Stórvá í Straumsvík

fyrir dyrum.

Rio Timto segist greiða hærra verð en aðrir fyrir raforku, bæði á Íslandi og alþjóðlega.

Álverið í Straumsvík lesti Íslendinga úr álögum á sínum tíma. Rétti okkur upp úr kút vandræðagangsins og kotungsskaparins.

Ég man það vel hvað breyting varð á öllu þegar hann Jan Henje kom á bláum blazerjakka með gyllta hnappa  í Steypustöðina og vildi fá tilboð hjá okkur í flutninga.Maður af öðrum heimi og mælikvarða. Boðberi nýrra tíma í kreppunni og kotungsskapnum sem við vorum fastir í. Það er eins og martröð að hugsa til baka til vandræðanna sem hér ríktu í öllu atvinnulífi fyrir þessa atburði.Stjarnfræðilegir peningar, 63 milljarðar voru að koma inn í landið með álverinu sem þýddi að kotungatímarnir voru að réna. Og Hochtief koma að byggja höfnina Þetta var eins og kraftaverk allt saman. Almenna að byggja Búrfellsvirkjun með erlendum stórverktaka, sem ég man ekki lengur hvað hét.

Hann Jan Henje settist svo að á Islandi og er löngu orðinn fyrirmyndar Íslendingur.

Nú talar Rio Tinto um að það verði hugsanlega að loka álverinu. Ég trúi ekki mínum eigin eyrum. Loka Straumsvík!

Nei, það má ekki gerast. Við skuldum álverinu og öllu þessu svo mikið sem þjóð að við verðum að finna leiðir til að afstýra þessu.

En staðan er greinilega alvarleg. Starfsmannafundur er ekki haldinn í gríni og forstjórinn talar í alvöru:

"Rann­veig seg­ir að Rio Tinto gefi sér tíma fram í júní til að taka ákvörðun um lok­un­ina.
Hún seg­ir að móður­fyr­ir­tækið hafi bæði selt og lokað ál­ver­um í Evr­ópu á und­an­förn­um árum, og ál­verið í Straums­vík sé í dag eina ál­ver fyr­ir­tæk­is­ins í Evr­ópu.

Einn kost­ur­inn í stöðunni, eins og fram kem­ur í til­kynn­ingu Rio Tinto, er að minnka fram­leiðslu ál­vers­ins. Nú er fyr­ir­tækið að fram­leiða 184 þúsund tonn á ári, en há­marks­af­kasta­geta sé 212 þúsund tonn. „Það er mögu­leiki að minnka þetta eitt­hvað ef ekki næst niðurstaða í þetta,“ seg­ir Rann­veig.

Sorg hjá starfs­fólki

Spurð út í viðbrögð starfs­fólks á starfs­manna­fundi í morg­un, seg­ir Rann­veig að fólkið hafi tekið fregn­un­um af yf­ir­veg­un en sorg. „Það voru mjög upp­byggi­leg­ar spurn­ing­ar og góðar umræður, og mér var þakkað fyr­ir að stíga hrein­skiln­is­lega fram og segja stöðuna eins og hún er. Það var mjög vel mætt eins og alltaf er á starfs­manna­fund­um hjá mér, og ég tala alltaf bara beint og blaðlaust við fólkið og við eig­um mjög góð sam­skipti og þekkj­umst vel. Ég er búin að vera hér í bráðum 24 ár. Ég upp­lifði þetta sem sorg en samt var smá von­ar­neisti vegna þess að loks­ins væri farið að ræða um það sem er raun­veru­legt vanda­mál.“

Getum við ekki gert eitthvað?

Getum við hjálpað Íslendingar með því að hætta við að stofna þjóðarsjóð fyrir rafmagnsgróðann með því að kaupa álbirgðir  af fyrirtækinu. Eiga álfjall í Straumsvík í stað bankareikninga hjá Landsvirkjun. 20.000 tonn á 1800 $/tonn, skitnir 4 milljarðar sem við seljum þegar verðið hækkar? Við getum alveg eins átt ál eins og þjóðarsjóð í Asíubanka Kína. Getur þetta hjálpað fyrirtækinu Rio Timto yfir næsta hjalla? Þeirra örlög eru líka okkar örlög. Við getum bara ekki staðið hjá. 

Við verðum að gera eitthvað fyrir þessa verksmiðju sem breytti svo miklu fyrir land og þjóð.Færði okkur Búrfellsvirkjun og fleiri Þjórsárvirkjanir.Réttu okkur upp úr kotungsskapnum

Við erum skuldbundnir því að afstýra stórvá í Straumsvík. 

Athugasemdir

[Þorsteinn Siglaugsson, 13.2.2020 kl. 19:51]

Bíddu nú við? Viltu búa til smjörfjall úr áli? Kannski bara fella Ísal inn í landbúnaðarkerfið og láta þá fá beingreiðslur? Og til hvers eiginlega?

Fyrirtæki eiga ekki að vera þurfalingar upp á náð og miskunn skattgreiðenda. Ef þau reka sig ekki, þá fara þau á hausinn. Svo einfalt er það. Ekki hef ég áhuga á að fara að taka upp sovéska atvinnustefnu þar sem atvinnuleysi er falið með tilgangslausum verkefnum.

