Afnám Gjaldeyrishafta

er það sem allskyns prelátar í hinum og þessum samtökum eru að halda að okkur í fjölmiðlum. En til hvers á það að leiða við núverandi aðstæður? Fyrir hverja eru Samtök atvinnuveganna og ASÍ að berjast?

 

Er það fyrir Lifeyrissjóðagreifana svo þeir geti farið með ellilífeyririnn  minn úr landi til að tapa honum eins og þeir hafa gert ?  Er það fyrir kvótagreifana svo þeir geti komist með kvótann úr landi og fjárfest í útlöndum? Er það fyrir læknana, verktakana, iðnaðarmennina  og verkfræðingana  svo þeir geti komist úr landi með allt sitt?  

Er það fyrir Nýja Landsbankann svo hann geti  borgað Gamla  Landsbankanum lungann af gjaldeyrisforða þjóðarinnar svo að slitastjórnin síðan 2008  geti gert upp við eigendur Icesave skuldannna?  

Miðast þetta tal um þetta skerta frelsi við það að allir þurfi að eiga auðveldara með að komast í burtu frá hinum íslenska veruleika og þessu landi sem Samfylkingin og fleiri virðast ekki  trúa að geti hýst sjálfstæða þjóð? 

Hversu vitlaus halda hinir ýmsu forsvarsmenn að við almenningur séum eiginlega þegar þeir þrugla um nauðsyn losun fjármagnshafta sem eitthvað sem skipti lífskjör almennings einhverju máli?  Er ekki eitthvað nærtækara sem brennur á okkur í hinu daglega lífi? Það eru einhverjir hagsmunir fárra sem allt talið snýst um?

Er allit þetta tal um nauðsyn afnáms þessara miklu gjaldeyrishafta hugsanlega frekar til þess fleiri geti flúið land með fjármuni  sína?  

Er hinn heimski almúgi eitthvað þjakaðuraf þessum gjaldeyrishöftum sem Þorsteinn Víglundsson og aðrir hagspekingar setja  efst á blaðið að afskaffa?  Fær hann ekki að nota Visakortið að vild í útlöndum?  Panta það sem hann vill frá AliBaba og öðrum prískúröntum?   Eða yfirleitt að fá ekki gjaldeyri til flests sem honum dettur í hug?

Þessi sami almúgi er hinsvegar fastur í sínum íslenska veruleika og getur ekki flúið neitt vegna  fátæktar eða menntunarleysis.   Hann fær að borga 25.5% virðisaukaskatt af öllum sínum varningi. Hann fær að borga 7 eða bráðum 12 %  virðisaukaskatt af matvælum og bókum meðan að bensínokrið, vaxtaokrið og húsnæðisokrið hjá verktökunum festir hann í fátæktargildru og  bannar honum allar bjargir til að leggja fyrir eða spara eða eignast nokkurntímann eigið húsnæði.  Hann fær að borga milljarða í tap af RÚV og Rás 2 sem honum er sagt óaðspurður að hann  þarfnist mest.

 Hann fær að lifa við samræmt okur Mjólkursamölunnar og landbúnaðarmafíunnar sem sér til þess að hann fær aldrei ódýrt kjöt eða innflutta niðurgreidda landbúnaðarvöru að éta. Hann fær að borga svimandi tekjuskatta, tvöfalt þyngri en í Bandaríkjunum.

Hann fær að búa við ónýtt skólakerfi sem skilar ólæsu og óreiknandi fólki frá sér sem getur verið æskilegt til að halda honum niðri.  Hann fær að búa við þær framtíiðarhorfur einar sem Íslendingur að landið hans og auðlindir þess,  hafa verið afhentar fáeinum útvöldum kvótagreifum til eilífrar eignar,hvað sem kjaftað er í eyru hans á 17.júní um órökræna þjóðareign.

Hann er nefnilega ekki þjóðin heldur eru það einhverjir óþekktir embættismenn sem þjóðinni ráða. Þeir stjórna innflytjenda-og hælisleitendamálum, þeir stjórna því að við séum í Schengen og étum upp allar EES tilskipanir hversu vitlausar sem þær eru.   Almúginn fær að hafa fjársvelt og læknalaust heilbrigðiskerfi sem getur ekki leyst bráðavanda hans ef hann veikist eða eldist.  Hann fær að borga svimandi skatta af öllum sinum tekjum og líka eignum á stundum.  Hann býr við samræmt vaxtaokur banka á útlánum  en neikvæða vexti á sparnað. 

Á þessi almúgi að lofsyngja afnám gjaldeyrishafta öðru fremur?  

Er ekki bara nauðsynlegt að afnema ekki gjaldeyrishöftin við þessar aðstæður?   

Misskilningur í Mogga

kemur fram í leiðaranum á 17.0kt.2014.  Mann grunar helst að Davíð hafi brugðið sér af bæ úr því að svona leiðari birtist í Mogganum sem venjulega  aldrei lýgur.

