Boris lokar Bretlandi

og öllum grunn-og framhaldsskólum verður lokað þegar í stað.Allir eiga að vera heima og hitta enga.

Hann Boris ætlar að vera búinn að bólusetja alla landsmenn fyrstu stungu fyrir miðjan febrúar.

Við Íslendingar, höfum helst ekkert bóluefni. Bara VG kjaftæði úr Svandísi og Katrínu um marga skammta seinna á þessu ári að manni skilst?

En um að gera er að Bjarni Benediktsson segi af sér sem fyrst fyrir Ásmundarsalsuppákomuna.Samfó taki við með stuðningi Björns Leví.

Herre GUD!   

Hversu vitlaus getum við kjósendur verið?

Hversu vitlaus getum við orðið meðan Boris lokar Bretlandi?

 

Assange! Enough enough!

Er ekki búið að kvelja greyið nóg?

Eru gagnaþjófar eins og Bob Woodward og Bernstein, Snowden og Manning eitthvað betri?

Kashoggi var bara drepinn fyrir að kjafta og reynt var að að drepa Navalny á sama eitrinu Novischok og þeir(Hverjir?) notuðu á Skripal á Englandi.

Klappar ekki Róbert Spanó Erdogan á bakið fyrir margföld morð á Kúrdum?

Þó við sleppum greyinu honum Assange verður hann í stöðugri hættu fyrir árás.

Hann er kannski drullusokkur og nauðgari en hann hristi upp í vondri samvizku hervélar Kananna og þeir sáu að þeir komast ekki upp með allt.

Var ekki Hemingway á Spáni að segja óþægilega hluti fyrir bandamanninn  Franco? Þekkti ekki Gunnar Gunnarsson Hitler og Göbbels? Varð ekki Bruno Kress virðingamaður hérlendis eftir nasistatímabilið? Lofsöng ekki Kiljan Stalín og Sovéttið?

Assange!

A decade on the run is enough, enough!

Afturfarir í vegagerð

og í gerð slitlaga á götum hafa orðið hér gríðarlegar á síðasta aldarfjórðungi, Hryllingsmyndir eru sýndar af ónýtri klæðningu sem flettist af í flyksum.

Fyrir aldamótin síðustu var hér bæjarstjóri í Kópavogi maður að nafni dr. Gunnar Ingi Birgisson verkfræðingur. Hann var flæmdur héðan af pólitískum öfundarseggjum  og valmenninu Steingrími J. Sigfússyni þá allsherjarráðherra og búsetusérfræðingi úr VG  og forseta Alþingis sem héldu að þeir gætu gert betur.(Þessi Steingrímur hefur að sögn náð sér í eitt einbýlishús af ríkisfé í búsetustyrki fyrir að búa í Breiðholti en skrá sig á Gunnarsstöðum þar sem hann er samt  sagður hafa lítið sést.)

Þessar glefsandi búrtíkur sem fjandsömuðust við Gunnar gátu auðvitað ekki þurrkað út öll spor hans í Kópavogi og finnst mörgum mörgu frekar hafa aftur farið síðan og fáar tækninýjungar í gatnagerð  sjást hér sem von er af lítt tæknilega menntuðu fólki í bæjarstjórninni síðan þá svo að maður haldi uppi grobbflaggi okkar verkfræðinga.En spor Gunnars sjást víða hvert sem auga er litið í Kópavogi enn þann dag í dag.

En meðal annars sem Gunnar gerði þá var að láta steypa 140-150 mm þykka steypu á göturnar framhjá Smáralindinni fyrir aldamótin. Þessar götur eru heilar í dag og án viðhalds og það sér eiginlega ekki á þeim slit.

Eina sem sést af göllum er að undirleggið sem var bögglaberg var ekki nógu gott sumstaðar og hreyfist þegar það molnar af umferðartitringi. Þá getur steypan langssprungið þó að það hafi ekki truflað umferðina, bara útlitið.

En nagladekkin hafa ekki náð að slíta steypunni og engin hjólför sjást í yfirborðinu.

