Mogginn erfiður í dag

vegna urmuls af allskyns ágætum og jafnvel úrvals greinum.

Gamall flokksbróðir minn og uppalningur, hann Helgi Helgason, skrifar góða grein um Útlendingalögin. Helgi hefur síðan á þessum ungu dögum okkar verið formaður í fleiri nýjum stjórnmálasamtökum en ég kann að nefna. Nú fer hann fyrir Þjóðfylkingunni sem mér líst að mörgu leyti vel á fyrir málefnaval.

Helgi mótmælir því að að  það sé nokkur þverpólitísk sátt um þessi Útlendingalög þeirra litföróttu gæðinga Proppés  og Unnar Brár. Helgi spyr í lok greinar sinnar eftir að hann veltir fyrir sér örlögum Hermanns Ólasonar öryrkja, sem er fleygt út af Arnarholti því það þarf pláss fyrir hælisleitendur sem fá lágmarksframfærslu og húsnæði hjá ríkinu sem íslenski öryrkinn Hermann fær ekki:

"...Hvar er nú „góða“ fólkið sem strengdi þess heit að taka alla heimsins flóttamenn inn á heimili sitt? Hvar er nú „kæra Eygló“?

Ætlar „góða“ fólkið að horfa uppá vesalings íslamistana á Arnarholti í óreglu? Ætlar það ekki að taka þá inn á heimili sín? Ég ætla ekki að spyrja hvort það ætli ekki líka að taka Íslendinginn sem mun lenda á götunni innan skamms eða konuna sem er á götunni upp á sína arma. Ég þykist nokkuð viss um að það dettur því ekki í hug að gera."

Snöfurlega mælt Helgi minn, þú hefur ekki tapað niður því sem við lærðum hjá íhaldinu í gamla daga að gjöra rétt en þola eigi órétt. 

Og eins og þetta væri ekki ærið, þá skrifar kollegi Loftur Altice yfirgripsmikla og fræðilega grein um Alavitana sem hann nefnir Alaverja. Þar kennir margra grasa. M.a. :

"...Núverandi konungur í Katar er „Tamim bin Hamad Al Thani“, sem er sonur drottningarinnar „Mozah bint Nasser Al Missned“, einnar af þremur eiginkonum fyrrverandi konungs. Það má þykja athyglisvert að albróðir núverandi konungs er „Mohammed bin Hamad bin Khalifa Al Thani“ sem þekktur er fyrir að taka þátt í svindli Ólafs Ólafssonar í Samskipum, með hlutabréf í Kaupþingi..."

Og enn segir: 

"..Arabarnir í Katar aðhyllast súnní- íslam, eins og frændur þeirra í Sádí- Arabíu. Það eina sem umheimurinn veit um Katar er að þar er starfrækt sjónvarpsstöðin Al-Jazeera, í eigu Al- Þani-ættarinnar, eins og allt annað í landinu. Viðurkennt er að stöðin er starfrækt til að útvarpa áróðri sem Al-Þani-ættin telur þóknanlegan. Líklega hefur Al-Jazeera yfir 500 millj- ónir áhorfenda í fjölmörgum ríkjum og eru þeir flestir súnní-múslimar."

Og enn segir frá boðskap Al-Jazera:

"... Stjórnandi þáttanna nefnist Faisal Al-Kassim og er sýrlenskur Drúsi að uppruna, en hefur ánetjast súnní-íslam og þykir aröbunum það merki um mátt Allah.

Þann 8. maí 2015 var í þættinum umfjöllun sem vakið hefur hneykslun og reiði margra utan arabaheimsins. Þátturinn fjallaði um spurninguna: „Ættum við að drepa alla Alaverja?“

Í upphafi þáttar, sagði stjórnandinn frá könnun sem hann hafði látið gera á meðal áhorfenda stöðvarinnar. Greindi hann frá, að 96,2% þátttakenda hefðu svarað spurningunni játandi. Sjálfur tók hann sterklega undir það sjónarmið, að sjálfsagt væri að fremja þjóðarmorð á Alaverjum. Gestina greindi á. Þáttinn er hægt að skoða á Netinu: (https://www.youtube.com/ watch?v=ULtNYSUqYHw)."

Að hugsa sér að Íslendingar skuli liggja hundflatir fyrir innflutningi svona lýðs og heimta skoðana-og athafnafrelsi fyrir það. Samkvæmt Útlendingalögum eer það refsilaust að ljúga til um persónu sína, falsa pappíra eða eða blekkja yfirvöld. Allt þetta minnkar ekki möguleika á passalausri landvist í Íslandi. 

Já það er stundum erfitt að lesa allan Moggann.

 

Sjálfstæðisflokkurinn samþykkti prófkjör

í Suðvesturkjördæmi sem fari fram á bilinu frá 27.ágúst til 10. september n.k.

Bjarni Benediktsson sagði flýtingu kosninganna hafa orðið ofaná í þingflokknum eftir umræður með eða á móti. Flokkurinn væri búinn að koma svo mörgu til leiðar á kjörtímabilinu að vígstaðan myndi varla breytast til batnaðar þó lengra liði.

Kaupmáttur fólksins hefði aldrei verið meiri en hann er núna frá því að mælingar hófust og hefur vaxið svo undrahratt að vart verður framhald á svo örum vexti. Það hefði verið hlegið að Sjálfstæðisflokknum þegar hann sagðist ætla að lækka skatta og loka fjárlagagatinu. Samt hefði flokkurinn gert þetta. Slitabúin væru í uppgjöri, skuldaleiðréttingin hefði verið framkvæmd og stór skref í afnámi gjaldeyrishafta væru á næsta leyti.

