur?  Ekkert er þessum lygalaup og leigupenna heilagt. 

Það er sama hversu oft þessi auglýsing Landskjörstjórnar er  er birt oft. Allraf kemur þessi kratavesalingur prófessor doktor Þorvaldur með sömu lygina aftur og aftur. Alveg eins og doktor Göbbels viðhafði. Munurinn á doktor Þorvaldi og doktor Göbbels er að menn hafa sagt mér sem hlustuðu að doktor Göbbels var svo skemmtilegur að göturnar tæmdust þegar vikulegur þáttur hans var á útvarpinu á laugardögum. Rétt eins og þegar Helgi Hjörvar las Bör Börsson. Doktor Þorvaldur á kannski eftir að sýna sín  skemmtilegheit og Samfylkingarinnar?

En svona var auglýsingin:

"Landskjörstjórn hefur tilkynnt innanríkisráðuneytinu um niðurstöður þjóðaratkvæðagreiðslunnar 20. október 2012 um tillögur stjórnlagaráðs að frumvarpi til stjórnarskipunarlaga og tiltekin álitaefni þeim tengd sem lýst var á fundi landskjörstjórnar 29. október 2012. Auglýsing ráðuneytisins um niðurstöðurnar er svofelld:

Með vísan til 1. mgr. 10. gr. laga um framkvæmd þjóðaratkvæðagreiðslna nr. 91/2010 hefur landskjörstjórn tilkynnt innanríkisráðuneytinu um niðurstöður þjóðaratkvæðagreiðslunnar 20. október 2012 um tillögur stjórnlagaráðs landskjörstjórnar 29. október 2012. Engar kærur bárust um ólögmæti atkvæðagreiðslunnar. Að teknu tilliti til niðurstöðu landskjörstjórnar um ágreiningsatkvæði sem komu til úrskurðar hennar og endanlegra skýrslna yfirkjörstjórna varð niðurstaðan eftirfarandi:

Kjósendur á kjörskrá	236.911
Gild atkvæði	114.570
Ógild atkvæði	1.499
þar af auðir	661
þar af aðrir ógildir	838

 Gild atkvæði skiptust þannig eftir því hvernig kjósendur svöruðu einstökum spurningum:

1. Vilt þú að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá?

Já, ég vil að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá.

       73.509

Nei, ég vil ekki að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá.

       36.302

2. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði náttúruauðlindir sem ekki eru í einkaeigu lýstar þjóðareign?

Já    84.760

Nei   17.470

3. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði ákvæði um þjóðkirkju á Íslandi?

Já    58.455

Nei   43.914

4. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði persónukjör í kosningum til Alþingis heimilað í meira mæli en nú er?         

Já     78.451

Nei    21.660 

5. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði ákvæði um að atkvæði kjósenda alls staðar að af landinu vegi jafnt?

Já     66.653

Nei    33.590

6. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði ákvæði um að tiltekið hlutfall kosningarbærra manna geti krafist þess að mál fari í þjóðaratkvæðagreiðslu?

Já     72.633

Nei    26.440

Auglýst með vísan til 2. mgr. 10. gr. laga um framkvæmd þjóðaratkvæðagreiðslna nr. 91/2010.

Innanríkisráðuneytinu 30. október 2012"

Prófessor doktor Þorvaldur heldur áfram að ljúga blákalt og yfirvegað  þrátt fyrir þessa opinberu auglýsingu.

Ætlast þessi maður virkilega til þess að hann sé tekinn alvarlega?

 

 

Athugasemdir

[Magnús Helgi Björgvinsson, 29.9.2017 kl. 22:57]

Eins og menn vita mæta vel eru það þeir sem mæta á kjörstað sem telja. Þannig að mér sýnist að um 67% þeirra sem greiddu atkvæði hafa samþykkt þetta. Þeir sem sátu heim gáfu þeim sem mættu í raun atkvæði sitt. Alveg eins og í öllum kosningum teljast þeir sem heima sitja ekki með.  Þannig að ég held að þorvaldur sé ekkert að bulla. Þessi rök eru svona svipuð og segja að Sjálfstæðisflokkurinn hafi bara fengið 19% atkvæða þar sem að um 21% kjósenda tóku ekki þátt í Alþingiskosningum síðast.