Þetta var ódýrara þá en sama þykkt af malbiki, að ekki sé talað um klæðningu sem virðist handónýt í samanburði eins og dæmin sanna úr sjónvarpinu.

Þessu eru allir búnir að gleyma.Vélin, Gomaco skriðmótavél  sem notuð var er víst enn til uppi í Borgarnesi með búnaði  en flest af mannskapnum sem vann þetta er hálfdauður úr elli  og verður erfiðara að rifja það allt upp.

En þetta verður sjálfsagt ekki endurtekið þar sem dýralæknar eru yfirmenn vegamála á landinu  og Gunnar Ingi löngu farinn til annarra starfa.

Sem sagt, einbeittar afturfarir í gerð slitlaga á vegi hafa áunnist.

Gratísfréttir Stöðvar 2

fara dagversnandi að mér finnst. Þær ná varla 10 mínútum að lengd  og ég er að hugsa meira og meira að sleppa því að kveikja á þeim.

Fréttir RÚV ná yfirleitt 20 mínútum og mér finnst engu ofaukið. Ég held að Stöð 2 myndi fá prik fyrir að lengja tímann, nóg finnst manni efnið allsstaðar.

En þeir eru að þessu gratís greyin og maður verður kannski að gefa þeim plús fyrir það. 

Nýjárskonsertinn

var ég að hlusta á enn einu sinni. Wiener Philharmoniker eru stórkostlegir og hinn gamalreyndi stjórnandi þeirra Ricardo Muti fóru á kostum í hinum 150 ára gamla hátíðarsal.

Gamall vinur minn sem hafði farið um alla veröld sagði að hvergi í heiminum væri til annar eins elegansi og í Wien frá keisaratímanum. Ég held að rétt sé. Þetta er svo yfirmáta glæsilegt allt saman sem maður sér. Enda held ég að ég hafi ekki misst úr neinn  konsert lengi.Auðvitað var þetta með öðrum brag án áheyrenda þökk sé Kínverjunum.

En þegar við verðum búin að fá fjöldabólusetningu við COVID19  eftir einhverja mánuði eða ár, þá hlýtur allt að lagast.

 

Ég hlýt að vera fábjáni

Stór hluti bólu­sett­ur á fyrri hluta 2021

Katrín Jak­obs­dótt­ir for­sæt­is­ráðherra og Svandís Svavars­dótt­ir heil­brigðisráðherra. mbl.is/​Krist­inn Magnús­son

 Setja bóka­merki

Tengd­ar frétt­ir

Bólu­setn­ing­ar við Covid-19

Seg­ir að illa gangi að fá svör um bólu­efni

• Moderna veitt leyfi í Evr­ópu á mánu­dag
• Þorri lands­manna bólu­sett­ur fyr­ir sum­arið
• Minnst 50.000 skammt­ar fyr­ir lok mars
• Vilja bíða eft­ir ESB

» Fleiri tengd­ar frétt­ir

Katrín Jak­obs­dótt­ir for­sæt­is­ráðherra seg­ir að henn­ar vænt­ing­ar séu þær að stór hluti lands­manna verði orðinn bólu­sett­ur gegn kór­ónu­veirunni á fyrri hluta næsta árs. Það tel­ur hún lík­legt. Jafn­framt seg­ir hún að bólu­setn­ing hafi gengið bet­ur á horfðist, henni hafi ekki órað fyr­ir því í fyrra­vor að hægt væri að hefja bólu­setn­ing­ar hér á landi jafnsnemma og raun bar vitni.

Þá seg­ir Katrín að sam­flot við ESB og Nor­eg hafi verið rétt ákvörðun, þannig hafi feng­ist gott samtarf við aðrar þjóðir og Íslend­ing­ar geta notið styrks evr­ópsku lyfja­stofn­un­ar­inn­ar.

