Eru "kjaramálin " yfirleitt leysanleg?

Ég er hreint ekki viss um það eins og manni virðist horfa.

Óframkomnar eru kröfurnar um menntunina sem skal metin til launa eða ekki metin til launa eftir því hver talar.  Til hvers er verið að ræða við önnur kjarafélög þegar þetta er ekki komið fram? Verður ekki allt hlutfallslegt nú sem áður?

Ég hef velt því fyrir mér hvort ekki sé vænlegra til árangurs að Efling til dæmis auglýsi einhliða eftir hvaða töxtum hennar fólk muni minnst vinna eftir. Þeir sem eiga að borga kaupið ráði því hvort þeir taki fólk í vinnu á þessum kjörum eða ekki. Ráði fólk eða ráði ekki.Ráði Leikskólakennara  eða ræstitækna eða ráði ekki.Fólk tekur aðeins til starfa á þessum töxtum eða það tekur ekki til starfa.  Starfið leggst af eða leggst ekki af. 

Engir sérstakir kjarasamningar séu þannig í gildi og enginn sé þvingaður til að vinna á ómannsæmandi kjörum.En atvinna verður auðvitað ekki tryggð með þessum hætti. Og hver á að verða framtíð félagafrelsisins? Framboð og eftirspurn ráði meiru um kaupgjald en verið hefur?  

Líklega er þetta samt út í hött og óframkvæmanlegt og auðvitað blasa vandmálin við í heilbrigðiskerfinu sem annarsstaðar þegar maður veltir svona kannski óabyrgt fyrir sér.  En hvað skal gera þegar vandamálin virðast óleysanleg. Eru "kjaramálin" yfirleitt leysanleg eins og nú horfir? 

Athugasemdir

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 25.2.2019 kl. 15:31]

Þetta er nákvæmlega uppskriftin að því vinnumansali sem hér er í gildi hjá SA.  Ráðum bara útlendinga og borgum þeim helming af textakaupi. Ef þau mögla þá bara að reka þau og fá nýtt fólk í gegnum strafsmannaleigurnar.

[Haukur Árnason, 26.2.2019 kl. 01:22]

Nappaði þessu af Fb. hjá Marinó G. til umhugsunar.

"Ég man hérna fyrir 35-40 árum eða svo, að launataxtar voru bara svo örfá verst settu fyrirtækin gætu notað þá. Allir aðrir borguðu álag á þá, vegna þess að heiðvirðir atvinnurekendur vissu að enginn lifði á launatöxtunum einum. Þetta var áður en græðgisvæðingin tók yfir samfélagið, fyrirtæki fóru á markað og enginn atvinnurekandi var maður með mönnum nema hann gæti greitt sér út góðan arð, sem síðan var fluttur með hraði úr landi.

Ég sakna þeirra tíma, þegar það þótti skömm að greiða starfsfólki sínu strípuð taxtalaun. Þegar atvinnurekendur áttuðu sig á því, að þeir urðu að setja velferð starfsmanna sinna ofar arðgreiðslum. Gott væri að þeir tímar kæmu aftur."

[Haukur Árnason, 26.2.2019 kl. 01:32]

 Hver er ykkar tilfinning fyrir útspilinu frá skattahópnum sem Axel Hall fer fyrir ?  Góð tímasetning ?

Marinó G. er aðeins búinn að skoða og ekki sáttur.

"Var að reyna að lesa í gegn um kynninguna með tillögum skattahóps stjórnvalda. Því miður er hún svo mikið torf, að hægt er að lesa nánast hvað sem er út úr henni. Ákvað því að glugga í skýrsluna, en hún enn meira torf, fyrir að vera án upphafs og endis.

Margt í þessum tillögum er stórskrítið. Raunar svo skrítið að rétt er að vara við:"

[Halldór Egill Guðnason, 26.2.2019 kl. 01:43]

 Hef ekki séð þjóðfélagið hafna ágóðanum ennþá, af vafasömum viðskiptum og fullveldisafsali. Allir eru svo ógeðslega kátir með uppsveifluna, að jafnvel krafan um mannsæmandi laun er orðin hjómið eitt. Flytjum bara inn drasl og núðlur í þetta og sólum okkur svo í útlöndum. Hver borgar skiptir ekki máli. Helmingur verkafólks á Íslandi er ekki einu sinni íslenskur lengur, "so who gives a shit"!? Verkalýðsforysta án tilgangs? Hvað er til ráða?

 Íslendingar eru hinsvegar löngu hættir að nenna að vinna, nema í eigin málum, félagsfælni og annari ömurlegri nútíma örorku algerra aumingja, sem geta ekki einu sinni vakað yfir eigin sjalfstæði lengur. Hljóðmenn og konur á börum eru meira metin en hinn vinnandi maður og kona og hví ættu þau Gunna og Jón að gefa svo mikið sem skít í þetta ruslaralið í hægðasúpu eigin aumingjaskapar, sem alltaf vill meira fyrir ekkert og nýtir hvert tækifæri sem gefst, til að nýða skóinn af þeim sem metnað hafa fyrir sjálfum sér og þjóð sinni. Svoleiðis skráveifuviðbjóði eiginhagsmunagæslunnar skal tafarlaust eyða með öllum ráðum. Ef ekki vill betur til eða annað verra finnst, má alltaf greiða atkvæði um verkfall í hádeginu, einmitt þegar mest er að gera og kenna síðan viðbjóðnum sem réði þig í vinnu um að meina þér að greiða atkvæði.

 Hversu ruglað getur ástandið eiginlega orðið, áður en verkamaðurinn áttar sig á því að hann er bara aumur leiksoppur pólitískra amlóða, misheppnaðra afturendasleikja auðmanna með fríblaðaívafi og auðtrúa afturkreistinga sóvétþræla, sem nú hafa öðlast völd langt umfram þeirra getu til að stjórna? Þegar forystan veit varla hvaðan á sig stendur veðrið, er varla hægt að ætlast til að "skríllinn" viti það heldur. Enginn ætti þó að vanmeta skrílinn. Hann á enn sín eggjárn. Vonandi verður þeim ekki beitt.

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.