Vindmyllur virkjaðar

til þjónustu við fólkið í umhverfinu.

Nú eru farsímafyrirtækin Síminn og Vodafone að setja upp senda á vindmyllu Biokrafts í Þykkvabæ. Farsímasambandið mun því snar batna á svæðinu við þessar aðgerðir. Þar með hafa vindmyllurnar hafið þjónustu við íbúa á sviði fjarskipta. 

 

 Þannig er sambýli manns og tækni eins og best verður á kosið.

Vindmyllurnar tvær af gerðinni Vestas 44, 0,6 Mw. hvor,  hafa gengið mjög vel og eru með mun meiri nýtni en gerist í Evrópu. Vegna vindaðstæðna í Þykkvabæ, þar sem sjaldan er logn, ganga þær iðullega á hámarksafköstum án þess að hávaða verði vart í nágrenninu.  Enginn fugl hefur látið lífið enda eru farfuglar Íslands langt að komnir og hafa séð eitt og annað á langri leið.

Ratsjármælingar hafa líka sýnt að álftir og gæsir fljúga fram hjá stórum vindmyllu görðum á Bretlandi án þess að bregða sér hið minnsta. Umhverfi vindmyllanna er sem óðast að gróa upp og landbúnaðargildi þess skerðist aðeins um örfáa fermetra þar sem turninn og spennistöð hans stendur. Kvikfénaður rótar sér ekki í námunda við myllurnar.

Loftnetin verða eitthvað sýnileg utan á turninum. En hverju má ekki venjast?

Í myrkri sjást blikvitarnir á vindmyllunum vel úr flugvél við Selfoss þrátt fyrir mikla gosmengun sem verið hefur á Suðurlandi síðustu daga.  

Í Þykkvabæ eru um margt kjöraðstæður fyrir vindmyllur. Engin fjöll í nágrenni og landið slétt og gróið. Og opið haf til suðurs. Vindorka er al-græn og sjálfbær orka. Og 100% endurheimtanleg  þar sem engin stór uppistöðulón eða stíflugarðar eru í nágrenni. Losaðu 120 bolta og vindmyllan er horfin og sama og ekkert sést eftir hana.

Það er gaman að sjá vindmyllur virkjaðar til almannaheilla.  

Forneskja

ríður húsum í dómskerfi landsins.

Héraðsdómur úrskurðar að loka skuli dreifisíðum með ólöglegu niðurhali.

Þessir einfeldningar  halda að þeir geti stjórnað Netinu!  

Til viðbótar gera þeir sér alls ekki ljóst hvílík áhrif þessar dreifisíður hafa á alla menntun og færni þjóðarinnar. Hversu mörg ungmenni eru læs á alla heimsins tækni.

Mörg af villtustu forritum heims er svo dýr og harðlæst að fátækt fólk með fróðleiksfýsn á þess ekki kost að kynna sér þau eða læra á þau. Sjóræningjarnir sjá til þess að  þekkingin breiðist út fyrir viðráðanlegt verð.  Þeir sem nota forritin í atvinnulífi kaupa þau auðvitað þegar þar að kemur, annars gætu þeir ekki praktísérað.

En menntunarstigið og upplýsingin fyrir þjóðfélagið er miklu meira virði en einhver Stef-gjöld. Þess vegna koma bara nýjar síður jafnharðan. Þessvegna átti aldrei að íslenska Andrésblöðin. Heilar kynslóðir læra ekki dönsku lengur sem allir skildu hér áður.

Sem betur fer bíður öll forneskja og fjölkyngi ósigur fyrir hinum frjálsa mannsanda.  

Óli Björn

 

skrifar enn á skýru máli um skattamál.

 

Almenningur les líklega ekki greinar Óla Björns í Mogganum. Þingmenn Samfylkingarinnar ekki heldur og forysta ASÍ þaðan af síður. Þetta fólk talar í síbylju um hækkun matarskattsins og nauðsyn þess að fara í verkföll til að afstýra  því. Og þeir hinir auðtrúa af almenningi sem kjósa Samfylkinguna og VG klappa hástöfum og bíta í skjaldarendur. Gnask, Gnask, eins og stóð í Andrésblöðunum.

 

Grein Óla Björns er svona:(L Bloggari feitletrar það sem lesblindir og leslatir geta komist af með að lesa.)

 

 „Nokkrum dögum eftir að þing kom saman að nýju óskaði formaður þingflokks Samfylkingarinnar eftir aðstoð frá fjármálaráðherra. Hann vildi hressa upp á eigið minni og spurði því hvort það væri rétt munað að fyrirhuguð hækkun á lægra þrepi virðisaukaskatts væri ekki »stærsta skattahækkun Íslandssögunnar eða a.m.k. eftir hrun«?

 

Auðvitað er það skiljanlegt að þingmenn, sem samþykktu hverja skattahækkunina á fætur annarri í síðustu vinstri ríkisstjórn, eigi erfitt með að muna og að sumir vilji einfaldlega gleyma. Í tíð ríkisstjórnar Samfylkingar og Vinstri grænna voru gerðar um 200 breytingar á skattkerfinu, flestir skattar hækkaðir og nýir teknir upp. Einstaklingar og fyrirtæki áttu erfitt með að fylgjast með öllum breytingunum og svo virðist sem þáverandi stjórnarþingmenn hafi einnig verið í erfiðleikum.

