Leita í fréttum mbl.is

Leiðir til útgjalda og álags

í stjórnkerfinu að innleiða tilskipanir frá ESB að því er stendur í Mogga.
"Stjórnkerfið hefur ekki undan við innleiðingu tilskipana frá ESB og kvarta opinberir starfsmenn undan því að hafa hvorki fé né mannafla til að fylgjast með reglugerðunum.

 

Samkvæmt heimildum Morgunblaðsins er óánægja meðal starfsmanna umhverfis- og auðlindaráðuneytisins vegna aukins álags við innleiðingu tilskipana. Það álag hafi aukist með fækkun starfsfólks.

 

Ólafur Friðriksson, skrifstofustjóri í sjávarútvegs- og landbúnaðarráðuneytinu, segir tilskipanir og gerðir frá Evrópusambandinu útheimta mikla sérfræðivinnu.

 

Ráðuneytið þyrfti að hafa »meiri mannafla og getu til þess að fylgjast með því hvaða gerðir eru í farvatninu og hverjar eru til meðferðar í sérfræðinganefndum ESB«.

 

Jón Gíslason, forstjóri Matvælastofnunar, segir æskilegt ef stofnunin gæti sent fulltrúa sína til Brussel vegna tilskipana í vinnslu.

 

»Okkar starfsfólk sækir ekki fundi í Brussel þegar reglurnar eru á vinnslustigi. Það væri mjög æskilegt að geta komið að málum... Við höfum ekki tök á því. Það er til lítið af fjármunum,« segir Jón."
Þá hafa menn það. Það vantar meiri peninga frá okkur skattgreiðendum svo ráðuneytisfólkið geti verið á kost og logis á dagpeningum í Brussel að búa til reglugerðir. Þeir eru bara að kikna undir vinnuálaginu!!  Að hugsa sér.
Er reglugerð um samlokubann frá Tyrklandi það sem þjóðin þarfnast mest? Eru þessar tilskipanir óumbreytanlegt náttúrulögmál? Hafa þessar tilskipanir ekki orðið okkur til stórrar bölvunar frekar en hitt sbr. Orkusölulögin? Schengen og allt það líka.
Af hverju hættum við þessu bara ekki og tökum bara upp það sem okkur sýnist vera til bóta? Eða segjum bara samningunum upp? Þá getum við bara sagt þessu liði í ráðuneytunum að hvíla sig í stað þess að kosta þá til Brussel. Þá þurfa þeir ekki lengur að brjóta bak sitt fyrir okkur skattgreiðendu sem kærum okkur hvort sem er ekkert um glærar ljósaperur, ónýtar ryksugur eða vatnsparandi sturtuhausa.
Af hverju hættum við því bara ekki að láta þessar tilskipanir leiða okkur til útgjalda og álags?. 

Niður með lífeyrissjóðakerfið!

og veitum fólkinu frelsi til að velja.

Þetta kerfi hefur snúist fra því að vera fyrir fólkið í það að vera spillt valdabraskskerfi eins og sjá má í skrifum Agnesar  í Mogga dagsins.

Hvernær  var sú ákvörðun borin undir mig að lífeyri mínum í lífeyrissjóðnum sem ég var neyddur til að borga í, yrði ráðstafað í samningum milli manna sem ég þekki ekki. Að ríkið braskaði með tryggingagjaldið á þennan hátt.

Agnes Bragadóttir greinir frá deilum um einhvern VIRK  "starfsendurhæfingarsjóð"  sem sé fjármagnaður með framlögum úr lífeyrsisjóðum(les mínum lífeyri) og ríkissjóðs(les mínum skattpeningum).

…“Á árinu 2012 var loks bundið í lög að ríkissjóður greiddi þriðjungs framlag til starfsendurhæfingarsjóðs á móti lífeyrissjóðum og aðilum vinnumarkaðarins. Greiðslum ríkissjóðs var hins vegar frestað um eitt ár með óformlegu samkomulagi við aðila vinnumarkaðarins í tengslum við gerð fjárlaga fyrir árið 2014 gegn því að greiðslur ríkisins hæfust á árinu 2015…“

Hvaðan kom þessu liði heimild til að stela lífeyri frá mér og öðrum fyrir einhverja andlitslausa aumingja með sérþarfir?  Var okkur sagt frá að svona væri hægt að gera eftir á þegar við vorum nörruð í þetta lífeyrissjóðakerfi sem helst  hefur fært okkur bölvun og brask.sem allir sjá sem vilja? Kerfi sem hleður  upp spillingu og valdapot andlitslausra gæðinga úr verkalýðsbraskinu sem enginn kaus til áhrifa?.