Málefnastaða flokksins væri gríðarlega sterk. Við þessar aðstæður væri  ótrúlegt að horfa á Gylfa Arnbjörnsson og ASÍ vera í fýlu og hafa allt á hornum sér í stað þess að gleðjast fyrir hönd sinna skjólstæðinga.

 

Þegar Sjálfstæðisflokkurinn getur framkvæmt þetta að að velja framboðslista á lýðræðislegan hátt þá væri auðvelt að mæta andstæðingi sem hefur ekki einu sinni haldið stofnfund, hvað þá sýnt fram á nema einhver hundrað nöfn stuðningsmanna og fáir vissu með vissu  fyrir hvað flokkurinn yfirleitt stæði. Hvernig ætlar þessi flokkur að sýna fram á lýðræðisleg vinnubrögð á borð við Sjálfstæðisflokkinn? Hvernig ætlar hann að keppa? Enda væru skoðanakannanir að sýna hvert straumurinn lægi.

Sjálfstæðisflokkurinn í kjördæmi formanns síns velur sér frambjóðendur á lýðræðislegan hátt. Hann er reiðubúinn að mæta hverjum sem er á málefnalegum grunni eftir prófkjör í haust. 

Tillaga um viðreisn

Alþýðuflokksins sem gerði þjóðinni gagn á viðreisnarárunum með Gylfa Þ. og Emil í forystunni. En varla neitt allar götur síðan eftir meðhöndlunina hjá Gröndal, Jóhönnu, Össuri og Árna Páli.

Óli Björn skrifar í Morgunblaðið í dag og minnist gamla Alþýðuflokksins. Hann segir m.a. :

"....Fyrr á þessu ári var því fagnað að öld er liðin frá því að Alþýðuflokkurinn var stofnaður. Gamli flokkurinn er enn til með sömu kennitölu og áður (420169-5829). Varla er hægt að færa krötum sem nú eru landlausir, betri afmælisgjöf en að bjóða fram að nýju í komandi alþingiskosningum. Fylgi Alþýðuflokksins verð- ur varla lakara en Samfylkingarinnar, líklega töluvert meira.

Fyrir aðra flokka er endurreistur Alþýðuflokkur ólíkt geðslegri til samstarfs en sundurtætt Samfylkingin þjökuð af undirmálum og innanflokksvígum."

Viðreisn hans Benedikts auglýsir stofnfund í vikunni. Er nú ekki úr vegi að breyta því nafni í Viðreisn-Alþýðuflokkurinn og fá gömlu kennitöluna. Benedikt er upplagt efni í Eðal-Krata svo að þarna ætti ekki að ganga hnífurinn á milli.

Viðreisn getur svo fundið verkefni síðar þegar eitthvað þarf að reisa við. En svo er bara ekki um þessar mundir þar sem Bjarni er langt kominn með það verkefni í rólegheitunum.

Blessuð lúpínan

er yfirskrift greinar eftir Árna Matthíasson í Morgunblaðið dagsins.

Af því að vinstri menn lesa aldrei Mogga og fordæma því blaðið í ræðu og riti, þá hygg ég að það sé vel til fallið að vekja athygli á þessari grein Árna af tveimur ástæðum. Sú fyrri er að hún sannar að Árni er hvergi nærri alvitlaus eins og sumir halda stundum. Sú seinni er að lúpínuhatur er mun útbreiddara hjá vinstri mönnum en hægri mönnum af hverju sem það nú stafar.

En Árni skrifar:(bloggari feitletrar)

"Þó að enn sé víða kalt í veðri er vorið komið, eða svo finnst mér í það minnsta þegar ég hjóla í vinnuna á morgnana; grænar grasflatir vitna um það, fuglar kvaka og syngja, flugur sveima, golfurum fjölgar í Vetrarmýri og gróskumiklir lúpínubrúskar stinga sér upp úr mölinni.

Ég hef áður getið um það á þessum stað hve mikla virðingu ég ber fyrir lúpínunni sem hefur reynst okkur Íslendingum vel í að bæta fyrir þau spellvirki sem við höfum unnið á landinu, því ekki er bara að hún færir mela og grjótholt í grænan grjóskukjól, heldur leggst síðan yfir blá slikja með gróskuangan. Þar sem áður þrifust illa kyrkingslegar kræklur og fátt annað verður til fjölmennt samfélag smádýra og fugla og síðan er lúpínan hefur lokið hlutverki sínu, hörfar hún hæversk og skilur eftir sig frjósaman jarðveg þar sem áður var urð og grjót.

Nú skil ég þá sem unna urð og grjóti, víst hafa gróðurvana víðerni yfir sér þokka, hörkulegan og kaldranalegan, og þegar litið er yfir örfoka land færist maður aðeins nær forfeðrunum, enda er auðnin þeirra verk (með dyggilegum stuðningi Litlu ísaldar reyndar). Flestir held ég kjósi þó heldur gróðurlendi en ógrónar minjar og þar hefur lúpínan reynst okkur betur en engin og lagt okkur lið við að endurvinna tapað gróðurlendi, að bæta fyrir syndir fyrri tíma. Eins og ég nefndi þá sé ég það á leiðinni upp í Hádegismóa hvernig lúpínan hefur breytt landslaginu smám saman, í stað þess að hafa fyrir augum grýttan móa þá leggst gróðurbreiða yfir ása og hæðir – sjá til að mynda Hnoðraholtið, sem var lítið augnayndi en er nú gróðurvin (sem verður víst lagt undir götur, hús og snyrtilegar grasflatir á næstu árum).