 

Bjarni Benediktsson fjármálaráðherra kom þingflokksformanninum til hjálpar en benti um leið á að það sé »svo fjarri vinstri mönnum í þessu landi að geta séð fyrir sér skattalækkun að þegar hún raunverulega birtist þeim með jafnskýrum hætti og í þessu máli trúa þeir því ekki að þetta sé hún«. Það bara geti ekki verið að hægt sé að lækka skatta.

»En það er hægt,« sagði Bjarni Benediktsson og bætti við:

»Við erum með þeim skattkerfisbreytingum sem hér er verið að kynna til sögunnar að gefa eftir af ríkistekjum tæpa 4 milljarða. Hvert fara þeir 4 milljarðar? Þeir verða eftir hjá fyrirtækjum og þeir verða eftir hjá almenningi. Í þessu tilviki fyrst og fremst hjá almenningi sem greiðir þessi vörugjöld og greiðir þennan virðisaukaskatt.

 

Það er íslenskur almenningur sem nýtur góðs af því að við leggjum fram tillögu um að draga úr tekjum ríkisins um 4 milljarða. Það heitir, háttvirtur þingmaður, skattalækkun, það er skattalækkun.«

 

Þegar stuðningsmenn »norrænu velferðarstjórnarinnar« leggja mat á fyrirhugaðar kerfisbreytingar í innheimtu neysluskatta færi vel á því að þeir horfðu á heildaráhrifin; hækkun á neðra virðisaukaskattsþrepi, lækkun á því efra og loks afnám almennra vörugjalda, fyrir utan verulega hækkun barnabóta. Slík yfirsýn hefði kannski breytt afstöðu þeirra til skattastefnu vinstri stjórnarinnar. Þeir hefðu ef til vill spyrnt við fótum þegar tekjuskattskerfið var eyðilagt með stighækkandi skatthlutföllum (þremur skattþrepum) og auknum tekjutengingum. Þeim hefði þá orðið ljóst hve freklega var gengið fram gagnvart almennu launafólki.

  

Árið 2008 var tekjuskattsprósentan 22,75% og meðalútsvar 12,97%. (34..72% á alla! Innskot bloggara) Eftir að vinstri stjórnin hafði kollvarpað kerfinu var lægsta prósentan komin upp í 22,90% og meðalútsvarið hafði hækkað töluvert. Árið 2013 var skattprósentan í staðgreiðslu eftirfarandi:

· 22,90% af tekjum 0 - 241.475 kr. + 14,42% meðalútsvar: Alls 37,32%

 

· 25,80% af tekjum 241.476 - 739.509 kr. + 14,42% meðalútsvar: Alls 40,22%

 

· 31,80% af tekjum yfir 739.509 kr. + 14,42% meðalútsvar: Alls 46,22%

 

Þannig var tekjuskattskerfið gert flóknara og dýrara jafnt fyrir ríkissjóð sem skattgreiðendur

 

 

Áhlaupi vinstri stjórnarinnar á einstaklinga var þar með ekki lokið - langt í frá. Þeir sem nú hafa áhyggjur af kerfisbreytingu í innheimtu óbeinna skatta höfðu litlar áhyggjur af auknum álögum á einstaklinga þegar þeir sátu við völd:

 

- Heimild til frádráttar iðgjalda frá tekjuskattsstofni vegna viðbótarlífeyrissparnaðar lækkuð um helming; fór úr 4% í 2%.

 

- Fjármagnstekjuskattur einstaklinga hækkaður í tveimur áföngum árin 2010 og 2011, fyrst úr 10% í 18% og síðan í 20%.

 

- Auðlegðarskattur lagður á árið 2009 og átti að vera til þriggja ára. Skatturinn var í upphafi 1,25% á eignir einstaklinga yfir 90 milljónir króna að frádregnum skuldum en 120 milljónir hjá hjónum/sambýlisfólki.

 

- Auðlegðarskatturinn framlengdur til ársloka 2014 og skatthlutfallið hækkað í 1,50%.

 

Frímörk eigna lækkuð úr 90 milljónum í 75 milljónir hjá einstaklingum og úr 120 milljónum í 100 milljónir hjá hjónum. Nýtt þrep innleitt þannig að á hreina eign einstaklings umfram 150 milljónir króna og hreina eign hjóna umfram 200 milljónir leggst 2% skattur.

 

- Almenna virðisaukaskattsþrepið hækkað úr 24,5% í 25,5%.

 

- Sjómannaafsláttur afnuminn í þrepum og síðast veittur við álagningu 2014 vegna tekjuársins 2013.

 

- Olíugjald hækkað um 1,65 krónur á lítra og bensíngjald hækkað um 2,5 krónur.

 

- Bifreiðagjöld hækkuð um 0,85 krónur fyrir hvert kíló af eigin þyngd bifreiðar allt að 1.000 kíló og um 1,15 krónur á hvert kíló af eigin þyngd bifreiðar umfram það að 3.000 kg og um 2,82 kr. af hverju byrjuðu tonni af eigin þyngd bifreiðar umfram 3.000 kg.

 

 Gjald af áfengi og tóbaki hækkað um 10%.

 

- Hlutfall erfðafjárskatts hækkað úr 5% í 10% auk hækkunar á fríeignamörkum.

Listinn hér að ofan er ekki tæmandi en »norræna velferðarstjórnin« gekk ekki aðeins hressilega gegn einstaklingum á valdatíma sínum.