Verð ég ekki að segja bara fyrir mig:  Niður með þetta spillta lífeyrissjóðakerfi og veitum fólki rétt til að standa utan við þann kommúnisma sem sífellt verður ágengari innan þess og VIRKar vel fyrir útvalda?    


Gefðu okkur gengisfall

"Samtök atvinnulífsins (SA) telja vaxandi ójafnvægi í þjóðarbúskapnum geta kallað á gengisfellingu. Það sé ein ástæða þess að brýnt sé að afnema fjármagnshöft.

 

Þorsteinn Víglundsson, framkvæmdastjóri SA, segir að ef í hönd fari »áframhaldandi efnahagsþróun sem felur í sér mikla raungengisstyrkingu, þ.e.a.s. launahækkanir langt umfram það sem gengur og gerist í nágrannalöndum okkar,« þá fylgi því aukið efnahagslegt ójafnvægi. Því geti fylgt minnkandi viðskiptaafgangur, jafnvel viðskiptahalli.

 

»Ef við gætum ekki að okkur gætu hér skapast aðstæður á næstu misserum þar sem innan hafta þyrfti að koma til hefðbundinnar gengisfellingar upp á gamla mátann. Það er alveg ljóst að ef við sköpum slíkt ástand verður mjög erfitt að afnema höftin. Þess vegna teljum við mikilvægt að nýta þær hagstæðu aðstæður sem eru fyrir hendi til að afnema þau núna,« segir Þorsteinn sem telur að til lengri tíma litið muni höftin »hafa mikil áhrif á það hvers konar atvinnuuppbygging verður« á Íslandi..."

 

Mjög lítil breyting hefur orðið milli ára á fjölda fólks sem er með háskólamenntun og án vinnu. Um 1.400 manns úr þeim hópi voru án vinnu í september sl. Framkvæmdastjóri Hagvangs segir þetta ár hafa valdið vonbrigðum."

 

Hvaða háskólamenntun er verið að tala um? Ekki lækna. Ekki verkfræðinga. Ekki hjúkrunarfræðinga? Ekki raunvísindamenn?  Hefur einhver lagt stund á fræði sem ekki eru söluvara? Er þetta jarm ekki ákall á kjararýrnun hjá almenningi?
Eigum við ekki að treysta því að ráðamenn hafi heildarmyndina í huga? Að bensínlækkun í gær um túkall sé kjarabót fyrir einstæðar mæður, aldraða og öryrkja? Að kjarabót sé í því fólgin þegar olían lækkar, og dollarinn lækkar líka um 40 % til viðbótar?
"Guð gefðu okkur Beisa tyggjó" ákallaði ungur sveinn skapara sinn af vörubílspalli á Selfossi fyrir margt löngu. Þá var ekki fluttur inn óþarfinn samkvæmt fjárhagsráði og góð ráð dýr.
Beisi þessi átti eftir að færa þjóð sinni tyggjó svo um munaði. Í hans tíð lækkaði dollarinn  um helming og algert fjármagnsfrelsi ríkti í landinu. Þú máttir eiga hvaða mynt sem var en þú lagðir allt sem þú gast inn á verðtryggðar íslenskar bankabækur og vildir ekki sjá dollarabók. Kommarnir hata skiljanlega ekki annan mann meira en þennan Beisa eins og sjá má í skoðanakönnun um ágæti stjórnmálamanna hér til hliðar á síðunni. Svona fjórfaldur munur skilur þennan mann frá landstjóranum  Steingrími J. og Velferðar-Jóhönnu.   
Gefðu okkur StrAx gengisfall góði Guð ? 

80 milljónir?

eigum við að borga af því að einhverjum dettur í hug að búa til mynd um gamalt glæpamál?  Það er eins og menn hafi himin höndum tekið við þessa frétt.

Þetta sorglega mál er löngu liðið og upplýst og engum er greiði gerðu með að rifja það upp. Hvað þá að fara að græða á ógæfunni. Vill þjóðin þetta endilega? Ég kæri mig ekkert um fyrir mína parta að þessi mynd sé búin til. Eða aðrar myndir á ríkisins kostnað.  Ef einhver vill gera þetta á sinn kostnað þá má hann það. En ég vil ekki borga hálfa milljón í þetta.

Er nauðsynlegra að eyða 80 milljónum í þetta frekar en annað sem vantar? 


Reykjavíkurbréf

 Morgunblaðsins er ansi athyglisvert  um helgina, hver sem skyldi nú hafa skrifað það!!

 

Ég var á fundi þar sem almannatengill fullyrt að enginn læsi Moggann. Þeir sem vildu hafa áhrif í pólitík yrðu að skrifa sín ljóð á Facebook.