Í Heiðmörkinni, þar sem ég hef eytt óteljandi stundum á liðnum áratugum, hefur líka gefist færi á að fylgjast með lúpínunni og hvernig hún hefur breytt næringarsnauðu landi í skóglendi og síðan hörfað með tímanum og lagt mjúkt og frjósamt jarðvegslag yfir melinn harða.

Eftir tæpa viku hyggjast Sjálfboðaliðasamtök um náttúruvernd, Sjá, leggja upp í leiðangur gegn lúpínu í Reykjanesfólkvangi. Á Fésbókarsíðu samtakanna kemur fram að þau stefni að því að halda Stapagötu, þjóðleiðinni milli Voga og Njarðvíkur, opinni, en þar sem enginn, eða nánast enginn, fer þessa leið lengur þá hverfur hún undir lúpínu smám saman. Sjá-félagar hafa miklar áhyggjur af því hvernig lúpínan kemur sér fyrir þar sem ekkert annað þrífst og eins og hendi sé veifað er allt orðið grænt sem áður var grátt og svart.

Óteljandi hafa líka gert atlögu að lúpínunni á undanförnum árum. Allar slíkar tilraunir eru þó dæmdar til að mistakast – héðan af mun mönnum varla takast að koma í veg fyrir það að lúpínan græði landið. Sem betur fer."

Nú líkaði mér heldur betur við Árna. Sumir neita að trúa því að lúpínan flytji bústaði sína þegar hún hefur lokið ætlunarverki sínu. Árni sér þetta gerast.  Ég er eindreginn fylgismaður þess að lúpínan verði útnefnd þjóðarblóm Íslendinga. Árni ætti hugsanlega ekki að vera frábitinn því að nýbúi hljóti þann titil, að minnsta kosti ásamt holtasóleynni.

Guðmundur Franklín

tekur hressilega til orða á Facebook. Guðmundur er ekki í framboði í pólitík af einhverjum tæknilegum ástæðum. Það er því alveg vi hæfi að hlusta á hann í kosningabaráttunni um Forsetaembættið:

Guðmundur Franklín Jónsson segir:

" Merkilegt hvað "Latte froðan" í 101 er orðin súr eftir þessa helgi. Ekkert má segja um draumaframbjóðanda þeirra og RÚV.

Það rignir yfir mig skömmum og svívirðingum fyrir að dirfast að styðja Davíð Oddsson, þetta segir mér bara eitt og það er að "góða fólkið" er skíthrætt við besta og reyndasta kostinn, Davíð Oddsson, að hann vinni forsetakosningarnar.

Ég hef alltaf tekið upp hanskann fyrir "underdogs" og geri það aftur núna. Davíð er þekkt stærð, en Guðni er það ekki og það sem ég veit um Guðna Th. er eftirfarandi:

A) Guðni Th. vill koll­varpa Stórnarskránni með Pírötum.
B) Guðni Th. barð­ist fyr­ir samþykki Ices­a­ve samn­ing­anna.
C) Guðni Th. vildi ganga í Evr­ópu­sam­bandið.
D) Guðni Th. talar landið niður og segir að þorska­stríðið hafi ekki verið hetju­dáð held­ur þjóðsaga.
E) Guðni Th. er vinstri sinnaður sagnfræðingur með draumsýn á söguna."

Guðmundur Franklín hefur eindregnar skoðanir.

Snúum út úr

öllu sem Davíð gerir eða segir. Það er mottóið hjá vinstri pressunni.

Davíð fær eftirlaun. Þá dragast þau frá kaupinu sem hann annars fengi sem Forseti. Þannig er sparnaðurinn reiknaður niður í helming þess sem hann raunverulega er. Þetta skiptir altso eiginlega engu máli -eða þannig?

Lygi og blekking. Davíð er núna fyrst að taka eftirlaun í fríi frá Mogga. Ef hann verður Forseti heldur hann áfram á eftirlaununum aðeins. Hann tekur ekki Forsetalaunin. Hvað sparast?

Er það ekki morgunljóst að næði hann kjöri borgar ríkið honum aðeins þessi eftirlaun af því að hann ætlar ekki að taka Forsetalaunin.  Næði hann ekki kjöri, þá gegnir einhver annar Forsetaembættinu fyrir Forsetakaupið. Er það ekki munurinn? Eitt Forsetakaup. Ekkert Forsetakaup mínus eftirlaun eins og fréttafölsunardeildirnar reyna að búa til. Davíð fer aftur á Mogga,- engin eftirlaun. Forseti er á Forsetalaunum.

Reynt er að snúa öllu á haus til að gera djöful úr Davíð. Það eru ær og kýr fjölmiðlanna sem eru vinstri-hlutdrægir á Íslandi.

Snúa út úr öllu jákvæðu þegar Davíð Oddsson á í hlut og ljúga og blekkja.

Þrjú Grönd!

er eiginlega sú sögn sem mér dettur í hug eftir þær viðtökur sem síðasta saklausa bloggið mitt fékk um Davíð sem trompaði út.

Athugasemda teljarinn sprakk í þeirri kostulegustu umræðu um keisarans skegg. Allskyns gáfufólk bókstaflega springur í loft upp yfir þessu útspili Davíðs. Menn greinir á um hvort Davíð geti þetta,hvort hann megi þetta,  hvort hann verði ekki að taka við laununum. Hann megi eða megi ekki svo hugsanlega gefa þau í eitthvert Guðsþakkafélag?