[Ómar Ragnarsson, 30.9.2017 kl. 00:01]

Ef sá skilningur er réttur, að ævinlega eigi að telja þá kjósendur sem ekki kusu, verið á einni skoðun, eru það stórfelldar "lygar" að nokkur Bandaríkjaforseti hafi verið lálægt því að fá meirihluta í forsetakosningum. 

Aðeins rúmlega helmingur Bandaríkjamanna á kosningaaldri kýs hverju sinni, þannig að hinir kjörnu forsetar fengu aldrei meira en 30 þrósent fylgi samkvæmt skilningi þessa bloggpistils. 

Og þar með ættu þeir sem hafa haldið því fram að forsetarnir hafi fengið lýðræðislegan meirihluta að vera stórkostlegir lygarar. 

[Þorsteinn Siglaugsson, 30.9.2017 kl. 00:51]

Til að breyta stjórnarskrá á Íslandi þarf að ganga í gegnum ákveðið ferli. Þar er lykilatriðið að það er þingsins að gera breytingar á stjórnarskrá. Það verður ekki gert með skoðanakönnun. Engu hefði breytt þótt 90% kjósenda hefðu tekið þátt í þessari atkvæðagreiðslu og 90% þeirra samþykkt þvæluna sem kom frá þessari nefnd. Atkvæðagreiðslan hafði nefnilega ekkert gildi, hún var ekkert nema viljayfirlýsing þess helmings þjóðarinnar sem tók þátt í henni.

En valdarán byrja gjarna á því að stjórnvöld knýja í gegn breytingar á stjórnarskrá, þvert á ákvæði um slíkar breytingar. Nýjasta dæmið má sjá í Venesúela.

[Halldór Egill Guðnason, 30.9.2017 kl. 01:14]

Ef taka á samkomu alvarlega, að loknu góðu dagsverki, að því er hún sjálf telur, stendur hún ekki á fætur, þeir sem það gátu og syngur Öxar Við Ána, undir stjórn Þorvaldar Gylfasonar.

 Stjórnlagaráð var aldrei Stjórnlagaráð. Það var kórsöngur samfylkingarinnar, Þorvaldar Gylfasonar og annara, sem á þessum tímum tókst að afvegaleiða Íslenska alþýðu, með loforðum um að allt væri betra ef einhverjir aðrir, en við sjálf, réðum okkur sjálfum. Annað eins fáránleikasjónarspil og þetta svokallaða Stjórnlagaráð hefur aldrei rekið á fjörur Íslands, frá því í Kópavogi sextánhundruð og súrkál, þegar Ísland varð ofurselt erlendu valdi næstu árhundruðin, með "sælu og smjöri á hverju strái"  eins og alþjóð veit. Í hönd fór mesta niðurlægingartímabil Íslands, undir erlendu valdi.

 Eftir að ljóst var að flestir meðlimir Stjórnlagaráðssamkomunnar kæmu af suðvesturhorninu, voru dagar hennar taldir. Afraksturinn var einskisnýtur bleðill sem gerði þáverandi stjórn það auðveldast, að ganga esb á hönd. Það var jú tilgangurinn allan tímann. Fyrirfram ákveðinn tilgangur samkomunnar var að ganga sem fyrst og hraðast í esb. Spyrjið bara Ingibjörgu og Jóhönnu. Eftir þær liggja ótal yfirlýsingar frá þessum árum, sem samflokksmenn þeirra og samfylkingar, kjósa sennilega að hafa aldrei tekið þátt í, í dag. Eins og sönnum þjóðfélagsníðingum sæmir, kannast að sjálfsögðu enginn við neitt í dag. Hinir hafa gleymt.

 Það má margt betur fara í Stjórnarskrá Íslands. Henni má hinsvegar aldrei verða breytt í flýti, eða með hagsmuni ríkjandi stjórnvalda að leiðarljósi. Þess vegna Á að þurfa ð minnsta kosti tvö þing og þjóðaratkvæðagreiðslu, til að umbylta henni. 

Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

[Halldór Egill Guðnason, 30.9.2017 kl. 01:15]

Fyrirgefðu langlokuna, nafni.