Ég tek því þetta Reykjavíkurbréf upp hér og afskræmi það að eigin smag og behag með feitletrunum þar sem að „enginn les Moggann“  en alltaf einhverjir lesa mitt blogg.  Tengillinn gekk nú ekki svo langt að segja að menn læsu Fréttablaðið en auðheyrt var á honum að honum þótti heldur meira til þess koma.

En Reykjavíkurbréfið hljómar hinsvegar svona: 

 

 

Síðasti þingmeirihluti steig stórt skref til að setja hatt ríkisins yfir sjálfstæði fjölmiðla og nú er starfrækt ríkisvædd fjölmiðlanefnd til að byrsta sig við fjölmiðla. Segir í lögunum að »Íslenska ríkið hafi lögsögu yfir fjölmiðlaveitum.«

 

Núverandi systurfélög Morgunblaðsins og Ríkisútvarpsins eru því vatnsveitur, hitaveitur og rafveitur og er ekki í kot vísað.

 

Má bjóða til stofu?

 

Margvíslegar stofnanir sem fara með óþarflega mikið vald núorðið heita gjarnan stofur. Enginn veit af hverju. Löngum könnuðust menn aðeins við »Fréttastofuna« í þeim tilvikum sem ekki var átt við borðstofuna, betri stofuna eða tannlæknastofuna.

 

Vinstristjórninni sálugu þótti nauðsynlegt að setja taum á fréttamiðlara. Í upphaflegum tillögum menntamálaráðherrans var gert ráð fyrir að framangreind nefnd skyldi heita Fjölmiðlastofa. Það breyttist þó í fjölmiðlanefnd. En það bætir úr að nefndin skal þó hafa samstarf við Neytendastofu.

Ekki skal gefið í skyn að margir gamlir og góðir kommar starfi í þeim stofnunum sem nú heita stofur, enda mun líklegra að það gerði næsta grein fyrir neðan þá á vinstri vængnum, nefnilega stofukommarnir.

 

 Þeir værukæru byltingarmenn voru líka stundum kallaðir sófakommar. Sannir byltingarmenn tortryggðu þá dálítið og horft frá hægri kantinum gætti einnig tortryggni, þótt af öðrum toga væri. Þar var sagt sem svo »að maður veit hvar maður hefur kommana, en ekki stofukommana«. Kannski verða fljótlega stofnaðir Samgöngusófi, Barnaverndarsófi og Neytendasófi, þar sem mannauður leggur sig allan fram allan liðlangan daginn. En grunsemdir höfðu vaknað um að auðlausir »starfsmenn« hefðu ekki notið nægjanlegrar virðingar áður en þeir, sem hópur, voru hækkaðir upp í að vera mannauður. En þegar hópuppsagnir koma til þá er tugum starfsmanna sagt upp, en mannauðurinn virðist alltaf sleppa, því hann er ekki nefndur. (Ríkisútvarpið hefur að vísu þá sérstöðu að þar fara reglubundið fram hópuppsagnir með fjaðraþyt og söng, án þess að nokkuð sparist við það og fátt bendir til að þar fækki í mannauðnum).

 Sveipast hörðum böndum

 En nú eru »fjölmiðlaveitur« svo lánsamar að búa loks við fjölmiðlanefnd, þótt ekki hafi verið upplýst við hvað hún fáist á milli kl. 8 og 4 og enn síður á öðrum tímum sólarhringsins. Þegar til þessa fyrirbæris var stofnað, af sömu öflunum sem hömuðust mest gegn fjölmiðlalögunum, sællar minningar, líkti Samband ungra sjálfstæðismanna því við aðför að fjölmiðlum. Aðför er stórt orð, en má til sanns vegar færa. Ekki er þó líklegt að núverandi ríkisstjórn muni gera nokkurn skapaðan hlut vegna þeirrar meintu aðfarar, enda virðist hún telja að ákvæði þjóðminjalaga um bráðavernd gildi um hvað eina sem grunur leikur á að Steingrímur og Jóhanna hafi tekið sér fyrir hendur. Ekki verður því séð að sóun fjármuna í fjölmiðlanefnd verði hætt, eins og hverjum öðrum gagnslausum óþarfa.

 Fjölmiðlar hafa ekki jafn mikið umleikis og þeir höfðu sumir áður, ef Ríkisútvarpið er talið frá. Það fær hins vegar aldrei nóg.

 Tæknin hefur breytt stöðu þeirra flestra, hvort sem áskriftarstöðvar sjónvarps eða blöð eiga í hlut. Það er ekki hægt að finna að því. Hin nýja tækni er ekki til bölvunar þótt hún kunni að gera tilteknum rekstri í hefðbundnu formi erfitt fyrir. Ekki hefðu menn viljað streitast gegn framþróun í fjarskiptum til að halda verndarhendi yfir jafn ágætri stétt og loftskeytamenn voru. Hafi fjölmiðlar hlutverk og vilja til að rækja það fjargviðrast þeir ekki yfir þeim breytingum sem verða, en leitast við að laga rekstur sinn að þeim.