Þarna segir:

"Landsvirkjun er eitt mikilvægasta fyrirtæki á Íslandi og hefur í eðli sínu slíka yfirburðastöðu og einokunarstöðu, að eðlilegast er að það sé í ríkisins eigu eða í sameign ríkisins og helstu sveitarfélaga, eins og áður var og fór vel á. Það er heldur ekki óeðlilegt að fyrirtækið horfi til þeirra sjónarmiða sem mestan stuðning hafa á Alþingi og í ríkisstjórn á hverjum tíma, þ.e. í málefnum virkjanakosta og stærstu viðskiptavina. En þar með hefur fyrirtækið ekki afsalað sér því að láta sjónarmið sín heyrast, þótt þau kynnu að vera önnur en fyrrnefnd sjónarmið.

 

Á síðasta kjörtímabili gekk Landsvirkjun lengra í þjónkun sinni við stjórnvöld en áður hefur gerst. Það var ekki aðeins, að fyrirtækið gerði aldrei nokkurn ágreining við stöðnunarstefnu fyrrverandi ríkisstjórnar í málefnum sem snertu fyrirtækið. Forystumenn þess gengu miklu lengra en það. Þeir gerðu tortryggilega stefnu þeirra, sem áður höfðu komið að uppbyggingu Landsvirkjunar með glæsibrag og gert hana að því stórveldi sem hún er í dag. Gengið var lengra. Látið var undan þrýstingi stjórnvalda og tekið þátt í því að magna upp hræðsluáróður um þau ósköp sem myndu gerast leyfði þjóðin ekki þeim Jóhönnu og Steingrími að troða Icesave-samningunum ofan í kokið á sér. Var sú framkoma með ólíkindum.

 

Vindmyllubreiður sem útbía landslagið víða erlendis eru neyðarbrauð þjóða sem búa við slaka kosti í raforkumálum. Þær eru síst ásjálegri en raforkumöstur sem fara í taugarnar á mörgum hér á landi og hægt er að fækka smám saman, þar sem kostnaður við jarðstrengi fer lækkandi. En ókostir vindmylla, sem möstrin hafa ekki, eru margir. Þeim fylgir mikill og óþægilegur hávaði og þær sálga milljónum fugla árlega.

 

Íslendingar þurfa sem betur fer ekkert á vindmyllum að halda. Þó ákvað Landsvirkjun í bríaríi að reisa tvær slíkar. Einu rökin fyrir því, að kasta hundruðum milljóna á glæ í slíkt verkefni, gat verið ef Landsvirkjun taldi óupplýst, hvort vindar blésu á Íslandi og treysti ekki Veðurstofunni til að veita upplýsingar um það.

 

Ákafi fyrirtækisins við að vinna við svokallað »sæstrengsverkefni« er eiginlega enn skrítnari, þótt þar fylgi hvorki hávaðamengun né fugladráp. Það mál er kynnt í óskiljanlegum sefjunarstíl, sem er þessu mikla fyrirtæki ekki sæmandi.

 

Það er ágætt að Landsvirkjun hefur ekki klínt sér pólitískt með sama hætti utan í núverandi ríkisstjórn eins og hina síðustu. En óneitanlega er skrítið að hún sé enn föst þar...."

Þarna eru fullyrðingar á ferð sem eru bæði byggðar á bulli og rangupplýsingum þót niðurlagið sé ágætt.

Í fyrsta lagi þurf Íslendingar á vindorku að halda. Virkjanlegt vatnsafl er takmarkað.  Hitasvæðin eru óstöðug og takmörkuð af afli. Vindurinn er ótakmörkuð auðlind á landinu okkar og hefur verið það nokkuð lengi.

Búðarhálsvirkjun var 98 Mw og kostaði 28 milljarða. Vindmyllur Landsvirkunar eru kostuðu 300 milljónir á Megawattið. Nánast sama í stofnkostnað og vatnsaflið. Vindmyllan slitnar ekki þegar hún snýst ekki í meira en helminginn af tímanum. Sé skrúfaðir 150 boltar þá er vindmyllan farin og ekkert sést eftir í náttúrunni. Hvað þarf til að eyða umhverfisáhrifum frá Búðarhálsvirkjun? Hvað kostar endurrheimtin á náttúrugæðunum ef við látum kjarnorkuna leysa vatnsorkuverin af hólmi þegar tímar líða? 

Skríbent Moggans hefur greinilega ekki farið að skoða eða hlusta á myllur Landsvirkjunar. Þær eru með nýjustu tækni nánast hljóðlausar. Og mér vitanlega hefur enginn fugl drepist. Leðurblökur í Danmörku fljúga á vindmyllur í myrkri þar sem þær fljúga blindflug eftir sónar.

Íslenskir fuglar eru flestir farfuglar sem eru hér bjarta tímann. Þegar þeir koma hingað hafa þeir séð fleiri vindmyllur og vindmyllugarða en þessi velmeinandi Moggahöfundur. Ég hef unnið við vindmyllur í Þykkvabæ núna mánuðum saman. Mér vitanlega hefur ekki einn fugl flogið á þær. Álftahópur flaug í fylkingu milli þeirra í lægri hæð  en snúningsöxullinn og það er til mynd af honum. Flugvélar fljúga í kringum þær og á milli þeirra. Grasigróið land er í kring um þær og kýr, hestar og kindur eru á beit án þess að líta upp.