 

Eðli máls samkvæmt var einnig gengið að atvinnulífinu. Tekjuskattur fyrirtækja var hækkaður úr 15% í 20% og

 

tryggingagjald hækkað úr 5,34% í 8,65%.

 

Veiðigjöld tífölduð og kolefnisgjöld lögð á, svo fátt eitt sé nefnt.

 

Varlega áætlað má gera ráð fyrir að vinstri stjórnin hafi hækkað skatta á einstaklinga og fyrirtæki um liðlega 80 þúsund milljónir króna m.v. við heilt ár.

 

 Minni forystumanna Alþýðusambands Íslands er lítið betra en hjá formanni þingflokks Samfylkingarinnar. Þess vegna er fjárlagafrumvarpi ríkisstjórnarinnar mótmælt og blásið til mikillar auglýsingaherferðar. En barátta ASÍ væri ólíkt trúverðugri ef baráttugleðin hefði verið jafnmikil á síðasta kjörtímabili þegar gengið var harðar fram í skattheimtu á einstaklinga og fyrirtæki en dæmi eru um á síðari tímum. Þá var stjórnsýslan þanin út á kostnað heilbrigðisþjónustu og álögur á sjúklinga náðu nýjum hæðum.

Getur það verið að það skipti mestu hverjir það eru sem hækka skattana og hverjir framkvæma skattalækkanir?

Það er sorglegt að fólk skuli ekki nenna að kynna sér staðreyndir áður en það leggur upp í krossferðir undir ákalli "Urbana páfa kjarabaráttunnar" sem gala úr Mínarettum ASÍ og ræðustölúm Alþingis.

Óli Björn er hrópandinn í eyðimörkinni. 

 

Fjárlagafrumvarp 2015 er langt í frá hafið yfir gagnrýni. Álögur á einstaklinga og fyrirtæki eru enn of miklar. Lækkun skatta gengur of hægt og umfang ríkisrekstrar er of mikið. Forgangsröðun ríkisútgjalda er enn skökk þótt núverandi ríkisstjórn hafi tekist að rétta af kúrsinn í þeim efnum m.a. með auknum fjárveitingum til heilbrigðismála og almannatrygginga. En gagnrýni skattaglaðra vinstri manna, sem glíma auk þess við minnisleysi, snýst ekki um þetta.“

 

Það er sorglegt að almenningur skuli ekki nenna að kynna sér staðreyndir mála áður en það flykkist í krossferðir undir áköllum  arftaka Urbans páfa  og söngli Samfylkingarinnar úr mínarettum minnisleysisins.

Óli Björn er hrópandinn í eyðimörkinni.

Engar lóðir ókeypis

til annarra en þjóðkirkjunnar. Sveinbjörg B. Sveinbjörnsdóttir lögfræðingur og Borgarfulltrúi skrifar um þetta lögfræðilega í Morgunblaðið dag:

Hún segir.

"Í aðdraganda  síðustu sveitarstjórnarkosninga lýsti ég því yfir að rétt væri að afturkalla ákvörðun Reykjavíkurborgar um að úthluta Félagi múslima á Íslandi lóð undir mosku. Afstaða mín sætti gagnrýni oddvita þeirra stjórnmálaflokka sem sóttust eftir því að halda meirihluta sínum í borgarstjórn. Viðbrögðin komu mér ekki á óvart enda þótt áhugi og pólitísk hagsmunagæsla sumra fjölmiðla kæmi mér í opna skjöldu. Oddvitarnir sögðust vera boðberar »umburðarlyndisins« en markmiðið var að halda meirihlutanum.

 

Hvað svo sem leið raunverulegum skoðunum oddvitanna er augljóst að mestu máli skipti fyrir þá að »misstíga sig ekki« svo skömmu fyrir kosningar. S. Björn Blöndal kvað ummælin dæma sig sjálf á meðan Sóley Tómasdóttir taldi ummælin undarleg. Dagur B. Eggertsson og Halldór Auðar Svansson virtust líta svo á að lóðarúthlutunin tengdist trúfrelsi. Fylgismenn þeirra voru síðan sendir út af örkinni til að láta þau boð berast að afstaða mín fæli í sér fordóma. Þannig féllu margir í þá gryfju að »fordæma« skoðanir mínar án þess að nokkur málefnaleg umræða færi fram. Á þennan hátt var reynt að gera mig tortryggilega í hugum kjósenda. Viðbrögðin báru vott um upphafna sjálfsmynd þeirra sem telja sig vera frjálslynda, upplýsta og víðsýna þegar raunveruleikinn er allt annar. Kjörnir fulltrúar almennings verða að þora að ræða viðkvæm mál og mega ekki láta hagsmuni einstakra aðila koma í veg fyrir að þeir fari að lögum í störfum sínum.

 

Viðbrögð oddvita þeirra stjórnmálaflokka sem sátu í meirihluta borgarstjórnar voru hins vegar skiljanleg í ljósi þess að lóðarúthlutunin var viðkvæm fyrir þá. Innan Samfylkingarinnar hafði lengi verið þrýst á að Félagi múslima á Íslandi yrði úthlutað lóð undir mosku. Besti flokkurinn var hins vegar ekki jafn hallur undir trúfélagið auk þess sem hann hafði það að markmiði að gera Reykjavík að leiðandi borg í réttindum samkynhneigðra. Í samræmi við þessa stefnu hafði Besti flokkurinn staðið að því að synja Kristskirkjunni um styrk úr borgarsjóði vegna afstöðu trúfélagsins til samkynhneigðra. Það samræmdist því illa slíkri stefnu að úthluta ókeypis lóð úr borgarsjóði til trúarsafnaðar þar sem litið er á samkynhneigð sem synd.

