Jón Steinar

lögmaðurinn snari berst hinni góðu baráttu gegn hinni fordæmalausu skoðanakúgun öfgafemínista sem flæmdu grandvaran mann Kristinn Sigurjónsson úr starfi við Háskólann í Reykjavík fyrir það að hafa einkaskoðanir á starfsumhverfi sínu. Engin hegðunarvandamál eða kynferðisleg áreitni sem nú er hvað mest í tísku.

Vonandi fær Jón Steinar Gunnlaugsson þessum glórulausu ofsóknum á hendur þessum grandvara manni hnekkt fyrir hæstarétti án aðkomu yfirréttarins MDE og Róberts Spanó.

Kolbeinsey

liggur eina hundrað kílómetra norður af Íslandi.

Steingrímur Erlingsson athafnamaður og eldhugi velti fyrr sér þeim möguleika að fá aflagðan olíuborpall og setja hann niður við klettinn og byggja þar SAR stöð fyrir Norðurhöf.

Trúlega myndu Kínverjar taka vel í þessa hugmynd til að koma sér hingað inn. En fáir munu samt vilja sjá þá hingað í höf.

 

Er lega Kolbeinseyjar virkilega ekki neitt sem áhuga vekur í athugunum herveldanna á Norðurslóðum? 

Kolbeinsey, er hún ekki líka þýðingarmikill punktur í landhelgi Íslands sem ekki má tapast?

Hvar er bóluefnið?

Er það eins og venjulega að það er ekkert að byggja á Evrópusambandinu? Þar stendur venjulega aldrei neinn við neitt.

Jafnvel Trump er að hefja fjöldabólusetningar. Bretar komnir á fullt. En hér gengur ekki neitt. Er það af því að hér er treyst á þetta endemis ESB?

Hvað er að?

Af hverju erum við kvalin svona? Af hverju gengur ekki neitt að yfirvöld okkar skaffi bóluefni? Allar tafir eru lífshættulegar.

Skólabörn eru að sýkjast og Þórólfur er dauðræddur við aðventuna.

Hvað er að?

Hvar er bóluefnið?

Olís Hamraborg lokar

á áramótum var mér sagt í óspurðum fréttum rétt áðan.

Þetta hefur verið mín uppáhaldsbensínstöð í áratugi. Ég er harmi sleginn og á víst að fara til Garðabæjar eftir bensíni. Þaðan er nú líka stutt í Costco sem ku líka selja bensín ódýrt.

Ég skora á alla íhaldssinnaða bíleigendur sem hafa verslað þarna að mótmæla þessu hástöfum hvernig sem hægt er.

Þetta er okkar bensínstöð með frábæru fólki  sem við viljum ekki missa.

Eru yfirleitt nokkrar aðrar Olís stöðvar í Kópavogi?

Sjálfir segja þeir þetta um sig sjálfa:

"Meginmarkmið Olís er að vera viðurkennt sem leiðandi fyrirtæki á Íslandi á sínu sviði hvað varðar arðsemi, þjónustu við viðskiptavini, gæði vöru, umhverfisvernd og góða ímynd, þar sem sérstök áhersla er lögð á stuðning við umhverfis- og mannúðarmál."

Þetta er ekki í samræmi við þessi markmið að mínu viti.

Kaffærum þá í mótmælum t.d. á [e-mail]

Lokun Olís í Hamraborg er harmafregn sem ég vildi geta afstýrt og er áreiðanlega ekki einn um það. 

 

Kögunarhóll Evrópusinnans

Þorsteins Pálssonar  Viðreisnarforkólfs birtist reglulega í málgagni ESB á Íslandi.

Þar skrifar þessi fyrrum flokksbróðir minn í Sjálfstæðisflokknum langar runur af trúboði fyrir fullveldisframsali Íslands til tollbandalags fárra ríkja í gömlu Evrópu gegn margföldum fjölda annarra þjóða heims sem við eigum vinsamleg viðskipti við.

Athugum nokkra punkta og fullyrðingar Þorsteins í þessari trúboðsgrein:

 

"Ef þessir samningar snerust einvörðungu um hagsmuni væri þeim löngu lokið. Það sem gerir þá snúna eru prinsipp. Að baki þeim búa ólíkar skoðanir á fullveldishugtakinu. Athafnafrelsi og jafnræði borgaranna Evrópuhugsjónin byggir á þeirri einföldu hugsun að sjálfstæð og fullvalda ríki sameinist um leikreglur á ýmsum sviðum til þess að auka sem mest frelsi og jafnræði borgaranna til hvers kyns skapandi athafna og viðskipta þvert á landamæri."

