"Það gengur allt sem hugur og hönd er í !"

"Gary Morse aðaleigandi og hönnuður The Villages látinn 77 ára að aldri      1936-2014
(Grein úr Daily Sun 30 Oktober 2014)

Fjölskyldan heitir því að halda grundvallar hugsjónum hans á lífi áfram

Harold Gary Morse, hinn metnaðarfulli og skapandi drifkraftur á bak við The Villages í rúmlega 30 ár, lést aðfaranótt miðvikudags 29.10.2014, 77 ára að aldri.

Morse var hugsjónamaður sem tók við litilli færanlegri húsaþyrpingu af föður sínum – hinum heitna Harold Schwartz og breytti henni í fullkonasta eftirlauna samfélag sem til er í heiminum.  Hann var fyrrverandi auglýsinga og markaðsmálamaður, en tók yfir leiðtogahlutverkið í The Villages, þegar það var kallað Orange Blossom Gardens og samanstóð eingöngu af 386 verksmiðjuframleiddum og færanlegum húsum, klúbbhúsi og nokkrum „shuffleboard“ brautum.

Í dag er Morse þekktur um allan heim sem hugsjónamaðurinn á bak við samfélag sem er þekkt fyrir athafnasaman lífsmáta fyrir ellilaunaþega, fegurð og ótrúlegan vöxt.  Það hreykir sér af nálægt 600 golfholum, meira en 100 veitingastöðum, 76 tómstundaheimilum og nálægt 4 milljónum ferfeta af verslunarrými. (rúmlega 370.000 fermetra).

Stuttu eftir andlát Morse sendi fjölskyldan frá sér yfirlýsingu þar sem þau hrósuðu föður sínum fyrir hógvært og hlédrægt viðhorf hans við að láta The Villages ná árangri.  „Pabbi vildi aldrei vera í sviðsljósinu“ sagði í yfirlýsingunni „hann var ákveðinn í því að vera baka til og naut þess bara að sjá The Villages breytast í þann undraverða lífsstíl í þorpunum sem fólkið kaus að búa í.  Samtímis var hann vinur og ráðgjafi forystumanna í iðnaði, forseta og þjóðhöfðingja, en gleymdi samt aldrei áherslunni á samfélagið sem hann var að skapa og gerði að fullkomnasta eftirlaunasamfélagi í heiminum“

Fjölskyldan tók einnig fram að Morse hefði einnig haft mikla ánægju af því að fylgjast með nýsköpuninni og uppbyggingunni á heilsugæslunni og aukningunni í grunnskólunum sem hann stofnaði árið 2000.  „Árangurinn þar spratt upp frá hans frjóa ímyndunarafli og vilja til að framkvæma hluti sem enginn hafði gert áður“ segir í yfirlýsingunni.  „Pabbi var hugsjónamaður, sem dreymdi stóra drauma, sem hann síðan, með aðstoð fjölskyldu og vina lét verða að veruleika“

Morse skilur eftir sig eiginkonuna Renee, soninn Mark, tvær dætur Tracy Mathews og Jennifer Parr og stjúpsoninn Justin Wilson.  Hann lætur einnig eftir sig 16 barnabörn og 6 barnabarnabörn.  Fyrri kona hans, Sharon lést á undan honum í Desember árið 1999.  Hann verður lagður til hinstu hvílu í einka athöfn og fjölskyldan hefur beðið um að fólk sem vilji senda blóm láti frekar fé renna til skólanna í Villages.

Morse fæddist 19 desember 1936 í Chicago, og var annað barn foreldra sinna Harold og Mary Louise Schwartz.  Foreldrar hans skildu árið 1943 og Mary Louise tók Harold og systir hans Mar Lou og flutti til Tombstone í Arizona.  Árið eftir fluttu þau til Norður Michigan til að vera nær fjölskyldu þeirra og þar giftist Marie Louise æskuvini sínum Clifford Hudson Morse.  Fjölskyldan tók sér búsetu á eign sem fjölskylda móðir Marie Louise átti í Torch Lake, þar sem þau höfðu alltaf haft sumarsetu á hverju ári, og þar sem Gary sem nú hafði tekið upp eftirnafn stjúpföður síns, en þar hafði hann einmitt fæðst.

Sem unglingur í Torch Lake fékk Morse fyrstu reynslu sina í sölumennsku með því að selja sultutau, hlaup og hunang ásamt systur sinni en þau settu þá upp borð við þjóðveginn.  Árangur barnanna sannfærði móðir þeirra um að opna ósvikna hunangs og gjafabúð sem dafnaði vel á uppvaxtarárum Morse og þar var upprunalega Brownwood búðin opnuð.

Morse sem eyddi táningasárum sínum í að læra bændastörf og mjólka kýr, er einnig minnst vingjarnlega fyrir að hafa eignast gamla póstvagnastöð í nálægum bæ Eastwood með þeim ásetningi að flytja hana til Brownwood og breyta henni þar í gamaldags sveitaverslun.  Raflínur komu þó í veg fyrir að hægt yrði að flytja þessa byggingu landleiðina og því var tekin sú ákvörðun að flytja húsið á ís yfir frosið vatnið Torch Lake.  Því miður gaf ísinn sig og byggingin og trukkurinn sem dró það fóru hins vegar niður um vökina.  Yfirvöld á staðnum gáfu Morse eina viku til að fjarlægja húsið úr vatninu en að öðrum kosti yrði það brennt á staðnum.

