Bravó Þorsteinn Pálsson !

É vil lýsa sérstakri ánægju minni með leiðara Fréttablaðsins á mánudaginn, þar sem Þorsteinn Pálsson tekur fyrir þjóðarhöggin á Þingvöllum. Er það virkilega Björn Bjarnason sem er einn af ráðagreðarmönnum á bak við það að höggva barrtréin upp af því að þau hafi ekki vaxið þarna á söguöld ? Ég vil bara helst ekki trúa því sem ég heyri.

Það var heldur enginn minkur á Þingvöllum þá bendir Þorsteinn á í sínu skrifi. Það voru heldur engir bílar þar þá. Á þá ekki að banna bílaumferð aðra en ráðherrabíl Björns? Á ekki að banna nýbúum og hörundsdökkum Íslendingum að koma þarna þar sem þeir eru ekki orígínal í umhverfinu ? Og hvað með Þingvallavatn, sem er miklu stærra en þá af því að það er núna uppistöðulón fyrir virkjanir ? Og hvað með rafmagnsljós í Valhöll og Þingvallabæ ?Steinsteypu í Öxarárbrú ?

Er þetta ekki spaugilegt þangað til að maður sér vegsummerkin. Trjástubba þar sem áður stóðu há grenitré ? Þögul vitni um helförina sem hafin er þarna.

Ég mótmæli fyrir minn litla hluta í Þingvöllum sem ég kynni að eiga. Ef ég hef ekkert með þetta að gera heldur Björn Bjarnason og einhver Þingvallanefnd, þá spyr ég hver á Þingvelli ?  

Lifi Lúpínan !

Hann Hákon Bjarnason skógræktarstjóri hefði orðið 100 ára á morgun.

Sá maður gerði margt fyrir þetta land sem sumir þeir yngri hafa ekki hugmynd um. Þegar hann hóf störf var landið næsta nakið. Urð og grjót voru það sem blast við á holtunum í kringum Reykjavík og í Esjuhlíðunum. Birkikræðurnar í Hljómskálagarðinum náðu ekki metra á hæð eftir áratugi í næðingnum. Það voru stöku húshá tré í gömlum görðum í Reykjavík. Það kostaði Hákon átök að varðveita síðustu leifar af birkiskógum landsins, sem voru að étast og blása upp.

Hákon breytti þessu öllu. Hann vakti þjóðina til umhugsunar. Hann var trúboði sem fór um landið og flutti vakningaræður og sýndi myndir frá öðrum löndum sem dæmi um hvað gæti orðið hér. Og þetta gerði hann utan vinnutímans og án þess að fá greidda yfirvinnu.  Margir sauðspekingarnir sögðu hann vitlausan, hann  ætlaði að rækta eldspýtur á Íslandi og þaðanaf gáfulegar lýstu beitarhúsamenn vizku sinni um landnytjar.

Nú horfir maður yfir höfuðborgina, þar sem stórskógur gnæfir upp við flest hús. Alaskaöspin ,sem Hákon kom með,  hefur breytt landinu okkar úr berangri í gróðurvinjar. Útlendingar stara agndofa á bæinn. Er þetta mögulegt hér á hjara veraldar ?

Eyðisandar eins og Mýrdalssandur voru stórhættulegir yfirferðar ef hreyfði vind. Ég græt enn Benzann sem ég eyðilagði gersamlega með því að asnast við að flýta mér yfir.  Nú aka menn þar yfir í skjóli Alaskalúpínunnar, Bieringspunstsins og Kerfilsins án þess að hætta á að eyðileggja bílana sína.

Mér finnst það alltaf eitthvað það besta sem Hákon gerði var að koma með Alaskalúpínuna til landsins. Þessi magnaða jurt hefur breytt örfoka löndum í gróðurvinjar. Þessi nýbúi Íslands ætti að að bera sæmdarheitið "Þjóðarblóm Íslands"  fremur en nokkur önnur jurt. Þessi himinbláa breiða, sem bylgjast í blænum þar sem áður voru klungrin ein,  gefur manni trú á mátt íslenzkrar moldar og það að landið okkar geti verið besta land í heimi ef við ræktum það vel og gætum þess og þjóðarinnar.  Nokkuð sem fáir trúðu að gæti verið mögulegt í mínu ungdæmi, svo hrikaleg var eyðimörkin allt um kring.

Íslenzkir áhugamenn um landgræðslu og skógrækt ættu að reisa Hákoni Bjarnason styttu í Asparlundi vörðuðum af stórum Sitkatrjám með lúpínubreiður allt í kring.

Hann var í mínum augum einn besti sonur Íslands, sem trúði á landið sitt og að menningin yxi  í lundum nýrra skóga. Hann var líka maður fólksins í beinum skilningi. Hann var Johnny Appleseed þessa lands. Það sem hann kenndi fólkinu er orsök þess sem við sjáum í dag allstaðar á landinu.  Nýja skógarlundi, nýjar gróðurbreiður. Vegna hans mila uppeldisstarfs leggjast svona margar hendur á eitt.

Allt niðurrifsfólk landsins mun aldrei hafa orku í það að eyðileggja allt það sem hann áorkaði fyrir þjóðina.   Til þess er það bæði of fátt og of latt sem betur fer. Þetta lúpínueyðingarnöldur vil ég flokka með sjálfum mér sem óvitahjal og segi eins og Bruno á bálinu. Ó þú heilaga einfeldni. Mér finnst það fólk eiga bágt,  sem finnst eyðimörkin vera þjóðlegri verðmæti en uppgrætt lúpínuland.  

Stuttbuxnakapítalismi

Leiðari Fréttablaðsins nýlega heitir róttæk hugsun . Þar bendir Þorsteinn Pálsson á að Orkufyrirtækin eru hrein einokunarfyrirtæki. Þau eru nú komin í útrás og áhætturekstur með peningana sem þau taka saman á einokunni. Einhversstaðar sagði að sveitarfélög mættu ekki græða á vatnssölu til íbúanna en það er gleymt eftir að Orkuveitan var stofnuð.

Svo kemur Evrópudellan og allir vilja sýnast  moderne í hugsun. Þá auka menn kostnaðinn meða því að setja á stofn leiksýningar eins og hjá Rarik og Orkusölunni.

Ég get ekki séð að gagnsæi hafi aukist eftir að hann Rarik fór að senda mér tvo gíróseðla fyrir rafmagn í sumarbústaðinn.Tvöföldun á fyrirhöfn og kostnaði. Samanlagt eru þeir líka hærri en áður var. Enda eru fyrir tækin nú bæði flutt í nýjar höfuðstöðvar . Það er því stutt að fara í samráðsherbergið til að hlæja að mér og öðrum ösnum þessa lands, sem steinþegja.  Hvað er svona róttækt í þessu ? Hvor þeirra okrar meira  ? Af hverju er Landsvirkjun öðruvísi ?.

Ef ég væri kommi myndi ég flokka þetta undir stuttbuxnakapítalisma frá yngstu deildinni í Heimdalli. Neytandinn borgar kostnaðinn.  Á sama tíma voru Frumherja afhentir allir orkusölumælar landsins. Einkafyrirtæki með einokun .

Það vantar róttæka hugsun í þetta, það er rétt. En er betra að einkavæða(Björgólfs-eða Baugsvæða) allt í orkugeiranum ?. Í Bandaríkjunum er bara rafmagnslaust ef eitthvað bilar. Eigandinn er ekkert að reyna á sig til að tryggja öryggið umfram það sem honum finnst hæfilegt.

 

!