Bullið um byssurnar

sem hingað koma frá Noregi,  á auðvitað upptök sín hjá ofbeldissinnuðum hópum kommúnista og taglhnýtingum þeirra. Enda eru samtök kommúnista þau einu sem á fyrri árum stefndu óhikað að vopnaðri byltingu. Þeir vopnuðust á laun og margir gengu á herskóla í Sovétríkjunum. Ég á til dæmis riffilskot með stálkúlu sem fylgdi herriffli sem einn slíkur átti. Það er eðlilegt að slík öfl fylgist grannt með upplýsingum um vopnaeign yfirvalda þó þau muni að sjálfsögðu fífil sinn fegri.

Allt þetta tal hefur samt stórskaðað löggæsluna okkar og skaðað möguleika hennar til að fást við nýjar ógnir sem að kunna að steðja. Þetta þykir öllum miður nema þeim öflum, sem vilja grafa undan lögum og reglu sem áfanga að byltingunni og yfirtöku á þjóðfélaginu með ofbeldi. 

Það á aðvitað alls ekki að upplýsa yfir hvaða tækjum og tólum íslenska ríkið ræður ef þörf myndi krefja.  Allt þetta upphlaup hefur verið stórkaðlegt fyrir öryggishagsmuni í slenskra borgara. Þessi málefni eru ríkisleyndarmál sem hættuleg samtök óvina ríkisins varðar ekkert um.

Lekar og kjaftagangur í sorpblöðunum er orðið vandamál óvandaðrar stjórnsýslu  sem verður æ meira áberandi með hverju ári sem líður. Bullið um byssurnar 250 þarf að hætta því það er skaðlegt fyrir öryggi  þjóðfélagsins í heild.

Billjónir í bakreikning

fá Bretar frá Barrosso.  Brussel- Kónginum þykir hæfilegt að Breskir greiði tvær og hálfabilljón dollara til viðbótar til EU. Bara stærðfræðilegs eðlis milli vina segir hann.

Nigel Farage er hreinskilinn: “The EU is like a thirsty vampire feasting on UK taxpayers’ blood.”

Billjónir í aukaútsvar til EU "eftir efnum og ástæðum" eins og í sveitinni hjá okkur í gamla daga.  

 

Menntakerfið okkar er sjúkt

hvað sem hástemmdum yfirlýsingum stjórnmálamanna líður.

Það er að skila ófullnægjandi vöru með of miklum kostnaði. Ólæsir og óreiknandi nemendur koma upp úr grunnskólanum í miklum mæli. Kennarar okkar eru því  miður að skila þessari niðurstöðu þegar gengið er útfrá því að efniviðurinn hafi ekki versnað  að marki á síðustu áratugum.

Orsökin er fólgin í minnkun bekkjardeilda og afnámi vals í bekki á grundvelli námsgetu. Góður kennari getur alveg kennt 35 nemendum sem vilja og geta lært meðan hann getur ekki kennt 20 nemendum þar sem helmingurinn vill hvorki né getur lært á sama hraða og hinir betri námsmenn. Hinir betri námsmenn  fá ekki viðfang krafta sinna í skólanum og við erum því að kasta hæfileikum mannauðs á glæ. Sama er uppi á teningnum í framhaldsskólanum. Eigi að stytta hann verður að taka upp sömu skiptingu.

Menntakerfið okkar er sjúkt og verður að skera upp ef lækka á kostnað og auka skilvirkni. 

Bitið í skjaldarrendur

á ársþingi ASÍ.

Margar beittar ræður fluttar og allar eiga það sameiginlegt að krefjast óðaverðbólgu og gengisfalls ekki seinna en í vetur. Það er líklega stiginn dans í höllu Þorsteins Víglundssonar hjá SA við þessi heróp og sitja nú líklega einhverjir með sollin fés fyrir 1.des í Seðlabanka.

Helsta réttlætingin er fyrir mikilli kröfugerð eru miklar hækkanir hjá tilteknum mönnum sem hafa skammtað sér miklar hækkanir umfram alþýðu. Margir af þeim á grundvellinum"éáettaémáetta" en aðrir í skjóli umboðssvika og  almennrar bófamennsku svo og greindarskertrar blindu á samfélagslega ábyrgð.

Það eru ekki greinilega ekki þóknanlegar kjarabætur að styrkja gengið og lækka verð á bensíni og bílum og stöðva verðbólgu.  Þjóðin hefur talað um óþolinmæði sína með því að Íslendingar streyma úr landi og Pólverjar taka þeirra stöður. Pólverjar er margir víkingar til vinnu en latir að læra tungumál. Ef til vill skýring á ferðum Íslendinga og velgengni vestan hafs og austan. 