Sem betur fór tókst fjölskyldunni og fjölda vina að ná byggingunni upp úr vatninu og endurbyggja hana og breyta í sveitaverslun við hliðina á hunangsbúðinni.  Og alltaf hinn sanni markaðsmaður – hinn 18 ára gamli Morse – þá þegar þekktur fyrir vinnusemi og siðferðiskennd – notaði þetta atvik og fréttaflutninginn af því fjölskyldunni til framdráttar. Í raun og veru varð þessi bygging sem féll í gegn um vökina til að dreifa orðspori sem svo sannarlega setti Brownwood á kortið og fjöldinn allur af ferðamönnum lagði leið sína til Brownwood bara til að skoða gömlu póststöðina sem nú hafði verið breytt í sveitaverslun.

Það var svo skömmu seinna sem Morse hitti Sharon Dolan – landsþekkta fegurðardís frá Traverse City í Michigan – og það var á blindu stefnumóti sem frændi hennar hafði komið á laggirnar. Þau giftu sig árið 1957 og bjuggu fyrstu árin á sveitabýli sem var beint á móti húsi mömmu Garys.

Ári seinna fluttu svo Gary, Sharon og dóttir þeirra Tracy til Evanston norður af Chicago í Illinois og það til að vera nær föður Gary, stofnanda The Villages, Harold Schwartz.  Morse langaði til að kynnast auglýsinga- og útvarpsbransanum betur, og fannst að enginn gæti kennt honum betur en faðir hans, sem hafði komið víða við m.a. frá því að fera sölumaður á ferðalögum, seljandi heilsufæði í gegn um póstverslun og upp í það að eiga útvarpsstöð og fasteignasölu.  Öll þessi störf kröfðust klókinda í auglýsingum og markaðsmálum og Morse vildi kynnast þessum málum öllum.  Á meðan að Schwartz var upptekinn við að kaupa litlar landspildur í Flórída, opnaði Morse auglýsingastofu og byrjaði að selja eignir fyrir föður sinn í gegn um póstverslun.

Um svipað leyti fór Morse fjölskyldan út í veitingabransann eftir að amma Gary‘s hafði látist og erfði þau að eignum sínum í Brownwood í Michigan.  Matstaðurinn var opinn frá minningardeginum (Memorial Day) til dags verkalýðsins (Labor Day) og Sharon sá um reksturinn á meðan Gary kom um hverja helgi frá Chicago til að hjálpa til.

Á þessum tíma keypti Harold Schwartz meðeiganda sinn Al Tarson í Orange Blossom Gardens út og allt í einu átti hann 1.600 ekrur af landi.  Það var á þessum tímamótum, sem Morse hafði lokað auglýsinga-rekstrinum og flutt sig yfir til Michigan til að einbeita sér að veitingarekstrinum, að hann ákvað að fara til Florida og stjórna Orange Blossom Gardens, sem þá samanstóð af 386 færanlegum húsum, klúbbhúsi og „shuffle board“ brautum.  Saman byrjaði tvíeykið að betrumbæta svæðið með því að bæta við sundlaugum, golfvöllum og fjölda félagsmiðstöðva.  Árið 1983 seldu þeir 99 hús og árið 1984 seldu þeir 277 hús.

Í árdögum OBG streymdi nú meira af peningum út en komu inn og um haustið 1984 sendi Morse föður sínum skilaboð til Chicago „Við erum með svo mörg hús í byggingu að okkur vantar fjármagnsflæði í September.  Á ég að hægja á sölunni eða getur þú bjargað þessu“ ?  Schwartz svaraði „Haltu áfram að selja, og byggðu eitt hús fyrir mig eins fljótt og þú getur, ég vildi gjarnan setjast þarna að og fara á eftirlaun“.  Schwartz stóð við þetta loforð og flutti til OBG árið 1985, þegar salan á húsunum var komin upp í eitt hús á dag eða fleiri.  Og ekki leið á löngu að hann bauð hinum í fjölskyldunni að flytjast þangað líka og ekki leið á löngu að börn Gary‘s voru öll komin þangað líka.

Í gegn um árin hefur Morse svo sannarlega stjórnað miklum umbreytingum í The Villages.  Hann var við stjórnvölinn þegar ákveðið var að breyta byggingunum úr færanlegum húsum yfir í hús sem byggð voru á staðnum, og einnig þegar ákveðið var að byggja torgin frægu.  Og í gegn um árin hefur hann og fjölskyldan tekið afdrifa og árangursríkar ákvarðanir sem leiddu til þeirrar velgengni þessa samfélags sem nú telur um 100.000 íbúa, og nær nú yfir meira en 40 fermílur og er í þremur sýslum.  (= 104 ferkílómetrar)

Það er heldur ekkert leyndarmál að undir leiðtogahæfileikum Morse, hefur Sumpter sýslan notið þess í ríkum mæli á síðustu árum.  Og þökk sé stöðugri viðleitni hans til að fullkomna drauma sína hefur hann um leið útvegað fleiri þúsundum manns vinnu sem hefur verið sköpuð hér.  Og það eru jafnvel nokkrir ættliðir sem hafa unnið fyrir The Villages eða undirverktaka þeirra með því að byggja fjölda heimila, verslana, stjórnstöðva og annarra innviða þessa samfélags.