Ég er nú nokkuð viss um að Davíð líti ekki þannig á málið að hann eigi sjálfur að útdeila fé sem hann hefur sparað ríkinu. Ég held að hann telji það vera ríkisins sjálfs, það er Alþingis, að ráðstafa því fé sem hann annars hefði fengið.

Hvað haldið þið að myndi gerast ef Davíð Forseti myndi biðja Alþingi að setja lög um að hann skuli vera launalaus Forseti? Væri það ekki í þjóðarþágu að þiggja slíkt? Hverjir skyldu greiða atkvæði á móti því frumvarpi? Og ef að Alþingi samþykkti lög um að hann skyldi samt sem áður hirða sín laun, gæti hann þá ekki neitað að staðfesta lögin? Væri þá nokkuð annað eftir fyrir Alþingi að draga lögin til baka eða að þeim sé vísað í dóm þjóðarinnar? Hvar halda menn að þetta bíó myndi enda? Skyldi einhver ekki brosa út í annað á Bessatöðum þann daginn?

Stendur ekki háttvirtur kjósandinn frammi fyrir því að spara par hundrað milljónir með því að kjósa Davíð bara í launakostnað plús svo allt prumpið og prjálið í risnu og ferðalögum sem embættið mun kosta í höndunum á einhverjum öðrum?  Hvað vill háttvirtur kjósandinn að sé gert við skattpeninginn hans? Er honum slétt sama?  

Myndi óákveðinn kjósandi ekki spekulera í því hvort hann vill heldur gratís Forseta heldur en einhvern annann sem kostar helling? Sér í lagi ef þeir væru báðir líklegir til að leysa það viðunandi af hendi?

Býður einhver betur? Hefur ekki Davíð sagt þrjú Grönd í spilinu við Guðna um Forsetaembættið?

 

 

 

Davíð trompar

með því að segjast ekki ætla að taka laun fyrir að vera Forseti. Hann láti sér nægja eftirlaunin sem hann fær fyrir ævistarfið í stjórnmálum. Einhver 40 % af Forsetalaunum.

Hvað á maður að segja við þessu? Hvað munu rægjendur Davíðs segja? Ég er eiginlega mát. Þetta er svo einstakt. Að einhver vilji vinna verk fyrir þjóðina ókeypis. Ég er svo gersamlega klumsa.

En vegir Davíðs eru órannsakanlegir eins og áður. Hann er engum líkur hvað sem menn segja.Hann sér yfirleitt vinkla á málum sem engir aðrir sjá. Jafnvel ekki ég!

Davíð hefur trompað rækilega út.

Guðni Th. er glæsilegur

frambjóðandi til embættis Forseta Íslands.

Hann er fínn ræðumaður og fundafær. Hann er ungur og klár. Fólkið sér þetta. 

Fyrir okkur hin þá tilheyrir hann GGF ef nokkurri skilgreiningu verður komið á það sem hann hefur sagt. Þeir sem styðja þetta í málefnum flóttamanna og hælisleitenda vita hvar þeir hafa Guðna Th.

Fyrir mig skiptir þetta máli. 

Hvað segja hinir um þennan málaflokk?

Verkefni fyrir Steingrím J?

dettur manni í hug þegar maður les þessar fréttir í Mogga.

"Neyðarástand rík­ir nú í Venesúela, en for­seti lands­ins, Nicolas Maduro, hef­ur hótað að yf­ir­völd taki verk­smiðjur eigna­námi sem hafa verið „lamaðar af borg­ara­stétt­inni“ og að hand­taka eig­end­ur þeirra. Her­inn hef­ur einnig verið sett­ur í viðbragðsstöðu vegna stöðunn­ar, en meðal ann­ars hef­ur verið skipu­lögð heræf­ing næstu helgi þar sem æfa á viðbúnað við hvaða stöðu sem gæti komið upp í tengsl­um við óstöðugt efna­hags­líf lands­ins.

Venesúela býr við stærstu olíu­birgðir heims, en lækk­andi olíu­verð hef­ur komið illa niður á rík­is­sjóði lands­ins og efna­hags­lífi þess. Geis­ar nú óðaverðbólga í land­inu og reyna yf­ir­völd að berj­ast við efna­hags­sam­drátt. Hef­ur ástandið leitt til mat­ar­skorts, hækk­andi verðlags, óeirða, glæpa­öldu og hafa íbú­ar í aukn­um mæli tekið lög­in í sín­ar eig­in hend­ur.

Á síðasta ári var 5,7% efna­hags­sam­drátt­ur í land­inu og verðbólga mæl­ist nú 180%. Spá sér­fræðing­ar því að hún geti jafn­vel farið upp í 700% fyr­ir lok þessa árs.

Í ræðu á fundi með stuðnings­mönn­um sín­um í gær fór Maduro nán­ar yfir þær aðgerðir sem ráðist yrði í. Sagði hann að öll­um brögðum yrði beitt til að koma fram­leiðslu aft­ur af stað, en hann kenndi borg­ara­stétt­inni um að lama þann iðnað og að banda­rísk yf­ir­völd væru að ýta und­ir óstöðug­leika í land­inu með því að aðstoða hægri­menn í land­inu.