 

Samkvæmt lögum um Kristnisjóð er sveitarfélögum aðeins skylt að láta kirkjum þjóðkirkjunnar í té lóðir án endurgjalds. Skyldan nær ekki til lóða undir kirkjur eða bænahús annarra trúfélaga. Á þetta hafa fjölmargir valinkunnir lögfræðingar bent, meðal annars þeir Davíð Þór Björgvinsson, prófessor og fyrrverandi dómari við Mannréttindadómstól Evrópu, og Brynjar Níelsson, hrl. og fyrrverandi formaður Lögmannafélags Íslands.

 

Til að leysa þann vanda sem Samfylkingin og Besti flokkurinn voru komin í ákváðu þáverandi borgarstjóri og formaður borgarráðs að grípa til þess ráðs að bera undirmenn sína fyrir því að borginni væri skylt að úthluta öllum trúfélögum ókeypis lóðum. Af óútskýrðum ástæðum var lögfræðingum borgarinnar ekki kunnugt um að í máli Ásatrúarfélagsins höfðu hvort tveggja Hæstiréttur og Mannréttindadómstóll Evópu staðfest að heimilt væri að gera þjóðkirkjunni hærra undir höfði en öðrum trúfélögum. Eins og hendi væri veifað var »kirkja« orðin að »mosku«. Þetta heimatilbúna leikrit meirihlutans fékk síðan trúverðugra yfirbragð er hann samþykkti að skora skyldi á Alþingi að breyta lögunum. Reykjavíkurborg hefur hins vegar ekki enn sent Alþingi slíka áskorun. Í borgarstjórn virtust sofandi sjálfstæðismenn ekki átta sig á því að verið var að leika á þá.

 

Lóðarúthlutunin hafði því ekkert með skyldu sveitarfélaga að gera. Saman hafa Samfylkingin og Besti flokkurinn (Björt framtíð) nú staðið fyrir því að fjölmargar lóðir hafa verið gefnar úr borgarsjóði án þess að gert sé ráð fyrir því í lögum. Ákvarðanir sem eru ekki reistar á lögum eru ógildanlegar og því heimilt að afturkalla þær.

 

Í ljósi þess að lóðarúthlutun til Félags múslima á Íslandi er ekki reist á lögum er ljóst að vilji er allt sem þarf svo afturkalla megi ákvörðunina sem og ákvarðanir um aðrar sambærilegar lóðarúthlutanir.

 

Samkvæmt nýrri skoðanakönnun MMR eru 73,7% þeirra sem svara andvígir eða mjög andvígir því að sveitarfélög úthluti trúfélögum ókeypis lóðum. Áberandi stærsti hópur þeirra sem er fylgjandi slíkum lóðarúthlutunum kemur úr röðum Samfylkingarinnar. Ég spyr því hvort borgarstjóri ætli að fara að lögum eða hvort hann ætli að halda áfram á »ætluðum« atkvæðaveiðum? Ekki kæmi á óvart þótt ákveðnir fjölmiðlar láti borgarstjóra komast upp með að fara með sömu þuluna um trúfrelsi og skyldu sveitarfélaga til að úthluta trúfélögum ókeypis lóðum án þess að spyrja hann hvort afstaða hans samræmist lögum svo sem þau hafa verið skýrð í úrlausnum dómstóla og af hálfu lögmanna og dómara."

 

Þá hafa menn þetta kýrskýrt. Aðeins þjóðkirkjan á að fá ókeypis lóðir. Ef öðrum trúfélögum líkar þetta ekki geta þau bara farið. Við báðum þau ekki að koma. 

 

Sjálfdæmi

í kjaramálum virðist mér eina leiðin út úr vitleysunni sem framundan er. Starfsmannafélag Kópavogs á til dæmis að afhenda bæjarstjórn skrá yfir félagsmenn sína með verðskrá yfir það hvað þeir kosti. Eftir flokkum eða sem persónur. Kópavogskaupstaður ákveður hvort hann gengur að tilboðinu og hvaða starfsmenn hann kaupir. Þeir sem ekki eru keyptir eru hættir. Hinir eru ráðnir til einhvers takmarkaðs tíma. Burt með allt sem kallast atvinnuöryggi af hálfu vinnuveitenda. Enda ber launþegi á almennum markaði ávallt áhættu af gjaldþroti vinnuveitendans. Auðvitað skrækir afturhaldið hástöfum yfir svona tillögum. En það er mikið til sama liðið og talar um að taka upp Evru í stað íslensku krónunnar sem er auðvitaðútilokað vegna eigin hegðunar. 

Sama fyrirkomulag má viðhafa um lækna á Landspítalanum, flugumferðarstjóra, verkfræðinga hjá opinberum stofnunum. Segðu verðið og þú færð svar hvort tilboði þínu verður tekið. Engin æviráðning eða neitt slíkt. Enginn verður undirborgaður í vinnu. Alli hamingjusamir nema þeir sem ætla að fljóta inn sem óhæfir starfsmenn á baki annarra.

