Þorir einhver?

stjórnarmaður í lífeyrissjóði að kaupa hlutafé í Icelandair?

Lífeyrissjóðir eru þeir einu sem hafa laust fé til umráða. En þetta  fé er þarna í þeim eina tilgangi að greiða lífeyri.  Ef það tapast lækkar lífeyrir eigenda þvert á upphaflega tilgang sjóðanna.

Svo hver þorir?

Það er þjóðin sem er í hættu ef Icelandair fer á hausinn.Því er mín tillaga raunhæf. 

En hún er að Lífeyrissjóðirnir láni ríkinu 50 milljarða til að að hjálpa Icelandair með lánalínu og annað nauðsynlegt.

Að 5 árum liðnum byrjar ríkið að greiða Lífeyrissjóðunum til baka 5 milljarða á 10 árum, eða 2.5 milljarða á 20 árum eða það af þeim fjárhæðum sem Icelandair greiðir ekki sjálft við þau tækifæri.

Ríkið fær hlutafé í hlutfalli við byrjunarverðmæti núverandi hlutafjár. Enginn  lífeyrir tapast. Icelandir flýgur næstu 5 árin og greiðir ekki arð. 

Þjóðin á félagið enda er það bara hún sem á allt undir fluginu.  Það má dreifa þessu hlutafé til almennings síðar ef einhver vill.

En hver annar þorir að kaupa hlutafé en Ríkið?

Ég held að enginn geti þorað.

 

Athugasemdir

[Símon Pétur frá Hákoti (IP-tala skráð) 27.8.2020 kl. 13:56]

Algjörlega sammála þessari tillögu þinni Halldór,

en Notabene, að því skilyrði uppfylltu, að Icelandair sjái til þess að flytja ekki lengur inn vegabréfalausa "hælisleitendur" fyrir Helgu Völu og píratakompaníið. 

[Kristinn Bjarnason (IP-tala skráð) 27.8.2020 kl. 14:23]

Þar sem er eftirspurn er framboð. Það er undarleg sýn helstu ráðamanna að það sé lífsnauðsynlegt að Icelandair lifi. Það er ekki erfitt fyrir lífeyrissjóðina að taka mikla áhættu með annarra fé og hefur engar afleiðingar. Í upphafi var þetta sárasaklaust, LS lánuðu sjóðsfélögum til íbúðakaup og afgangurinn í ríkisskuldabréf. Að það skuli vera hægt taka með valdi sparifé fólks og afhenda það spilfíklum er í meira lagi galið. Afl LS er orðið svo mikið að þeir hafa tekið að sér að stýra krónunni þannig að hún endurspeglar ekki endilega efnahagsástandið eins og það er hverju sinni. Finnst fólki þetta virkilega í lagi?

[Jóhann Elíasson, 27.8.2020 kl. 15:17]

Enginn sem er með fulla fimm, fer að fjárfesta í þessu.  Þessi fjárfesting er ekkert annað en ávísun á TAP...

[Sigurður I B Guðmundsson, 27.8.2020 kl. 15:29]

Þetta er allt of gáfulegt til að verða framkvæmt.

[Þorsteinn Siglaugsson, 27.8.2020 kl. 15:40]

Það verður vafalaust mjög mikill þrýstingur á lífeyrissjóðina að kaupa í Icelandair. Stjórnir þeirra verða að reyna að horfa fram hjá þessum þrýstingi þegar þær leggja mat á málið. Óvissan er umtalsverð svo arðsemiskrafan verður að vera umtalsverð líka.

[Þórhallur Pálsson, 27.8.2020 kl. 17:42]

Sammála !

[Vagn (IP-tala skráð) 27.8.2020 kl. 20:57]

Fari allt í fyrra horf má búast við að sá sem kaupir á útboðsgenginu áttfaldi peninginn á þrem til fjórum árum. Það gerðist þegar lífeyrissjóðirnir og fleiri keyptu í Icelandair eftir hrunið. Og flest bendir til þess að þessu ástandi muni linna innan nokkurra mánaða og þá fari gengi hlutanna hækkandi. Og linni því ekki þá verður tap á kaupum í Icelandair bara dropi í hafið. Lífeyrissjóðirnir sjálfir verða þá flestir gjaldþrota hvort sem er.

Lífeyrissjóðunum ber að ávaxta lífeyrissjóðsgreiðslur sjóðsfélaga, ekkert af því sem greitt er í þá má nota til að greiða sjóðsfélögum lífeyri. Hagnað og arð af fjárfestingum og lánveitingum er það sem má nota til að greiða lífeyri. Lífeyrissjóðir geta lánað ríkinu, eða hverjum sem er, verðtryggt og á góðum vöxtum.

Lífeyrissjóðir eru ekki þeir einu sem hafa laust fé til umráða. Erlendis eru stórir sjóðir sem eru sérhæfðir í að kaupa á brunaútsölum og hagnast þegar ástand batnar. Þeir hafa verið kallaðir hrægammasjóðir. Og þeir hafa áður hagnast vel á því að kaupa það sem Íslendingar vildu ekki.

Aðkoma ríkisins kallast ekki aðstoð ef það fær eignarhlut í fyrirtækinu. Þá er ríkið að kaupa/yfirtaka hlut í fyrirtækinu. Að taka gjaldi fyrir viðvik heitir ekki aðstoð. Þegar lánastofnanir tóku skuldsettar íbúðir yfir á sitt nafn voru þeir ekki að aðstoða lántakendur.