Morse var einnig virkur í Repúblikanaflokknum og var einnu sinni í kosningastjórn flokksins.  George W Bush skipaði hann einnig í stjórn „Unitet States Air Force Academy of Visitors“. Á meðan á skipun hans stóð heimsóttu margir pólitíkusar og stjörnur The Villages m.a. George W. Bush forseti, Jeb Bush fylkisstjóri, Mitt Romney, Sara Palin, John McCain, Paul Ryan, Rudy Giuliani og Newt Gingrich forsetaframbjóðendur, Dick Cheney varaforseti og Rick Scott fylkistjóri svo nokkrir séu nefndir. Þá kom einnig sjónvarps og útvarpsmaðurinn Glenn Beck í nokkrar heimsóknir, og einnig hafa „Fox and friends“ og „The San Hannity Show“ sent út beint frá Lake Sumter Landing í The Villages.

Eins og faðir hans á undan honum, var Morse einnig gallharður á því að gera fullkomna heilbrigðisþjónustu eina af stoðum þessa samfélags og árið 1997 þegar Morse var að heyja pólitíska baráttu fyrir því að fá sjúkrahús inn á svæðið, var Schwartz gamli svo ákveðinn í því að útkoman yrði jákvæð að hann setti upp stórt skilti á 441/27 og á því var mynd af honum sjálfum þar sem hann benti yfir á svæðið sem hann tók frá fyrir spítalann og á því stóð „Ég mun lifa það að sjá Villages sjúkrahúsið rísa þarna“.  Það varð líka raunin og eftir andlát Schwartz gleymdi Morse þessu ekki heldur.  Auk þess var hann einnig aðal drifkrafturinn í því að hanna heilbrigðisþjónustuna innan The Villages, en hún samanstendur af sex aðal læknakjörnum og einum á sérsviði sem mönnuð er af svokölluðum „Marcus Welby“ hjúkrunar og læknaliði, sem láta það verða sitt aðal hlutverk að hugsa fyrst og fremst um sjúklingana sjálfa.

Þegar Morse tilkynnti stofnun þessa í mars mánuði árið 2012 sagði hann að það væri mjög nauðsynlegt að bjóða upp á aðra tegund af heilbrigðisþjónustu – þjónustu þar sem læknarnir fengju umbun fyrir gæði frekar en magn þjónustunnar.   „Medicare“ greiðir hverjum lækni fyrir þann sjúkling sem þeir skoða, ekki fyrir hversu langan tíma hann eyðir með sjúklingnum sagði Morse „lausir frá því að hugsa eins og business-menn sem myndu bara hugsa um að keyra sem mestan fjölda í gegn, en í þess stað vinnandi við það sem þeir fóru örugglega í lækisfræðina vegna – þ.e.a.s. að hugsa um sjúklingana.  Og íbúar á svæðinu njóta þess einnig að vera aðeins í golfbílafjarlægð frá heimilislækninum“

Morse sagðist einnig vonast til þess að þessi „arfleifð“ myndi vonandi verða tilurð á „Bestu læknisþjónustu í bandarískri borg“ – draumur sem er á góðri leið með að verða að raunveruleika.  „Læknastöðvar okkar munu verða mjög ólíkar“ sagði hann 2012 rétt áður en Colony læknastöðin var opnuð – Þær verða líkari gömlu læknastofunum sem við munum eftir frá æsku, þar sem læknirinn þekkti þig og hugsaði um þig sem nábúa og vin“

Nábúar og vinir – það er það sem Morse vildi að allt samfélagið yrði.  Það er ómögulegt að segja hversu marga aðila hann snerti á meðan hann var hér í „vingjarnlegustu borg“ í Florida, en þeir hafa örugglega verið tugir þúsunda.  Og eftir því sem þetta samfélag heldur áfram að stækka og eflast á næstu árum, þá vildi fjölskyldan taka fram að þeir sem kalla sig íbúa hér í The Villages geti treyst því að hans grunngildi og sannfæring muni áfram verða drifkrafturinn á hverjum einasta degi.

„Þúsundir íbúa í The Villages njóta dásamlegs og ánægjulegs gæðalífs vegna hugmynda Gary Morse, dugnaðar hans og vilja til að taka stundum stórar áhættur“ sagði Gary Lester sem er varaforseti fyrir samskipti við íbúa svæðisins, og var náinn vinur Morse sl. 20 árin. „Gary var hugsjónamaður sem hafði gaman af því að rugla þá sem gagnrýndu hann og ná fram hlutum sem aðrir sögðu að væri ómögulegt að framkvæma.  Hann bjó yfir vingjarnlegu en gefandi hugarfari og miklum persónutöfrum, sem dró að sér samstarfsfólk sem lagði sig allt fram í að koma hugmyndum og draumum hans í framkvæmd. 