Hverjir ráða í þessu mikla ólýðræðislega bandalagi?

Hafa smáríki eins og Danmörk til dæmis einhver áhrif til jafns við Frakka og Þjóðverja? Er lýðræðið í bandalaginu ekki fremur hlutfall af fólksfjölda og herstyrk en tillitsemi við hagsmuni þeirra smáu?

Getur Þorsteinn haldið því fram að sjálfstæði okkar væri frekar tryggt á Evrópuþingi  heldur en niðri við Austurvöll? Hvernig getur fyrrum formaður í flokki sem kennir sig til sjálfstæðis haldið slíku fram?

"Ef þessir samningar snerust einvörðungu um hagsmuni væri þeim löngu lokið. Það sem gerir þá snúna eru prinsipp. Að baki þeim búa ólíkar skoðanir á fullveldishugtakinu. Athafnafrelsi og jafnræði borgaranna Evrópuhugsjónin byggir á þeirri einföldu hugsun að sjálfstæð og fullvalda ríki sameinist um leikreglur á ýmsum sviðum til þess að auka sem mest frelsi og jafnræði borgaranna til hvers kyns skapandi athafna og viðskipta þvert á landamæri."

Eru þessar fullyrðingar í samræmi við veruleikann í þessu bandalagi?

"Þeim er ljóst að skilningur þeirra á fullveldishugtakinu hefur ekki aðeins fært borgurum einstakra aðildarríkja aukið athafnafrelsi heldur einnig bætt lífskjör og jafnað aðstöðu. Það er því ekki unnt að gagnrýna Evrópusambandslöndin fyrir að vilja halda fast í prinsipp, sem reynst hefur þeim vel. Prinsipp sem Bretar trúa á Breska stjórnin segir á hinn bóginn að prinsipp þeirra gangi framar efnahagslegum ávinningi."

Er þetta rökstuddar staðreyndir eða frjálsar hugmyndir höfundar og trúarskoðanir? Svari hver sem vill.

Sama má segja um eftirtaldar klausur:

"Nýjasta mat á áhrifum Brexit sýnir að til lengri tíma verði hagvöxtur um fjórum prósentum minni en verið hefði með óbreyttri aðild. Og náist samningar ekki rýrni hagvaxtarmöguleikarnir um tvö prósent til viðbótar. Bretar segja að þetta skipti ekki máli."

"Engum vafa er undirorpið að full aðild Íslands að Evrópusambandinu myndi skila auknum hagvexti. Að því er varðar fullveldið kallar spurningin um fulla aðild einungis á að viðurkenna formlega það prinsipp, sem við höfum í meir en aldarfjórðung viðurkennt í verki. Hættulegra er það ekki"

Mér finnst þetta gersamlega órökstuddar fullyrðingar trúboða án nokkurra tengingar við hagfræðilegar rannsóknir. Ég gæti algerlega skrifað þessar greinar með öfugum formerkjum án þess að Þorsteinn gæti hrakið þær í nokkru öðruvísi en með því að innflutningur landbúnaðarvara myndi létta þeirri kvöð af bændum að erja landið.

En íslenskur landbúnaður er Evrópusinnum hinn mesti þyrnir í augum sem þeir vilja feigan þó fagurt mæli. Algerlega í samræmi við afstöðu þeirra til fullveldis þjóðarinnar sem þeir geta aldrei skilið í sögulegu samhengi öðruvísi en að flátt hugsa. 

"Formlega samþykkjum við reglur Evrópusambandsins í tvíhliða samningum með Noregi og Liechtenstein. En í reynd ráða Evrópusambandslöndin. Þannig afneitum við að formi til kenningunni um að íslenskir borgarar njóti meira athafnafrelsis með því að Ísland deili ákvörðunum um sameiginlegar leikreglur með öðrum þjóðum. En í reynd deilum við þessum ákvörðunum með Evrópuþjóðunum. Og við höfum uppskorið ríkulega."

Að halda því fram að við getum ekki samþykkt að viðhafa sömu viðskiptareglur og aðrar þjóðir öðruvísi en að vera í tollabandalagi með þremur tugum þjóða gegn heiminum er fáránlegra en að ég geti rökrætt.