Frétt af mbl.is

Hafa ekki rætt veit­ingu bráðal­eyf­is á und­an ESB

Frétt af mbl.is

Seg­ir að illa gangi að fá svör um bólu­efni

„Það sem ger­ist er að við ákveðum að fara í sam­starf með ESB og Nor­egi, ég tel að það hafi verið rétt ákvörðun. Þannig njót­um við sam­starfs við aðrar þjóðir og við njót­um styrks evr­ópsku lyfja­stofn­un­ar­inn­ar og við ger­um samn­ing við marga mis­mun­andi fram­leiðend­ur,“ sagði Katrín í þætt­in­um Sprengisandi á Bylgj­unni í morg­un.

Bolt­inn hjá Pfizer

Katrín seg­ir að lands­lag bólu­efnaþró­un­ar og bólu­efna­kaupa sé mjög breyti­legt, jafn­vel dag frá degi. Eft­ir fund henn­ar við for­svars­menn Pfizer varð henni ljóst að erfitt sé að full­yrða um það ná­kvæm­lega hvenær hjarðónæmi ná­ist í lönd­um heims­ins. Katrín talaði einnig um hug­mynd­ir um til­raun lyfja­fyr­ir­tæk­is­ins Pfizer um að ná hér á landi hjarðónæmi.

„Það hafa átt sér stað fund­ir, Kári [Stef­án­son] og Þórólf­ur [Guðna­son] hafa gert grein fyr­ir hvaða aðstæður eru fyr­ir hendi hér á landi og hvernig þetta gæti gengið fyr­ir sig. En eins og fram hef­ur komið þá er bolt­inn hjá Pfizer.“

 

Ég hlýt að vera fábjáni úr því að ég á að trúa á og styðja þessi yfirvöld mín og þeirra EES vizku.

Af hverju höldum við í þetta EES?

Erum við bara ekki í sjálfsblekkingu af því að Björn Bjarnason er svo gáfaður að enginn þorir að mótmæla? En er þetta svo?

Ef Bretar geta staðið sjálfstæðir af hverju ekki við?

Páll Vilhjálmsson segir:

"Bretland er Íslendingum mikilvægara í sögulegu og menningarlegu tilliti en Þýskaland og Frakkland, fyrir utan að vera okkar helsta viðskiptaland í Evrópu.

Allt ber að sama brunni. Forgangur utanríkismála okkar næstu ár er þríþættur. Í fyrsta lagi samskiptin við Bandaríkin, í öðru lagi við Bretland og í þriðja lagi að koma okkur undan EES-samningnum."

Af hverju þurfum við að láta fara svona með okkur eins og Svandís og ríkisstjórnin klúðraði með bóluefnissamningunum í slagtogi með EES? Bara samningar um eitthvað magn einhvern tímann. En engin dagsetning.

Hversu vitlaus erum við kjósendur að láta hana og ríkisstjórnina  komast upp með þetta kjaftæði?

Hversu mörg mannslíf mun þessi EES vitleysa kosta okkur? Ef Kári og Þórólfur leysa þá ekki málið óvænt með Pfizer.

Ég held að við þurfum ekki að trúa öllu sem Björn Bjarnason segir um endalausa kosti EES og Schengen.

Hver þiggur eitrað peð?

í refskák stjórnmálanna.

Andstæðingar Sjálfstæðisflokksins fara mikinn í að reyna að einangra þann flokk á grunni þess að allir sem snerti hann tapi.

G.Tómas Gunnarsson tekur saman staðreyndir málsins:

"Nú eins og oft áður er mikið fjallað um meint fylgistap samstarfsflokka Sjálfstæðisflokksins í ríkisstjórnum.

Það er enda, nú sem endranær, mikilvægt í pólítískri skák að reka fleyga á milli samstarfsflokka. 

Jafnvel hefur mátt heyra "virta fræðimenn" taka undir þessa mýtu.

En er hið meinta fylgistap raunverulega til staðar?

Ef sagan er skoðuð er það alls ekki einhlýtt.

1959 byrjuðu Sjálfstæðisflokkur og Alþýðuflokkur í samstarfi, með 39.7 og 15.2% atkvæða á bak við sig.  Í kosningunum 1963 vann Sjálfstæðisflokkur á um 1.7% stig en Alþýðuflokkur tapaði 1% stigi.