Hans verður sárt saknað. 

 

Lauslega þýtt af K.M:"

Mannsi vinur minn sendi mér þessa frétt.

Þeir sem ekki þekka til the Villages á Flóriðu gerðu sér vel að kynna sér þetta merka fyrirbæri og einstaka í öllum heiminum. Allir, sem láta sér umhugað um efri árin, hafa gott af að sjá hvað er hægt að gera og hvernig lífið getur verið ef vel er að málum staðið.

Þarna kosta húsin helming af því sem þau kosta hérlendis og allt verðlag annað er eftir því.

Þetta er ekki sérstakur áróður fyrir einkaframtakið heldur aðeins verið að segja frá  staðreyndum sem allir geta séð.  Horfum svo í eigin barm. Getum við ekkert þessu líkt?  Geta lífeyrissjóðirnir ekkert nema braskað með bréf? Getum við bara talað og gert það sama og við höfum gert aftur og aftur. Jarmað um slæm kjör en engu breytt?

The Villages eru fyrirmynd og lýsandi dæmi um hvers fólk er megnugt ef það leggur sig fram. Sama við hvað það fæst.

Og eins og hann Tolli vinur minn (Þorvaldur í Síld og Fisk) sagði eitt sinn við mig með áherslu:

"Það gengur allt sem hugur og hönd er í." 

 

 

 

Er einhver leið út?

úr þeim lás sem þjóðfélagið er að lenda í vegna kjaradeilna?

Er einhver sem efast um að, að tugaprósenta hækkun taxtalauna hjá einni stétt muni að miklu leyti skila sér út til annarra stétta? Læknahækkun leiði til hækkunar sjúkraliða og flugumferðarstjóra? Skyldu ekki vera til þeir hagspekingar meðal vor sem geta reiknað út hver verðbólgan verður að ári liðnu ef samið yrði strax um ítrustu kröfur sem uppi eru? Kostnaður af vinnustöðvunum hlýtur aukinheldur  að vera í hlutfalli við lengd þeirra. 30 daga stöðvun tekur um eitt ár að vinna  upp með 10 % taxtahækkun án verðbólgu.

Það er líklega tómt mál að biðja fólk núna um að frysta allt kaup í landinu gegn því að gengi krónunnar verði hækkað með handafli um 10 %. Sem myndi bæta lífskjör allra launþega  í landinu  um svipað hlutfall. Auðlindagjald á útflutning má kalla þetta. Þetta myndi lækka verðtrygginguna og lánin. Rýra hagnað bankanna.

 Fólkið vill ekki slíkt. Það vill aðgerðir og taxtahækkanir. Það vill líka fá laun í verkfallinu og telur slíkt réttlæti. Það er þá líka tómt mál að tala um að samið sé um að öll laun í landinu skuli hækka um hver næstu 12 mánaðarmót um rúmt 1 %. Engin verkföll heldur árangur. Allavega til að byrja með.

Fyrstu mánuðina mynd fólk finna fyrir batanum. Á meðan ganga kjaraviðræðurnar af auknum þunga og hetjur ríða um héruð. Hægari hreyfing í stað stórsjóa og brimskafla. Eða verður einn alltaf að fá meira en annar? Sá hærri meira en sá lægri?

Af hverju skyldi þetta vera óhæf lausn?

Af hverju skyldi þetta vera ófær leið út úr öngþveiti kjaradeilnanna framundan? 

 

Löggulekinn

var sannarlega vel lukkaður. Nú birtast nöfn skrílsins sem réðist á Lögregluna, Stjórnarráðið og Alþingishúsið. Vonandi mannar einhver fjölmiðill sig upp í að birta nöfnin undir svartmálningunni ásamt myndum af viðkomandi svo allir megi sjá framan í þetta einvalalið kommúnista, anarkista og ótíndra glæpamanna.

Þetta er sama gengið sen hamast gegn því að Lögreglan geti brugðist við óvæntum uppákomum. En það er margt sem skeð getur á vegum allskyns skítapakks sem hingað getur slæðst. Nóg eru linheitin við þessa reyfara. Undrar engann á því að gengið útlenska skyldi bara geta labbað úr landi si sona  sem kom með heilt lásaverkstæði til landsins bersýnilega í einum tilgangi.  Að rassskella þá ekki almennilega fyrst.( helst í svipuðum dúr og Litli Bill tók á Enska Bob  sem ætlaði að koma með byssur inn í bæinn hans Bills í mynd Clints Eastwoods Unforgiven( það á að vera svört geirjónsk yfirstrikun á þessu síðasta en ég kann bara ekki að setja það þar sem það má ekki tala svona)). Eða þá skítseyðið sem kom með hraðbankavélina  til landsins? Bara sleppt þrátt fyrir Europol og allt það?