Auðvitað má blaðamanni finnast vindmyllur forljótar og ljótari en háspennumöstur. En mér rennur meira til rifja að sjá hvernig Orkuveitan er að eyðileggja háspennumöstrin okkar allra á Hellisheiði með brennisteinsútblæstri frá Hellisheiðarvirkjun. Þeim væri held ég nær að búa til brennisteinssýruí stað þess að vera að búa til jarðskjálfta með einhverri misvellukkaðri niðurdælingu. Horfið bara á möstrin og spyrjið ykkur hver eigi að borga? Hjá hverjum reikningurinn?

Það er líklega líkt með Moggann og Geir sáluga í Eskilhliíð. Hann sagði við einn vin sinn: "Veistu ég hef aldrei verið nótt að heiman. Ég fór einu sinni dagpart austur fyrir fjall. Og það get ég sagt þér Grímur, að það var allt komið í vitleysu þegar ég kom heim aftur."

Davíð fer vonandi að koma heim bráðum aftur  svo að lesendur þurfi ekki að lesa svona misskilningsleiðara í Mogga mikið oftar því laugardagsleiðarinn var heldur ekki mikið betri svona í framhjáhlaupi. 

 

 

 

 

 

Samkeppniseftirlitið

hefur sjálft rennt fleiri stöðum undir það sem ég hef haldið fram að það sé í flestu gagnslaust og að leggja megi það niður að skaðlausu fyrir neytendur.

Tvö mál eru uppi. Hið fyrra er mál Vífilfells. Heimir Örn Herbertsson skrifar um lyktir þess máls í Morgunblaðinu dag. Eftir 7 ára bardaga dæmir Hæstiréttur aðgerðir eftirlitsins marklausar og sýknar Vífilfell.

Hann lýkur grein sinni svo: 

" Samkeppniseftirlitið var ekki lengi að birta viðbrögð sín við dómi Hæstaréttar. Búast hefði mátt við að eftirlitið bæðist afsökunar á mistökum sínum og gæfi jafnvel fyrirheit um bætt vinnubrögð. Það var öðru nær. Í tilkynningu eftirlitsins segir að rannsókn þess hafi verið fullnægjandi, sem vekur auðvitað furðu í ljósi niðurstöðu Hæstaréttar. Jafnframt er með ómálefnalegum hætti látið að því liggja að meginsjónarmiðum Vífilfells í málinu hafi verið hafnað, svona eins og að Vífilfell hafi tapað málinu jafnmikið og Samkeppniseftirlitið. Klykkt er út með því að Samkeppniseftirlitið muni allt eins byrja allt málið upp á nýtt! 

Viðbrögð Samkeppniseftirlitsins eru með ólíkindum. Það mikla vald sem þessu stjórnvaldi er fengið er vandmeðfarið. Fyrirtæki sem verða fyrir ásökunum Samkeppniseftirlitsins um samkeppnisbrot verða samstundis fyrir skaða, jafnvel þótt síðar komi í ljós að enginn grundvöllur var fyrir ávirðingunum. Ofbeiting samkeppnisreglna, eins og í tilviki Vífilfells og raunar fleiri fyrirtækja, dregur úr samkeppni með tilheyrandi tjóni fyrir neytendur og samfélagið í heild. Mikilvægt er að markaðsaðilar og neytendur geti borið traust til Samkeppniseftirlitsins. Trúverðugleiki þess og áfrýjunarnefndar samkeppnismála, sem hefur beðið augljósan hnekki í kjölfar dóms Hæstaréttar, verður ekki endurheimtur með hótunum þess sem allt þykist best vita."

 Hitt málið er  ákæra á hendur 11-menningum hjá Eimskip og Samskip fyrir samráð á markaði. Í ellefu mánuði hefur málið legi í salti hjá Sérstökum. Skyndilega eru farið að beina sjónum að því að fyrirtæki per se geti ekki framið glæpi. Þar þurfi fólk að koma til. Slíkt var ekki í tilviki VISA, Eurocard, eða Mjólkursamsölunnar. Einhverskonar "Scharfrichter"( Hermaður með dómaraskjöld sem hengir liðhlaupa upp í ljósastaura eins og stríðinu í Þýskalandi)  fer um völl og ákærir menn án þess að hafa rétt lögreglu- eða dómsvald.

Hvað hafa farmflytjendur verið að borga síðan? Samræmdar gjaldskrár? Hvað eru notendur bankaþjónustu  að horfa á? Tilviljun að allt sé nákvæmlega eins?  Neytendur eru að borga brúsann af starfsemi þessa ónýta apparats. Þeir fá ekkert til baka ef það finnur eitthvað oftekið á markaði.