Aftur var kosið 1967, þá tapaði Sjálfstæðisflokkur 3.9% stigum, en Alþýðuflokkur vann á, 1.5% stig.  Þegar hér er komið í sögu Viðreisnarstjórnarinnar hefur Alþýðuflokkur því unnið á um 0.5% stig frá upphafi hennar, en Sjálfstæðisflokkur tapað 2.2% stigum. 

Enn er kosið 1971 og þá tapar Sjálfstæðisflokkur 1.3% stigi til viðbótar en Alþýðuflokkurinn tapar 5.2% stigum.

Á meðan þeir tóku þátt í Viðreisnarstjórninni, þá tapar Alþýðuflokkur því 4.7% stigum en Sjálfstæðisflokurrinn 3.5% stigum.  Það er allur munurinn.  Sé horft til þess að nýr flokkur var kominn fram á sjónarsviðið á vinstri væng stjórnmálanna, Samtök frjálslyndra og vinstrimanna sem fékk 8.9% 1971, þá getur það varla talist stórundarlegt þó að Alþýðuflokkur hafi tapað örlítið meira.  Enginn talar þó um að Sjálfstæðisflokkurinn hafi tapað á því að vera í samstarfi við Alþýðuflokkinn.

1974 vinnur svo Sjálfstæðisflokkurinn á um 6.5% stig, en Alþýðuflokkurinn heldur áfram að tapa, þá 1.4% stigi, án þess að hafa verið í stjórn, hvað þá með Sjálfstæðisflokki.

Þá tekur við stjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks.

Þegar kosið er svo 1978, tapar Framsóknarflokkur 8% stium en Sjálfstæðisflokkur tapar 10% stigum.  Sjálfstæðisflokkur tapaði sem sé 2% stigum meira heldur en Framsóknarflokkurinn.  Samt talar enginn um að Sjálfstæðisflokkurinn hafi tapað á því að sitja í stjórn með Framsókn.  Alþýðuflokkurinn vinnur stórsigur, A-flokkarnir leiða Framsókn til öndvegis, vegna þess að þeir geta ekki komið sér saman um hvor þeirra eigi að fá forsætisráðuneytið.

Enn er kosið 1979.  Þá tapar Alþýðuflokkurinn 4.6% stigum, en Framsóknarflokkur vinnur á um 8% stig.  Engan man þó eftir að hafa talað um að það hafi verið Alþýðuflokknum sérstaklega slæmt að vera í stjórn með Framsókn.

Þá tekur við ríkistjórn Gunnars Thoroddsen.  Framsóknarflokkur, Alþýðubandalag og lítill hluti Sjálfstæðisflokks.

Síðan er kosið 1983.  Sjálfstæðisflokkur vinnur á, 3.3% stig, en Framsóknarflokkur tapar 5.9% stigum.  Þeir mynda saman stjórn.

1987, Sjálfstæðisflokkur tapar 11.5% stigum, en Framsóknarflokkur tapar aðeins 0.1% stigum.  Rétt er þó að hafa í huga að í þessum kosningum bauð Borgaraflokkurinn fram og fékk 10.7%.  Þó að það sé tekið með í reikninginn, þá tapar Sjálfstæðisflokkurinn meira heldur en Framsóknarflokkurinn.

1991. Sjálfstæðisflokkurinn endurheimtir fyrri styrk og eykur fylgi sitt um 11.4% stig.  Framsóknarflokkur stendur í stað og Alþýðuflokkur eykur fylgi sitt um 0.3% stig.  Viðeyjarstjórnin er mynduð.

1995.  Sjálfstæðisflokkur tapar 1.5% stigi af fylgi sínu en Alþýðuflokkur tapar 4.1% stigi af sínu fylgi. Framsóknarflokkur eykur fylgi sitt um 4.4% stig og fær 23.3%  Það verður þó að hafa í huga þegar þessi úrslit eru skoðuð, að Alþýðuflokkurinn hafði klofnað, Jóhanna Sigurðardóttir hafði stofnað Þjóðvaka og fengið 7.2% atkvæða. Tap Alþýðuflokksins hlýtur því frekar að skrifast á Jóhönnu Sigurðardóttur heldur en samstarfið við Sjálfstæðisflokkinn.  Það er ekki alls ekki ólíklegt að ríkisstjórnin hefði haldið velli, og haldið áfram samstarfi ef Alþýðuflokkurinn hefði ekki klofnað, en vissulega er engan veginn hægt að fullyrða um slíkt.

