Halldór Jónsson

15.7.2008 | 23:15

Minnisvarði um Einar Odd Kristjánsson.

Það var mér gleðiefni að menn skyldu reisa minnisvarða um Einar Odd á Flateyri. Framlag hans til þjóðarsáttarinnar 1990 var ómetanlegt. Þjóðin er fyrst núna að glutra niður árangrinum frá þessum tíma við sláttinn frá vefurum keisarans.

Það var Einar Oddur sem talaði svo um fyrir heilli þjóð, að hún lét segjast og fór leið skynseminnar. Nú er þetta allt að hverfa inní blámóðu sögunnar, sem enginn hefur hingað til getað dregið lærdóm af. Yfirboð, gylliboð, uppboð og niðurboð. Allir eru sammála um það eitt, að þeir beri sjálfir enga ábyrgð á neinu sem nú fer miður. Það voru aðrir sem komu þessu á stað, þrátt fyrirm aðvaranir. Guðni Ágústsson veit núna greinilega allt um það hvað hann gerði rangt í ríkisstjórninni í fyrra. Nú ryðst hver skúmurinn fram yfir annan og reynir að tala niður framlag Einars Odds en hreykja hrósi á þá menn, sem minna nær komu þó þeir hafi hengslast með.

Einar Oddur er því miður allur. Áhrif manna af sauðahúsi Kleons sútara fara vaxandi í þjóðfélaginu. Það fylgir því ferskur andblær þegar einhver talar mannamál gegn blekkingunum, sem reynt er að hafa uppi. Svo gerir Agnes Bragadóttir sem ritar fallega grein og sanna um Einar Odd Kristánsson í Morgunblaðið í dag. Hún er líka áminning til okkar að vera á varðbergi gegn þeim sem ætla sér að skrifa söguna sjálfum sér í hag en minnka hlut annarra. Margir þeirra reyna að slá guðvefnað í keisarklæði sín með lánsfjöðrum frá þjóðarsáttargerð. Spurning er hvenær allir verða búnir að glata þeim barnsaugum sem þarf til að greina sannleikann. Agnes virðist hafa augun opin eins og oft áður.

Ég skelli greininni hér með til þess að vekja athygli á henni:

Agnes segir :"Ég var á Flateyri um helgina,

nánar tiltekið Sólbakka, óðali

Einars Odds Kristjánssonar,

heitins, vinar míns. Á laugardag

var afhjúpaður bautasteinn,

til að heiðra minningu þessa mæta

manns, sem var svo lítið fyrir prjál og fátt fór

meira í hans fínu taugar, en snobb og uppskafningsháttur.

Einar Oddur var þeirrar

gerðar, að hann lét verkin tala. Honum var

slétt sama þótt einhverjir minni spámenn

reyndu að slá sig til riddara, á hans kostnað.

Velti slíku aldrei fyrir sér.

Um gerð þessa bautasteins, sem reistur er

til þess m.a. að þakka Einari Oddi hans mikla

þátt og frumkvöðlastarf við gerð þjóðarsáttarsamninganna

árið 1990, höfðu Samtök atvinnulífsins

og Alþýðusamband Íslands samvinnu.

Sú samvinna er táknræn fyrir þau vinnubrögð

sem Einar Oddur ástundaði í formannstíð sinni, þegar

hann byggði brýr trúnaðar og trausts yfir til þeirra

Guðmundar J. Guðmundssonar, heitins, þá formanns

Verkamannasambands Íslands og Ásmundar Stefánssonar,

þá formanns ASÍ og fleiri.

Ég var djúpt snortin yfir þessum fallega gjörningi og

því hversu vel hefur tókst til. Dagurinn var frá upphafi

til enda, fagur vitnisburður um það hvernig fjölskyldan

á Sólbakka, vinir Einars Odds, samstarfsmenn og félagar

vilja halda á lofti minningu mikils manns. Einar

Oddur bar hag okkar Íslendinga allra fyrir brjósti og

vildi vinna í okkar þágu, þannig að tryggja

mætti hér velferð til framtíðar.