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

[Jóhannes (IP-tala skráð) 30.9.2017 kl. 01:33]

Andskoti er þessi stjórnarskrártillaga stjórnlagaráðs ómerkilegur pappír ef það dugar að leggja bara fimm spurningar fyrir kjósendur og allt spurningar sem öruggt er að flestir segi já við.

[Jón Steinar Ragnarsson, 30.9.2017 kl. 02:19]

Það er krítað ansi liðugt þegar kjörsókn var aðeins 36%. Þar af svöruðu 11% fyrstu spurningunni neitandi. Eftir sitja 25%. Það er vert að merkja að ef svarað er nei við fyrstu spurningu, þá eru þær sem eftir koma ómerkar því nei við fyrstu spurningu hafnar tillögunum. Engu að síður má sjá að miklu fleiri kjósendur en þeir sem segja já við fyrstu krossa við sumar spurningar fyrir neðan. 

Þetta þýðir að þótt 11% af 35% segi nei við nýrri stjörnarskrá þá eru atkvæði þeirra samt talin með í því sem á eftir kemur. Ég er ansi hissa á að þessi niðursataða hafi ekki verið kærð og endurtalið eða kosning ógild.

Það voru um 82 þúsund kjósendur sem kusu í þessum kosningum, en ekki 67% kjjósenda á kjörskrá. Það voru því 55.000 kjósendur sem veittu þessu brautargengi. 181.000 komu þar hvergi nærri.

[Jón Steinar Ragnarsson, 30.9.2017 kl. 02:21]

Þið þurfið ekki annað en að smella á nafnið mitt hér fyrir neðan til að lesa um raunverulega sögu og tilgang stjórnarskrármálsins. Ég lofa því að það verður opinberun fyrir marga.

[Jón Steinar Ragnarsson, 30.9.2017 kl. 02:24]

Fyrir Á sem eru á hraðferð og nenna ekki að lesa um söguna og ástæður stjórnarskrármálsins, er bent á að afrita og líma þennan hlekk í vafrarann sinn.

http://www.visir.is/g/200938564492

[Jón Steinar Ragnarsson, 30.9.2017 kl. 02:41]

Samkvæmt "Godwins law" þá hefur sá er grípur til samlíkinga við Hitler og Nasista í umræðu orðinn rökþrota.

Einnig er til rövillan Ad Hitlerum, sem undirstrikar það sama.

Kjaftháttur og öfgar Þorvaldar sýna að hann hefur tapað rökræðunni og hefur gripið til rangfærslna, lyga, Non Sequitur og Ad Hitlerum rökvillu. 

[Richard Þorlákur Úlfarsson, 30.9.2017 kl. 06:40]

100% af þeim sem kusu rétt höfnuðu nýju stjórnarskránni.

[Halldór Jónsson, 30.9.2017 kl. 08:23]

4.febrúar 2009 stendur þetta undir mynd af Ingibjörgu Sólrúnu:

"Áttatíu daga stjórnin hyggst breyta stjórnarskrá á þann veg að Ísland getur á næsta kjörtímabili gengið í Evrópusambandið að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu. Mikilvæg breyting, segir Ingibjörg Sólrún Gísladóttir formaður Samfylkingarinnar. Varaformaðurinn segir stjórnina vera að tryggja að Evrópumálin læsist ekki inni á næsta kjörtímabili. 

Evrópusambandsaðild er hvergi nefnd í verkefnaskrá 80 daga stjórnarinnar og eina tilvísunin til þessa mikla hitamáls er að Evrópunefnd skuli ljúka störfum við úttekt á viðhorfum hagsmunaaðila til Evrópusambandsins og skila skýrslu 10 dögum fyrir kosningar. Í þeirri skýrslu eigi að vera mat á stöðu og horfum Íslands gagnvart samstarfi við Evrópuþjóðir og framtíðarhorfum í gjaldmiðlamálum.

En þótt lítið fari fyrir því í verkefnaskránni þá mun núverandi ríkisstjórn engu að síður gera mikilvægar breytingar á stjórnarskrá sem leiða til þess að ef þjóð og alþingi kýs, þá getur Ísland sótt um aðild að Evrópusambandinu á næsta kjörtímabili.

