Farsinn um fyllerí

Miðflokksins hélt áfram á Alþingi með einskonar Stóradómi um delerantana Bergþór Ólason og Gunnar Braga Sveinsson.

Þeir eru bara auðvitað ótíndir klámkjaftar sem varla margir vilja hafa nálægt sér fulla. En þeir mega delera alveg eins og þeir vilja fyrir mér. Þeir höfða ekki til mín hvorki pólitískt né persónulega.

En mér finnst þeirra hegðun alveg hverfa í skuggann í samanburði við drullusokkshegðun Báru Halldórsdóttur.

Skripaleikurinn í kring um svínslega hegðun hennar þar sem hún laumast að fylliröftunum  til að selja upptökur af þeim er farsi frá upphafi til enda.

Að halda það að að láta hana opinberlega eyða einhverjum upptökum úr gömlum farsíma sínum er hlægilegur.

Það hefur alls ekki að mínu viti verið rannsakað hvort hennar þáttur er ekki hlutur í samsæri hennar og álíka drullusokka úr blaðamannastétt sem hafi undirbúið aðförina að fyllibyttunum úr Miðflokknum. 

Og ég sem hélt að maður mætti fara á fyllerí prívat án þess að vera tekinn upp og upptakan seld?. Nei, drullusokkar mega gera það sem þeim sýnist varðandi persónunjósnir bara ef þeir eru nógu vinstri sinnaðir, öfugir eða fatlaðir.

Sveiattan öllu þessu Klaustursmáli.Fyllerísfarsi þeirra Bergþórs og Gunnars Braga hneykslar mig ekki neitt á borð við það sem Bára gerði sem mér finnst frámunalega jóhannesískt og skítseiðislegt.

 

Í Hafnarfirði hreyfast hlutirnir

sá ég í dag þegar ég fékk mér salíbunu á Hellurnar til að skoða mig um.

Þarna úir og grúir af iðnfyrirtækjum stórum og smáum. Það rifjaðist upp fyrir mér saga sem Kollege Guðmundur vinur minn Einarsson verkfræðingur sagði mér eitt sinn þegar hann tók á móti Japönum og vildi sýna þeim hvernig Íslendingar lifðu. Hann keyrði þá í ný hverfi og sýndi þeim það nýjasta í íslenskum blokkabyggingum.

En Japanirnir þráspurðu þegar þeir voru búnir að berja blokkirnar augum: "But where are the factories?"Þeir vildu vita á hverju fólkið lifði frekar en hvernig það byggi.

 

Það hefði verið gaman að fara með þá um Hafnarfjörð. Allt frá höfninni og út í Helluhraunin er gnægð byggingarlanda og þar eru aragrúi fyrirtækja og allt á fleygiferð.

Hafnarfjörður á sannarlega framtíðina fyrir sér og maður fær hérumbil komplex sem landluktur Kópavogsbúi.

Í Hafnarfirði hreyfast hlutirnir svo sannarlega og þar blómgast  "the Facories" sem Japanirnir spurðu hann Guðmund Einarsson um fyrir margt löngu.

Þar hafa menn það

óþvegið hver er stefna Samfylkingarinnar í fullveldismálum Íslands. Það er að leggja það niður og ganga í ESB.

Logi Már formaður skrifar góða grein í Fréttablaðið í dag. Hann lýsir þar helstu kostum þess sem við fengum með EES.

Logi segir:

"Í flóknum veruleika samtímans verður sífellt augljósara hversu miklu máli fjölþjóðleg samvinna skiptir fyrir örþjóð eins og Ísland. Hraðar tæknibreytingar kalla á sameiginlegar lausnir en erfiðasta og brýnasta verkefnið er að stemma stigu við hamfarahlýnun – og það mun ekki takast nema með samvinnu sem flestra þjóða. Þar er Evrópusambandið í fararbroddi.

Með aðild að EES-samningnum breyttist Ísland úr 300 þúsund manna markaði í 500 milljóna.

En stundum gleymast áhrif samningsins á daglegt líf einstaklingsins.

Á svipstundu fengu Íslendingar frelsi til að ferðast, vinna og mennta sig hvar sem er á Evrópska efnahagssvæðinu.

Í gegnum EES-samninginn höfum við líka tekið upp tilskipanir frá Evrópusambandinu um bætt loftgæði og meira jafnrétti.