Þá er að bíða eftir næsta leik. Fyrst skal semja um kjör þeirra lægst launuðu um eitthvað nógu lítið eftir vellukkað verkfall. Síðan fyrir næsta hóp um heldur meira eftir enn betra verkfall. Svo við þar næstu um enn meira eftir enn betra verkfall. Svo hækka þeir sem reiðin beinist núna að á þingi ASÍ sig sjálfa um þrefalt það, án nokkurs verkfalls með vorinu. Það virðist nefnilega ekki vera hægt að taka þá útfyrir sviga og fórna þeim, þó þeir skipti fremur tugum en hundruðum sem ASÍ beinir nú sjónum að sem réttlætingu aðgerða. 

Auðvitað hefði verið best að semja aðeins við alla í einu fyrir opnum tjöldum í einu verkfalli. En það er ekki til siðs svo að við kunnum þetta allt utanað. Nú er hægt að spá um hagvöxtinn fram í tímann sem aldrei fyrr og gengi krónunnar að ári liðnu. Nú get ég sagði kerlingin.

Nú bítum við í skjaldarrendur og hefjum kjarabaráttuna sem aldrei fyrr.  

Ofbeldi Essbjarnar og DagsBé

við Reykjavíkurflugvöll er farið að ganga gersamlega fram af fólki.

Þetta tvíeyki sem fólkið kaus frá en fékk samt vegna þess að þeir keyptu sér einfaldlega Píratahækju með Borgarpeningum, hefur einbeittan brotavilja við það starf sitt að eyðileggja Reykjavíkurflugvöll með einum eða öðrum hætti.

Leifur Magnússon skrifar upplýsandi grein um þetta ferli í Morgunlaðið í dag. Ég hvet fólk til að kynna sér málið með því að lesa greinina. Og fyrir þá sem trúa Fréttablaðinu um að enginn lesi Moggann þá er greinin hér:(bloggari feitletrar að vild)

" Umhverfis- og skipulagsráð Reykjavíkur er nú með til umfjöllunar að heimila fasteignafélögunum Valsmönnum hf. og Hlíðarfæti ehf. að hefja strax framkvæmdir á svonefndu Hlíðarendasvæði, og þá samkvæmt skipulagi, sem hefði í för með sér lokun flugbrautar 06/24 á Reykjavíkurflugvelli. Slík samþykkt þarf síðan staðfestingu bæði borgarráðs og borgarstjórnar.

 

Við lokun flugbrautarinnar lækkar nothæfisstuðull flugvallarins, skilgreindur samkvæmt ákvæðum ICAO og Reglugerðar um flugvelli nr. 464/2007, úr 98,2% í 93,8%, og þar með niður fyrir það 95% lágmark, sem í þeim ákvæðum eru tilgreind. Árleg viðbótarlokun flugvallarins verður því 16 dagar. Á þeim dagafjölda þurfa sjúkraflugvélar Mýflugs almennt að flytja 24 stórslasaða eða fársjúka til Reykjavíkur, og að jafnaði er helmingur flugferðanna skilgreindur sem forgangsflug, þ.e. engan tíma megi missa við að koma sjúklingi í sérhæfða meðferð á Landspítala.

 

Hvernig gat það gerst að örfáir stjórnmálamenn í sveitarstjórn gætu tekið slíka afglapaákvörðun um miðstöð innanlandsflugsins? Hefur þessi hópur ekki réttar upplýsingar á sínum borðum, eða skilja þeir ekki alvöru málsins? Hafa þeir allir náð að kynna sér þær ítarlegu athugasemdir, sem borginni bárust, m.a. frá Samtökum ferðaþjónustunnar, Icelandair Group og flugfélaginu Mýflugi og læknisfræðilegri þjónustu sjúkraflugs? Einnig frá samtökunum Hjartað í Vatnsmýri, sem tjáðu sig fyrir hönd þess 69.791 landsmanns, sem í sumarlok 2013 undirritaði eftirfarandi áskorun til Reykjavíkurborgar og Alþingis: »Við leggjumst gegn þeim áformum að flugvallarstarfsemi víki úr Vatnsmýri og skorum á Reykjavíkurborg og Alþingi að tryggja öllum landsmönnum óskerta flugstarfsemi í Vatnsmýri til framtíðar.«

 

Hvernig má það vera, að Alþingi og ríkisstjórn sitji hér hjá nánast máttlaus gagnvart slíku gerræði nokkurra borgarfulltrúa, sem hafa að yfirlýstu markmiði að flugvelli höfuðborgarinnar verði hið fyrsta lokað? Hluti skýringar er væntanlega sú staðreynd, að nú sitja í lykilembættum innanríkisráðherra og forstjóra Samgöngustofu tveir fyrrverandi borgarstjórar Reykjavíkur, sem báðir höfðu á sinni stefnuskrá að flugvellinum skyldi sem fyrst lokað. Það er dagljóst, að ekki er að búast við miklum vörnum fyrir flugvöllinn úr þeim tveimur stofnunum ríkisins á meðan svo hagar til.

