Hverju ætla menn að breyta?

núna allt í einu í stefnu Sjálfstæðisflokksins frá 1929? Hvaðan kemur þeim sú skyndilega prófkjörsviska að til þess séu þeir akkúrat núna útvaldir? Komast til áhrifa í Sjálfstæðisflokknum til að koma sjónarmiðum Viðreisnarfylkingarinnar að? Láta Ísland ganga í tollabandalag 27 ríkja innan ESB? Taka upp EVRU og ganga í Evrópuherinn?

Hætta við fullveldi Íslands og sjálfstæði?

Vilja þeir þá ekki líka breyta nafni Sjálfstæðisflokksins? 

 

Athugasemdir

[Halldór Jónsson, 2.6.2021 kl. 17:28]

30.janúar s.l. skrifaði undirritaður pistil á þetta blogg til að undirstrika áminningu Brynjars Níelssonar til Sjálfstæðismanna.

"30.1.2021 | 13:22

Fyrir flokkinn minn

er frábær grein Brynjars Níelssonar um Sjálfstæðisflokkinn. Þær eru ekki margar greinarnar sem eru skrifaðar til varnar fyrir þennan níræða flokk sem hefur staðið við skuldbindingar sínar frá stofndegi og aldrei breytt stafkrók í upprunalegri stefnuskrá. 

Alltaf hafa risið upp sérsinnar og heimtað brotthvarf frá sjálfstæðistefnunni. Nú síðast Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir og Þorsteinn Pálsson með stofnun Viðreisnar sem hefur það eitt að markmiði að afsala fullveldi landsins og ganga erlendu tollabandalagi Evrópu á hönd. 

Tilefni greinar Brynjars eru úrtöluskrif Friðjóns R. Friðjónssonar sem ekki er alveg ljóst fyrir mér hvort er hrár eða soðinn í fylgismennsku sinni við sjálfstæðishugsjónina frá 1929.

Allavega sér Brynjar ástæðu til að að rifja upp eitt og annað Friðjóni til skýringar.

Brynjar skrifar:

"Hinn ágæti sjálfstæðismaður, Friðjón R. Friðjónsson, skrifar grein í Morgunblaðið á fimmtudaginn var þar sem hann lýsir nokkrum áhyggjum yfir stöðu Sjálfstæðisflokksins í nútímanum.

Sjálfur hef ég nokkrar áhyggjur af stöðu flokksins en þó miklu meiri áhyggjur af stöðu annarra stjórnmálaflokka, sem óljóst er fyrir hvaða gildi standa og hafa enga stefnu nema vera skyldi hentistefnu í tilraunum sínum til að kallast nútímalegir.

Ég tek fyllilega undir með Friðjóni að Sjálfstæðisflokkurinn hefur haft í gegnum tíðina styrk til að standa í fæturna gegn lýðskrumi og upphlaupum.

Þegar Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið sterkur og ráðandi afl í stjórnmálum hefur íslenskt samfélag tekið miklum stakkaskiptum, brotist úr örbirgð í öflugt og samkeppnishæft samfélag.

Það gerðist ekki af sjálfu sér heldur vegna þess að fólkið í landinu, úr öllum stéttum, hafði trú á stefnu Sjálfstæðisflokksins.

Á þeirri vegferð voru öfl sem vildu róttækar og „nútímalegar“ breytingar á samfélaginu, bæði innan stjórnmálanna og samtaka launafólks.

Erfitt er að átta sig á hvað Friðjóni gengur til þegar hann gefur í skyn í greininni að Sjálfstæðisflokkurinn sé á móti breytingum á efnahagslífinu, sjávarútveginum, landbúnaðarkerfinu, orkumálum, stjórnarskránni og samfélaginu sjálfu og flokkinn muni daga uppi og verða að steintrölli með sama áframhaldi.

Hefði ekki komið mér á óvart að þessi grein hefði verið skrifuð í þingflokksherbergi Viðreisnar.

Friðjón notar alla sömu frasana sem þaðan koma án þess að segja nokkuð um hverju eigi að breyta og hvernig eða af hverju. En eitt er víst, að skrif hans endurspegla djúpstæða óánægju með forystu Sjálfstæðisflokksins.

Rifja má upp fyrir Friðjóni að efnahagslífið hefur tekið miklum breytingum á mínu æviskeiði, ekki síst á undanförnum átta árum sem ég hef setið á þingi.

Umskiptunum í sjávarútvegi og landbúnaði má líkja við byltingu. Þar hefur orðið mikil hagræðing, sem hefur byggst á útsjónarsemi, dugnaði og hugviti.

Skipulag sjávarútvegsins er fyrirmynd annarra þjóða enda hefur okkur Íslendingum tekist sem fáum öðrum þjóðum hefur auðnast; að reka ekki aðeins sjálfbæran sjávarútveg heldur einnig arðbæran. Sá tími er sem betur fer löngu að baki þegar sjávarútvegur var líkt og þurfalingur á framfæri ríkis og sveitarsjóða.