Tilskipanir sem auka réttindi launafólks, t.d. varðandi frítíma og sveigjanleika í vinnu til að sjá um börnin okkar eða nána aðstandendur, sem færa okkur betri og öruggari lyf, gera okkur kleift að vafra á snjallsímanum hvar sem er í Evrópu eins og við værum heima hjá okkur, tryggja rétt okkar ef flugi innan Evrópu seinkar eða fellur niður.

Tilskipanir sem hvetja til framleiðslu á umhverfisvænni vörum, tryggja virkari samkeppni og bæta starfsumhverfi ör- og smáfyrirtækja. Allt þetta, og meira til, hefur áhrif á daglegt líf okkar.

Í samningnum um EES er sem sagt margt afar jákvætt en annað sem skiptir okkur minna máli. Í sérstökum tilvikum er hægt að semja um einstakar undanþágur áður en til innleiðingar kemur, eftir að lög hafa verið samþykkt hjá ESB.

EES-samningurinn er okkur því mjög mikilvægur en þó aðeins næstbesti kosturinn sem okkur stendur til boða; allra best væri full aðild að ESB með möguleikum til ríkari áhrifa á daglegt líf okkar til framtíðar.

Rúsínan í pylsuendanum væri svo auðvitað aðgangur að öflugri og stöðugri mynt með margfalt lægri vaxtakostnaði og þar með ódýrara húsnæði og matarkörfu auk stöðugra starfsumhverfis fyrir fyrirtæki.

Ekkert myndi skila venjulegum íslenskum heimilum meiri kjarabót."

Látum vera að Logi hafi ekki heyrt um Brexit þar sem 500 milljónir breytast í 400 milljónir manna.

Fullyrðingar um farsímafrelsið standast auðvitað ekki þar sem símafrelsið og ferðafrelsið gildir um allan heim. 

Fyrir tíma EES gátu Íslendingar ferðast og sótt sér menntun hvar sem var í ESB löndunum. EES samninginn þurfti ekki til þess svo mikið er víst. 

Logi fullyrðir eins og aðrir íslenskir stjórnmálamenn að við eigum EES allt að þakka.

Hver getur fullyrt að við hefðum ekki fengið öll þessi réttindi með frjálsum samningum við önnur ríki um leið og við hefðum losnað við alla delluna sem við erum búnir að láta yfir okkur ganga með EES aðildinni eins og aðskilnað orkusölu og dreifingu og allskyns vitleysu sem ekkert hefur gert annað en að auka kostnað og skriffinnsku?

Til  hvers höfum við fullveldi ef það nær ekki til að semja við önnur ríki? Stunda Íslendingar ekki viðskipti og nám um alla heimsbyggðina og við gerum sífellt betri samninga út um allt?

En við höfum samt ekki enn ekki fengið EES fullgiltan gagnvart okkur tollalega þó aldarfjórðungur sé liðinn frá gerð hans.

Hún er hvimleið þessi órökstudda fullyrðing um ágæti EES samningsins sem er eins órökstudd og trúarjátning í hákirkju.

Síðustu fullyrðingu  Loga geta menn svo borið saman við ástandið í Grikklandi og Spáni þar sem atvinnuleysi ungs fólks er 40 % og alger efnahagsleg stöðnun ríkir samanborið við Bandaríkin hjá hinum vonda Trump sem sem prófessor doktor Þorvaldur Gylfason þykist hafa ráð á að kalla rasista í tvígang í enn einni soragrein sinni í sama blaði.

Maður veltir fyrir sér hvaða nöfn væri hægt að velja á Þorvald þennan ef maður vildi leggjast niður í svaðið til hans. Hann gerir föður sínum skömm til þar sem dr. Gylfi var fágætur séntilmaður í alla staði og ógleymanlegur þeim sem kynntust honum.

En innganga í ESB, upptaka Evru með öllu sínu atvinnuleysi, örbirgð og Þýskalandsþjónkun er það sem hæst ber hjá Loga Má og Samfylkingunni . 

Ekki dettur mér í hug að kjósa neitt í þessa veru, hvorki þessa Samfylkingu eða hinn tvíburann hennar Þorgerðar Katrínar sem hún kallar öfugmælinu Viðreisn.

Þar hafa menn það.