Sumir lekar eru betri en aðrir. Yfirstrikunin á skýrslunni var algert snilldarverk. 

Hýr á fundum hanastéls,

hans er lund úr skapi sels.

Bregst ei sprund í byljum éls,

Bárði kundi Daníels

Faðir minn heitinn kenndi mér þessa vísu sem hann ssaði hafa verið orta á RARIK í den. Ég held að höfundurinn hafi verið Elías Mar og yfrkisefnið var minn góði lærimeistari Bárður Daníelsson arkitekt og verkfræðingur. Hann kenndi mér aðra eftir sama mann sem var svona:

Anta jafnan etur bus.

Einnig Pega ríður sus.

Spíri því ei teygar tus

Thorla kappinn snjall cíus.

Kannast einhver við þetta, höfundinn og  Thorlacíus þennan eða eitthvað meira um tildrögin? Áreiðanlega hefur skáldið ort um fleiri samstarfsmenn þarna á RARIK en þar kynntist ég mörgum höfuðsnillingnum eins og hann Árni Jóh brúasmiður kallar þá sem fram úr skara og hefðu þessvegna getað verið yrkisefni svo lipru skáldi sem vísurnar orti.

Jahá, það er langt síðan maður hefur komið á hanastélsfund eftir að bjórið og léttvínsgutlið komst í tísku. 

 

Nú er vá fyrir dyrum!

Enn einn frammámaður ætlar bara að hætta hjá FME. Nú er það Halla Sigrún Hjartardóttir sem ætlar bara að hætta sem formaður!   Skrifar bara Bjarna Ben og segist ekki vera lengur en til áramóta sem stjórnarformaður FME! Og það á þessum erfiðu tímum?

Skyldi Bjarni ekki biðja hana um að sitja obbolítið lengur?  Framlengja viðveruna vegna erfiðra aðstæðna? Það er bara svo mikill skortur á fólki til að vera í Fjármálaeftirlitinu. Menn bara hætta þar hver eftir annan. Þó eru hundruð atvinnulausra á skrá.

Hver getur eiginlega fyllt þetta skarð? Hún má bara eiginlega ekki hætta þessi elska hún Halla Sigrún með allt þetta vit á fjármálum. 

Fréttablaðið í dag

flytur okkur boðskap beggja Samfylkingarflokkanna.

(Ofur?)Björt Ólafsdóttir spyr hvað "þau" ætli að gera í Landspítalamálinu og vanda heilbrigðisstarfseminnar. Sjálf hefur hún engar tillögur enda valdalítil.  Hinsvegar er hún alveg sannfærð um illvilja Sjálfstæðisflokksins í málinu, sem ætli að keyra allan opinberan heilbrigðisrekstur í kaf svo hann geti einkavætt starfsemina(fyrir sig og Engeyjarættina væntanlega ekki undanskilið).

Ég deili vissulega áhyggjum með slíkum ofurskilningi á vandanum sem við blasir. Ég velti fyrir mér hvort svona tvö hundruð indverskir læknar gætu ekki hugsanlega styrkt íslenskt heilbrigðiskerfi til lengri tíma litið? Eða líka mennta hálf-lækna eða paramedics. En skilvirkast er þó líklega að losna við öldrunarbyrðina til Florídu eins og ég hef áður bent á.

Á forsíðunni hlakkar blaðið yfir því að stórátök séu framundan á vinnumarkaði.  Nú verði ekkert stórt samflot í kjarabaráttunni heldur muni einstakir hópar fá fram leiðréttingar eftir þörfum hvers og eins.

Leiðari blaðsins tekur þó af öll tvímæli um að það verði hægt að treysta krónugarminum okkar til að leysast upp í verðbólgubáli þar sem ríkisstjórnin hafi ákveðið að hætta aðildarviðræðunum við ESB og komist þar með ekki að samningaborðinu við Bandaríkin um FATCAT-lögin, sem Bandaríkin hafa sett fyrir alla banka heimsbyggðarinnar að viðlögðum ströngum refsingum. Hussein forseti ætlar ekki að gera endasleppt við þá þegna sinna sem voga sér að eiga bankabók erlendis. Líklega hefur hann frétt af því að slíkt hefur verið útbreiddur glæpur á Íslandi lengi og praktísérað af kynslóðum íslenskra útrásarvíkinga. Stórveldið geti hinsvegar það sem smáríkin geta ekki nema þau séu hluti af öðru stórveldi  gagnvart þessum yfirgangi stórveldis Bandaríkjanna. Eins og útrásarvíkingar séu ekki nógu hrjáðir fyrir?

Í sjálfu sér er þetta ekkert mikið frábrugðið kaupum þýskra skattayfirvalda á stolnum upplýsingum úr erlendum bönkum.  Íslensk yfirvöld liggja nú undir feldi um það hvort þeu eigi að fara sömu leið til að nappa okkar fólk. Vandinn er sá að við getum ekki kúgað neinn né rifið "stor-kjæft" eins og þjóðskáldið orðaði það.