Þetta fyrirkomulag verða verktakar og þáttakendur í útbooðum að búa við. Af hverju ekki almennir seljendur vinnu?

Er ekki sanngjarnt að þú hafir sjálfdæmi um það hvað þú ert reiðubúinn að selja vinnuna þína á? 

Var Yeager fyrstur

til að fljúga yfir hljóðhraða 14.október 1947?

það er ekki endilega víst. Steini okkar, Þorsteinn Jónsson, sagði mér að þeir hefðu iðullega farið yfir hljóðhraðann í dýfum á Mustanginum. Honum fannst það barasta ekkert merkilegt að mér fannst. Bara eitthvað sem var alvanalegt. Enda var Steini enginn venjulegur maður, svo makalaus sem hann var.

En afrek Yeagers sem skrifað er um fólst meðal annars í því að hann skyldi fara beinbrotinn í flugið og illa haldinn. En hann var ákveðinn í að fara (hugsanlega svo að Hoover færi ekki en hann var víst næstur í röðinni.) Yeager er líka stórfenglegur maður og fáum líkur nema kannski Steina og Hoover.

Hvað hafa menn heyrt annað en að Yeager hafi verið fyrstur? 

Sjálfstæðismaður

talar frá Vestmannaeyjum:

Elliði Vignisson skrifar:

"Hin syrgjandi ekkja Sjálfstæðisflokksins er nú komin á endastöð. Hinn almenni flokksmaður vill ekki lengur að forystumenn séu eins og mýs undir fjalaketti. Við skömmumst okkar ekki fyrir stefnuna. Ég er stoltur af því ef fjárlög eru kennd við frjálshyggju. Það er ekki skammaryrði heldur sú stefna að setja beri ríkisvaldi þröng takmörk, en treysta þess í stað aðallega á frjáls viðskipti og sjálfssprottnar venjur. Ég skammast mín ekki fyrir að vera hægrimaður og er stoltur af því."

Og enn minnir Elliði okkur á Sjálfstæðisstefnuna: 

"Það er hlutverk Sjálfstæðisflokksins að vinna í innanlandsmálum að víðsýnni og þjóðlegri umbótastefnu á grundvelli einstaklingsfrelsi og atvinnufrelsis með hagsmuni allra stétta fyrir augum." 

Þessi vísa verður seint  of oft kveðin. Henni hefur Sjálfstæðisflokkurinn aldrei breytt frá stofnun flokksins.  

Er ekki kominn tími til að við Sjálfstæðismenn hættum að vera hikandi við að viðurkenna þessa sjálfstæðisstefnu frá 1929?  Hættum að vera hikandi við að viðurkenna frjálshyggjuna sem okkar hugsjónagrunn?  Þora að vera það sem við erum án þess að spyrja einhvern um leyfi?

Ég er sjálfsagt um margt bæði til vinstri og til hægri við marga samflokksmenn mína. En ég verð ávallt stoltur af því að fá að vera

Sjáflstæðismaður meðal Sjálfstæðismanna.

E BOLLA

er víst á leiðinni hingað. Ebola víst réttu nafni.

Við erum ekki tilbúin að taka við henni segja yfirvöld. Hvað þá?

Væri hægt að taka upp vegabréfaskyldu til landsins þegar í stað?  Kæmi þá þá enginn óskimaður eða án þess að vitað sé hvaðan hann er að koma?  Færi þá enginn hælisleitandi hér í land? 

Eða að hafa þetta bara allt galopið að hætti hússins héðan í frá sem hingað til?

Bolla, bolla var sagt í gamla daga á bolludaginn.  Þá kunni enginn að segja E BOLLA hvað þá Ebóla.

Tvöfeldni

eða hræsni? 

Brynjar Níelsson skrifaði þessar línur fyrir mánuði síðan:

"Nú hefur stjórnarandstaðan eytt 12 klukkustundum á þinginu í umræðu um ríkisstjórn ríka fólksins sem hækkar virðisaukaskatt á matvæli um 5% sem komi illa við þá verst settu. Þegar tekið hefur verið tillit til niðurfellingar vörugjalda á matvæli er hækkun á matvælum ekki nema 2-2.5%. Að teknu tilliti til lækkunar á efri þrepi virðisaukaskatts, sem er stór útgjaldaliður allra heimila, verður staða þeirra betri en nú er. Svo er að auki hækkaðar barnabætur til að styðja við þá sem stærstum hluta tekna eyða í mat.

Þessi umræða um auknar álögur á þá verst settu er því einhver mesta þvæla sem ég hef hlustað á á þinginu. Ætti þó auðveldara með að afplána hana ef þetta sama fólk, sem stjórnaði hér á síðasta þingi, hefði ekki lagt auknar álögur á öll heimili með matarskatti (sykurskatti), sem ekki bara hækkaði útgjöld heimila um 3 milljarða heldur hækkaði verðtryggð lán sömu heimila um 1 miljarð.

En þessi árás á kjör hinna verst settu hét þá lýðheilsustefna. "

Það er í raun makalaust hvernig stuðningsmönnum fyrri ríkisstjórnar líðst að snúa öllu á haus sem þeim sjálfum þótti best á sinni tíð í valdastólum. Þeir hafa enda yfirburði í aðgangi að fjölmiðlum 365 og RÚV.  