Í stað þess ætti að liggja refsing starfsmanns við því að brjóta lög almennt. Verðsamráð varðar persónur þær sem fyrir því standa. Fyrirtæki í verðsamráði geta ekki skuldað ríkissjóði peninga þá sem þau hafa ranglega haft af almenningi vegna aðgerða stjórnenda.

Þessvegna er það lögreglan sem á að rannsaka kærð mál og þau á að útkljá fyrir dómstóli. Ekki einhverskonar Alþýðudómstól undir forsæti einhvers og einhvers pólitískt ráðins starfsmanns sem útdeilir sektum til ríkissjóðs að smekk og geðþótta.

Leggjum Samkeppniseftirlitið niður og strikum kostnaðinn af því út. 

 

Ef Kalífarnir kæmu hingað?

passalausir af Schengen svæðinu? Tæknilega alveg mögulegt.

Hveð myndi gerast þegar þeir hæfu sláturtíð á kristnum Íslendingum? Kæmi einhver okkur til hjálpar? Og hvenær þá? 

Svo stendur í Mogga:

" Sameinuðu þjóðirnar greindu frá því í fyrradag að Ríki íslams hefði myrt fimm þúsund karla úr röðum jasída í Írak með köldu blóði og hneppt allt að sjö þúsund konur í ánauð þegar þeir réðust á heimkynni þeirra í Norður-Írak í ágúst.

Var verknaðinum líkt við tilraunina til þjóðarmorðs í Srebrenica í Bosníu 1995. Jasídarnir nutu verndar 16 þúsund hermanna Kúrda, sem flúðu þegar þúsund vígamenn Ríkis íslams birtust. "

Einnig stendur í Mogga: 

"...60 manns farið frá Noregi til að berjast í Sýrlandi, flestir í þágu Ríkis íslams og hefur straumurinn vaxið eftir að samtökin lýstu yfir stofnun ríkis í sumar..." 

Myndi NATÓ geta kallað saman fund á mánaðartíma? 

Er ekki um að gera að gera aldrei neitt fyrr en komið er í ....?. Allir Norðmenn auðvitað velkomnir hingað til lands.Endilega að hafa vegabréfalaust Ísland héreftir sem hingað til? Kalífaveldi eða ekki.

 

 

 

Okkar hlut í Ebólunni!

virðist vera krafa íslenskra stjórnvalda á alþjóða vettvangi.

Landamæri  Íslands, sem er eyja eins og til dæmis Bretland, eru hér eftir sem hingað til galopin fyrir öllum hlaupastrákum og hælisleitendum af Schengen svæðinu. Við verðum að fara eftir EES samningunum í einu og öllu. Spyrjið bara Samfylkinguna.

Hér veit enginn hvernig við bregðumst við fyrstu alíslensku Ebólunni. Bíðum við þess með eftirvæntingu eða viðbúnaði? 

Fáum við ekki örugglega okkar hlut í Ebólunni? 

 

Styður Kalífaveldið?

Borgarstjórnarmeirihlutann óbeint í Reykjavík?

Borgarstjórnarmeirihlutinn styðst við hækju Pírataflokksins.  Án hennar ganga þeir DagurBé og Essbjörn ekki óhaltir.

Svo mælir Kolbrún Bergþórsdóttir í Morgunblaðinu í dag:

"...Í nafni tjáningarfrelsis og upplýstrar umræðu stígur þingmaður Pírata, Helgi Hrafn Gunnarsson, fram á svið og leggur áherslu á rétt meðlima Íslamska ríkisins til að tjá sig á Íslandi. Þingmaðurinn sér meira að segja sérstaka ástæðu til að deila aðgerð sem gerir Íslendingum kleift að komast inn á vefsíðu samtakanna. Þannig er Ísland gert að vígi fyrir áróður Íslamska ríkisins. ..."

Eru þarna komin á óbein  tengsl á milli Borgarstjórnar Reykjavíkur og Kalífaveldisins?

 

 

 

 

Sigurður Oddsson

verkfræðingur skrifar langþráð orð af viti um byggingaráformin á nýjum Landspítala við Hringbraut.

Mér finnst það sýna algera rökheldni að láta sem ekkert sé í svo stóru hagsmunamáli þjóðarinnar. Sigurður færir þvílík rök gegn rangri ákvörðun sem búið er víst að taka, að ég get ekki orða bundist.

Sigurður skrifar grein í Fréttablaðið í dag, sem rétt er að láta ekki fram hjá sér fara þar sem líklega fáir lesa það blað utan auglýsingasíðanna.

Sigurður segir: (og bloggari feitletrar að vild)

" Fyrir fimm árum skrifaði ég í Mbl. að bygging háskólasjúkrahúss (HS) í Fossvogi væri langtum ódýrari, árlegur rekstrarkostnaður mikið lægri og aðkoma betri en við Hringbraut. Hringbraut var talið til tekna, að þá væru háskóli og spítali á sömu torfunni. Tímamæling frá HÍ inn á bílastæði LSH við Hringbraut og LSH við Borgarspítalann sýnir innan við tveggja mínútna mun. Deildir HÍ stækka og nýjar bætast við. Það mun halda áfram og óhagræði aukast.