[Jónatan Karlsson, 28.8.2020 kl. 07:14]

Ríkið, eða öðrum orðum við sjálf höfum örugglega ekki ráð á að greiða okkar eigin lífeyrissjóðum eitt né neitt annað en lélegar útskýringar þegar að skuldadögum kemur.

Hvers vegna fjárfesta lífeyrissjóðir ekki í gulli, sem virðist ætíð standa fyrir sínu?

[Halldór Jónsson, 28.8.2020 kl. 11:21]

Margt mælir þú vel og skýrt núna Vagn

[Helga Kristjánsdóttir, 28.8.2020 kl. 21:58]

Erfa þeir ekki lífeyri þeirra sem falla frá,?

[Vagn (IP-tala skráð) 29.8.2020 kl. 13:08]

Jónatan, ef bara ætti að geyma greiðslurnar væri gull ágætis kostur. En lífeyrissjóðunum ber að ávaxta lífeyrissjóðsgreiðslur sjóðsfélaga og gull heldur sínu verðgildi en skilar engri ávöxtun. Ávöxtun fjárfestinga og hagnað af lánveitingum er það sem má nota til að greiða lífeyri. Það væri því ekki hægt að greiða sjóðsfélögum lífeyri þó allar skúffur væru fullar af gulli.

Helga, við greiðslu í lífeyrissjóð öðlast þú viss réttindi sem sjóðsfélagi. Þú greiðir í lífeyrissjóð en leggur ekki inn. Greiðslan er eins og félagsgjald en verður ekki að inneign. Þú átt ekkert í þínum lífeyrissjóði annað er þessi réttindi, réttindin að fá greiddan lífeyri í hlutfalli við greidd iðgjöld meðan þú lifir.

[Halldór Jónsson, 29.8.2020 kl. 14:38]

Það hefur nú verið líflegur markaður í gulli og silfri undanfarið og verðð stígandi.

[Vagn (IP-tala skráð) 29.8.2020 kl. 20:56]

Frá ágúst 1990 til apríl 2016 hækkaði gull ekkert og þá hefði ekki verið hægt að greiða neinn lífeyri. Og þó einhver hækkun hafi verið í sumar þá hefur gull lækkað frá sama mánuði 2011 og hefur lækkað síðustu þrjár vikur. Lífeyrisgreiðslur sem hefðu byggst á verði gulls hefðu skilað mörgum mögrum árum þar sem engar greiðslur hefðu geta átt sér stað.

Gull hækkar þegar eru kreppur en lækkar þess á milli. Þeir sem bíða eftir kreppum og hruni tryggja sig með gulli, nota gull sem geymslu verðmæta. En kreppur eru oftast skammlífar. Þeir sem vilja ávaxta sitt fé frekar en að geyma það kaupa ekki gull.

Hlutabréf eru gullgæsin en gull er bara eggin. Það er betra að eiga gullgæsina en að þurfa að kaupa eggin. Annað er uppspretta auðæfa en hitt geymsla verðmæta.

[Jónas Gunnlaugsson, 29.8.2020 kl. 21:02]

Það sem þú treystir á er starfandi þjóðfélag, sem getur framleitt vörur og þjónustu sem þú þarfnast.

Margar þjóðir hafa gegnumstreymis lífeyrissjóð, og hann greiðir, skrifar tölur, að verðgildi þess sem framleiðsla og þjónusta býður upp á.

Vörurnar og þjónustan, vilja láta nota sig!

Neytendur vilja kaupa, fá vörurnar og þjónustuna.

Lífeyrissjóður, skrifuð tala, hefur ekkert gildi ef hvorki eru til vörur eða þjónusta.

Allt smellur saman.

Verð að hlaupa.

Sjóður, til að huga að atvinnulífi, fyrirtækjum, og rekstri fréttamiðla, kemur vel til greina.

Það er bráðnauðsynlegt að losna við ástandið í dag, nú ræður einn aðili yfir öllum gömlu fjölmiðlunum.

Til að laga allt.

Hjálpum okkur gömlu vanþroskuðu einstaklingunum, okkur nústaðreynda trúar mönnunum, að opna fyrir skilninginn.

Jesú sagði, ég er kominn til að bjarga syndurunum, það er þeim sem kunna ekki, geta ekki fært sig yfir í skilninginn.

Ef við eigum ekki góðleika, þá er eina ráðið, að segja, Jesú, vilt þú hjálpa mér, vilt þú gefa mér gæsku.

Orðin skipta ekki máli, heldur að þú viljir leyfa og þiggja hjálpina.

Egilsstaðir, 29.08.2020   Jónas Gunnlaugsson

[Jónas Gunnlaugsson, 29.8.2020 kl. 22:06]

slóð

Skýring á gullverði.

Sesar fékk hylli fólksins, fyrir að fara í framkvæmdir, sem sköpuðu atvinnu fyrir fólkið, sem það fékk greitt fyrir, og þá keypt það sem heimilið þurfti. Sesar varð að finna greiðslu möguleika, að búa til bókhald fyrir lausa hönd, sem vildi gera gagn,

17.4.2020 | 22:56

Egilsstaðir, 29.08.2020   nJónas Gunnlaugsson

[Halldór Jónsson, 31.8.2020 kl. 17:40]

Vagn, eigum við þá að kaupa í Icelandair í von um 8x?