En alls staðar eru tækifærin til útrásar fyrir okkar menn.  Er ekki þarna komin leið fyrir okkur að þéna duglega um leið og við hjálpum bræðraþjóðum okkar í ESB ?  Selja yfirvöldum þar í löndum lista um eigendur Icesave reikninganna í Landsbankanum?   Hvaða réttlæti er líka fólgi í því ef belgíski tannlæknirinn eða breski sjoppueigandinn eigi að komast upp með að telja ekki rétt fram ef að Kanar ætla að hanka sitt fólk?

En í dag  sýna Kratar veldi sitt með Fréttablaðinu á móti Morgunblaðinu, sem þó er með þykkara móti. Þarna sannast að ritstjórnarlegt sjálfstæði ræður ríkjum á þessu útbreiddasta dagblaði landsins.  Skítt með það að efnahagsreikningur útgáfunnar  sé með þeim hætti að 2/3 hans séu viðskiptavild og óefnislegar eignir sem kallast svo. Hlutfallslegt skuldafjallið er því af þeirri stærð að eigendur þess  hljóta að vera baktryggðir hjá þeim sem aldrei klikka því annars myndu þeir trautt fá sofið. Ekki hefur að minnsta kosti heyrst talað um veðköll eins og stundum heyrast hjá minni spámönnum. Þetta  bendir auðvitað til mikils viðskiptatrausts og óbilandi trúar á hlutverk blaðsins.

Fréttablaðið  í dag er hið myndarlegasta og stútfullt af auglýsingum sem gaman er að lesa. Útgáfa þess er afrek út af fyrir sig sem við skulum lofa og prísa. 

 

Mogginn í dag

flytur margan boðskapinn.

Afrek stjórnarformanns Fjármálaeftirlitsins á viðskiptasviðinu vekja athygli mína. Ég velti fyrir mér hvort ekki aðrir viðskiptajöfrar komi ekki til greina í þau embætti á vegum íslenska ríkisins  sem krefjast sannaðrar  fjármálareynslu. Það koma mörg nöfn í hugann þó nöfn Jóns Ásgeirs, Pálma í Fons, Björgólfanna og margra fleiri  hljóti að koma snemma til álita. Reynsla þessara mann gæti orðið  gagnleg fyrir hann Humpfrey. 

Enn ein grein um ágæti þess fyrir Íslendinga að ganga í ESB birtist eftir Einar Benediktsson ambassador. Hann er raunar búinn að skrifa margar afbragðs greinar í Morgunblaðið sem allar enda samt á niðurstöðu í ætt við Cato hinn gamla, sem vildi  jafnan láta berja á Karþagó.  Fyrir mitt leyti er ég búinn að heyra þennan boðskap Einars nokkuð greinilega og veit því jafnan við hverju er að búast.  Hann má þó eiga það að hann vefur niðurstöðuna stundum fimlega inn í önnur mál sem hann fjallar um af mikilli þekkingu að því að ég best fæ séð.

Síðan skrifar sá óþreytandi Eðalkrati og Samylkingarmaður Björgvin Guðmundsson um  það hvað þjóðin skuldi okkur gamlingjunum.

Ég er ekkert viss um að þjóðin skuldi okkur ellibelgjunum eitt eða neitt. Við eigum sjálfir að reyna að losa þjóðina við okkur og létta þessum leiða kostnaði af unga fólkinu sem á nóg með sig eða allavega að reyna að draga úr honum en ekki bara að auka framlög til okkar.   Eitt sem til greina kemur að mínu mati er að íslenska ríkið útvegi íbúðablokkir á Flórídu þar sem gamlingjar geta verið lungann úr árinu og lifað á verðlagsmismuninum hér og þar. Þar er dagsfæðið lægra en hér þykir ótrúlegt og bensínið þriðjungur af okkar verði. Og brennivínið ódýrara en sykurskattaður landi.

Nú eða gera þeim kleyft að búa um borð í skemmtiferðaskipunum þar sem framfærslan er mun ódýrari en hérlendis. Mér finnst að Björgvin og Ssamfylkingin ætti að snúa sér að slíkum grunndvallar rannsóknum á kostnaði vegna öldrunar.

Svo mega mannkynsfrelsarar alveg velta því fyrir sér hvort tölur um upplagsfjölda Fréttblaðsins séu réttar og hvort það blað  móti ekki skoðanir mun fleiri en minningargreina þjakað Morgunblaðið gerir í smæð sinni?

Gjaldeyristekjur

af ferðamennsku vaxa ára frá ári þrátt fyrir áberandi óskynsemi í verðlagningu innanlands þar sem hver ryðst um annan þveran að gefa útlendingum peninga í formi afslátta.Og þjónkun við erlenda óperatora innanlands í stað þess að gera þeim lífið brogað á penan hátt.