 

Í því skjali án fyrirsagnar, sem Hanna Birna innanríkisráðherra og Jón Gnarr borgarstjóri undirrituðu ein og sér 25. okt. 2013, í kjölfar ákvörðunar fleiri aðila um skipun verkefnisstjórnar undir formennsku Rögnu Árnadóttur, er í inngangi skjalsins lögð sérstök áhersla á að um sé að ræða vinnu »í samræmi við áður undirritaða samninga«, án þess að þeir séu þar nánar tilgreindir. Í bréfi innanríkisráðuneytis til Isavia ohf., dags. 30. des. 2013, eru hins vegar tilgreindir fimm meintir »samningar« frá árunum 1999-2013. Svo vill til, að öll umrædd fimm skjöl eru með öllu gildislaus hvað varðar hugsanlega lokun flugbrautar 06/24.

 

Rétt er að minna enn á ný á eftirfarandi ákvæði í stefnuyfirlýsingu ríkisstjórnarinnar, sem formenn beggja flokkanna kynntu 22. maí 2013: »Reykjavíkurflugvöllur er grundvallarþáttur í samgöngum landsins. Til þess að hann geti áfram gegnt því mikilvæga þjónustuhlutverki, sem hann hefur gegnt gagnvart landinu öllu, þarf að tryggja framtíðarstaðsetningu hans í nálægð við stjórnsýslu og aðra þjónustu.«

 

Ætla formennirnir tveir að sætta sig við að þetta reynist aðeins innihaldslaust hjal? Reykjavíkurflugvöllur er ekki einkamál eins ráðherra. Um tilvist hans og framtíð þarf öll ríkisstjórnin að fjalla. Heilbrigðisráðherra fer með yfirstjórn sjúkraflugs. Er hann sáttur við þá alvarlegu skerðingu, sem það verður fyrir við lokun flugbrautar 06/24? Niðurstaða formlegs áhættumats, sem Isavia ohf. lauk við 8. apríl sl., og sendi til innanríkisráðuneytis, var sú, að lokun flugbrautar 06/24 var metin »óásættanleg« og jafnframt vakin athygli á því að nothæfisstuðull flugvallarins færi niður fyrir 95% lágmarkið. Í áhættumatinu kom einnig fram, að velferðarráðuneyti (heilbrigðisráðuneyti) er ætlað að veita sérstaka umsögn um áhrif lokunar flugbrautarinnar á sjúkraflugið. Hefur innanríkisráðuneytið upplýst velferðarráðuneytið um þennan þátt, og liggur umsögn þess um sjúkraflugið fyrir?

 

Samkvæmt skipulagslögum hvílir sú skylda á sveitarfélögum, að þau láti gera skipulag. Þeim ber síðan að senda skipulagstillögur sínar til Skipulagsstofnunar ríkisins til staðfestingar. Eftir atvikum er það síðan í höndum þeirrar stofnunar eða umhverfisráðherra sjálfs að veita slíka staðfestingu. Umhverfis- og auðlindaráðherra er æðsti yfirmaður skipulagsmála landsins. Er hann sáttur við að eftirláta forstjóra Skipulagsstofnunar að staðfesta stórgallaðar tillögur Reykjavíkurborgar að nýju aðalskipulagi og deiliskipulagi flugvallarsvæðisins? Hefur hann kynnt sér þá afstöðu, sem forstjórinn hefur haft til Reykjavíkurflugvallar, og fram kom í erindi hans á »Málþingi um flugmál«, sem Háskólinn í Reykjavík efndi til 19. janúar 2012?"

Örfáir Borgarfulltrúar er athyglisverð upplýsing.

Þarna eru nefnilega aðallega tveir menn á ferð sem misnota aðstöðu sína með keyptum málaliða. til að berja fram sín hugðarefni í andstöðu við 70 þúsund manna undiskriftalista og stefnuyfirlýsingu ríkisstjórnarinnar og meirihluta Alþingis. Hvernig má það vera að hægt sé að valta svona áfram eins og óstöðvandi herveldi sem mylur allt undir sér? Hvar er Jón Gunnarsson með eignarnámsfrumvarpið ?