Ef sannleikurinn er ekki það sem menn leita eftir í stjórnmálaumræðunni, þá  getur maður velt því fyrir sér hvort sé vænlegri til árangurs í pólitík tvöfeldni eða hræsni? 

Prófraun ríkisstjórnarinnar

er framundan. Hvernig tekst að spila úr  þeirri vitleysu sem fram undan er og venja er  að kalla "kjarasamninga"

Seðlabankastjóri  hefur bent á að vaxtastig og verðbólgan framundan ráðast þarna.  Þeir eru til sem rjúka upp og kalla þetta hótanir. En auðvitað munu allar vangaveltur um framtíðina ráðast af þessum staðreyndum. Hækki launin almennt um mörg prósent umfram 3.5 þá vita menn væntanlega hvað sé framundan.

 Nú fara  læknar í verkfall með öllu því sem því fylgir. Ef við getum réttlætt tuga prósenta hækkanir til þeirra, þá fylgir auðvitað hver á eftir öðrum. Kostnaður við heilbrigðiskerfið hlýtur að stóraukast frá því að vera fram úr nú þegar. Eins og venjulega byrjar kjarabaráttan hjá opinberum starfsmönnum sem hefur fjölgað þrefalt miðað við almenna markaðinn.

Svo hlustar maður á viðmælendur Sigurjóns á Sprengisandi ræða það í alvöru að lausnin á afkomuvandanum sé upptaka evru í stað krónugarmsins okkar.  Þegar svo er háttað um raunveruleikann þá er líklega best að flytja sig tl Shjangríla og fara að lifa í sýndarveruleika. 

Ríkisstjórnin á ekki sjö dagana sæla framundan. 

Kvótakerfið

er til umræðu í mikilli færslu hjá Valdimari Jóhannessyni. www.valdimarjohannesson.blog.is

Þetta er viðamikil greining á okkar umdeilda fiskveiðistjórnunarkerfi en svo löng að þa er erfitt að hafa sig í að lesa hana í heild.  Ég tilfæri aðeins nokkrar glefsur úr henn til að draga fram aðalatriðin að hluta til.

""Einn helsti vansi umræðunnar um stjórn fiskveiða er sá að yfirleitt er gengið út frá því að kvótastjórnun fiskveiða sé hagkvæm aðferð til að skammta aðgang að takmarkaðri auðlind. Vandinn sé aðeins hvernig úthluta beri aflaheimildum (kvóta). Þess vegna sé aðeins tekist á um það hvort leggja beri af gjafakvótakerfið og úthluta kvótum í samræmi við ákvæði stjórnarskrárinnar um jafnræði og atvinnufrelsi eða hvort réttur sé skilningur LÍÚ, að sameiginleg auðlind Íslendinga, fiskimiðin, sé í raun orðin einkaeign fáeinna útvalinna manna - sægreifanna.

Kvótastjórnun hefur, að mati undirritaðs, reynst með öllu ótæk og hefur haft slæmar afleiðingar fyrir efnahag landsins undanfarin 15 ár. Hún hefur haft af þjóðinni tugmilljarða króna í útflutningsverðmætum árlega, hún veldur þjóðfélaglegu ranglæti, hún hefur valdið hruni í fiskistofnum við landið og hún er að leggja af sjávarbyggðir um land allt með skelfilegu eignatjóni fyrir einstaklinga og þjóðfélagið allt.

Auk þess slitnar þráðurinn milli landsins og þjóðarinnar þegar byggðirnar leggjast af. Þegar fólk fer að setjast aftur að, kannski eftir áratugi, í landshlutum, sem nú eru að leggjast í auðn vegna þess að undirstaða afkomunnar þar - aðgangur að fiskimiðunum, er kominn í einkaeigu forréttindastéttar, mun það fólk ekki hafa tengsl við 11 alda sögu byggðarlaganna, ekki tengsl við landið, miðin og örnefnin eins og ef búsetan hefði verið samfelld. Hluti af þjóðararfinum mun glatast..

 Kvótakerfið, aflamarkskerfið, hefur fallið á prófinu á öllum sviðum: Það uppfyllir ekki skilyrði um félagslegt réttlæti, þjóðhagslega hagkvæmni, verndun lífríkis og fiskistofna - það er að rústa byggðir í landinu, skerða þjóðararfinn, það er að skemma eftirsóknarvert mannlíf um land allt - mannlíf sem gerir Ísland auðugra og skemmtilegra, jafnt fyrir Íslendinga sem erlenda ferðamenn.

 Unnt er að leiða auðskiljanleg rök að því að kvótastjórnun sé afleit aðferð til að stjórna fiskveiðum, jafnvel þó gætt væri jafnræðis við úthlutun kvóta. Því má líkja við náttúruhamfarir að gjafakvótakerfið var innleitt. Með því var óhemju auðæfum, kannski 400-500 millörðum króna, úthlutað til örfárra aðila, sem verja kerfið með kjafti og klóm. Átökin um gjafakvótann skyggja á alla almenna galla kvótastjórnunar en þeir eru margir og alvarlegir...."

"Helstu almennir gallar kvótastýrðra fiskveiða

 *Ósveigjanleg kvótasetning. ..."

*Brottkast og rjómafleyting...." 

  *Hliðartegundir ofveiddar eða hent..."

 *Verðfall í hafi..." 

*Kvótasvindl...." 