Þá hefst langt ríkisstjórnarsamstarf Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks.

Kosið er 1999.  Þá vinnur Sjálfstæðisflokkurinn á um 3.6% stig fær 40.7% atkvæða en Framsókn tapar 4.9% stigum og fær 18.4%.  Nýtt flokkakerfi er komið til sögunnar, Samfylkingin fær 26.8%, VG 9.1% og Frjálslyndi flokkurinn 4.2%.

Komið er að kosningum 2003.  Þá fær Sjálfstæðisflokkur 33.7%, tapar 7% stigum og Framsóknarflokkur 17.8% og tapar 0.6% stigi. 

Hvor flokkurinn var að tapa meira?

Og Framsóknarflokkurinn tapaði í kosningum árið 2007. Ef ég man rétt tapaði Framsókn í kringum 6% stigum og Sjálfstæðisflokkurinn vann á í kringum 3% stig.  En þá, hafði Framsóknarflokkurinn átt í löngu basli og formannsskiptum sem ekki gengu eða virkuðu vel.

Þá tók við ríkisstjórn Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks.  Ekki er hægt að segja Samfylkingin hafi riðið lakari hesti en Sjálfstæðisflokkurinn frá þeirri ríkisstjórn í kosningunum 2009. Þá tapaði Sjálfstæðisflokkurinn 12.9% stigum, en Samfylkingin bætti við sig 3.  En ég er ekki þeirrar skoðunar að það hafi verið samstarfsflokknum að kenna, hvernig fylgið reittist sf Sjálfstæðisflokknum.

Það er síðan óþarfi að rifja það upp sérstaklega hvernig fór fyrir þeirri ríkisstjórn sem var mynduð 2009, þegar kosið var 2013. Evrópumet í fylgistapi litu dagsins ljós og báðir stjórnarflokkarnir töpuðu gríðarlegu fylgi.  Engin talaði um það væri vegna samstarfslokksin, enda held að að báðir flokkarnir hafi átt fylgistapið skilið.

Samfylkingin tapaði ríflega helmingi fylgis síns, eða 16.9% stigum, en VG "aðeins", 10.8% stigum, rétt tæplega helming af fylgi sínu.

Sé aðeins litið til stjórnarsamstarfs, er það því Samfylkingu mun "hollara" að vera í samstarfi við Sjálfstæðisflokk en Vinstri græn, án þess að ég sé sérstaklega að mæla með slíku samstarfi.

Rétt er að hafa í huga að í þessum kosningum bauð Björt framtíð fram, undir forystu fyrrum Samfylkingar og Framsóknarmannsins Guðmundar Steingrímssonar, og hlaut 8.2% atkvæða, sem líklega voru að einhverju marki frá Samfylkingu komin.

En bæði Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur unnu á 2013, sérstaklega Framsóknarflokkurinn sem vann eftirminnilegan kosningasigur og bætti við sig 9.6% stigum.

Þeir mynduðu síðan ríkisstjórn.

Næst var síðan kosið 2016.

Sjálfstæðiflokkurinn vann lítillega á, bætti við sig 2.3% stigum, en Framsóknarflokkurinn, undir nýrri forystu, tapaði stórt, eða 12.9% stigum.  En ég held að fæstir sem fylgdust með stjórnmálum telji það að miklu leyti tengt við samstarf við Sjálfstæðisflokk.  Innanmein flokksins spiluðu þar líklega stærri rullu.

Samfylking hélt í þeim kosningum áfram að helminga fylgi sitt, og tapaði 7.2% stigum, og það þrátt fyrir að vera í stjórnarandstöðu.

Viðreisn kom í fyrsta sinn til sögunnar og hlaut góðar undirtektir, hlaut 10.5% atkvæða.

Þá var mynduð skammlíf ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks, Viðreisnar og Bjarrtar framtíðar.