Kögunarhóll Viðreisnarforkólfsins og fullveldisframsalssinnans Þorsteins Pálssonar, fyrrum sjálfstæðismanns. er hvorki háreistur né heldur er þaðan víðsýnt. 

 

 

 

 

 

Málið sem skók Ísland

Íslenskt réttarkerfi hefur sjaldan gengið í gegn um aðrar eins sviptingar og í Landsréttarmálinu.

"Dóm­ur féll í Lands­rétti í liðinni viku í máli ákæru­valds­ins gegn Guðmundi Andra Ástráðssyni fyr­ir akst­ur und­ir áhrif­um ávana­lyfja, brot á vopna­lög­um í tvígang og fyr­ir hylm­ingu með aðra byss­una í mál­inu. Málið vek­ur meiri at­hygli en ella þar sem hinn seki er sá sami og áfrýjaði máli sínu til Mann­rétt­inda­dóm­stóls Evr­ópu (MDE) vegna skip­un­ar dóm­ara í Lands­rétt.

Guðmund­ur Andri var á föstu­dag sl. sak­felld­ur fyr­ir að hafa ekið pall­bíl próf­laus á Stokks­eyri, ófær um akst­ur vegna kókaínn­eyslu. Þá var hann sak­felld­ur fyr­ir vopna­laga­brot með því að hafa tví­veg­is haft hagla­byssu í fór­um sín­um, án þess að hafa skot­vopna­leyfi og í síðara skiptið enn­frem­ur verið und­ir áhrif­um am­feta­míns, kókaíns, metam­feta­míns, alprazólams, klónazepams og nítrazepam.

Geymdi byss­urn­ar und­ir sófa

Því til viðbót­ar var hann líka dæmd­ur fyr­ir hylm­ingu hagla­byss­unn­ar, sem við sögu kom í síðara skiptið, þar sem hon­um hafi mátt ljóst vera að hún var þýfi. Í báðum til­vik­um geymdi hann hagla­byss­urn­ar und­ir sófa inni í stofu, í sitt hvoru hús­næðinu, án umbúða eða þannig að hann gæti ábyrgst að óviðkom­andi kæm­ist ekki í byss­una.

Guðmund­ur Andri játaði vopna­laga­brot­in ský­laust fyr­ir héraðsdómi, en neitaði sök um akst­ur und­ir áhrif­um, þó lög­regluþjón­ar hafi staðið hann að verki við akst­ur um miðja nótt á Stokks­eyri, en tvennt annað var í bíln­um. Hann var fyr­ir svipt­ur öku­rétt­ind­um ævi­langt, en reyndi að láta líta svo út að kona, farþegi í bíln­um, hafi verið ökumaður­inn.

Svipt­ur öku­rétti ævi­langt í ní­unda sinn

Með dómi Lands­rétt­ar var meðal ann­ars dæmt um um­ferðarlaga­brot hans sam­kvæmt nýj­um um­ferðarlög­um, sem tóku gildi eft­ir að hinn áfrýjaði dóm­ur féll. Þau brot sem hann var sak­felld­ur fyr­ir framdi hann í októ­ber og nóv­em­ber 2017, fyr­ir dóms­upp­kvaðningu héraðsdóms í nóv­em­ber 2018, sem staðfest­ur var með dómi Lands­rétt­ar í nóv­em­ber 2019. Því var hon­um gerður hegn­ing­ar­auki eins og hegn­ing­ar­lög mæla fyr­ir um.

Við ákvörðun refs­ing­ar var meðal ann­ars horft til saka­fer­ils Guðmund­ar Andra. Hann hef­ur 14 sinn­um verið dæmd­ur fyr­ir refsi­verða hátt­semi og nær saka­fer­ill­inn aft­ur til árs­ins 2005. Eru dæmd­ar fang­els­is­refs­ing­ar hans rúm­lega 6 ár sam­tals, allt sam­an óskil­orðsbundið, fyr­ir marg­vís­leg brot, en allt frá ár­inu 2007 hef­ur hann aðeins verið sak­felld­ur fyr­ir brot gegn um­ferðarlög­um og lög­um um áv­ana-og fíkni­efni. Til þessa hafði hann átta sinn­um verið svipt­ur öku­rétt­ind­um ævi­langt.