Eins og staðan er núna þarf tvö þing með kosningum á milli til að breyta stjórnarskrá. 80 daga stjórnin ætlar hins vegar að breyta því svo að hægt verði að breyta stjórnarskrá með þjóðaratkvæðagreiðslu. Og það þarf stjórnarskrárbreytingu til að ganga í ESB. Það þýðir að ef næsta ríkisstjórn hefur hug á að fara í aðildarviðræður, þá þarf hún ekki að senda sjálfa sig heim og boða til kosninga, heldur getur einfaldlega lagt aðild að Evrópusambandinu í þjóðaratkvæði.

Ingibjörg telur mikilvægt að sett verði ákvæði í stjórnarskránna fyrir komandi þingkosningar svo þjoðin geti hvenær sem er gert breytingar á stjórnarskránni með þjóðaratkvæðagreiðslu. „Það þýðir að þjóðin getur ákveðið að deila fullveldi sínu með öðrum þjóðum á næsta kjörtímabili ef hún svo kýs án þess að boðað sé til kosninga í millitíðinni."

Ágúst Ólafur Ágústsson, varaformaður Samfylkingar og annar tveggja formanna Evrópunefndarinnar, segir mikilvægt að breyta stjórnarskránni nú til að læsa Evrópumálin ekki inni næstu fjögur ár. "

[Halldór Jónsson, 30.9.2017 kl. 08:24]

Skiljanlega vill þjóðin ekki sjá landráðin og leggja niður fullveldið.

[Halldór Jónsson, 30.9.2017 kl. 08:25]

Að megi ekki tala um Hitler og þá félaga er rökþrot en ekki öfugt

[Ómar Ragnarsson, 30.9.2017 kl. 11:06]

Fraomsóknarflokkurinn gerði stjórnlagaþing og nýja stjórnarskrá að aðal kosningamáli sínu 2009. Þingmenn Sjálfstæðisflokksins áttu hugmyndina að Þjóðfundi. 

Af 25 fulltrúm í stjórnlagaráði höfðu 13 tekið þátt í starfsemi stjórnmálaflokka, 4 fyrir Sjálfstæðisflokkinn, 3 fyrir Samfylkinngu, 3 fyrir Framsókn, 2 fyrir Vg og 1 fyrir Frjálslynda flokkinn. Þetta voru nokkurn vseginn sömu hlutföll og stærð flokkanna voru á þessum tíma.  

12 fulltrúar höfðu aldrei tengst starfi stjórnmálaflokka. 60 prósent voru karlar, 40 prósent konur. 

Einn fulltrúi hafði bæði verið þingmaður og borgarfulltrúi Sjálfstæðiflokksins. 

Auk fulltrúa af landsbyggðinni höfðu nokkrir átt heima úti á landi, starfað úti á landi eða unnið að málefnum allra landsmanna. 

Elsti fulltrúinn var 71 árs og sá yngsi 24.

Formaður stjórnlagaráð var systir þingmanns og ráðherra Sjálfstæðisflokksins. Varaformaður hafði verið á lista Framsóknarflokksins.  

[Halldór Jónsson, 30.9.2017 kl. 11:59]

Var fjöldinn ekki bara of mikill Ómar. Var ekki sú bandaríska stjórnarskrá samin af fremur fámennari hópi? Því verr gefast osfrv.?

[Gunnar Heiðarsson, 30.9.2017 kl. 12:34]

Hvað kemur þessi upptalning þín efni greinar Halldórs við, Ómar. Hann er að tala um grein sem fyrrum formaður stjórnlagaráðs ritar í Fréttablaðið og kemur síðan með staðreyndir um hina svokölluðu kosningu um afurð þessa ráðs. Kosningu sem einungis var um örfáar greinar tillagnanna.

En það má svo sem færa umræðuna yfir í tilurð þessarar vegferðar. Þar efast enginn um tilganginn, enda ekki verið að fara með hann í felur á þeim tíma. Allir flokkar áttu þá fulltrúa sem dreymdi um ESB, jafnvel Framsóknarflokkur. Reyndar var Framsókn þá deyjandi og ástæða þess ekki síst daður sumra í flokksforustunni við ESB.