Gjaldeyristekjur af fiskiðnaði standa  í stað. Það er mál margra að það stafi ekki af fiskleysi í sjónum heldur af því að það sé LÍÚ og bankarnir sem stjórni hvaða fiskveiðiheimildir sé veittar en ekki vísindin. Magnið sé ákveðið með tilliti til þess að kvótinn sem veðsetningarandlagi rýrni ekki per tonn með aukningu afla.  Því sé búið til stöðugt fiskleysi og því sé sífelldur skortur á þorsk-og ýsukvóta. Ekki af einhverjum skorti á fiskigengd í sjónum. Og vegna skorts á smáfiskadrápi getur stofninn ekki vaxið að því að sumir segja.  Þá er vísað til þess tíma þegar Tjallinn klæddi pokana og jafnstöðuafli var 400 þús tonn.

Svo eigi þessi þjóð að halda áfram að auk við sig gjaldeyristekjum er ljóst að ferðamennska er komin á endapunkt hvað landið sjálft og klósettin þola. Það verður því að hækka verðið frekar en að  fjölga hausunum stöðugt sem inn koma.

Sjávarútvegurinn eykur ekki við sig  með óbreyttu fiskveiðistjórnunarkerfi. Fiskeldi getur aukist mikið. Stóriðja og virkjanir eru enn möguleg. Iðnaður og hugvit getur enn vaxið. Það má bara ekki fjölga fólkinu innanlands með stjórnlausum innflutningi vinnuafls. Jafnstaða verður að ríkja í þessu öllu eigi rauntekjur að vaxa.

Það sem skiptir máli eru gjaldeyristekjur á hvern vinnandi Íslending. 

 

 

Villigötur

eru til umræðu í fortystugrein Mogga í dag . Þar segir m.a.:(bloggari stjórnar feitletrunum)

"Við Íslendingar búum ekki við umferðarteppur á borð við þær sem nágrannar okkar gera. Hins vegar er umferðarþunginn mikill á íslenskum villigötum. Það sýndi umræðan um byssueign lögreglu eftir að yfirvöld ákváðu endurnýjun þar, þegar það var sérlega hagfellt. Þá urðu þeir að vonum fyrstir út á villigöturnar sem þangað rata best. Og í þetta sinn önuðu of margir á eftir. Fullyrt var að endurnýjun á vopnunum fæli í sér breytingu á því að almennir lögreglumenn bæru ekki vopn við störf sín. Engu breytti þótt strax yrði ljóst að um vanþekkingu og misskilning væri að ræða.

 

Villigöturnar eru ekki hannaðar fyrir mikla umferð. Þær stífluðust því fljótt og komust þeir sem þangað höfðu álpast hvorki lönd né strönd. Þeir vita því ekki enn, að íslenska lögreglan hefur átt skotvopn í sínum geymslum í 80 ár. Og lengst af í mun meira magni en nú, og er þá endurnýjunin nú talin með. Eftir Gúttóslaginn var hverjum lögreglumanni úthlutað einni skammbyssu. (Ekki til að bera í daglegum störfum sínum, heldur til að geta gripið til, með sérstöku leyfi, steðjaði mikil vá að.) Um leið fékk lögreglan 5 handvélbyssur, en allt lögregluliðið var þá ekki nema 27 menn. Árið 1941 fékk lögregluliðið 25 hríðskotabyssur til viðbótar (og 100 marghleypur að auki). Þá voru lögreglumenn aðeins 60 talsins. Þessi byssueign breytti engu um það að íslenskir lögreglumenn voru jafnan óvopnaðir, ólíkt kollegum sínum á hinum Norðurlöndunum.

Mjög fá lögreglulið hafa þann háttinn á. Breska lögreglan er einnig óvopnuð í daglegum störfum sínum. Ekki þarf þó lengi að fara um miðborg Lundúna til að sjá þungvopnaða lögreglumenn nærri Downingstræti 10, í kringum bandaríska sendiráðið, sendiráð Ísraels, Sádi-Arabíu og fleiri slík. Og í fjölmörgum lögreglubifreiðum eru geymd vopn í lokuðum hirslum og þarf sérstakan háska til að þau megi nálgast og leyfi yfirmanna á lögreglustöðvum. Það er vissulega huggun hinni heimskulegu umræðu gegn að lögreglan á villigötunum verður örugglega óvopnuð áfram. Enda bíta nútímavopn ekki á heimsku, eins og þeir þingmenn þekkja sem best eru að sér í tölvuleikjunum. "

Þetta er eins og formáli fyrir grein Árna Árnasonar um sama mál sem er á sömu opnu í  blaðinu. þar fimbulfambar formaður Samfylkingarinnar um akkúrat sömu atriðin og kemst að kolrangri niðurstöðu að sjálfsögðu í þessum máli sem öðrum.

..."Grundvallarbreytingin sem nú er boðuð er að hríðskotabyssur sem norski herinn - ekki norska lögreglan - hefur hingað til notað, verði almennt aðgengilegar fyrir íslenska lögreglu. Sérstakt áhyggjuefni er ef brotamenn geta gengið að því sem vísu að í lögreglubílum séu skotvopn. Það mun hafa áhrif á viðbúnað þeirra og nálgun þeirra gagnvart brotaþolum og löggæslunni. Hvernig munu brotamenn bregðast við aðvífandi lögreglubifreið ef þeir vita að í henni eru skotvopn og lögreglumenn hefur beina heimild til að nota þau? Munu þeir þá vígbúast frekar? Beita lögregluna eða brotaþola meira ofbeldi?