Refs­ing hans að þessu sinni var ákveðin fang­elsi í átta mánuði, auk þess sem hann var í ní­unda sinn svipt­ur öku­rétti ævi­langt. Hon­um var gert að greiða all­an áfrýj­un­ar­kostnað og laun verj­anda síns, Vil­hjálms H. Vil­hjálms­son­ar, hrl." 

Athygli vekur hversu vel ferill verjanda og lögmanns þessa einstaka manns hæfir vörn hans og persónuleg vinátta hans við dómsforseta MDE.

Það vekur því  athygli hversu þetta mál er vel einstaklega fallið til að skekja íslenskt réttarkerfi ofan í grunn eins og það gerði og enn sér ekki fyrir endann á,  allt á kostnað okkar minnstu bræðra.

Er svart hugsanlega hvítt?

Eyþór Arnalds oddviti Sjálfstæðismanna í Borgarstjórn Reykjavíkur ritar stutta ábendingu í Morgunblað dagsins:

"Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar um skuldir Reykjavíkurborgar og telur þær vera minni en nágrannasveitarfélaganna.

Til er einföld aðferð til að kanna hvort slíkt sé rétt. Hún er sú að bera saman skuldir á íbúa. Samband íslenskra sveitarfélaga birtir þessar tölur á vef sínum.

Þar kemur fram að skuldir samstæðu borgarinnar voru 2,6 milljónir á hvert mannsbarn. Sambærileg tala nágrannasveitarfélaganna Kópavogs, Hafnarfjarðar, Garðabæjar, Seltjarnarness og Mosfellsbæjar er innan við helmingur af því eða 1,2 milljónir á mann. Þessi samanburður er sláandi og segir sína sögu.

Nú gerir Þórdís Lóa ráð fyrir að taka 52 milljarða að láni á næsta ári. Skuldir Reykjavíkur vaxa því áfram og er borgin í algerri forystu á höfuðborgarsvæðinu. Hvað þetta varðar."

Þórdís Lóa virðist hafa numið falsfréttafræði sín í skóla Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttir til hlítar. En Ingibjörg hafði áður náð hæstu hæðum í því að segja svart geta alvega eins verið hvítt í Borgarstjóratíð  sinni og yfirleitt komist upp með það óátalið með því að jafnvel bara að garga á viðmælendur sína þar til þeir lyppuðust niður.

Því miður virðast fleiri hlusta á málskrúð Þórdísar Lóu heldur en tölur Eyþórs sem eiga að sýna að svart sé svart en ekki hvítt.

Árekstur hugarheima

stjórnlyndis og frjálslyndis,kreddufestu og frjálshyggju, er umræðuefni í leiðara Morgunblaðsins í dag.

Í ríkisstjórn þeirra flokka þar sem hugmyndafræði eru hvað lengst hvor frá annarii virðast hugmyndir um kolefnisútblástur sem grunnur loftslagsbreytinga skipa æðri sess en almenn heilbrigðismál.

Þar er skýrt frá því hvernig kreddufesta ráðherra sem annars kenna sig við samhjálp  virðist standa í vegi fyrir vitrænum lausnum á heilbrigðissviði.

"....Segja má að þegar hafi vottað fyrir umræðu um þetta á Alþingi í gær þegar Karl Gauti Hjaltason, þingmaður Miðflokksins, kvaddi sér hljóðs og gagnrýndi harðlega að stjórnvöld hefðu ekki virt framkvæmdastjóra Sóltúns og Heilsuverndar viðlits.

„Á sama tíma og liðlega 100 sjúklingar sitja fastir á Landspítala, standi sjálfstætt starfandi heilbrigðisstofnanir með tilbúin sjúkrarúm ónýtt á hliðarlínunni,“ sagði Karl Gauti.

Hann setti þetta einnig í samhengi við almenn viðhorf til einkarekstrar í heilbrigðiskerfinu og sagði:

„Við höfum horft upp á það síðustu misseri að öllu stórgrýti sem fyrirfinnst er staflað í veg fyrir einkaframtakið.

Þannig höfum við horft upp á hvernig frjálsum félagasamtökum hefur, að því er virðist, markvisst verið úthýst í ýmsum greinum heilbrigðismála.

Og þá höfum við séð þvermóðskuna hvað varðar biðlista fyrir aðgerðir sem unnt er að framkvæma hér á landi með miklu minni tilkostnaði.