Hin galopna fjölmiðlun sem birst hefur síðustu áratugina gefur margvísleg færi. Ekki aðeins þeim, sem sinnt hafa fjölmiðlum, heldur fjölmörgum öðrum, stórum og smáum. En hömlulítil víðátta netsins, með sínum miklu kostum, er því miður einnig síspýjandi ofurkraftur á gölluðu efni, rugli og rangfærslum, svo óhróður og ógeð af margvíslegu tagi séu ekki gerð að sérstöku umræðuefni. Opinberar eftirlitsnefndir eru þar engin fyrirstaða. Þær geta ekki annað en hengt sína tilveru á »gömlu« tegund fjölmiðlanna, þar sem þörfin á aðhaldi var minnst. Þær voru því orðnar úreltar nokkru áður en til þeirra var stofnað. En ríkisvaldið getur auðvitað haldið áfram að nota þær til að sóa fé, sem það hefur gaman af, sama hverjir sitja í stjórnarráðinu.

 Leyfist allt

 Allir sem fylgdust með farsakenndum tilfæringum á yfirstjórn 365 miðla fyrir fáeinum vikum vissu til hvers refirnir voru þar skornir. Hvert barn mátti sjá að þær miðuðu eingöngu að því að herða tök eigandans á fjölmiðlasamsteypunni og vantaði þó lítið upp á undirgefnina fram að því.

Allir, sem fylgst hafa með, vita jafnframt með hvílíkum ósköpum sá sami hefur notað sína fjölmiðla. Það er að segja kannski allir nema fjölmiðlanefnd.

 Mörgum þótti, þegar sama aflið stýrði mesta einokunarhring sem sést hefur til í íslenskri viðskiptasögu og er þá SÍS ekki undanskilið, eins og samkeppnisyfirvöld litu á sig sem eina af deildum hringsins, og ekki þá sem hafði mest vægi innan hans. Þótt vöxturinn ykist hratt og sífellt lengra væri seilst lyftu þau aldrei sínum litla fingri, hvað þá lúkunni.

 Ekki hefur, svo vitað sé farið fram nein athugun á því hvernig slík ósköp máttu gerast og væri þó ekki vanþörf á. Umgengni gömlu deildarinnar er með nákvæmlega sama hætti enn í dag, við það sem enn lýtur sömu stjórn.

 Dagblað sem er gefið, troðið óumbeðið inn um póstlúgur landsmanna, með einn eiganda, er með öllu aðhaldslaust. Allt aðra sögu er að segja af áskriftarblöðum.

 Í gær var birt yfir þvera forsíðu Fréttablaðsins lygafrétt með viðeigandi myndum um stofnun og raunar einstakling sem öll fjölmiðlasamsteypan hefur haft veiðileyfi á síðan ítök núverandi eigenda hófust þar, þótt um hríð væri logið til um eignarhaldið. Eitt símtal við viðkomandi, stofnunina eða einstaklinginn hefði tryggt að blaðið yrði ekki sér til skammar með breiðsíðu sinni. Þegar lygi blaðsins var afhjúpuð var þó ekki beðist afsökunar. Nei, þá var fréttastofa sjónvarps sama eiganda látin seilast í gamlan texta, sem Björn Valur Gíslason, af öllum mönnum, hafði soðið saman fyrir tveimur árum, til að reyna að réttlæta lygina.

Rándýr fjölmiðlanefnd lætur ekki slíka misnotkun til sín taka, enda er hún sjálfsagt orðin venjuhelguð eftir hálfan annan áratug af sambærilegum trakteringum.

Verri en Rússarnir?

Vegna framferðis Rússa í Úkraínu er það ríki skotspónn margra. Ráðamenn þar kölluðu slíkt sjálfir yfir sig. Þess vegna er hvað eina sem þaðan fréttist blásið upp sem enn eitt dæmið um illskuna sem þar þrífst. Rússneska þingið samþykkti nýverið, í verulegum ágreiningi þó, skref sem takmarkar rétt erlendra aðila til að eiga hlut í rússneskum fjölmiðlum. Er þar miðað við 20% sem hámark. Margir hrópa að þetta sé dæmi um það hvernig Pútín sé sífellt að herða tök sín á rússneskum fjölmiðlum. Rússneska ríkið hefur þótt hafa meiri áhrif á fjölmiðla eystra en hollt sé lýðræðinu. En þessi síðasta ákvörðun var þó ekki gott dæmi um það. Takmörkun á heimildum útlendinga í Bandaríkjunum er t.d. svipuð og þarna var ákveðið. En þar sem þessi lagasetning fær svona hörð viðbrögð umheimsins, hvað yrði þá sagt ef Pútín hefði reynt að fá lagaákvæði af eftirfarandi tagi samþykkt í Rússlandi:

