Katrín og Logi

voru í Kastljósi í gær.

Katrín stóð sig með afbrigðum vel og flutti sitt mál af festu og einurð. Logi mjálmaði eitthvað með en lítið var á því að græða.

Áður var búið að vera viðtal við Sigríði Önnu Jónsdóttur Múla sem er byltingasinnuð baráttukona. Hún sagði að sitt láglaunafólk vildi fá miklu meira en einhver 4 % sem Gylfi hefði sagt vera svigrúm fyrir. Sem er eðlilegt þar sem 4 % boð fyrir þá lægstu eftir að hálaunafólkið hesthúsaði 45 % frá Kjararáði er hlægilegt.

En ef á að gera vel fyrir þá lægstu, hvað þarf þá að gera fyrir þá hæstu? Nokkuð? Eða bara ekki neitt eða mínus? Mínusinn myndi skila mestu í kaupmætti almennt meðan meira en 4 % myndi laga ástandið hjá vesalingunum. Íslenskir launþegar eiga hinsvegar eftir að skilja muninn á kaupmætti og prósentuhækkunum. Það er þeim yfirleitt lokuð bók fyrr en gengisfallið og verðbólgan ríður yfir.

Setjum svo að við ákvæðum að færa niður allar hækkanir kjararáðs um helming? 45 % hækkunin yrði að 20 % lækkun yfir línuna svipað og Guðni Forseti afsalaði sér. Af hverju ekki þingmenn og aðrir spíssar?  Vesalingarnir hennar Sigríðar fengju Xx4%. Skattleysismörk yrðu hækkuð þannig að allir sæju muninn.Hátekjuskattur yrði lagður á og fjármagnstekjuskattur yrði hækkaður.

Er hægt að sætta þjóðfélagið á þetta? Nei líklega ekki. 

Aðalsteinn, Sigríður og  Vilhjálmur verða að fá verkföll til að sýna hvað þau eru sniðug og baráttufús.

Þá gleðst Logi og fer að vona að Katrín segi af sér. Hann heldur líklega að þjóðin bíði eftir sér. 

En hreint út sagt sé ég ekki að annar forsætisráðherra myndi eiga auðveldara með að tala við verkalýðinn en Katrín. Hún hefur þann trúverðugleika sem nauðsynlegur er. Hún er sósíalisti.  Enginn myndi hlusta á Bjarna eða Sigmund.

Við skulum vona að einhver skynsemi fái að komast að sem hækki þá lægstu þó það kosti að gera ekkert eða bara lækka þá efstu. 

Það væri sú sátt sem möguleg væri og Katrín gæti talað fyrir alveg án Loga.