En stjórnvöld heilbrigðismála telja betra að greiða erlendum einkaaðilum fyrir þær þó að það sé margfalt dýrara en að gera þessar aðgerðir á einkastofum hér á landi.“

Það er sorglegt að þessi orð skuli ekki koma frá þingmanni Sjálfstæðisflokksins heldur Miðflokksins.

Öll þjóðin hefur horft upp á það að stoðkerfissjúklingar séu sendir til Svíþjóðar í aðgerðir ásamt fylgdarfólki fyrir margfaldan kostnað sem ríkið myndi annars greiða á Klínikkinni, þeirri sömu og stendur með ónýtt sjúkrarúm í kórónufaraldrinum sem sligar okkar opinbera kerfi.

Engum spurningum varandi þessi atriði fást svarað þótt eftir því sé leitað öðru vísi en með  Af því bara.

Það er ánægjulegt að heyra hvernig sýslumaðurinn

og íþróttafrömuðurinn Karl Gauti Hjaltason á Alþingi tekur einarðlega á máli sem enginn skilur af hverju hefur ekki tekist að leysa við ríkisstjórnarborðið.

Afburða grein

fyrir margra hluta sakir er í Morgunblaðinu í dag eftir Hauk Ágústsson. Hún fjallar um sögu Islams sem mörgum mun lítt kunnug eða forvitnileg. En um leið afhjúpar hún hversvegna slíkt Ginnungagap er á milli vestrænna gilda og hins múslímska heims að borin von er til að samlífi þessara heima geti átt sér stað.

Haukur segir:

"Eiginkona Múhameðs, Kadija, dó árið 619. Missir hennar var Múhameð mikið áfall, en hún hafði verið fyrst til þess að taka boðun hans og hafði stutt hann í hvívetna. Ekki bætti, að á þessum tíma jókst andúð Mekkubúa á Múhameð stöðugt. Hann tók því að leita að stað, þar sem hann gæti flutt boðun sína óáreittur.

Hefðin greinir frá því, að árið 620 hafi Múhameð farið í skyndiferð að næturlagi í boði erkiengilsins Gabríels til Jerúsalem og þaðan upp í gegnum himnana hvern af öðrum allt upp í sjöunda himin. Á leiðinni upp hitti hann ýmsa spámenn Gyðinga og í hinum efsta Abraham og sjálfan Allah. Við hann samdi Múhameð um það, að daglegar bænir múslima skyldu vera fimm. Þessa ferð kalla múslímar miraj (uppstigningu). Sögnin festi Jerúsalem í sessi sem þriðja helgasta staðinn í trúarhefð íslams, enda mælti Múhameð svo fyrir í fyrstu, að í átt til hennar skyldu múslímar snúa sér við bænir. Mekka öðlaðist ekki sérhelgi sína fyrr en síðar.

Múhameð fer frá Mekku

Í borginni Yathrib, sem er í loftlínu um 320 km norðan við Mekku, bjuggu ýmsir, sem töldu Múhameð spámann. Í borginni voru deilur manna á milli. Múhameð hafði orð á sér fyrir að vera mannasættir. Því báðu fylgismenn hans í borginni hann að koma og stilla til friðar innan hennar. Þetta þáði Múhameð árið 622 og fór ásamt flestum fylgjendum sínum norður eftir. Einnig bættust í hóp innflytjendanna ýmsir þeir, sem flúið höfðu til Abyssiníu undan ofsóknum Mekkubúa. Þessi flutningur Múhameðs er kallaður hijrah (brottför), en við hana er hið eiginlega upphaf íslams miðað og einnig tímatal múslima.