Sagði hann að hver sá sem vildi halda aft­ur af fram­leiðslu í land­inu til að skaða efna­hag­inn ætti að flytja úr landi og að þeir sem létu verða af slíku at­hæfi ættu heima í fang­elsi. Um­mæl­in koma stuttu eft­ir að stærsta mat­væla­fram­leiðslu­fyr­ir­tæki Venesúela, Pol­ar Group, stoppaði fram­leiðslu sína á bjór og kenndi stjórn­völd­um um þar sem fyr­ir­tækið gæti ekki leng­ur flutt inn hrá­efni í bjór­fram­leiðsluna.

Eig­andi fyr­ir­tæk­is­ins, Lor­enzo Mendoza, er ákaf­ur and­stæðing­ur nú­ver­andi for­seta sem hef­ur sagt Mendoza vera í efna­hags­legu stríði með aðstoð Banda­ríkj­anna."

Myndi Steinrímur J. ekki geta leyst þenna vanda Maduro eins og hann leysti hrunmálin hér heima? Hvað með að leggja auðlegðarskatt á kapítalistana sem eiga eignir? Hvað með auðlindagjald á olíuframleiðendur? Hvað með að setja á gjaldeyrishöft og ráða norskan seðlabankastjóra? Koma bönkunum í hendur kröfuhafa sem eru að sliga þjóðina? Endurreisa sparisjóði einkanlega í fjarlægum byggðum?

 

Þarna hefur maður meira að segja her til að takmarka úrtöluraddir? Hefur Maduro ekki talað við Steingrím um verkefni úr því að hann fór ekki til Grikklands?

Útlendingalöggjöfin í þöggun

hugsanlega vegna ótrúlegs málskrúðs í textanum um hverskyns mannúð sem leiðir, að dómi lögregluyfirvalda, til réttleysis Íslands gegn hverjum hæslisleitanda og flóttamanns sem er. Líklega hafa þingmenn lent í sömu hremmingum og ég við að reyna að lesa frumvarpið, maður bara nennir því ekki þar sem svipaðar leiðinlegar tuggur eru síendurteknar í kansellístíl.

Þetta frumvarp er samt stórhættulegt og verður að ræðast sérstaklega af því að það stefnir ótvírætt í þveröfuga átt við þær takmarkanir sem nú gilda og þykja allt of slakar.Það má ekki lenda í þöggun.

Björn Bjarnason gerir frumvarpið að yrkisefni í Morgunblaðinu í gær.Greinin er svohljóðandi(bloggari feitletrar):

"Útlendingamál valda deilum í öllum nágrannalöndum okkar, austan hafs og vestan. Donald Trump, væntanlegur forsetaframbjóðandi repúblikana í Bandaríkjunum, aflaði sér fylgis með yfirlýsingum um að Mexíkanar skuli borga mannhelda girðingu á landamærum þeirra og Bandaríkjamanna. Girðing hefur verið reist á landamærum Ungverjalands og Austurríkis gagnvart ríkjum í fyrrverandi Júgóslavíu og Austurríkismenn undirbúa girðingu gagnvart Ítalíu í Brenner-skarði í Ölpunum.

Undir lok apríl sigraði frambjóðandi Frelsisflokksins í fyrri umferð forsetakosninga í Austurríki. Flokkurinn vill harða stefnu í útlendingamálum. Jafnaðarmaðurinn Werner Faymann sagði af sér sem kanslari Austurríkis mánudaginn 9. maí. Flokkurinn væri splundraður meðal annars vegna útlendingamála. JeanClaude Juncker, forseti framkvæmdastjórnar ESB, segir það „pólitíska katastrófu“ fyrir Evrópu verði landamæravarsla hafin í Brenner-skarði.

Hæliskvóti ESB

Innan ESB er tekist á um framkvæmd kvótareglna um dreifingu hælisleitenda til ESB-landa. Neiti ríki aðild að kvótakerfinu er tillaga framkvæmdastjórnar ESB að ríkið geti keypt sig undan því í eitt ár í senn. Gjald fyrir að losna við flóttamann hefur verið kynnt sem 250.000 evrur, 35 millj- ónir ísl. kr. á ári. Greiða á gjaldið beint til þess ríkis sem hýsir viðkomandi flóttamann.

Mikill ágreiningur um kvótareglurnar er innan ESB og óvíst að þær komi nokkru sinni til framkvæmda. Þjóðþing og ESB-þingið verða að samþykkja þær. Í sumum löndum er reglunum líkt við fjárkúgun. Slóvakar höfðuðu árið 2015 mál gegn framkvæmdastjórn ESB fyrir ESB-dómstólnum vegna reglna sem kynntar voru þá. Það á að ráðast í dag hver verður afstaða finnsku ríkisstjórnarinnar til málsins.

Árið 2015 reyndi framkvæmdastjórnin að neyða aðildarríkin til að sætta sig við uppskipti á 160.000 flóttamönnum til að minnka álag á Ítali og Grikki. Nú hefur aðeins 1.441 manni verið úthlutað nýju landi í samræmi við þessa ákvörðun. Ráðgert er að efla hælismálastofnun ESB og veita henni umboð til að reikna út hæfilegan fjölda hælisleitenda fyrir hvert ESB-ríki. Þá er ætlunin að koma á fót 500 manna hópi sérfræðinga í afgreiðslu hælisumsókna. Þeir verði sendir til þeirra landa þar sem vandinn vegna hælisleitenda er mestur hverju sinni.