Ekki ætla ég að fara í neinn mannjöfnuð í

þessum pistli mínum, en get þó ekki að mér

gert að leyfa mér örlítið hugarflug. Hugsum

okkur fyrst Einar Odd, sjálfstæðishöfðingja

vestan af fjörðum, alþýðlegasti, skarpasti og

hlýjasti maður sem hægt var að hugsa sér.

Og berum saman við Ólaf Ragnar Grímsson,

forseta Íslands. Hann var í eina tíð formaður

Alþýðubandalagsins, en ekki einu sinni þá,

tókst honum að ávinna sér yfirbragð alþýðuforingjans

og aldrei síðan hann varð forseti.

Hann snobbar fyrir auðmennum og hann

skreytir sig með lánsfjöðrum, samanber

dæmalausa sögufölsunarræðu hans á málþingi

til heiðurs Steingrími Hermannssyni

áttræðum, þar sem hann á ótrúlegan hátt

reyndi að skreyta sjálfan sig og aðra ráðherra ríkisstjórnarinnar

1990 með heiðrinum af gerð þjóðarsáttarsamninganna,

eins og ég hef raunar áður vikið að í

pistli hér. Ekki síst vegna þeirrar ómerkilegu framkomu

forsetans, þótti mér svo ofurvænt um þetta framtak

SA og ASÍ. Og nú er þess krafist að ég biðjist afsökunar!

Ég held ég láti það ógert!

Það eina sem ég ætla að hrósa forsetanum fyrir, er að

hann skuli hafa haft vit á því að koma ekki til Flateyrar

um helgina, þar sem fjölskylda, vinir og samferðarmenn

heiðruðu minningu Einars Odds. Ég fullyrði að forsetinn

hefði ekki verið velkominn í þeim hópi. agnes@mbl.is "

Það er gleðilegt að enn skuli uppi fólk á Íslandi sem þorir að segja skoðun sína umbúðalaust.

Menn ættu að hugleiða þða, að fyrir utan bloggið, sem sárafáir lesa, eru ekki auðfundnir vettvangvar, þar sem fólk menn getur komið skoðunum sínum á framfæri. Ef til vill sem betur fer ? Stærstu fjölmiðlarnir eru komnir eigu einnar fjölskyldu, sem lætur þá ekki skrifa gegn sér og sínum heldur styður sína menn. Sem eru ekki í Sjálfstæðisflokknum NB.

Hvar á Sjálfstæðisflokkurinn innhlaup með sínar skoðanir um þessar mundir ? Ekki er Morgunblaðið hans blað. Hversu miklu meira umtal fjölmiðla samanlagt fá ekki aðrir flokkar ?

Peningarnir eru sem óðast að vinna stríðið um sálirnar hér á Íslandi. Frjáls hugsun er því á hröðu undanhaldi fyrir viðskiptahagsmununum og jafnvel Hannes Hólmsteinn má ekki við margnum, margdæmdur frá fé sínu og festu fyrir það eitt, að þora að tala.

Hefðu Stórkaupmenn auglýst um skoðanir sínar á inngöngu í ESB nema af því að Jón Ásgeir var búinn að segja sína skoðun á málinu ? Ég er ekki svo viss um það. Ég held að þeir myndu fyrr skúra gólfin í Bónus með tungunni heldur en að bekkjast í einhverju við það fyrirtæki. Ég held að enginn tali lengur gegn Baugi án þess að gjalda fyrir það með einum eða öðrum hætti, svo maður grípi til orðfæris dr. Ólafs Ragnars. Menn gera sér yfirleitt ekki grein fyrir hvílík risastærð fyrirtækið er orðið í þjóðfélaginu.

En allar gjafir þiggja laun eins og dæmin sanna. Divide et impera !

Þökk sé þeim sem minntust Einars Odds. Hann er og verður stórmenni í mínum augum.

Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 23:24 | Facebook