Ef Friðjón telur það gagnlegt fyrir Sjálfstæðisflokkinn að kollvarpa fiskveiðistjórnunarkerfinu til að mæta kröfum „nútímans“ er hann á villigötum. Stöðugleiki og fyrirsjáanleiki eru lykilatriði í okkar mikilvægustu atvinnugrein.

Ómögulegt er að átta sig á hvert Friðjón er að fara þegar hann segir að Sjálfstæðisflokkurinn sé á móti breytingum í orkumálum. Við værum yfirhöfuð ekkert að tala um raforkumál ef Sjálfstæðisflokkurinn væri ekki til.

Hann hefur nánast staðið einn fyrir því að auðlindir séu nýttar til raforkuframleiðslu með skynsamlegum hætti og samhliða því að byggja upp öflugt og öruggt flutningskerfi raforku. Við værum ekki að tala um orkuskipti og græna framleiðslu ef ekki væri fyrir framsýni sjálfstæðismanna. Í því felst framtíðin, alveg óháð „nútímahyggju“ Friðjóns.

Svo má benda Friðjóni á að stjórnarskránni, þótt ung sé að árum, hefur verið breytt og þær veigamestu undir forystu Sjálfstæðisflokksins.

Stjórnarskrár eru hins vegar þess eðlis að óæskilegt er að þær taki tíðum breytingum og allra síst róttækum breytingum á stjórnskipan landsins af því að einhverjum kann að þykja það nútímalegt. Sjálfstæðisflokkurinn er óhræddur við breytingar, nú sem fyrr, enda aflvaki breytinga og þróunar.

Hann er hins vegar ekki flokkur breytinga breytinganna vegna. Hann vill varðveita góð gildi í mannlegu samfélagi og á sama tíma auka frelsi einstaklingsins til orða og athafna. Það eru forsendur breytinga og þróunar hvers samfélags til að geta staðist harða samkeppni við aðra.

Sjálfsagt er enginn stjórnmálaflokkur eilífur. Stundum hverfa þeir af vettvangi vegna þess að stefnan og gildin sem flokkurinn stendur fyrir höfða ekki til almennings. Það á örugglega ekki við Sjálfstæðisflokkinn.

Hins vegar er það vel þekkt að flokka dagi uppi stundi þeir tækisfærismennsku og hentistefnu í stað þess fylgja stefnu sinni og tali fyrir þeim gildum sem flokkurinn stendur fyrir.

Það gætu orðið örlög Sjálfstæðisflokksins ef farið yrði að ráðum Friðjóns R. Friðjónssonar. Þá getum við velt fyrir okkur hverjir verða steintröll og hverjir ekki."

Þetta er sannleikurinn um sögu Sjálfstæðisflokksins hvort sem mönnum líkar betur eða verr. Þjóðinni hefur vegnað vel þegar flokkurinn hefur haft áhrif en verr  þegar tekist hefur að villa um fyrir kjósendum með niðurrifsmálflutningi eins og Viðreisn stundar og birtist í skrifum manns eins og Friðjóns.

Sjálfstæðisstefnan frá 1929 er einföld í sniðum í tveimur hlutum.

Sá fyrri er að flokkurinn ætlar að vinna í innanlandsmálum að víðsýnni og þjóðlegri umbótastefnu á grundvelli atvinnufrelsis og einstaklingsfrelsis með hagmuni allra stétta fyrir augum.

Hinn seinni felst í nafni flokksins.

Það gefur auga leið að flokkurinn mun aldrei vilja selja sjálfstæði landsins í hendur yfirþjóðlegra afla eins og Viðreisn vill gera og fleiri flokkar.Hann stendur fyrir frelsi til orðs og æðis og samhjálp allra stétta að því markmiði.

Það er auðskilið hversvegna þessi hugsjón höfðar sögulega til svo margra fleiri en fylla skyndiflokka töfralausna sem ætið fara með himinskautum í skvaldri og slagorðaflaumi.

 

 

[Halldór Egill Guðnason, 2.6.2021 kl. 20:43]

 Takk fyrir pistilinn nafni. Gereyðing Sjálfstæðisflokksins blasir við, ef þeir sem veita honum forystu í dag rífa sig ekki upp á rassgatinu, eða hreinlega gangi úr flokknum og til liðs við sjálfstæðisafsalsliðið.

 Goður stundir, með kveju að sunnan

[Símon Pétur frá Hákoti (IP-tala skráð) 2.6.2021 kl. 21:14]

Í mínum huga mun það marka algjör skerandi tímamót, hvernig eina gegnheila sjálfstæðis- og fullveldissinnanum, Arnari Þór Jónssyni, reiðir af í prófkjörsbaráttunni.

Það verður vel fylgst með úrslitum prófkjöra flokksins.

Tek að öðru leyti undir orð Brynjars varðandi fyrrverandi aðstoðarmann Bjarna og umboðsmann sæstrengsins.