En mönnum var svo sem vorkunn, ESB á þeim tíma var allt annað en síðar kom í ljós. Lissabonsáttmálinn ekki tekið gildi, með þeim kvöðum sem honum fylgja, m.a. um inngönguskilyrði. Evran var ung og ekki farið að sjá hennar dökku hliðar. "Sælulandið" var því enn í hugum margra innan ESB. Umræðan jafnvel þannig á tíðum að við sem vildum treysta lýðræðið, veigruðum okkur við að tjá okkur.

Svo kom hrunið. Fyrsta verk sumra stjórnmálaflokka var að nýta það til umsóknar að ESB. En eitt stóð í vegi, stjórnarskráin okkar.

Henni þurfti að breyta og það með hvelli. Minnihlutastjórnin sem mynduð var 1. febrúar 2009 naut liðsinnis Framsóknar, til að verjast falli, þá undir nýrri flokksstjórn. Enginn annar stjórnmálaflokkur var tilbúinn til þess verks. Eina skilyrðið sem Framsókn setti var að ekki yrði unnið að umsókna að ESB eða breytingu á stjórnarskrá í þeim tilgangi, meðan þessi minnihlutastjórn sat að völdum. Því varð að bíða fram yfir kosningar með það ferli.

Hvernig staðið var að því ferli þekkja allir, dóm Hæstaréttar, viðbrögð stjórnvalda við þeim dóm og svo framvegis. Áhuginn fyrir þessari vegferð var vægast sagt dræmur meðal almennings, virtist fyrst og fremst liggja hjá fámennum en háværum hóp. Kosningaþátttaka, bæði í ólöglegu kosningunni til stjórnlagaþingsins, sem og um þær örfáu greinar afurðar stjórnlagaráðs, sýna svart á hvítu hver áhugi kjósenda á þessu máli var. Kjörsókn einungis 36% og stór hluti þeirra sem mætti á kjörstað höfnuðu þeim fáu atriðum sem kosið var um!

Við höfum nú farið gegnum tvennar kosningar frá því að afurð ráðsins kom fyrir augu landsmanna og ekki að sjá á þeim kosningum að landsmenn meti þetta verk eitthvað meira en áður. Þeir flokkar sem mest hafa talað fyrir því ekki verið að fá neitt sérstakt fylgi. Reyndar sá flokkur sem kannski á mesta heiðurinn á þessari vegferð, fengið algera útreið af hálfu kjósenda. Í fyrri kosningunni féll fylgið svo að talað var um náttúruhamfarir. Þeirri seinni þurrkaðist hann nánast út og fékk einungis einn kjördæmakjörinn þingmann!!

Í dag er það svo að bæði Sjálfstæðisflokkur og Framsókn, hafa samþykkt á sínum landsfundum að ekki skuli gengið í ESB. Bylting stjórnarskrár er því ekki þeirra hugðarefni, þó báðir þessir flokkar vilji að sjálfsögðu skoða stjórnarskránna, bæta þær greinar sem bæta þarf, taka út úreltar greinar og bæta við nýjum ef þarf. Þannig á það líka að vera, stjórnarskráin á að vera í sífelldri endurskoðun.

[Halldór Egill Guðnason, 1.10.2017 kl. 00:42]

 Fimm spurningar voru lagðar fyrir þjóðina, í svokallaðri kosningu um nýja Stjórnarskrá. Er Stjórnarskrá Lýðveldisins Íslands einungis fimm liðir? Trauðla. Stjórnlagaráð og farsinn í kringum þetta fullveldisafsalsrugl mun í sögubækum framtíðarinnar verða á sama "level" og undirskriftin í Kópavogi sextán hundruð og súrkál.  Þjóðinni var aldrei sýnd ný Stjórnarskrá í þessu leikriti fullveldisafsalssinnanna. Aðeins brotabrot, sem að endingu, ef af hefði orðið, hefði skilið þjóðina eftir á stað, sem svipar til þess og gerðist með Stórasáttmála. Þeir sem enn berjast fyrir þessu, eru annaðhvort handgengi erlendra afla, eða hreinir og klárir kjánar, sem skilja ekki sjálfstæði þjóðar. 

 Við getum séð um okkur sjálf. Eins og hjá öðrum fullvalda þjóðum, gengur það svona upp og ofan. Ekki ólíkt því að reka heimili. Það eru jú ekki alltaf jólin.

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.