Kosið var enn á ný 2017.

Þá tapaði Sjálfstæðisflokkur 3.8% stigum og Viðreisn sömuleiðis 3.8%, stigum, í þeim kosningum undir nýrri forystu.

Björt framtíð tapaði 6% stigum, og náði ekki inn manni á þing og hvarf úr sögunni. Sjálfsagt má skrifa tapið að einhverju marki á ríkisstjórnarþátttöku.  Það var enda svo að á köflum var erfitt að sjá hvar BF endaði og Viðreisn byrjaði.  Ég hef það einhvern veginn á tilfinningunni að flokkinn hafi jafnframt vantað "undirstöðu". 

En sjálfsagt kjósa einhverjir að skrifa þetta alfarið á samstarfið við Sjálfstæðisflokkinn.

Samfylkingin náði ágætri kosningu og tvöfaldaði fylgi sitt, jók það um 6.4% stig undir nýrri forystu.

Miðflokkurinn kom til sögunnar og hlaut góða kosningu, eða 10.9%.

Rikisstjórn Sjálfstæðisflokks, Framsóknarflokks og Vinstri grænna var mynduð.

Við eigum svo eftir að ajá hvernig fer í næstu kosningum.

Meginlínan í Íslenskum stjórnmálum hvað tap varðar, er að ríkisstjórnarflokkar tapa fylgi, stjórnarandstöðu gengur betur.  Þó vissulega með athyglisverðum undantekningum, t.d. hjá Samfylkingu árið 2016.

Sé "góðæri" getur það einnig hjálpað stjórnarflokkum.

Samfylking hefur aðeins átt í stjórnarsamstarfi við tvo flokka, Sjálfstæðisflokk og Vinstri græn.  Báðir flokkarnir fengu afleita kosningu eftir slíkt samstarf.  Sjálfsagt mundu einhverjir draga þá ályktun að samstarf við Samfylkingu væri "eitraður kaleikur", en það er ekki sanngjarnt, það verður eins og í öllum öðrum tilfellum að líta til kringumstæðna.

En það er heldur engin raunveruleg innistæða fyrir því að allir samstarflokkar Sjálfstæðisflokks tapi fylgi, sérstaklega þegar litið er til kringumstæðna, s.s. klofning samstarfslokka, nýrra flokka og annarar "vandræða" sem samstarfsflokkar hafa glímt við.

P.S. Þessi færsla er að stórum hluta byggð á færslum mínum um sama efni, árið 2007 og 2016."

Það er full ástæða til að þakka G.Tómasi Gunnarssyni fyrir þessa samantekt.

Fátt er meira notað til að fæla fólk frá samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn en þessi lífseiga lygi um að flokkurinn sé eitraður kaleikur fyrir aðra flokka.Þvert á móti hefur enginn flokkur sýnt af sér meiri ábyrgð og traust í samstarfi heldur en Sjálfstæðisflokkurinn.

Menn beri til dæmis saman Bjarna Benediktsson og og Steingrím J. Sigfússon. Hverjum treysta menn betur til að halda orð sín?

Eða þá Þórhildi Sunnu, Loga Má eða Þorgerði Katrínu?

Þessi fylking fyndist mér vera frekar eitruð peð sem menn skyldu varast heldur en að leita þeirra meðal sameiginlegs höfuðandstæðings allra annarra flokka.

Þörf áminning

eru orð Styrmis Gunnarssonar:

Hann segir í dag;

"Áramót eru sá tími, þegar forystufólk í stjórnmálum lítur yfir farinn veg á liðnu ári og horfir fram á við. Það verður sífellt meira áberandi hvað lítið er um skoðanir hjá forystusveit kjörinna fulltrúa á samfélagsmálum en þeim mun meira af textum, sem byggjast á samsafni orða, sem erfitt er að sjá hvað þýða í raun. 

Dæmi um hið síðastnefnda eru orðin "grænn" eða "grænar lausnir".