»Íslenska ríkið hefur lögsögu yfir fjölmiðlaveitum«

»Ákvörðunum fjölmiðlanefndar verður ekki skotið til annarra stjórnvalda«

»Fjölmiðlanefnd skal fylgjast með því að fjölmiðlaveitur fari að fyrirmælum laga þessara«

»Fjölmiðlanefnd getur lagt allt að 200.000 króna dagsekt fyrir hvern byrjaðan dag á þann sem: (Svo talið upp í 7 ýtarlegum stafliðum)«

»Fjölmiðlanefnd leggur á stjórnvaldssektir sé brotið gegn eftirtöldum stafliðum: (Svo talið upp í 18 stafliðum)«

Í lögunum segir svo að stjórnvaldssektir megi nema 10 milljónum króna!

Ekki er líklegt að Pútín forseti, í sinni þröngu stöðu, hefði dirfst að dúka sín borð með öðrum eins tilskipunum og þessum. Enda yrðu mannréttindafrömuðir þá lengi að ná sér, miðað við hrópin vegna takmarkana á eignarhaldi útlendinga í rússneskum fjölmiðlum.“

Ekki er hérna beinlínis hrópað húrra yfir viðbragðsflýti ríkisstjórnar okkar, sem er líklega einhverjum öðrum umhugsunarefni. Ýmsum kann að vera þannig farið að vilja að kjörnir fulltrúar í meirihluta láti hendur standa fram úr ermum meðan þeir geta.  En þetta er hugsanlega úrelt sjónarmið og að stjórnarandstaðan sé betri til að ráða ferðinni eins og til dæmis í aðildarumsóknarmálinu.

Allavega vekur tilvitnaður lagatexti um völd "fjölmiðlanefndar" hugsanlega spurningar hjá einhverjum. Það er ekki heiglum hent að segja eitthvað sem angraði þessa nefnd.

Vonandi kemur  Mogginn út  með Reykjavíkurbéfi líka um næstu helgi.


Afnám Gjaldeyrishafta

er það sem allskyns prelátar í hinum og þessum samtökum eru að halda að okkur í fjölmiðlum. En til hvers á það að leiða við núverandi aðstæður? Fyrir hverja eru Samtök atvinnuveganna og ASÍ að berjast?

 

Er það fyrir Lifeyrissjóðagreifana svo þeir geti farið með ellilífeyririnn  minn úr landi til að tapa honum eins og þeir hafa gert ?  Er það fyrir kvótagreifana svo þeir geti komist með kvótann úr landi og fjárfest í útlöndum? Er það fyrir læknana, verktakana, iðnaðarmennina  og verkfræðingana  svo þeir geti komist úr landi með allt sitt?  

Er það fyrir Nýja Landsbankann svo hann geti  borgað Gamla  Landsbankanum lungann af gjaldeyrisforða þjóðarinnar svo að slitastjórnin síðan 2008  geti gert upp við eigendur Icesave skuldannna?  

Miðast þetta tal um þetta skerta frelsi við það að allir þurfi að eiga auðveldara með að komast í burtu frá hinum íslenska veruleika og þessu landi sem Samfylkingin og fleiri virðast ekki  trúa að geti hýst sjálfstæða þjóð? 

Hversu vitlaus halda hinir ýmsu forsvarsmenn að við almenningur séum eiginlega þegar þeir þrugla um nauðsyn losun fjármagnshafta sem eitthvað sem skipti lífskjör almennings einhverju máli?  Er ekki eitthvað nærtækara sem brennur á okkur í hinu daglega lífi? Það eru einhverjir hagsmunir fárra sem allt talið snýst um?

Er allit þetta tal um nauðsyn afnáms þessara miklu gjaldeyrishafta hugsanlega frekar til þess fleiri geti flúið land með fjármuni  sína?  

Er hinn heimski almúgi eitthvað þjakaðuraf þessum gjaldeyrishöftum sem Þorsteinn Víglundsson og aðrir hagspekingar setja  efst á blaðið að afskaffa?  Fær hann ekki að nota Visakortið að vild í útlöndum?  Panta það sem hann vill frá AliBaba og öðrum prískúröntum?   Eða yfirleitt að fá ekki gjaldeyri til flests sem honum dettur í hug?