Bygging HS í Fossvogi og flutningur læknadeildar HÍ í Landspítalann við Hringbraut er lausn til frambúðar. Í leiðinni sparast tugir milljarða í bygginga- og rekstrarkostnaði. Byggingunni við Hringbraut, sem nú er á teikniborðinu, má breyta í háskólabyggingu fyrir húmanísk fög. Raungreinar verða áfram á Melunum.

 

Hér á eftir skal sýnt fram á að í Fossvogi er nóg pláss fyrir HS en mig skortir forsendur og tíma til að gera nákvæman samanburð á byggingar- og rekstrarkostnaði. Hugarreikningur sýnir langtum lægri kostnað í Fossvoginum.

 

1) Nægilegt pláss?

Borgarspítalinn er að mestu sjö hæðir en hæstur tólf hæðir. Hægt er að byggja tvær álmur með legudeildum upp á 10-16 hæðir og milli þeirra 20-26 hæða turn fyrir skurðstofur, gjörgæslu o.fl. Landi hallar þannig að hagstætt er að hafa bílastæði á tveimur til þremur hæðum og keyra beint inn á þær án sérstaks ramps. Á þennan hátt er miklu meira pláss í Fossvoginum en við Hringbraut.

 

2) Lægri byggingarkostnaður?

Lóð í Fossvogi er margfalt ódýrari en lóðir við Hringbraut sbr. verðmat á Vatnsmýri. Í Fossvogi er grunnur að mestu mómold, sem hægt er að moka upp og lítið um sprengingar. Grunnur undir hátt hús er mikið ódýrari en grunnar undir mörg lægri hús. Sama gildir um þak, lagnir o.fl. Hægt er að byrja strax á að grafa út lóðina, sem skapar mikla vinnu fyrir jarðvinnuverktaka. Steypt mannvirki geta hafist í beinu framhaldi af jarðvinnu.

 

3a) Lægri rekstrarkostnaður í Fossvogi?

Munur á rekstrarkostnaði liggur fyrst og fremst í vinnuaðstöðu og launakostnaði. Vinnuaðstaða verður vart betri en með skurðstofur og það sem þeim tilheyrir í miðjuturni.

Yfirferð starfsfólks verður minni og kostnaður við þrif lægri. Lyftur fyrir sjúklinga verða 100% aðskildar frá lyftum fyrir almenning.

Ofan á miðjum turni er hægt að hafa þyrlupall með skýli fyrir þyrlu.

Við Hringbraut verða áfram langir gangar fyrir flutning sjúklinga í og úr aðgerð eða rannsókn. Gangar, sem oft eru einnig notaðir af öðrum en sjúklingum og hjúkrunarfólki. Gangar sem óþægilegt er að láta ýta sér eftir og dýrt er að þrífa.

 

3b) Lægri óbeinn rekstrarkostnaður? Fossvogur liggur betur við helstu umferðaræðum og styttra í vinnuna fyrir alla sem búa austan Háleitisbrautar, í Kópavogi og þar fyrir sunnan. Á hverjum degi allt árið styttist ferðatími og bensín sparast. Álag á Miklubraut snarminnkar, sem styttir líka keyrslu tíma þeirra, sem ekki vinna hjá HS. Árlegur sparnaður gæti þjóðhagslega skipt milljörðum.

 

4) Betri nýting núverandi húsnæðis í Fossvogi og við Hringbraut?

"Gamli" Borgarspítalinn, sem er 30.000 m  nýtist áfram 100%. Gamli Landspítalinn nýtist undir læknadeild Háskóla Íslands og ýmsa aðra starfsemi sem tengist háskólanum og er nú dreifð um bæinn. Meira rými skapast fyrir raungreinar á Melunum. Með tímanum myndast samfellt háskólaþorp.

 

5) Bætt aðstaða sjúklinga og lækna.

Í Fossvoginum er gott útsýni og lágmarks fjarlægð í og úr lyftu. Lyftur fyrir þá sem koma í heimsókn ná bara upp á hæðir með legudeildum. Mikið minni hávaðatruflun verður við lendingu þyrlu á turninn í Fossvogi. Í dag töpum við læknum úr landi. Læknar hafa komið heim og flutt út aftur. Lægri byggingakostnaði og árlegum rekstrarkostnaði væri vel varið til tækjakaupa, sem gæti snúið þessari þróun við.

 

Er hægt að snúa við? Á fundi á Grand Hóteli fyrir fjórum árum sagði

Katrín Ólafsdóttir, lektor við HR, að of mörgum spurningum væri ósvarað til þess að skynsamlegt væri að halda áfram. Á sama fundi setti ég fram eitthvað af röksemdunum hér að ofan. Þá stóð upp embættismaður og sagði: "Það er búið að ákveða byggingu við Hringbraut og því verður ekki breytt!" Þá ákvað ég að blanda mér ekki meir í þessa umræðu, sem var erfitt eftir að Björn Zoëga, forstjóri Landspítala, kallaði eftir faglegri gagnrýni í Viðskiptablaðinu. Það sem hér fer á  undan tel ég bæði málefnalegt og faglegt. Björn sagði 2-3 milljarða sparast við rekstur á einum stað.

