Plastmengun

er orðin að meiriháttar áhyggjuefni margra. Hún er raunveruleg ógn við allt lífríki og skelfilegt vandamál sem maðurinn hefur skapað með ábyrgðarlausri umgengni við þetta manngerða snilldarefni.

En er einhver leið að fást við vandamálið önnur en að farga því í sorpbrennslustöðum? Breyta því aftur í orku? Svo mikið er víst að við breytum því ekki í moltu.

Af hverju ræðum við ekki meira í alvöru um að ráðast í að leysa sorpvandmál Íslands með alvöru sorpbrennslustöð sem breytir plastmengunarvandamálinu og öðru sorpi í nýtanlega orku?

 

Athugasemdir

[Halldór Egill Guðnason, 15.9.2019 kl. 00:53]

 Í vimukenndum viðbrögðum núverandi stjórnvalda, við áróðursmeisturum svokallaðrar hamfarahlýnunar, hefur populismi andskotans yfirtekið alla skynsamlega umræðu.

 Vinstra ruslið, sem hefur mátt horfa upp á lélegar hugsjónir sínar dæmdar til dauða, grípur nú til þess óyndisúrræðis að stökkva á vagninn með mengunarkvótaheildsölunum. Loftslagsmál eru nú þess helsta baráttumál. Með kolakintu mengunarveri á norðausturhorninu, sem komið var á fyrir atbeina Þistilfjarðarkúvendingsins og núsitjandi forseta Alþingis, auk þess að hafa verið stofnandi vg, grenjar katan litla núna eins og enginn sé morgundagurinn, sökum mengunar og manngerðs veðurfars.

 Hræsni hefur fengi ný viðmið og í algerri hugsjónageldingu gargar vinstrið, að því er virðist, bara hvað sem er, til að halda völdum og stólum. Seldi meira að segja ofan af yfir tuttugu þúsund fjölskyldum í eftirmálum Hrunsins, fyrir setu á stól. Það þurfti jú að sjá um eigendur fjármagnsins! 

 Plastmengun er sorgleg staðreynd. Hún er orðin slík, að engu tali tekur og við þarf að bregðast með skynsamlegum ráðum, hið fyrsta.

 Ef eitthvað væri á milli eyrna núverandi stjórnvalda, hefðu þau fyrir löngu síðan sett af stað aðgerðir til að , þó ekki væri annað, en að skipa a.m.k. starfshóp (eins og þau segja svo oft, en engu skilar, oftast nær) um að kanna möguleika á brennslu þeirra efna sem ekki leysast upp og framleiða jafnframt orku úr brunanum í leiðinni. Hreinleg tækni við bruna sorps og framleiðalu orku um leið er löngu upp fundin.

 Fáráðlingar í pólitík vilja hinsvegar ekki heyra af neinu slíku, því þá er ekki lengur hægt að popúlistast og láta eins og bjálfar, fyrir stóla. Það þarf nefnilega að hræða fólk til fylgis við handónýta, hugsjónagelda stjórmálamenn, sem virðast hafa komist að þeirri niðusrstöðu, að vilji þeir halda stólum sínum, þarf að hræða börn og helst fá þau til skrópa í skólanum, til að mótmæla einhverju, sem fáir sjá aðrir en handbendi mengunrkvótaheildsalanna og steingeldir pólitískir stólaelskarar, með hálm á milli eyrnanna.

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

[Halldór Jónsson, 15.9.2019 kl. 11:08]

Flokksráðsfundur Sjallanna var nú í gær að álykta á móti inngöngu í ESB. Vonandi fylgir hgur mali.