Þessi sami almúgi er hinsvegar fastur í sínum íslenska veruleika og getur ekki flúið neitt vegna  fátæktar eða menntunarleysis.   Hann fær að borga 25.5% virðisaukaskatt af öllum sínum varningi. Hann fær að borga 7 eða bráðum 12 %  virðisaukaskatt af matvælum og bókum meðan að bensínokrið, vaxtaokrið og húsnæðisokrið hjá verktökunum festir hann í fátæktargildru og  bannar honum allar bjargir til að leggja fyrir eða spara eða eignast nokkurntímann eigið húsnæði.  Hann fær að borga milljarða í tap af RÚV og Rás 2 sem honum er sagt óaðspurður að hann  þarfnist mest.

 Hann fær að lifa við samræmt okur Mjólkursamölunnar og landbúnaðarmafíunnar sem sér til þess að hann fær aldrei ódýrt kjöt eða innflutta niðurgreidda landbúnaðarvöru að éta. Hann fær að borga svimandi tekjuskatta, tvöfalt þyngri en í Bandaríkjunum.

Hann fær að búa við ónýtt skólakerfi sem skilar ólæsu og óreiknandi fólki frá sér sem getur verið æskilegt til að halda honum niðri.  Hann fær að búa við þær framtíiðarhorfur einar sem Íslendingur að landið hans og auðlindir þess,  hafa verið afhentar fáeinum útvöldum kvótagreifum til eilífrar eignar,hvað sem kjaftað er í eyru hans á 17.júní um órökræna þjóðareign.

Hann er nefnilega ekki þjóðin heldur eru það einhverjir óþekktir embættismenn sem þjóðinni ráða. Þeir stjórna innflytjenda-og hælisleitendamálum, þeir stjórna því að við séum í Schengen og étum upp allar EES tilskipanir hversu vitlausar sem þær eru.   Almúginn fær að hafa fjársvelt og læknalaust heilbrigðiskerfi sem getur ekki leyst bráðavanda hans ef hann veikist eða eldist.  Hann fær að borga svimandi skatta af öllum sinum tekjum og líka eignum á stundum.  Hann býr við samræmt vaxtaokur banka á útlánum  en neikvæða vexti á sparnað. 

Á þessi almúgi að lofsyngja afnám gjaldeyrishafta öðru fremur?  

Er ekki bara nauðsynlegt að afnema ekki gjaldeyrishöftin við þessar aðstæður?   


Misskilningur í Mogga

kemur fram í leiðaranum á 17.0kt.2014.  Mann grunar helst að Davíð hafi brugðið sér af bæ úr því að svona leiðari birtist í Mogganum sem venjulega  aldrei lýgur.

Þarna segir:

"Landsvirkjun er eitt mikilvægasta fyrirtæki á Íslandi og hefur í eðli sínu slíka yfirburðastöðu og einokunarstöðu, að eðlilegast er að það sé í ríkisins eigu eða í sameign ríkisins og helstu sveitarfélaga, eins og áður var og fór vel á. Það er heldur ekki óeðlilegt að fyrirtækið horfi til þeirra sjónarmiða sem mestan stuðning hafa á Alþingi og í ríkisstjórn á hverjum tíma, þ.e. í málefnum virkjanakosta og stærstu viðskiptavina. En þar með hefur fyrirtækið ekki afsalað sér því að láta sjónarmið sín heyrast, þótt þau kynnu að vera önnur en fyrrnefnd sjónarmið.

 

Á síðasta kjörtímabili gekk Landsvirkjun lengra í þjónkun sinni við stjórnvöld en áður hefur gerst. Það var ekki aðeins, að fyrirtækið gerði aldrei nokkurn ágreining við stöðnunarstefnu fyrrverandi ríkisstjórnar í málefnum sem snertu fyrirtækið. Forystumenn þess gengu miklu lengra en það. Þeir gerðu tortryggilega stefnu þeirra, sem áður höfðu komið að uppbyggingu Landsvirkjunar með glæsibrag og gert hana að því stórveldi sem hún er í dag. Gengið var lengra. Látið var undan þrýstingi stjórnvalda og tekið þátt í því að magna upp hræðsluáróður um þau ósköp sem myndu gerast leyfði þjóðin ekki þeim Jóhönnu og Steingrími að troða Icesave-samningunum ofan í kokið á sér. Var sú framkoma með ólíkindum.

 

Vindmyllubreiður sem útbía landslagið víða erlendis eru neyðarbrauð þjóða sem búa við slaka kosti í raforkumálum. Þær eru síst ásjálegri en raforkumöstur sem fara í taugarnar á mörgum hér á landi og hægt er að fækka smám saman, þar sem kostnaður við jarðstrengi fer lækkandi. En ókostir vindmylla, sem möstrin hafa ekki, eru margir. Þeim fylgir mikill og óþægilegur hávaði og þær sálga milljónum fugla árlega.