Múhameð í Medínu

Borgin Ythrib heitir nú Medína (Al-Madinah al-Munawwarah: borg spámannsins). Eitt hið fyrsta, sem Múhameð gerði eftir komuna til borgarinnar, var að byggja mosku, sem einnig varð embættisbústaður hans og um leið helsti samkomustaður fylgjenda hans. Fljótlega stillti Múhameð til friðar í Medínu. Hann setti borginni stjórnarskrá, sem kvað á um það, að allir aðilar að henni (múslímar og fólk bókarinnar (Gyðingar og kristnir) sem og heiðnir menn) hefðu trúfrelsi og að allir, sem mynduðu ummah (samfélagið), hefðu sömu réttindi og skyldur og nytu verndar gegn ofbeldi. Þó komu þegar í upphafi fram skil innan ummah. Þau voru á milli þeirra, sem komu frá Abyssiníu og með Múhameð frá Mekku (muhajiroun: innflytjendur), og þeirra í Medínu, sem voru múslímar eða gerðust það (ansari: aðstoðarmenn) eftir komu hans til borgarinnar. Er tímar liðu þróuðust af þessu þau skörpu skil á milli trúaðra, vantrúaðra og hræsnara, sem hafa ætíð einkennt íslam. Innflytjendurnir urðu brátt hin ráðandi stétt innan Medínu.

Ýmsir fyrri íbúar borgarinnar voru óhressir með þessa þróun auk þess, sem sumir þeirra voru ekki meira en svo heilir í fylgni sinni við boðun Múhameðs, heldur höfðu tekið henni af hræðslu eða hagkvæmnisástæðum. Þessir hálfvolgu múslimar voru kallaðir hræsnarar (munafiqin). Múhameð snerist gegn þeim af hörku, atyrti þá og rak þá út úr moskunni með barsmíðum. Til helgunar þessum aðgerðum fékk hann nokkrar opinberanir, sem urðu sífellt harðari, svo sem: (4:90) „Þeir óska þess að þér gerist vantrúa … Vingist því ekki við neinn þeirra … Hverfi þeir frá yður, þá grípið þá og drepið, hvar sem þér finnið þá.“ (Þýð. Helgi Hálfdanarson, HH.)

Þetta er rót þess, að það varð dauðasök innan íslams að falla frá trúnni, en það er staðfest á nokkrum stöðum í hadith (frásagnir a orðum og gerðum spámannsins), svo sem: „Hvern, sem hverfur frá trúnni, skal drepa.“

Gyðingar – og kristnir

Í Medínu voru nokkrir ættbálkar Gyðinga (og einnig kristnir menn). Múhameð taldi, að þeir myndu meðtaka hann sem hinn síðasta í spámannaröðinni, enda væri boðun hans beint framhald þess, sem spámenn Gyðinga höfðu boðað og þá líka Jesús. Fljótlega kom þó í ljós, að Gyðingar og kristnir litu á hann sem falsspámann og vildu margir ekki lúta honum. Einkum voru það Gyðingarnir, sem voru öndverðir. Því fór svo eftir að Múhameð hafði fest sig kirfilega í sessi, að umburðarlyndi hans brast þrátt fyrir ákvæði stjórnarskrárinnar um trúfrelsi. Hann taldi sig líka standa nær ættföðurnum, Abraham, en Gyðingarnir gerðu. Hann hafði jú hitt hann í næturferðinni.

Þar kom, að nokkrir ættbálkar Gyðinga voru hraktir úr borginni, en þó ekki allir. Eftir varð ættbálkurinn Banu Qurayzah og andæfði enn Múhameð. Dag einn birtist Gabríel erkiengill Múhameð og bauð honum að snúast gegn Banu Qurayzah. Hann fór gegn þeim með her og mælti til þeirra (samkv. hadith): „Yður apabræður hefur Guð lítillækkað og snýr hefnd sinni gegn yður.“ („Apar“, „svín“ og annað álíka eru tíð orð múslima um vantrúaða.) Eftir umsátur gáfust Gyðingarnir upp. Múhameð fól einum fylgismanna sinna að ákveða örlög þeirra. Hann dæmdi svo, að alla stríðsmenn skyldi drepa, en hneppa konur og börn í ánauð.

Dómnum var framfylgt og karlar (600-900 – frásögnum ber ekki saman) hálshöggnir ofan í gröf. Múhameð á, samkvæmt hefðinni (hadith), að hafa tekið virkan þátt í aftökunum. Þetta er rót andúðar múslima á Gyðingum (og kristnum).

Islam – Medínuárin

Eftir Hauk Ágústsson » „Næturferðin“ og viðskipti við vantrúaða. Haukur Ágústsson Höfundur er fv. kennari."

Að halda því fram að Islam eigi að njóta jafnréttis við kristni í íslensku samfélagi nútímans finnist mér álíka og að við gerðum  kröfu um að eftirleiðis skyldi Gamla Testamentið vera æðst allrar stjórnskipunar Íslands og prestar þjóðkirkjunnar skyldu framfylgja öllum lögum þess í daglegu lífi.