 

Samhengi vopnaburðar lögreglu og afbrota hefur verið gríðarlega mikið rannsakað og rökrætt í öllum löndum. Hér á landi höfum við rökrætt hvort lögreglan eigi að hafa rafbyssur og ekki komist að niðurstöðu enn. Það er algerlega óhugsandi að grundvallarbreyting á aðgangi lögreglumanna að sjálfvirkum hervopnum í daglegum störfum sé ákveðin af fáeinum yfirmönnum í lögreglunni, án lýðræðislegrar umræðu og umboðs. Það er tími til kominn að ríkisstjórnin standi undir lágmarkskröfum sem gera verður til ábyrgra stjórnvalda."

Getur maður fengið verk í höfuðið að lesa svona samsetning?  Hver er tilgangurinn með svona skrifum?  Getur hann verið annar en rammpólitískur? Er þetta rökfræðileg greining í ljósi framan sagðs? 

Villgötur eru vandrataðar.

Hver pantaði hólkana?

sem hafa farið fyrir brjóstið á mörgum? Einn viðmælandi minn hefur haldið því ram að það hafi verið í tíð norrænu velferðarstjórnarinnar sem bestillingen foregikk. Sem auðvitað skiptir ekki minnsta máli.

Hríðskotabyssa er ekki vopn sem týpa eins og Breivik myndi velja sér af augljósum ástæðum, allt of eyðslufrek á einingu. Maður gæti ekki leyft sér að skemmta sér með svona græju eins og maður vildi kannski þar sem maður færi strax á hausinn. Fimmþúsund kall pakkinn er farinn á nokkrum sekúndum. Það er allt annað en að eiga hana í safni sínu undoir lás og slá bara til að eiga hana. Og kannski hleypa af svona endur og sinnum. Ég efast um að safnarar myndu hafa fleiri ráð en aðrir ef kalífarnir kæmu? Það er ríkið sem verður að sjá um innrásir og hryðjuverkamenn, ekki almenningur. Til þess þarf vald, skipulag, þjálfað fólk. Eins og Clint Eastwood sagði þá er það heilmikið mál að drepa mann. Taka allt sem hann á og allt sem nokkurntíman gæti eignast. Venjulegt fólk skilur þetta og hikar. Hermaðurinn er undirbúinn andlega og líkamlega. Við eigum að virða hann fyrir  að vilja berjast fyrir okkur sem getum það ekki sjálf.    

Það er hægt að fara til Ameríku og fá að taka í svona apparöt eins og hríðskotabyssur. Ofsalegt þrill en rándýrt og menn fara varla oft í þá skemmtun þegar menn hugsa hvað er hægt að fá marga bjóra fyrir smellinn.  Það er alltaf að koma upp að það sé svakalega hættulegt hvað Íslendingar eigi margar byssur af öllum gerðum. Ekki bara haglara heldur allskyns stríðstól. Hugsanlega jafnmargar byssur og Bandaríkjamenn? Canadamenn eiga álíka margar  byssur og Bandaríkjamenn án sömu vandamála.  Ég held Norðmenn eigi slatta líka.

En eru það þessi einkaeign á skotvopnum sem safnarinn gætir eins og sjáldurs auga síns, sem glæpunum valda? Valda hnífarnir afhausunum Kalífanna? Olli biflían galdrabrennum miðalda?  Veldur Kóraninn glæpum Islamistanna? Veldur brennivínið vandræðum alkóhólismans?  Veldur dópið neyslunni? Þar ekki bæði hendur og vilja til?

Ekki bara aðgengi eins og einfeldningarnir kalla það. Ef þú ert með typpi þá ertu allt að því líklegur nauðgari? Hversu langt getur vitleysan gengið?

Það eru þessar einfaldanir og alhæfingar sem gera umræðuna stundum svo leiðinlega og þröngsýna. Það var framið morð hundrað metra frá mínum svefnstað. Morðvopnið var skrúfjárn alveg eins og ég á. Á ekki að banna skrúfjárn vegna þess að það er hægt að myrða með þeim?  Þurfum við ekki að hugsa svolítið áður en við tölum?

Það skiptir engu hver pantaði hólkana ef íslenska ríkið, lögreglan og landhelgisgæslan og helst varalögreglan eða þjóðvarðliðið  þurfa að geta gripið til þeirra. 

Það skiptir ekki máli hver pantaði hólkana. Hólkarnir eru hlutlausir. Það er aðeins notkunin sem veldur deilur. Bara góðir gæjar með slíka hólka getur verndað okkur frá vondum gæjum með svoleiðis hólka og geta afstýrt því að þeir drepi okkur.  Aðeins ég get afstýrt því að ég verði fullur eftir kortér af því að ég á flösku og er með aðgengi að henni. Eða getur Alþíngi haft áhrif á ákvörðun mína að geyma hana til betri tíma með þingsályktun?