 

Íslendingar þurfa sem betur fer ekkert á vindmyllum að halda. Þó ákvað Landsvirkjun í bríaríi að reisa tvær slíkar. Einu rökin fyrir því, að kasta hundruðum milljóna á glæ í slíkt verkefni, gat verið ef Landsvirkjun taldi óupplýst, hvort vindar blésu á Íslandi og treysti ekki Veðurstofunni til að veita upplýsingar um það.

 

Ákafi fyrirtækisins við að vinna við svokallað »sæstrengsverkefni« er eiginlega enn skrítnari, þótt þar fylgi hvorki hávaðamengun né fugladráp. Það mál er kynnt í óskiljanlegum sefjunarstíl, sem er þessu mikla fyrirtæki ekki sæmandi.

 

Það er ágætt að Landsvirkjun hefur ekki klínt sér pólitískt með sama hætti utan í núverandi ríkisstjórn eins og hina síðustu. En óneitanlega er skrítið að hún sé enn föst þar...."

Þarna eru fullyrðingar á ferð sem eru bæði byggðar á bulli og rangupplýsingum þót niðurlagið sé ágætt.

Í fyrsta lagi þurf Íslendingar á vindorku að halda. Virkjanlegt vatnsafl er takmarkað.  Hitasvæðin eru óstöðug og takmörkuð af afli. Vindurinn er ótakmörkuð auðlind á landinu okkar og hefur verið það nokkuð lengi.

Búðarhálsvirkjun var 98 Mw og kostaði 28 milljarða. Vindmyllur Landsvirkunar eru kostuðu 300 milljónir á Megawattið. Nánast sama í stofnkostnað og vatnsaflið. Vindmyllan slitnar ekki þegar hún snýst ekki í meira en helminginn af tímanum. Sé skrúfaðir 150 boltar þá er vindmyllan farin og ekkert sést eftir í náttúrunni. Hvað þarf til að eyða umhverfisáhrifum frá Búðarhálsvirkjun? Hvað kostar endurrheimtin á náttúrugæðunum ef við látum kjarnorkuna leysa vatnsorkuverin af hólmi þegar tímar líða? 

Skríbent Moggans hefur greinilega ekki farið að skoða eða hlusta á myllur Landsvirkjunar. Þær eru með nýjustu tækni nánast hljóðlausar. Og mér vitanlega hefur enginn fugl drepist. Leðurblökur í Danmörku fljúga á vindmyllur í myrkri þar sem þær fljúga blindflug eftir sónar.

Íslenskir fuglar eru flestir farfuglar sem eru hér bjarta tímann. Þegar þeir koma hingað hafa þeir séð fleiri vindmyllur og vindmyllugarða en þessi velmeinandi Moggahöfundur. Ég hef unnið við vindmyllur í Þykkvabæ núna mánuðum saman. Mér vitanlega hefur ekki einn fugl flogið á þær. Álftahópur flaug í fylkingu milli þeirra í lægri hæð  en snúningsöxullinn og það er til mynd af honum. Flugvélar fljúga í kringum þær og á milli þeirra. Grasigróið land er í kring um þær og kýr, hestar og kindur eru á beit án þess að líta upp.

Auðvitað má blaðamanni finnast vindmyllur forljótar og ljótari en háspennumöstur. En mér rennur meira til rifja að sjá hvernig Orkuveitan er að eyðileggja háspennumöstrin okkar allra á Hellisheiði með brennisteinsútblæstri frá Hellisheiðarvirkjun. Þeim væri held ég nær að búa til brennisteinssýruí stað þess að vera að búa til jarðskjálfta með einhverri misvellukkaðri niðurdælingu. Horfið bara á möstrin og spyrjið ykkur hver eigi að borga? Hjá hverjum reikningurinn?

Það er líklega líkt með Moggann og Geir sáluga í Eskilhliíð. Hann sagði við einn vin sinn: "Veistu ég hef aldrei verið nótt að heiman. Ég fór einu sinni dagpart austur fyrir fjall. Og það get ég sagt þér Grímur, að það var allt komið í vitleysu þegar ég kom heim aftur."

Davíð fer vonandi að koma heim bráðum aftur  svo að lesendur þurfi ekki að lesa svona misskilningsleiðara í Mogga mikið oftar því laugardagsleiðarinn var heldur ekki mikið betri svona í framhjáhlaupi. 

 

 

 

 

 


Samkeppniseftirlitið

hefur sjálft rennt fleiri stöðum undir það sem ég hef haldið fram að það sé í flestu gagnslaust og að leggja megi það niður að skaðlausu fyrir neytendur.