Í því sambandi er rétt að benda á að meira sparast við rekstur eins sjúkrahúss í Fossvogi en við Hringbraut. Þó svo búið sé að eyða miklu í undirbúning borgar sig að breyta um staðsetningu, þegar dæmið er reiknað til enda.

 

Ég á ekki von á að þessi grein hafi einhver áhrif á staðsetningu HS. Sagt var að ákvörðun um Hringbraut hafi verið tekin og henni verði ekki breytt.

 

Arkitektafélaginu og Verkfræðingafélagi Íslands er til ævarandi skammar að láta þetta norska mix við Hringbrautina ganga yfir án þess að kryfja til mergjar á faglegan hátt samanburð við Fossvog. "

 

Sigurður er uppgefinn á því eins og fleiri að sú framrás heimskunnar sem við blasir verði stöðvuð. það er búið að handvelja arkitekta til að teikna löngu gangavitleysuna í völundarhúsinu við Hringbraut.

Svo er Humpfrey  líka  búinn að ákveða að byggja þarna. BASTA. 

Líklega verður ekkert að gert til að rökræða byggingaráformin upp á nýtt.

Sigurður Oddsson hefur þó sannlega reynt sitt besta. 

Vindmyllur virkjaðar

til þjónustu við fólkið í umhverfinu.

Nú eru farsímafyrirtækin Síminn og Vodafone að setja upp senda á vindmyllu Biokrafts í Þykkvabæ. Farsímasambandið mun því snar batna á svæðinu við þessar aðgerðir. Þar með hafa vindmyllurnar hafið þjónustu við íbúa á sviði fjarskipta. 

 

 Þannig er sambýli manns og tækni eins og best verður á kosið.

Vindmyllurnar tvær af gerðinni Vestas 44, 0,6 Mw. hvor,  hafa gengið mjög vel og eru með mun meiri nýtni en gerist í Evrópu. Vegna vindaðstæðna í Þykkvabæ, þar sem sjaldan er logn, ganga þær iðullega á hámarksafköstum án þess að hávaða verði vart í nágrenninu.  Enginn fugl hefur látið lífið enda eru farfuglar Íslands langt að komnir og hafa séð eitt og annað á langri leið.

Ratsjármælingar hafa líka sýnt að álftir og gæsir fljúga fram hjá stórum vindmyllu görðum á Bretlandi án þess að bregða sér hið minnsta. Umhverfi vindmyllanna er sem óðast að gróa upp og landbúnaðargildi þess skerðist aðeins um örfáa fermetra þar sem turninn og spennistöð hans stendur. Kvikfénaður rótar sér ekki í námunda við myllurnar.

Loftnetin verða eitthvað sýnileg utan á turninum. En hverju má ekki venjast?

Í myrkri sjást blikvitarnir á vindmyllunum vel úr flugvél við Selfoss þrátt fyrir mikla gosmengun sem verið hefur á Suðurlandi síðustu daga.  

Í Þykkvabæ eru um margt kjöraðstæður fyrir vindmyllur. Engin fjöll í nágrenni og landið slétt og gróið. Og opið haf til suðurs. Vindorka er al-græn og sjálfbær orka. Og 100% endurheimtanleg  þar sem engin stór uppistöðulón eða stíflugarðar eru í nágrenni. Losaðu 120 bolta og vindmyllan er horfin og sama og ekkert sést eftir hana.

Það er gaman að sjá vindmyllur virkjaðar til almannaheilla.  

Forneskja

ríður húsum í dómskerfi landsins.

Héraðsdómur úrskurðar að loka skuli dreifisíðum með ólöglegu niðurhali.

Þessir einfeldningar  halda að þeir geti stjórnað Netinu!  

Til viðbótar gera þeir sér alls ekki ljóst hvílík áhrif þessar dreifisíður hafa á alla menntun og færni þjóðarinnar. Hversu mörg ungmenni eru læs á alla heimsins tækni.

Mörg af villtustu forritum heims er svo dýr og harðlæst að fátækt fólk með fróðleiksfýsn á þess ekki kost að kynna sér þau eða læra á þau. Sjóræningjarnir sjá til þess að  þekkingin breiðist út fyrir viðráðanlegt verð.  Þeir sem nota forritin í atvinnulífi kaupa þau auðvitað þegar þar að kemur, annars gætu þeir ekki praktísérað.

En menntunarstigið og upplýsingin fyrir þjóðfélagið er miklu meira virði en einhver Stef-gjöld. Þess vegna koma bara nýjar síður jafnharðan. Þessvegna átti aldrei að íslenska Andrésblöðin. Heilar kynslóðir læra ekki dönsku lengur sem allir skildu hér áður.

