Silfur Egils

vara að ljúka í þessu.

Stefán Einar Stefánsson vakti sérstaka athygli mína í þessum þætti.Stefán rakti það hvernig hagsmunir launþega og atvinnufyrirtækja færu saman að gera ekki ráðstafanir sem leiða til kollsteypu. Hann taldi sig aldrei hafa orðið var við sérstakan illvilja viðsemjenda sinna þegar hann var í forsvari við VR sem formaður í kjaraviðræðum og varð Gunnar Smári þegar óðamála við þetta í frammígjammi. Miklu fremur hefði hann orðið var við gagnkvæman skilning á markmiðum kjarasamninga. 

Auðvitað rauk nýkommúnistinn og fyrrum Baugsþjónninn Gunnar Smári Egilsson upp eins og naðra með venjulega hatursorðræðu gegn allri skynsemi og fullyrðingum um illvilja allra stjórnmálaflokka gegn fátæka fólkinu í landinu sem hefðu flutt mestalla skattbyrðina af þeim ríku yfir á þá fátæku. Það er ekki við góðu að búast þegar þessi Gunnar Smári virðist vera orðinn aðalhugmyndafræðingur Eflingar með vaxandi völd og áhrif á framtíð kjarsamninga.

Annar skynsemdarmaður var i þættinum. Ragnar Önundarson benti á það að það gengi ekki að telja ofurlaun sjálftökumanna með innbyggða hækkunarsjálfvirkni  til frádráttarbærra útgjalda í atvinnurekstri. En aðeins sá kostnaður sem telst nauðsynlegur til öflunar tekna á að vera frádráttarbær samkvæmt skattalögum.  Þetta sýnist manni til friðmælis fallið sem innlegg í komandi kjaraviðræðum.

Mér skildist Ragnar telja að upptaka hátekjuskatts væri framundan sem sáttainnlegg og má vera satt við núverandi stöðu. Ragnar taldi samt ekki útilokað að komandi kjarasamningar myndu leiða til nýrrar þjóðarsáttar sem gæti forðað þjóðinni frá kollsteypu. Ragnar er greinilega ekki búinn að gefa upp alla von um að hinir skynsamari menn muni fá einhverju ráðið við samningana framundan.

Athyglisverð voru ummæli Ragnars um hvernig Samkeppniseftirlitið hefði brugðist neytendum og hér virtist vera  hvarvetna stuðlað að meiri fákeppni og samrunum. 

Inga Sæland hafði fátt til mála að leggja nema venjulegar upphrópanir um fátækt og að tyggja upp kröfur verkalýðshreyfingarinnar um 425.000 krónur skattfrjálsar.Fáir vilja hinsvegar vilja spyrja hvers virði þessar krónur verða í fyllingu tímans þegar afleidd verðbólga af þessari kröfugerð  hefur fengið að bregða á leik.

Í framhaldi ræddi Egill við prófessor Gallbright frá Texas.Hann sagði að framganga Evrópusambandsins gagnvart Grikkjum í framhaldi af hruninu hefði verið glæpsamleg og aðeins verið stjórnað af hagsmunum fjármálakerfisins í ríku löndunum. Nú biðu Spánverja, Portúgala og Ítalíu sömu örlög.

Egill spurði Gallbright beint út um það  hvort Íslendingar ættu að taka upp Evru?

Svar prófessorsins við þessari spurningu Egils í Silfrinu var stutt og ákveðið NEI..