Eru allir landsmenn, ríkisstjórn og Alþingi  varnarlausir fyrir ofbeldi  þessa kalífats Essbjarnar og DagsBé? 

 

 

Leiðir til útgjalda og álags

í stjórnkerfinu að innleiða tilskipanir frá ESB að því er stendur í Mogga.

"Stjórnkerfið hefur ekki undan við innleiðingu tilskipana frá ESB og kvarta opinberir starfsmenn undan því að hafa hvorki fé né mannafla til að fylgjast með reglugerðunum.

 

Samkvæmt heimildum Morgunblaðsins er óánægja meðal starfsmanna umhverfis- og auðlindaráðuneytisins vegna aukins álags við innleiðingu tilskipana. Það álag hafi aukist með fækkun starfsfólks.

 

Ólafur Friðriksson, skrifstofustjóri í sjávarútvegs- og landbúnaðarráðuneytinu, segir tilskipanir og gerðir frá Evrópusambandinu útheimta mikla sérfræðivinnu.

 

Ráðuneytið þyrfti að hafa »meiri mannafla og getu til þess að fylgjast með því hvaða gerðir eru í farvatninu og hverjar eru til meðferðar í sérfræðinganefndum ESB«.

 

Jón Gíslason, forstjóri Matvælastofnunar, segir æskilegt ef stofnunin gæti sent fulltrúa sína til Brussel vegna tilskipana í vinnslu.

 

»Okkar starfsfólk sækir ekki fundi í Brussel þegar reglurnar eru á vinnslustigi. Það væri mjög æskilegt að geta komið að málum... Við höfum ekki tök á því. Það er til lítið af fjármunum,« segir Jón."

Þá hafa menn það. Það vantar meiri peninga frá okkur skattgreiðendum svo ráðuneytisfólkið geti verið á kost og logis á dagpeningum í Brussel að búa til reglugerðir. Þeir eru bara að kikna undir vinnuálaginu!!  Að hugsa sér.

Er reglugerð um samlokubann frá Tyrklandi það sem þjóðin þarfnast mest? Eru þessar tilskipanir óumbreytanlegt náttúrulögmál? Hafa þessar tilskipanir ekki orðið okkur til stórrar bölvunar frekar en hitt sbr. Orkusölulögin? Schengen og allt það líka.

Af hverju hættum við þessu bara ekki og tökum bara upp það sem okkur sýnist vera til bóta? Eða segjum bara samningunum upp? Þá getum við bara sagt þessu liði í ráðuneytunum að hvíla sig í stað þess að kosta þá til Brussel. Þá þurfa þeir ekki lengur að brjóta bak sitt fyrir okkur skattgreiðendu sem kærum okkur hvort sem er ekkert um glærar ljósaperur, ónýtar ryksugur eða vatnsparandi sturtuhausa.

Af hverju hættum við því bara ekki að láta þessar tilskipanir leiða okkur til útgjalda og álags?. 

Niður með lífeyrissjóðakerfið!

og veitum fólkinu frelsi til að velja.

Þetta kerfi hefur snúist fra því að vera fyrir fólkið í það að vera spillt valdabraskskerfi eins og sjá má í skrifum Agnesar  í Mogga dagsins.

Hvernær  var sú ákvörðun borin undir mig að lífeyri mínum í lífeyrissjóðnum sem ég var neyddur til að borga í, yrði ráðstafað í samningum milli manna sem ég þekki ekki. Að ríkið braskaði með tryggingagjaldið á þennan hátt.

Agnes Bragadóttir greinir frá deilum um einhvern VIRK  "starfsendurhæfingarsjóð"  sem sé fjármagnaður með framlögum úr lífeyrsisjóðum(les mínum lífeyri) og ríkissjóðs(les mínum skattpeningum).

…“Á árinu 2012 var loks bundið í lög að ríkissjóður greiddi þriðjungs framlag til starfsendurhæfingarsjóðs á móti lífeyrissjóðum og aðilum vinnumarkaðarins. Greiðslum ríkissjóðs var hins vegar frestað um eitt ár með óformlegu samkomulagi við aðila vinnumarkaðarins í tengslum við gerð fjárlaga fyrir árið 2014 gegn því að greiðslur ríkisins hæfust á árinu 2015…“

Hvaðan kom þessu liði heimild til að stela lífeyri frá mér og öðrum fyrir einhverja andlitslausa aumingja með sérþarfir?  Var okkur sagt frá að svona væri hægt að gera eftir á þegar við vorum nörruð í þetta lífeyrissjóðakerfi sem helst  hefur fært okkur bölvun og brask.sem allir sjá sem vilja? Kerfi sem hleður  upp spillingu og valdapot andlitslausra gæðinga úr verkalýðsbraskinu sem enginn kaus til áhrifa?.