Þetta er óhugsandi í nútímanum og því er ekki hægt að sjá fyrir sér að söfnuður þúsunda múslima geti fallið inn í íslenskt samfélag eins og meirihluti Íslendinga sér fyrir sér að hér eigi að ríkja. Allt tal um fjölmenningu múslíma og kristinna á Íslandi er því út í hött og ber að fyrirbyggja með innflutningstakmörkunum á slíkum söfnuðum.

Því er þessi grein Hauks Ágústssonar þörf greining á þeim mikla mismun sem er á hugarheimum Íslamista og vestrænnar hugsunar.

Hvað liggur á?

af hverju bá að taka áhættuna á að allt blossi upp að nýju nú þegar bóluefnið er rétt handan við hornið?

Af hverju ekki að hlusta á Kára?

 

Kári Stefánsson forstjóri Íslenskrar erfðagreiningar segir að hann hefði kosið að sóttvarnaráðstafanir hefðu verið óbreyttar áfram.

 

Hann segir að verið sé að bjóða hættunni heim með því að opna sundlaugar og fjölga fólki á veitingastöðum og verslunum. Einhver hljóti að hafa vitjað Þórólfs Guðnasonar í draumi og ráðlagt honum að hleypa fólki í sund. Hann býst við því að önnur bylgja blossi upp áður en bóluefni berst.

 

Kári segir að fólk, og þar með talið þeir sem standa að samfélagslegum aðgerðum, sé farið að þyrsta í góðar fréttir nú þegar bóluefni virðist handan við hornið.

„Ég held því fram að þetta séu ágætis aðgerðir eins og þær eru þó að ég hefði kosið að halda þeim óbreyttum. En skilaboðin sem eru send út með því að segja að nú ætlum við að létta á þessum aðgerðum eru þau að þetta sé að ganga býsna vel.

En ég hef fréttir fyrir þetta fólk, þetta er ekkert að ganga býsna vel. Það er alltaf að greinast eitthvað af tilfellum utan sóttkvíar og það er alltaf slangur af veiru að berast yfir landamæri þrátt fyrir þessar einstaklega góðu aðgerðir sem hefur verið komið á.

Ég hefði kosið að við sætum á höndum okkar, pössuðum okkur á að grípa ekki of fljótt í strenginn og létta á aðgerðum.“ segir Kári. 

Hann segir að það reyni á landsmenn að viðhafa 10 manna samkomutakmarkanir.

Þá telur hann óráðlegt að opna sundlaugar. Hann segir það óskiljanlegt að það sé leyft, en líkamsræktarstöðvar séu áfram lokaðar.

„Til dæmis að hleypa 350 manns á sama tíma í Laugardalslaugina, ég skil ekki hvað að baki því býr. Hvaðan fá menn þá vitneskju að þessi veira berist ekki á milli manna í sundi? Það hlýtur einhver að hafa vitjað sóttvarnalækniss í draumi og sagt honum þetta, því hvergi annars staðar færa hann þetta.“ segir Kári.

Hann segir að það sé ekki hlutverk sóttvarnalækniss að fara neinn milliveg. Það sé ríkisstjórnarinnar. Hans hlutverk sé að setja saman reglur sem hægt er að framfylgja. Aðrir þurfi að svo að vega og meta hvort að hægt sé að framfylgja þeim.

Kári segir að hægt verði að halda partí þegar bóluefnið komi. Skýrsla Bandarísku lyfjastofnunarinnar um bóluefni Pfizer gefi tilefni til bjartsýni.

„Ég held því fram að það sé nægilega stutt í bóluefnið til að við eigum að geta haldið niðri í okkur andanum og lifað fram að þeim tíma. En önnur ákvörðun var tekin og ég er ekki að fordæma hana. Ég er að halda því fram að það hefði verið skynsamlegra að bíða svolítið. En þegar maður horfir til baka yfir þennan tíma þá finnst mér sóttvarnayfirvöld, og þá sérstaklega Þórólfur, hafa hafa staðið sig með eindæmum vel,“ segir Kári.

Hvað liggur svona á ef við erujm að tala um einhverjar tvær vikur í viðbót. Er það kannski biskupan sem er farinn að ráða vegna jólanna?

HVAÐ LIGGUR SVONA MIKIÐ Á?