Eldhúsdagsumræður á Alþingi eru annar vettvangur stjórnmálanna til þess að veita kjósendum yfirsýn yfir stöðu mála en það er orðið sjaldgæft að þær ræður sem þar eru fluttar snúist um innihald. Þær einkennast af sama frasakennda fyrirbærinu.

Það má því segja, að stjórnmálaumræður snúist orðið meira um sýndarmennsku.

Hvað ætli valdi þessu?

Til hvers er fólk að leggja fyrir sig stjórnmál, ef það hefur engar skoðanir, sem það vill berjast fyrir?

Í leiðara Morgunblaðsins í dag er talað um "ófrávíkjanlegan kæk áhrifalausra stjórnmálamanna í bandi embættisliðs".

Kannski er kominn tími á mikla uppstokkun á Alþingi næsta haust?"

Er ekki búið að flytja ákvarðanatöku sem ætti að liggja hjá kjörnum fulltrúum að miklu leyti til andslitslausra embættismanna sem eru titlaðir álitsgjafar eða hæfisnefndir sem búa til exceltöflur vandlega kynskiptar sem eiga að neyða ráðherra til að fara að þeirra vilja?

Hafa dómarar ekki með sér klúbba og velja nýja félaga eftir sínum smekk? 

Þora Ráðherrar helst ekki að hugsa sjálfstætt í vali á embættismönnum af ótta við hæfisnefndir? 

Á ekki æðsta vald að liggja hjá kjörnum fulltrúum þjóðar?

Var þetta ekki þörf áminning hjá Styrmi Gunnarssyni?

 

 

ESB er kosningamálið

á Íslandi í ár.

Þeir flokkar sem vilja fullveldið feigt ráðast sameinaðir gegn Sjálfstæðisflokknum og öskra um nauðsyn þess að einangra hann.Þvæla um einhverja nýfrjálshyggju flokksins sem enginn skilur hvað er og allra síst þeir sem hæst og heimskast belja.

Báðir Samfylkingarflokkarnir, Viðreisn og sá sem nafnið ber, stefna fullum seglum á að ganga inn í Evrópusambandið. Þetta þurfa kjósendur að gera sér ljóst.

Hvað er þetta Evrópusamband og hvað þýðir það fyrir Ísland. Það þýðir í raun það sama og Brexit þýddi fyrir Bretland. Málið snýst um fullveldi eða framsal þess.

Páll Vilhjálmsson greinir málið þannig:

"Án ESB-aðildar er ekki hægt að búa á Íslandi, er áramótakveðja formanns Viðreisnar til þjóðarinnar.

Íslendingar kunna ekki og geta ekki rekið fullveðja samfélag. Í Brussel er aftur uppskriftin að sæluríkinu.

Þorgerður Katrín lætur þess ógetið að Evrópusambandið var stofnað á rústum tveggja öfga, nasisma og kommúnisma. Nasisminn kynnti hugmyndina einn foringi, eitt ríki á meðan kommúnisminn boðaði alræði öreiganna. Evrópusambandið er millivegurinn: eitt ríki undir skrifræði embættismanna.

Sú Evrópuþjóð sem sneyddi að mestu hjá öfgum 20. aldar losna loksins, loksins undan Evrópusambandinu þessi áramót. Líkt og Íslendingar eru Bretar eyþjóð sem kjósa frjáls samskipti i austur og vestur fremur en skrifræðið norður og niður.

Flokkar eins og Viðreisn og Samfylking eru holl áminning um frjálslynda léttlyndið fyrir miðja síðustu öld sem drakk og dansaði á meðan Evrópa tyllti sér á bjargbrún helfararinnar."

Öll atkvæði greidd ESB flokkunum eru ávísun á helför fullveldisafsals Íslands til Skrifræðisins í Brüssel.Áskrift á skattfrjálsa atvinnubótavinnu íslenskra krata sem engan metnað hafa fyrir menningu,sögu og möguleikum þessarar þjóðar.

Líklegt má telja að litlu og ljótu flokkarnir, Píratar og Flokkur Fólksins, verða auðkeyptir fyrir þessi öfl til að taka þátt í fullveldisframsali Íslands til Evrópusambandsins og VG hefur reynsluna af Steingrími til að státa af.