Verð ég ekki að segja bara fyrir mig:  Niður með þetta spillta lífeyrissjóðakerfi og veitum fólki rétt til að standa utan við þann kommúnisma sem sífellt verður ágengari innan þess og VIRKar vel fyrir útvalda?    

Gefðu okkur gengisfall

gæsku heitt við þreyjum!

Grátbið ég um  gróðabrall,

á grænum Jómfrúreyjum 

Eitthvað svona gæti kvöldbæn íslensks átappara  hljóðað.  En svo uppnefndu menn gjarnan íslenska iðnrekendur í gamla daga. Líklega taka þeir undir þetta í ASÍ þar sem þeir sjá ekki "kjarabætur" öðruvísi en í tugaprósenta taxtahækkanum.  Annars hafa forystumennirnir ekki unnið fyrir jeppunum sínum svo séð verði.  Styrking krónunnarr um 40 % frá hruni hefur lítið að gera með kjarabætur frá hruni frá öðrum sjónarhóli.

Þorsteinn Víglundsson  hjá SA virðist vera  með böggum hildar af umhyggju fyrir íslenskum almenningi vegna þessa og heimtar gengisfall nú í upphafi viðræðna við ASÍ  á þessum forsendum. Stöðugleiki virðist vera eitur í þeirra beinum.  Sterkt gengi kallar á tiltekir í rekstri eins og fyrir hrunið dásamlega, sem felldi gengið ofan í kok íslenskrar alþýðu sem varð að taka það út á hrygglengjunni sinni meðan útflytjendur græddu sem aldrei fyrr.

Svo segir í Mogga: 

"Samtök atvinnulífsins (SA) telja vaxandi ójafnvægi í þjóðarbúskapnum geta kallað á gengisfellingu. Það sé ein ástæða þess að brýnt sé að afnema fjármagnshöft.

 

Þorsteinn Víglundsson, framkvæmdastjóri SA, segir að ef í hönd fari »áframhaldandi efnahagsþróun sem felur í sér mikla raungengisstyrkingu, þ.e.a.s. launahækkanir langt umfram það sem gengur og gerist í nágrannalöndum okkar,« þá fylgi því aukið efnahagslegt ójafnvægi. Því geti fylgt minnkandi viðskiptaafgangur, jafnvel viðskiptahalli.

 

»Ef við gætum ekki að okkur gætu hér skapast aðstæður á næstu misserum þar sem innan hafta þyrfti að koma til hefðbundinnar gengisfellingar upp á gamla mátann. Það er alveg ljóst að ef við sköpum slíkt ástand verður mjög erfitt að afnema höftin. Þess vegna teljum við mikilvægt að nýta þær hagstæðu aðstæður sem eru fyrir hendi til að afnema þau núna,« segir Þorsteinn sem telur að til lengri tíma litið muni höftin »hafa mikil áhrif á það hvers konar atvinnuuppbygging verður« á Íslandi..."

 

Mjög lítil breyting hefur orðið milli ára á fjölda fólks sem er með háskólamenntun og án vinnu. Um 1.400 manns úr þeim hópi voru án vinnu í september sl. Framkvæmdastjóri Hagvangs segir þetta ár hafa valdið vonbrigðum."

 

Hvaða háskólamenntun er verið að tala um? Ekki lækna. Ekki verkfræðinga. Ekki hjúkrunarfræðinga? Ekki raunvísindamenn?  Hefur einhver lagt stund á fræði sem ekki eru söluvara? Er þetta jarm ekki ákall á kjararýrnun hjá almenningi?

Eigum við ekki að treysta því að ráðamenn hafi heildarmyndina í huga? Að bensínlækkun í gær um túkall sé kjarabót fyrir einstæðar mæður, aldraða og öryrkja? Að kjarabót sé í því fólgin þegar olían lækkar, og dollarinn lækkar líka um 40 % til viðbótar?

"Guð gefðu okkur Beisa tyggjó" ákallaði ungur sveinn skapara sinn af vörubílspalli á Selfossi fyrir margt löngu. Þá var ekki fluttur inn óþarfinn samkvæmt fjárhagsráði og góð ráð dýr.