Og spáðu aðeins í þessar vangaveltur um að minnka framleiðslu til að bæta afkomuna. Og svo hitt, að staðhæfa að það sé orkukostnaðurinn sem er að fara með þá á hausinn. Hvernig á þetta að koma heim og saman? Orkukostnaðurinn er væntanlega að mestu í beinu hlutfalli við framleiðsluna, x dollarar á framleitt tonn, og svo að einhverju leyti fastur. Og annar fastur kostnaður er fastur. Hvernig á þá minni framleiðsla eiginlega að bæta afkomuna? Eina mögulega ástæðan hlýtur að vera sú að varan selst ekki, þ.e. markaðurinn er ekki fyrir hendi, og fyrirtækið telur þá óhagkvæmara að safna upp birgðum með von um að selja þær seinna, en að taka á sig hærra kostnaðarhlutfall með minni framleiðslu. Það er eina mögulega skýringin því hingað til hefur nú það lögmál gilt í álframleiðslu að því betur sem afkastagetan er nýtt, því meiru skilar reksturinn.

[Sigurður Antonsson (IP-tala skráð) 13.2.2020 kl. 21:17]

Merkilegt Halldór að við höfum ekki á 60 árum lært að eiga og reka eitt álver. Álverinu hefur verið haldið uppi með ýmsum tilfæringum. Var ekki sagt að í Ameríku hefði álbyrgðum verið ekið úr einni vöruskemmu í aðra. Ekki hefur tekjuskattur verið að hrjá þá í 60 ár. Hér áður fyrr voru smáfyrirtækin að greiða 55% tekjuskatt í óðaverðbólgu hjá Sjálfstæðismönnum. T.d í tíð Gunnars Thoroddsen, eftir þá greiðslu gátum við fjárfest í steypu hjá Steypustöðinni til að byggja yfir starfsemina.

Jafnrétti hefur aldrei verið á Íslandi í fyrirtækjarekstri og aðstöðumunur mikill. Alið hefur verið á hroka gagnvart Mið-Evrópuríkjum til að forðast samkeppni á íslenskum markaði. Krónan er góð fyrir smáfyrirtæki sem búa við aðstöðumun og verðbólgu.

Rio Tinto hefur fjárfest stórt í Straumsvík, starfsfólkið er traust og með mikla þekkingu, vinnur vel fyrir sínu. Álverið hefur verið til sölu á um 30 milljarða sem ætti að vera viðráðanlegt verð væri betri fjármálstjórn og áherslur á Íslandi? Væri ekki betra að selja raforkuna á lægra verði til íslenskra útflutningsfyrirtækja, garðyrkju og fiskeldis, þróa aðrar útflutningsgreinar. Lengi hefur verið ljóst að Kínverjar væru að leggja undir sig álmarkaðinn. Að kaupa ál er líklega í tímabundnu ástandi ekki verri hugmynd en hvað annað, en betra að spyrja þá sem þekkja til og hafa reynslu af útflutningi. Landsvirkjun er í biðstöðu í stað þess að fjárfesta í innviðum. Landsnetið ótryggt. Leynd er enn yfir raforkuverði? Hversvegna skyldi það vera?

[Hörður Þormar (IP-tala skráð) 13.2.2020 kl. 23:47]

Nú vantar bara álbatterí.

[GÍSLI HOLGERSSON - ICELAND (IP-tala skráð) 16.2.2020 kl. 13:18]

Eru skattar ÁLVERSINS að skila mestu gegnum starfsfólkið?. LANDSVIRKJUN og ÁLVERIÐ leysa ORKUVERÐIN, sem eru sanngjörn og græn, sem EKKI þarf að verja með HERNAÐI og OFBELDI eins og víða á JÖRÐINNI. KÍNA rekur allt sitt á KOLUM. FRAMLEIÐENDUR erlendis munu rífast um YFIRTÖKU ÁLVERSINS.

ORKUNA til ÁLVERSINS má nota til uppbyggingar á hundruðum hektara GRÓÐURHÚSA á SUÐURNESJUM með BÆNDUM og BLÁALÓNINU. Fljúga síðan á Cargoflugvélum í NORÐURLJÓSALITUM til stór-borga EVRÓPU og USA með blikandi "ljósum" með HREINASTA og BESTA GRÆNMETI HEIMS. 

SJÁVARORKUSÉRFRÆÐINGAR ættu að kaupa EYJU á BREIÐAFIRÐI og nota AÐFÖLLIN og ÚTFÖLLIN til ORKUVINNSLU.

SÆSTRENG LEGGJUM VIÐ SJÁLFIR ÍSLENDINGAR UNDIR SJÁLFSTÆÐI OKKAR OG FULLVELDI. VIÐ ÞURFUM ENGIN LÁN OG ENGA AÐSTOÐ VIÐ SÆSTRENGINN OG BORGUM ALLAN KOSTNAÐ MEÐ KALDAVATNS EÐA HEITAVATNS PÍPU TIL GREIÐSLU Á ÖLLUM KOSTNAÐI.