Fækkun í Danmörku og Noregi

Svíar, Danir og Norðmenn hertu gæslu við landamæri sín í fyrra og nú hefur framkvæmdastjórn ESB samþykkt að þeir geti haldið henni enn uppi í sex mánuði til viðbótar. Hælisleitendur í Danmörku hafa ekki verið færri í fimm ár en í apríl og mars í ár. Danska útlendingastofnunin segir að 349 hafi sótt um hæli í apríl 2016 en þeir hafi verið 564 í apríl 2015. Í Kaupmannahöfn fagna stjórnmálamenn að Danmörk hafi fallið úr 5. í 10. sæti sé litið til þeirra ESBlanda sem taka á móti flestum hælisumsóknum.

Þetta sýni að harðari stefna ríkisstjórnarinnar skili árangri. Ekki aðeins vegna landamæravörslunnar heldur einnig vegna hertra reglna um fjölskyldusameiningu og skilaboða um upptöku verðmæta í eigu aðkomufólks. Almennt hert stefna í útlendingamálum hafi dregið úr fjölda hælisumsókna.

Þess vegna skipti meginmáli að ríkisstjórnin haldi áfram á sömu braut. Enn verði að fækka hælisumsóknum, þær séu nú of margar. Framfylgja beri landamæravörslu og herða útlendingalögin enn frekar. Norska ríkisstjórnin leggur áherslu á að hælisleitendur sem ekki þarfnast verndar í Noregi snúi til heimalands síns.

Til að fylgja þessari stefnu eftir hefur stjórnin ákveðið að bjóða 500 hælisleitendum sem fyrstir ákveða að hverfa frá Noregi 10.000 n.kr. aukastyrk. Í gildi eru reglur um 20.000 n.kr. stuðning við hælisleitendur sem yfirgefa Noreg. Norska ríkisstjórnin rökstyður þennan fjárstuðning með því að mun ódýrara sé fyrir norska skattgreiðendur að fólkið fari úr landi en reyni að setjast að í Noregi.

Norsk yfirvöld fylgjast náið með stefnu Dana í útlendingamálum. Þau hafa til dæmis kynnt sér aðstæður í Næstved í Danmörku þar sem farand- og flóttafólki er komið fyrir í tjaldbúðum. Hefur verið gripið til sama úrræðis í Noregi. Norska útlendingastofnunin segir að nú sé 25.861 hælisleitandi í Noregi, flestir frá Sómalíu, þá Sýrlandi og Erítreu. Hælisumsóknum hefur heldur fækkað undanfarið en þær voru fleiri en nokkru sinni á árinu 2015.

Varað við glæpamönnum

Rob Wainwright, yfirmaður Europol, Evrópulögreglunnar, segir að í fyrra hafi tekjur glæpasamtaka af smygli á fólki til Evrópu numið allt að 6 milljörðum evra.

Um 90% þeirra sem komust ólöglega til álfunnar hafi notið aðstoðar smyglara. Vöxtur í glæpastarfsemi í Evrópu er talinn hraðastur í smygli á fólki. Europol opnaði í mars evrópska miðstöð gegn mansali.

Þá hefur Europol tekið saman gagnagrunn með um 40.000 nöfnum þeirra sem eru taldir eiga aðild að mansali. Í Svíþjóð eru 55 hverfi kölluð „No go-zones“ vegna þess að þar er engin regluleg löggæsla en glæpamenn hafa undirtökin. Hætti lögreglumenn sér inn í þessi hverfi verða þeir fyrir grjót- og jafnvel sprengjukasti eða skotið er á þá. Vegna þessa hefur lögreglan látið þau boð út ganga að hún ráði ekki lengur við ástandið í hverfunum sem eru í 22 bæjum.

Fjölgun á Íslandi

Tölur frá útlendingastofnun sýna að hælisleitendum hér fjölgar mikið á fyrsta ársfjórðungi milli áranna 2015 og 2016. Þeir voru 39 í fyrra en 134 í ár. Flestir komu frá Albaníu (33), þá frá Makedóníu (21), Írak (19) og Sýrlandi (12). Að Albanir og Makedóníumenn séu stærsti og næststærsti hópur hælisleitenda hér ætti að vera sérstakt rannsóknarefni í samvinnu við stjórnvöld þessara landa og Europol.

Fyrir alþingi liggur nú frumvarp til laga um útlendinga, ný heildarlög í 125 greinum með ítarlegri greinargerð. Frumvarpið var samið af nefnd fulltrúa allra þingflokka.

Þar er orðið „hælisleitandi“ fellt úr íslenskum lögum og í staðinn talað um þá sem sækja um vernd. Frumvarpið er dæmi um stórmál sem hlýtur litla sem enga umræðu á opinberum vettvangi vegna samkomulags milli flokka. Það lofar ekki endilega góðu um efni þess.

Í umsögn lögreglustjóra um frumvarpið er varað við að „sú mikla áhersla sem lögð er á mannúð í frumvarpinu […] grafi undan öryggissjónarmiðum sem lögreglu ber að hafa í forgangi“ ekki síst á tímum þegar sýnt er „að flóttamenn séu hagnýttir í ólögmætum tilgangi af glæpahópum“.

Hér vekur ráðherrann fyrrverandi athygli á þeirr staðreynd að meðan hælisleitendum fækkar í nágrannlöndunum stóreykst aðstreymið hingað eins og vatnsflaumur sem leitar ávallt leiðar minnstrar mótstöðu.