Beisi þessi átti eftir að færa þjóð sinni tyggjó svo um munaði. Í hans tíð lækkaði dollarinn  um helming og algert fjármagnsfrelsi ríkti í landinu. Þú máttir eiga hvaða mynt sem var en þú lagðir allt sem þú gast inn á verðtryggðar íslenskar bankabækur og vildir ekki sjá dollarabók. Kommarnir hata skiljanlega ekki annan mann meira en þennan Beisa eins og sjá má í skoðanakönnun um ágæti stjórnmálamanna hér til hliðar á síðunni. Svona fjórfaldur munur skilur þennan mann frá landstjóranum  Steingrími J. og Velferðar-Jóhönnu.   

Gefðu okkur StrAx gengisfall góði Guð ? 

80 milljónir?

eigum við að borga af því að einhverjum dettur í hug að búa til mynd um gamalt glæpamál?  Það er eins og menn hafi himin höndum tekið við þessa frétt.

Þetta sorglega mál er löngu liðið og upplýst og engum er greiði gerðu með að rifja það upp. Hvað þá að fara að græða á ógæfunni. Vill þjóðin þetta endilega? Ég kæri mig ekkert um fyrir mína parta að þessi mynd sé búin til. Eða aðrar myndir á ríkisins kostnað.  Ef einhver vill gera þetta á sinn kostnað þá má hann það. En ég vil ekki borga hálfa milljón í þetta.

Er nauðsynlegra að eyða 80 milljónum í þetta frekar en annað sem vantar? 

Reykjavíkurbréf

 Morgunblaðsins er ansi athyglisvert  um helgina, hver sem skyldi nú hafa skrifað það!!

 

Ég var á fundi þar sem almannatengill fullyrt að enginn læsi Moggann. Þeir sem vildu hafa áhrif í pólitík yrðu að skrifa sín ljóð á Facebook.

Ég tek því þetta Reykjavíkurbréf upp hér og afskræmi það að eigin smag og behag með feitletrunum þar sem að „enginn les Moggann“  en alltaf einhverjir lesa mitt blogg.  Tengillinn gekk nú ekki svo langt að segja að menn læsu Fréttablaðið en auðheyrt var á honum að honum þótti heldur meira til þess koma.

En Reykjavíkurbréfið hljómar hinsvegar svona: 

 

 

„ Síðasti þingmeirihluti steig stórt skref til að setja hatt ríkisins yfir sjálfstæði fjölmiðla og nú er starfrækt ríkisvædd fjölmiðlanefnd til að byrsta sig við fjölmiðla. Segir í lögunum að »Íslenska ríkið hafi lögsögu yfir fjölmiðlaveitum.«

 

Núverandi systurfélög Morgunblaðsins og Ríkisútvarpsins eru því vatnsveitur, hitaveitur og rafveitur og er ekki í kot vísað.

 

Má bjóða til stofu?

 

Margvíslegar stofnanir sem fara með óþarflega mikið vald núorðið heita gjarnan stofur. Enginn veit af hverju. Löngum könnuðust menn aðeins við »Fréttastofuna« í þeim tilvikum sem ekki var átt við borðstofuna, betri stofuna eða tannlæknastofuna.

 

Vinstristjórninni sálugu þótti nauðsynlegt að setja taum á fréttamiðlara. Í upphaflegum tillögum menntamálaráðherrans var gert ráð fyrir að framangreind nefnd skyldi heita Fjölmiðlastofa. Það breyttist þó í fjölmiðlanefnd. En það bætir úr að nefndin skal þó hafa samstarf við Neytendastofu.

Ekki skal gefið í skyn að margir gamlir og góðir kommar starfi í þeim stofnunum sem nú heita stofur, enda mun líklegra að það gerði næsta grein fyrir neðan þá á vinstri vængnum, nefnilega stofukommarnir.

 

 Þeir værukæru byltingarmenn voru líka stundum kallaðir sófakommar. Sannir byltingarmenn tortryggðu þá dálítið og horft frá hægri kantinum gætti einnig tortryggni, þótt af öðrum toga væri. Þar var sagt sem svo »að maður veit hvar maður hefur kommana, en ekki stofukommana«. Kannski verða fljótlega stofnaðir Samgöngusófi, Barnaverndarsófi og Neytendasófi, þar sem mannauður leggur sig allan fram allan liðlangan daginn. En grunsemdir höfðu vaknað um að auðlausir »starfsmenn« hefðu ekki notið nægjanlegrar virðingar áður en þeir, sem hópur, voru hækkaðir upp í að vera mannauður. En þegar hópuppsagnir koma til þá er tugum starfsmanna sagt upp, en mannauðurinn virðist alltaf sleppa, því hann er ekki nefndur. (Ríkisútvarpið hefur að vísu þá sérstöðu að þar fara reglubundið fram hópuppsagnir með fjaðraþyt og söng, án þess að nokkuð sparist við það og fátt bendir til að þar fækki í mannauðnum).