*Léleg nýting verksmiðjutogara . .. 

*Of eða vannýting miða ...." 

*Skekkja í gögnum. V..." 

 *Hrun fiskistofna..." 

 "Vert er að hugleiða að lífkerfi hafsins er "dýnamískt" Með því að tvöfalda veiðiálagið er ekki endilega verið að eyða fiskistofnum, heldur kannski fækka sjálfdauðum, ýta undir nýliðun vegna meira fæðuframboðs, minnka sjálfsátið og þörf fisks sem er búinn að ná mestri stærðaraukningu fyrir viðhaldsfóður, taka frá fuglum og sjávarspendýrum o.s.fr. Grundvöllur lífs í hafinu eru svif og þörungar. Framboðið á þeim stendur undir öllu æðra lífríki sem við erum að nýta í samkeppninni við ofantalda aðila sem fá lang mest í sinn hlut. ..."

*Ófullnægjandi vísindi. Ótrúleg kokhreysti er að reyna að ákveða nákvæmlega veiðiþol fiskstofna fram í tímann..." 

 Helsu gallar framseljanlegs kvóta

 *Þjóðfélagslegt ranglæti...." 

 *Samsöfnun kvóta...." 

 *Byggðaröskun...." 

*Óverðskuldaður gróði..." 

 *Skuldasöfnun - verri lífskjör...." 

*Nýliðun hindruð..." 

 *Hagkvæmni einkarekstrar skerðist...." 

 *Verri vistfræði...." 

 *Verra mannlíf...." 

*Meiri erlendur kostnaður...." 

*Erfitt að breyta til. E..." 

 

Niðurlag greinar Valdimars sem er skrifuð fyrir 13 árum: 

Sóknarkerfi hefur yfirburði yfir aflamarkskerfi

 Helsti valkostur í fiskveiðistjórnun við kvótakerfi er sóknarstýring sem getur verið með ýmsum hætti. Færeyingar voru komnir í kvótastýringu eins og við frændur þeirra en þeir báru gæfu til þess að átta sig tímanlega og taka upp sóknarkerfi sem virðist hafa þjónað þeim vel. Mikil umskipti til batnaðar urðu í sjávarútvegi hjá þeim við breytinguna. Fátt hindrar þá nú í að taka upp breytt kerfi ef þeir sjá sér hag í því.

Við Íslendingar ættum að skoða kerfi þeirra en leiða þó hjá okkur alvarleg mistök sem þeir gerðu í að hafa veiðileyfin framseljanleg. Við ættum því að skoða vel sóknarkerfi með svokölluðu lokuðu veiðileyfakerfi með óframseljanlegum veiðiréttindum (Limited Entry Non Transferable Licensing) og auðlindagjaldi af umframarði (auðlindarentu). Rækilega þarf að undirstrika orðið óframseljanlegum. Kanadamenn tóku upp lokað veiðileyfakerfi til þess að ná tökum á laxveiðum í sjó en höfðu veiðileyfin framseljanleg (Limited Entry Transferable Licensing) Notkun LETL-kerfis í stað notkunar LENTL- kerfis varð til þess, að mati Parcival Copes, að eyðileggja árangurinn í laxveiðum Kanada. Vert er að skoða hvernig LENTL-kerfi stendur gagnvart helstu kröfum sem gera á til fiskveiðistjórnunarkerfis. Gera verður þá kröfur til kerfisins að leiðin frá núverandi fiskveiðistjórunarkerfi sé nokkuð greiðfær en það virðist einmitt vera tilfellið. Einnig verður að meta hversu auðvelt væri að fá almenning og sérstaklega þá sem eiga að búa við kerfið til þess að skilja að hagsmunir þeirra gætu legið í því að taka þetta kerfi upp. Helstu kröfur sem gera verður til kerfisins eru eftirfarandi:

 1. Félagslegt réttlæti

 2. Standist stjórnarskrána

 3. Þjóðhagsleg hagkvæmni

 4. Verndun lífríkis sjávar og fiskstofna

 5. Byggðaþróun

 6. Almenn lífsgæði

 7. Aðlögunarhæfni frá núverandi kerfi

 8. Möguleikar til að breyta í nýtt kerfi ef það reynist ófullkomið

Að lokum vil ég leggja áherslu á að hafa verður í huga fyrir hverja fiskveiðistjórnunin er hagkvæm. Arður allra Íslendinga af fiskimiðunum skiptir máli. Tryggja verður að hann dreifist sem best. Jafnvel þó að sýnt yrði fram á að arður fiskveiðifyrirtækjanna væri mestur með lágmarkstengingu við íslenskt efnahags- og atvinnulíf er það í andstöðu við hagsmuni þjóðarinnar, eiganda auðlindarinnar. Eins og horfir í kvótastýrðum fiskveiðum Íslendinga gæti sú staða hæglega komið upp fljótlega að handhafar kvótanna sjái sér mestan hag af því að láta erlent láglaunafólk manna verksmiðjuskipin og að viðhald þeirra færi fram erlendis sem og önnur þjónusta við þau. Aflinn yrði fluttur til vinnslu þar sem vinnuaflið er ódýrast. Veiðiskipin kæmu lítið í íslenska höfn. Þá skiptu heimsins bestu fiskveiðimið þjóðina orðið litlu máli og lífskjörin yrðu að sama skapi verri."