Sem betur fer bíður öll forneskja og fjölkyngi ósigur fyrir hinum frjálsa mannsanda.  

Óli Björn

 

skrifar enn á skýru máli um skattamál.

 

Almenningur les líklega ekki greinar Óla Björns í Mogganum. Þingmenn Samfylkingarinnar ekki heldur og forysta ASÍ þaðan af síður. Þetta fólk talar í síbylju um hækkun matarskattsins og nauðsyn þess að fara í verkföll til að afstýra  því. Og þeir hinir auðtrúa af almenningi sem kjósa Samfylkinguna og VG klappa hástöfum og bíta í skjaldarendur. Gnask, Gnask, eins og stóð í Andrésblöðunum.

 

Grein Óla Björns er svona:(L Bloggari feitletrar það sem lesblindir og leslatir geta komist af með að lesa.)

 

 „Nokkrum dögum eftir að þing kom saman að nýju óskaði formaður þingflokks Samfylkingarinnar eftir aðstoð frá fjármálaráðherra. Hann vildi hressa upp á eigið minni og spurði því hvort það væri rétt munað að fyrirhuguð hækkun á lægra þrepi virðisaukaskatts væri ekki »stærsta skattahækkun Íslandssögunnar eða a.m.k. eftir hrun«?

 

Auðvitað er það skiljanlegt að þingmenn, sem samþykktu hverja skattahækkunina á fætur annarri í síðustu vinstri ríkisstjórn, eigi erfitt með að muna og að sumir vilji einfaldlega gleyma. Í tíð ríkisstjórnar Samfylkingar og Vinstri grænna voru gerðar um 200 breytingar á skattkerfinu, flestir skattar hækkaðir og nýir teknir upp. Einstaklingar og fyrirtæki áttu erfitt með að fylgjast með öllum breytingunum og svo virðist sem þáverandi stjórnarþingmenn hafi einnig verið í erfiðleikum.

 

Bjarni Benediktsson fjármálaráðherra kom þingflokksformanninum til hjálpar en benti um leið á að það sé »svo fjarri vinstri mönnum í þessu landi að geta séð fyrir sér skattalækkun að þegar hún raunverulega birtist þeim með jafnskýrum hætti og í þessu máli trúa þeir því ekki að þetta sé hún«. Það bara geti ekki verið að hægt sé að lækka skatta.

»En það er hægt,« sagði Bjarni Benediktsson og bætti við:

»Við erum með þeim skattkerfisbreytingum sem hér er verið að kynna til sögunnar að gefa eftir af ríkistekjum tæpa 4 milljarða. Hvert fara þeir 4 milljarðar? Þeir verða eftir hjá fyrirtækjum og þeir verða eftir hjá almenningi. Í þessu tilviki fyrst og fremst hjá almenningi sem greiðir þessi vörugjöld og greiðir þennan virðisaukaskatt.

 

Það er íslenskur almenningur sem nýtur góðs af því að við leggjum fram tillögu um að draga úr tekjum ríkisins um 4 milljarða. Það heitir, háttvirtur þingmaður, skattalækkun, það er skattalækkun.«

 

Þegar stuðningsmenn »norrænu velferðarstjórnarinnar« leggja mat á fyrirhugaðar kerfisbreytingar í innheimtu neysluskatta færi vel á því að þeir horfðu á heildaráhrifin; hækkun á neðra virðisaukaskattsþrepi, lækkun á því efra og loks afnám almennra vörugjalda, fyrir utan verulega hækkun barnabóta. Slík yfirsýn hefði kannski breytt afstöðu þeirra til skattastefnu vinstri stjórnarinnar. Þeir hefðu ef til vill spyrnt við fótum þegar tekjuskattskerfið var eyðilagt með stighækkandi skatthlutföllum (þremur skattþrepum) og auknum tekjutengingum. Þeim hefði þá orðið ljóst hve freklega var gengið fram gagnvart almennu launafólki.

  

Árið 2008 var tekjuskattsprósentan 22,75% og meðalútsvar 12,97%. (34..72% á alla! Innskot bloggara) Eftir að vinstri stjórnin hafði kollvarpað kerfinu var lægsta prósentan komin upp í 22,90% og meðalútsvarið hafði hækkað töluvert. Árið 2013 var skattprósentan í staðgreiðslu eftirfarandi:

· 22,90% af tekjum 0 - 241.475 kr. + 14,42% meðalútsvar: Alls 37,32%

 

· 25,80% af tekjum 241.476 - 739.509 kr. + 14,42% meðalútsvar: Alls 40,22%

 

· 31,80% af tekjum yfir 739.509 kr. + 14,42% meðalútsvar: Alls 46,22%

 

Þannig var tekjuskattskerfið gert flóknara og dýrara jafnt fyrir ríkissjóð sem skattgreiðendur

 

 

Áhlaupi vinstri stjórnarinnar á einstaklinga var þar með ekki lokið - langt í frá. Þeir sem nú hafa áhyggjur af kerfisbreytingu í innheimtu óbeinna skatta höfðu litlar áhyggjur af auknum álögum á einstaklinga þegar þeir sátu við völd:

 

- Heimild til frádráttar iðgjalda frá tekjuskattsstofni vegna viðbótarlífeyrissparnaðar lækkuð um helming; fór úr 4% í 2%.