 Sveipast hörðum böndum

 En nú eru »fjölmiðlaveitur« svo lánsamar að búa loks við fjölmiðlanefnd, þótt ekki hafi verið upplýst við hvað hún fáist á milli kl. 8 og 4 og enn síður á öðrum tímum sólarhringsins. Þegar til þessa fyrirbæris var stofnað, af sömu öflunum sem hömuðust mest gegn fjölmiðlalögunum, sællar minningar, líkti Samband ungra sjálfstæðismanna því við aðför að fjölmiðlum. Aðför er stórt orð, en má til sanns vegar færa. Ekki er þó líklegt að núverandi ríkisstjórn muni gera nokkurn skapaðan hlut vegna þeirrar meintu aðfarar, enda virðist hún telja að ákvæði þjóðminjalaga um bráðavernd gildi um hvað eina sem grunur leikur á að Steingrímur og Jóhanna hafi tekið sér fyrir hendur. Ekki verður því séð að sóun fjármuna í fjölmiðlanefnd verði hætt, eins og hverjum öðrum gagnslausum óþarfa.

 Fjölmiðlar hafa ekki jafn mikið umleikis og þeir höfðu sumir áður, ef Ríkisútvarpið er talið frá. Það fær hins vegar aldrei nóg.

 Tæknin hefur breytt stöðu þeirra flestra, hvort sem áskriftarstöðvar sjónvarps eða blöð eiga í hlut. Það er ekki hægt að finna að því. Hin nýja tækni er ekki til bölvunar þótt hún kunni að gera tilteknum rekstri í hefðbundnu formi erfitt fyrir. Ekki hefðu menn viljað streitast gegn framþróun í fjarskiptum til að halda verndarhendi yfir jafn ágætri stétt og loftskeytamenn voru. Hafi fjölmiðlar hlutverk og vilja til að rækja það fjargviðrast þeir ekki yfir þeim breytingum sem verða, en leitast við að laga rekstur sinn að þeim.

Hin galopna fjölmiðlun sem birst hefur síðustu áratugina gefur margvísleg færi. Ekki aðeins þeim, sem sinnt hafa fjölmiðlum, heldur fjölmörgum öðrum, stórum og smáum. En hömlulítil víðátta netsins, með sínum miklu kostum, er því miður einnig síspýjandi ofurkraftur á gölluðu efni, rugli og rangfærslum, svo óhróður og ógeð af margvíslegu tagi séu ekki gerð að sérstöku umræðuefni. Opinberar eftirlitsnefndir eru þar engin fyrirstaða. Þær geta ekki annað en hengt sína tilveru á »gömlu« tegund fjölmiðlanna, þar sem þörfin á aðhaldi var minnst. Þær voru því orðnar úreltar nokkru áður en til þeirra var stofnað. En ríkisvaldið getur auðvitað haldið áfram að nota þær til að sóa fé, sem það hefur gaman af, sama hverjir sitja í stjórnarráðinu.

 Leyfist allt

 Allir sem fylgdust með farsakenndum tilfæringum á yfirstjórn 365 miðla fyrir fáeinum vikum vissu til hvers refirnir voru þar skornir. Hvert barn mátti sjá að þær miðuðu eingöngu að því að herða tök eigandans á fjölmiðlasamsteypunni og vantaði þó lítið upp á undirgefnina fram að því.

Allir, sem fylgst hafa með, vita jafnframt með hvílíkum ósköpum sá sami hefur notað sína fjölmiðla. Það er að segja kannski allir nema fjölmiðlanefnd.

 Mörgum þótti, þegar sama aflið stýrði mesta einokunarhring sem sést hefur til í íslenskri viðskiptasögu og er þá SÍS ekki undanskilið, eins og samkeppnisyfirvöld litu á sig sem eina af deildum hringsins, og ekki þá sem hafði mest vægi innan hans. Þótt vöxturinn ykist hratt og sífellt lengra væri seilst lyftu þau aldrei sínum litla fingri, hvað þá lúkunni.

 Ekki hefur, svo vitað sé farið fram nein athugun á því hvernig slík ósköp máttu gerast og væri þó ekki vanþörf á. Umgengni gömlu deildarinnar er með nákvæmlega sama hætti enn í dag, við það sem enn lýtur sömu stjórn.