Valdimar Jóhannesson 11.11. 2001

  Menn athugi að það eru heilar ritgerðir með rökstuðningi á bak við þau stikkorð sem ég tilfæri úr greininni.

Yfirburðir kvótagreifanna í fjármunum og afli til allra hluta gera það líklegt að kvótakerfið sé komið til að vera og verði aldrei breytt hvað sem einstakir baráttumenn segja annað.

ESB er pappírstígur

ef herir þess eru í svipuðu rusli og die Bundeswehr ef marka má grein í Spiegel frá 30. september s.l.

Bundeswehr hefur verið fjársvelt árum saman og á næsta ári mun Angela Merkel enn herða á niðurskurðinum. 

Flugflotinn er í rusli og ónothæfur að stærstum hluta. T.d. er enginn  Sea Lynx helikopter flughæfur. Helmingur af því sem þeir kalla skriðdreka, þó þeir séu það ekki  heldur fólksflutningabílar á beltum eða hjólum, eru ónothæfir vegna viðhaldsleysis. Patriot flugskeytin sem Þjóðverjar eiga að verja Tyrkland með eru varahlutalaus og búið að vandaliséra kerfið í Þýskalandi sjálfu fyrir varahluti. Þjóðverjar verja 1.29 prósenti af GDP til hermála á móti Bretum sem nota 2% og eru hreint ekki í neini óskastöðu með heri hennar Hátignar.

Þetta er rjóminn í ESB-hernum sem Einar Benediktsson fyrrum sendiherra vill klína Íslendingum undir vænginn hjá.  Algert auladót sem ekki er hægt að nota í neitt hernaðarlegt. Enda kratafans í ríkisstjórnum allra ríkjanna sem bara kunna að skera niður útgjöld án þess að skapa nýtt og vilja engu fórna af þægindum sínum.  Líklega er ástandið ekki betra í Frakklandi þar sem 1.5 % af GDP fór til hermála 2013 og herinn kvartar hástöfum. Og allir vissu í den að á ítölskum skriðdreka eru 5 gírar sagðir afturábak á móti einu áfram. Líklega hefur þeim lítið skánað frá því að Hitler sagði að hann þyrfti 1 herfylki til að taka Ítalíu en 5 til að verja hana. Móti Kalífaveldinu dugar þetta lið ekki hætishót. Og loftárásir Dana né Kana stöðva þá líklega ekki.

Aðeins stríðsþreytt Bandaríkin, sem verja  nærri 6 % af GDP til hermála eru einhvers megnug. Þar skrifar almenningur á bíla sína: "Freedom is not free" En það er að hætta að samsama frelsi við stríð við arabiska glæpamenn eða vinskap við Saudí-Arabíu-konungsættina.

 Eina þjóðin sem hefur einhvern metnað, getu og vilja til vera herveldi eru Bandaríki Norður Ameríku. Í forysturíkjuunum í  ESB, Frökkum og Þjóðverjum,  er allt lagt upp úr þægindunum þar sem þau er að finna. Hjá 24 þeirra þarf svo að skipta skortinum einum milli allra þegna en hann er langt um útbreiddari en allsnægtin ásamt 20 % atvinnuleysinu. Furðuleg þráhyggja hjá þessum Einari ambassador.

Í öllu treystir þetta bandalag á að Kaninn komi og bjargi þeim eins og í Bosníustríðinu.  En þá var ástand Bundeswehr þó skárra en það er í dag eftir áralanga pilsa setur í valdastólum Prússlands Friðriks mikla sem steig dansinn við pilsin þrenn á sínum tíma.

Nú eru enn alvarlegir tímar. Vígasveitir kalífaveldisins eru að berja á Kúrdum við tyrknesku landamærin. Von der Leyden flaug þangað í einu flugfæru Transall flugvél Bundeswehr því hún var búin að lofa að styrkja þá.  Kom þó með ekkert að lofuðum hergögnum því hin Transall vél Þjóðverja var biluð og vopnin komust ekki til Kúrdanna. Þeir verða því væntanlega strádrepnir áður en þýskararnir verða búnir að gera við hina vélina.

Eina herveldið utan Bandaríkjanna sem getur fengist við kalífaveldið á landi og talað mál sem þeir skilja eru Tyrkir. Tyrkir eru í Nató. Spánýr skandínavískur forstjóri þess bandalags er ólíklegur til að hafa frumkvæði að þeim samningum sem gera þarf við Tyrki til þess að fá þá til aðgerða. Annars fer bara sem fer.

Í samanburði við Kalífaveldið þá er nokkuð ljóst að Assad er sunnudagaskóladrengur.  Tyrkjum kann að vera lítt sárt um Kúrda sem hafa verið  þeim leiðinlegir í áravís. En ef Vesturlönd eru staðföst í því fara ekki að bjóða til sín flóttamönnum frá Tyrklandi sem streyma þangað núna af þessum svæðum, þá er hugsanlegt að Tyrkir séu samningsfúsari vegna fjölda flóttamanna í Tyrklandi sem þeir vilja áreiðanlega losna við sem fyrst.  

Massív efnhagsaðstoð við Tyrkland er hugsanlega það sem Nató kann að vanta mest  núna.

Það er sagt að sá sem ríður tígrisdýri komist ekki af baki. ESB-pappírstígrísdýrið er hinsvegar svo vannært og máttlaust að Merkel kemst ekki einu sinni á bak.