Sá forsetaframbjóðandi okkar sem mest fylgis nýtur í Sskoðanakönnunum vill opna hér sem flestar gáttir í kristilegum anda og að við borgum sjálfir fyrir allan kostnað sem af þessu hlýst. Athygli vekur að hann notar hugtakið um kristilegan anda en er sjálfur utan trúfélaga. Engu að síður verður hann æðsti verndari þjóðkirkjunnar nái hann kjöri.Kannski ekki flóknara en með fyrri Forseta

En með afstöðuna til flóttamanna og hælisleitenda eru hér atriði sem væntanlegir kjósendur í Forsetakosningum ættu að athuga áður en þeir greiða atkvæði.

Hvaða afstöðu hafa frambjóðendur til gríðarlegra áhrifa frumvarpsins til Útlendingalaga ef samþykkt verða?  

Samfylkingin

er mörgum hugstæð um þessar mundir. Menn skynja vandann með því að lesa málgagn hennar Fréttablaðið sem berst við aðsteðjandi vandamál fylkingarinnar ekki með jákvæðum umbótatillögum heldur með niðurrifi alls sem undir slíkt gæti fallið. Fái menn ekki nóg af því bara að lesa bæði leiðara og stjórnmálapistla blaðsins þá geta þeir bætt skrifum þeirra Guðmundar Andra Thorssonar rithöfundar og frænda míns meira að segja og prófessors doktors Þorvaldar Gylfasonar til þess að sannfærast um þær einlægar hugsjónir sem prýða mega einn jafnaðarmannaflokk.

Þrátt fyrir vasklega framgöngu þessara miklu afla og áhrifamanna þá hefur fylgið hrunið úr nærri þriðjungi kjósenda niður í Elefant-styrkleika svo vitnað sé í vöru sem menn eitt sinn vissu besta í bjórlitlu landi. Árni Páll hefur lagt á sig mikið erfiði til að reyna að greina orsakirnar fyrir fylgishruninu en þegið rýtingsstungu í staðinn. Hann sendi út "mea-culpa" hirðisbréf til allra flokksmanna í vetur í þessu skyni. Hann fékk fá svör og færri uppörvanir flokksmanna að launum og hefur nú ákveðið að reyna ekki frekar að leysa vandann.

 

En hugsanlega er mönnum að yfirsjást um grundvallarstaðreyndir. Auðvitað er fortíðin og sagan byggð á því þjóðfélagi sem þá var.En samt má velta því fyrir sér að sé VG með hátt í fimmtungsfylgi þá sé Samfylkingin nú með tiltölulega raunhæft fylgi í sögulegu samhengi? Breytingar á þessu verða mjög líklega aðeins innbyrðis milli þessara flokka. Samfylkingin vinnur fylgi af VG eða öfugt. Hvað því ræður er er aðeins að finna í þjóðarsálinni.

Hinir merkilegri flokksmenn virðast helst telja að það byggist á persónutöfrum forystunnar. Það virðist ekki hvarfla að þeim að það er jafnaðarstefnan sjálf, þessi óbreytanlega forsjárhyggja sem felst í því að ríkið skattleggi og eyði en ekki að þegnarnir afli og eyði, sem stýri umfangi flokkanna? Uppskera fylgis ráðist svo mjög af stærð og útþenslu hins opinbera.

Þessi grundvallarforsenda kom fram á Sjálfstæðisflokknum þegar hann þandi út báknið sem mest. Fylgi hans fór þverrandi og sjálfstætt fólk leitaði annað.  Nú þegar flokkurinn sýnir merki þess að hann vilji ganga til liðs við fornar hugsjónir um minni ríkisafskipti en meira einstaklingsfrelsi, þá fari fylgið að rísa. Hófstillt og yfirveguð framkoma formanns flokksins vekur traust meðal fólks þar sem hún stingur svo gersamlega í stúf við glamuryrði stjórnarandstöðunnar. Þannig rísi fylgi Sjálfstæðisflokksins  meðan Pótemkín tjöld Pírata falla.

Þá kemur til kasta prinsanna, þeirra Magnúsar Orra og Helga Hjörvars.

Reykjavíkurbréf Morgunblaðsins sem er hið fyrsta eftir að Davíð fer í sumarfríið sitt, fjallar um það hversvegna þessir menn báðir telja sig geta verið þau sameiningartákn sem safni jafnaðarmönnum  undir þeirra handarjaðar. Þeir virðast ekki átta sig á því að sögulegt fylgi jafnaðarmanna, bæði róttækra kommúnista og eðalkrata er samanlagt ekki meira en 25 % eins og er um þessar mundir.

 

Í Reykjavíkurbréfi segir m.a. svo um hæfileika til formennsku í Samfylkingunni: (feitletranir eru bloggarans)

"...Magnús Orri Schram, formannsframbjóðandi og fyrrverandi þingmaður flokksins, á athyglisverðan feril á þingi. Ekki vegna þess að hann hafi náð nokkrum árangri á síðasta kjörtímabili heldur miklu frekar vegna eins máls sem hann situr uppi með og vill síður að hátt fari.

 Magnús Orri hóf ferilinn á að beita sér í landsdómsmálinu svokallaða, ömurlegu máli sem fylgja mun forsprökkum þess langa tíð, og var einn þeirra sem tóku í því hvað minnst virðingarverðu afstöðuna þegar greidd voru atkvæði.