 Dagblað sem er gefið, troðið óumbeðið inn um póstlúgur landsmanna, með einn eiganda, er með öllu aðhaldslaust. Allt aðra sögu er að segja af áskriftarblöðum.

 Í gær var birt yfir þvera forsíðu Fréttablaðsins lygafrétt með viðeigandi myndum um stofnun og raunar einstakling sem öll fjölmiðlasamsteypan hefur haft veiðileyfi á síðan ítök núverandi eigenda hófust þar, þótt um hríð væri logið til um eignarhaldið. Eitt símtal við viðkomandi, stofnunina eða einstaklinginn hefði tryggt að blaðið yrði ekki sér til skammar með breiðsíðu sinni. Þegar lygi blaðsins var afhjúpuð var þó ekki beðist afsökunar. Nei, þá var fréttastofa sjónvarps sama eiganda látin seilast í gamlan texta, sem Björn Valur Gíslason, af öllum mönnum, hafði soðið saman fyrir tveimur árum, til að reyna að réttlæta lygina.

Rándýr fjölmiðlanefnd lætur ekki slíka misnotkun til sín taka, enda er hún sjálfsagt orðin venjuhelguð eftir hálfan annan áratug af sambærilegum trakteringum.

Verri en Rússarnir?

Vegna framferðis Rússa í Úkraínu er það ríki skotspónn margra. Ráðamenn þar kölluðu slíkt sjálfir yfir sig. Þess vegna er hvað eina sem þaðan fréttist blásið upp sem enn eitt dæmið um illskuna sem þar þrífst. Rússneska þingið samþykkti nýverið, í verulegum ágreiningi þó, skref sem takmarkar rétt erlendra aðila til að eiga hlut í rússneskum fjölmiðlum. Er þar miðað við 20% sem hámark. Margir hrópa að þetta sé dæmi um það hvernig Pútín sé sífellt að herða tök sín á rússneskum fjölmiðlum. Rússneska ríkið hefur þótt hafa meiri áhrif á fjölmiðla eystra en hollt sé lýðræðinu. En þessi síðasta ákvörðun var þó ekki gott dæmi um það. Takmörkun á heimildum útlendinga í Bandaríkjunum er t.d. svipuð og þarna var ákveðið. En þar sem þessi lagasetning fær svona hörð viðbrögð umheimsins, hvað yrði þá sagt ef Pútín hefði reynt að fá lagaákvæði af eftirfarandi tagi samþykkt í Rússlandi:

»Íslenska ríkið hefur lögsögu yfir fjölmiðlaveitum«

»Ákvörðunum fjölmiðlanefndar verður ekki skotið til annarra stjórnvalda«

»Fjölmiðlanefnd skal fylgjast með því að fjölmiðlaveitur fari að fyrirmælum laga þessara«

»Fjölmiðlanefnd getur lagt allt að 200.000 króna dagsekt fyrir hvern byrjaðan dag á þann sem: (Svo talið upp í 7 ýtarlegum stafliðum)«

»Fjölmiðlanefnd leggur á stjórnvaldssektir sé brotið gegn eftirtöldum stafliðum: (Svo talið upp í 18 stafliðum)«

Í lögunum segir svo að stjórnvaldssektir megi nema 10 milljónum króna!

Ekki er líklegt að Pútín forseti, í sinni þröngu stöðu, hefði dirfst að dúka sín borð með öðrum eins tilskipunum og þessum. Enda yrðu mannréttindafrömuðir þá lengi að ná sér, miðað við hrópin vegna takmarkana á eignarhaldi útlendinga í rússneskum fjölmiðlum.“

Ekki er hérna beinlínis hrópað húrra yfir viðbragðsflýti ríkisstjórnar okkar, sem er líklega einhverjum öðrum umhugsunarefni. Ýmsum kann að vera þannig farið að vilja að kjörnir fulltrúar í meirihluta láti hendur standa fram úr ermum meðan þeir geta.  En þetta er hugsanlega úrelt sjónarmið og að stjórnarandstaðan sé betri til að ráða ferðinni eins og til dæmis í aðildarumsóknarmálinu.

Allavega vekur tilvitnaður lagatexti um völd "fjölmiðlanefndar" hugsanlega spurningar hjá einhverjum. Það er ekki heiglum hent að segja eitthvað sem angraði þessa nefnd.

Vonandi kemur  Mogginn út  með Reykjavíkurbéfi líka um næstu helgi.