 

- Fjármagnstekjuskattur einstaklinga hækkaður í tveimur áföngum árin 2010 og 2011, fyrst úr 10% í 18% og síðan í 20%.

 

- Auðlegðarskattur lagður á árið 2009 og átti að vera til þriggja ára. Skatturinn var í upphafi 1,25% á eignir einstaklinga yfir 90 milljónir króna að frádregnum skuldum en 120 milljónir hjá hjónum/sambýlisfólki.

 

- Auðlegðarskatturinn framlengdur til ársloka 2014 og skatthlutfallið hækkað í 1,50%.

 

Frímörk eigna lækkuð úr 90 milljónum í 75 milljónir hjá einstaklingum og úr 120 milljónum í 100 milljónir hjá hjónum. Nýtt þrep innleitt þannig að á hreina eign einstaklings umfram 150 milljónir króna og hreina eign hjóna umfram 200 milljónir leggst 2% skattur.

 

- Almenna virðisaukaskattsþrepið hækkað úr 24,5% í 25,5%.

 

- Sjómannaafsláttur afnuminn í þrepum og síðast veittur við álagningu 2014 vegna tekjuársins 2013.

 

- Olíugjald hækkað um 1,65 krónur á lítra og bensíngjald hækkað um 2,5 krónur.

 

- Bifreiðagjöld hækkuð um 0,85 krónur fyrir hvert kíló af eigin þyngd bifreiðar allt að 1.000 kíló og um 1,15 krónur á hvert kíló af eigin þyngd bifreiðar umfram það að 3.000 kg og um 2,82 kr. af hverju byrjuðu tonni af eigin þyngd bifreiðar umfram 3.000 kg.

 

 Gjald af áfengi og tóbaki hækkað um 10%.

 

- Hlutfall erfðafjárskatts hækkað úr 5% í 10% auk hækkunar á fríeignamörkum.

Listinn hér að ofan er ekki tæmandi en »norræna velferðarstjórnin« gekk ekki aðeins hressilega gegn einstaklingum á valdatíma sínum.

 

Eðli máls samkvæmt var einnig gengið að atvinnulífinu. Tekjuskattur fyrirtækja var hækkaður úr 15% í 20% og

 

tryggingagjald hækkað úr 5,34% í 8,65%.

 

Veiðigjöld tífölduð og kolefnisgjöld lögð á, svo fátt eitt sé nefnt.

 

Varlega áætlað má gera ráð fyrir að vinstri stjórnin hafi hækkað skatta á einstaklinga og fyrirtæki um liðlega 80 þúsund milljónir króna m.v. við heilt ár.

 

 Minni forystumanna Alþýðusambands Íslands er lítið betra en hjá formanni þingflokks Samfylkingarinnar. Þess vegna er fjárlagafrumvarpi ríkisstjórnarinnar mótmælt og blásið til mikillar auglýsingaherferðar. En barátta ASÍ væri ólíkt trúverðugri ef baráttugleðin hefði verið jafnmikil á síðasta kjörtímabili þegar gengið var harðar fram í skattheimtu á einstaklinga og fyrirtæki en dæmi eru um á síðari tímum. Þá var stjórnsýslan þanin út á kostnað heilbrigðisþjónustu og álögur á sjúklinga náðu nýjum hæðum.

Getur það verið að það skipti mestu hverjir það eru sem hækka skattana og hverjir framkvæma skattalækkanir?

Það er sorglegt að fólk skuli ekki nenna að kynna sér staðreyndir áður en það leggur upp í krossferðir undir ákalli "Urbana páfa kjarabaráttunnar" sem gala úr Mínarettum ASÍ og ræðustölúm Alþingis.

Óli Björn er hrópandinn í eyðimörkinni. 

 

Fjárlagafrumvarp 2015 er langt í frá hafið yfir gagnrýni. Álögur á einstaklinga og fyrirtæki eru enn of miklar. Lækkun skatta gengur of hægt og umfang ríkisrekstrar er of mikið. Forgangsröðun ríkisútgjalda er enn skökk þótt núverandi ríkisstjórn hafi tekist að rétta af kúrsinn í þeim efnum m.a. með auknum fjárveitingum til heilbrigðismála og almannatrygginga. En gagnrýni skattaglaðra vinstri manna, sem glíma auk þess við minnisleysi, snýst ekki um þetta.“

 

Það er sorglegt að almenningur skuli ekki nenna að kynna sér staðreyndir mála áður en það flykkist í krossferðir undir áköllum  arftaka Urbans páfa  og söngli Samfylkingarinnar úr mínarettum minnisleysisins.

Óli Björn er hrópandinn í eyðimörkinni.