Hann vildi láta ákæra þrjá fyrrverandi ráðherra, en undanskilja einn þeirra, vin sinn viðskiptaráðherrann fyrrverandi(sem hefur verið í miklum framhaldserfiðleikum frá ráðherradögum þeim sem leiddu Geir H. Haarde til þess að geta ekki þá lagt mál fyrir ríkisstjórn sína með eðilegum hætti vegna þessa ráðherra og leiddu til skfellingar hans). Þessi skammarlega afstaða hefur ekki orðið til þess að hann þyki óframbærilegur til formanns í flokknum. (Í því stendur hann raunar jafnfætis tveimur öðrum formannsframbjóðendum flokksins, því að Oddný Harðardóttir tók sömu afstöðu og Helgi Hjörvar vildi ákæra fyrrverandi forsætisráðherra en sleppa sínu fólki.)

En Magnús Orri bregst við vanda flokksins með því að vilja ekki ræða fortíðina en þess í stað einbeita sér að framtíðinni. Þetta er skiljanlegt í hans tilfelli, og raunar einnig í tilfelli tveggja annarra formannsframbjóðenda, en hann er bjartsýnn ef hann heldur að tillaga hans um að endurnefna flokkinn dugi til að blekkja kjósendur.

Nýtt nafn og kennitala

Magnús Orri Schram hefur sem sagt lagt það til að hann verði kosinn formaður og að hans fyrsta verk verði að losa flokkinn við nafnið og kennitöluna og bjóða landsmönnum upp á nýjar umbúðir.

Hann segir Samfylkinguna þurfa að taka „verulegum breytingum á næstu vikum til að geta gegnt hlutverki sínu sem valkostur jafnaðarfólks í kosningunum í haust“.

Athyglisvert er að skoða tillögur hans að breytingum. Hann er þeirrar skoðunar að áherslur flokksins eigi „í dag brýnt erindi“ en virðist ekki ná til kjósenda. Þess vegna segir hann að „kominn sé tími á grundvallarbreytingu“.

Og hver er grundvallarbreytingin? Hún er ekki í stefnu flokksins, því að eins og að framan segir á stefnan „brýnt erindi“ við almenning. Vandinn er bara sá að sögn Magnúsar Orra að almenningur áttar sig ekki á því hve brýnt er að stefnan nái fram að ganga og þess vegna hafnar almenningur flokknum.

Svar Árna Páls við vanda flokksins var að viðurkenna, að minnsta kosti að hluta til, að stefnan hefði verið röng, en hann hafði engin svör um hvert skyldi stefna. Svar Magnúsar Orra er að bjóða upp á nýjar umbúðir. 

"„Til að hreyfing jafnaðarfólks geti þróast í takt við tímann verðum við að vera tilbúin til að byrja upp á nýtt. Það vil ég að Samfylkingin geri. Við eigum að skapa nýjan sameiginlegan vettvang fyrir flokksfólk og fólk sem er sammála okkur í pólitík en er utan flokka eða í öðrum stjórnmálaflokkum,“ segir Magnús Orri, og bætir við:

„Ég vil að við stefnum að því að stofna nýja nútímalega stjórnmálahreyfingu. Sem formaður Samfylkingarinnar mun ég hefja samtal við aðra stjórnmálaflokka og fólk utan flokka, um mótun nýrrar hreyfingar.“

Klyfjar fortíðar síga í

Þessu umbúðatali fylgja nokkur orð til staðfestingar þess að Samfylkingin hafi allan tímann verið á réttri leið, fylgt réttri stefnu, en nú þurfi að kasta burt „klyfjum fortíðar“.

Áhugi þeirra sem hafa slæma samvisku, hvort sem það eru flokkar eða menn, að kasta burt „klyfjum fortíðar“ er skiljanlegur. Það er ekki auðvelt fyrir Samfylkinguna að rogast með þær klyfjar sem núverandi formaður hefur greint frá í gegnum alþingiskosningar.

Ekki frekar en það ætti að vera auðvelt fyrir þrjá af fjórum formannsframbjóðendum að rogast með sínar þungu byrðar í gegnum formannskjör.

Gagnvart kjósendum er hins vegar allt annað en heiðarlegt að leysa fortíðarvandann með því að setja upp grímu og hefja blekkingaleik.

Ætli Samfylkingin og þeir sem ábyrgð bera á störfum hennar á undanförnum árum að taka áfram þátt í stjórnmálum væri réttast af þeim að ljúka því verki sem núverandi formaður flokksins hóf með játningum sínum í febrúar.

Kjósendur eru ekki að biðja um kattarþvott í formi nýs nafns og nýrrar kennitölu. Þeir vilja flokk sem stendur með þeim en berst ekki sí og æ fyrir annarlegum hagsmunum.

Á meðan forystumenn Samfylkingarinnar vilja ekki skilja þetta og neita að horfast í augu við eigin verk, má ætla að nafnabreyting verði ekki til að breyta miklu um afstöðu kjósenda."

Samfylkingin hefur heldur ekki hvergi gert upp við fortíð sína. Hún naut styrkja frá útrásarliðinu sem námu milljónatugum. Hún skilaði engu til baka af því fé sem Sjálfstæðisflokkurinn gerði. Hún hefur ekki gert upp við sín aflandsfélagatengsli né fornan fjárhagslegan grunn. Forverar VG, Kommúnistaflokkur íslands, Sameingingarflokkur Alþýðu-Sósíalistaflokkurinn, Alþýðubandalagið, allt voru þetta hreyfingar sem töldu sig verða að mála yfir nafn og númer eins og þá var háttur breskra landhelgisbrjóta.

Fólkið er ekki tilbúið að fylkja sér með öflum sem ekki geta gert grein fyrir sjálfum sér, hvorki í fortíð, nútíð eða framtíð eins og Samfylkingin er að berjast í um þessar mundir.