Tvö mál eru uppi. Hið fyrra er mál Vífilfells. Heimir Örn Herbertsson skrifar um lyktir þess máls í Morgunblaðinu dag. Eftir 7 ára bardaga dæmir Hæstiréttur aðgerðir eftirlitsins marklausar og sýknar Vífilfell.

Hann lýkur grein sinni svo: 

Samkeppniseftirlitið var ekki lengi að birta viðbrögð sín við dómi Hæstaréttar. Búast hefði mátt við að eftirlitið bæðist afsökunar á mistökum sínum og gæfi jafnvel fyrirheit um bætt vinnubrögð. Það var öðru nær. Í tilkynningu eftirlitsins segir að rannsókn þess hafi verið fullnægjandi, sem vekur auðvitað furðu í ljósi niðurstöðu Hæstaréttar. Jafnframt er með ómálefnalegum hætti látið að því liggja að meginsjónarmiðum Vífilfells í málinu hafi verið hafnað, svona eins og að Vífilfell hafi tapað málinu jafnmikið og Samkeppniseftirlitið. Klykkt er út með því að Samkeppniseftirlitið muni allt eins byrja allt málið upp á nýtt! 

Viðbrögð Samkeppniseftirlitsins eru með ólíkindum. Það mikla vald sem þessu stjórnvaldi er fengið er vandmeðfarið. Fyrirtæki sem verða fyrir ásökunum Samkeppniseftirlitsins um samkeppnisbrot verða samstundis fyrir skaða, jafnvel þótt síðar komi í ljós að enginn grundvöllur var fyrir ávirðingunum. Ofbeiting samkeppnisreglna, eins og í tilviki Vífilfells og raunar fleiri fyrirtækja, dregur úr samkeppni með tilheyrandi tjóni fyrir neytendur og samfélagið í heild. Mikilvægt er að markaðsaðilar og neytendur geti borið traust til Samkeppniseftirlitsins. Trúverðugleiki þess og áfrýjunarnefndar samkeppnismála, sem hefur beðið augljósan hnekki í kjölfar dóms Hæstaréttar, verður ekki endurheimtur með hótunum þess sem allt þykist best vita."

 Hitt málið er  ákæra á hendur 11-menningum hjá Eimskip og Samskip fyrir samráð á markaði. Í ellefu mánuði hefur málið legi í salti hjá Sérstökum. Skyndilega eru farið að beina sjónum að því að fyrirtæki per se geti ekki framið glæpi. Þar þurfi fólk að koma til. Slíkt var ekki í tilviki VISA, Eurocard, eða Mjólkursamsölunnar. Einhverskonar "Scharfrichter"( Hermaður með dómaraskjöld sem hengir liðhlaupa upp í ljósastaura eins og stríðinu í Þýskalandi)  fer um völl og ákærir menn án þess að hafa rétt lögreglu- eða dómsvald.

Hvað hafa farmflytjendur verið að borga síðan? Samræmdar gjaldskrár? Hvað eru notendur bankaþjónustu  að horfa á? Tilviljun að allt sé nákvæmlega eins?  Neytendur eru að borga brúsann af starfsemi þessa ónýta apparats. Þeir fá ekkert til baka ef það finnur eitthvað oftekið á markaði.

Í stað þess ætti að liggja refsing starfsmanns við því að brjóta lög almennt. Verðsamráð varðar persónur þær sem fyrir því standa. Fyrirtæki í verðsamráði geta ekki skuldað ríkissjóði peninga þá sem þau hafa ranglega haft af almenningi vegna aðgerða stjórnenda.

Þessvegna er það lögreglan sem á að rannsaka kærð mál og þau á að útkljá fyrir dómstóli. Ekki einhverskonar Alþýðudómstól undir forsæti einhvers og einhvers pólitískt ráðins starfsmanns sem útdeilir sektum til ríkissjóðs að smekk og geðþótta.

Leggjum Samkeppniseftirlitið niður og strikum kostnaðinn af því út. 

 


Ef Kalífarnir kæmu hingað?

passalausir af Schengen svæðinu? Tæknilega alveg mögulegt.

Hveð myndi gerast þegar þeir hæfu sláturtíð á kristnum Íslendingum? Kæmi einhver okkur til hjálpar? Og hvenær þá? 

Svo stendur í Mogga:

Sameinuðu þjóðirnar greindu frá því í fyrradag að Ríki íslams hefði myrt fimm þúsund karla úr röðum jasída í Írak með köldu blóði og hneppt allt að sjö þúsund konur í ánauð þegar þeir réðust á heimkynni þeirra í Norður-Írak í ágúst.

Var verknaðinum líkt við tilraunina til þjóðarmorðs í Srebrenica í Bosníu 1995. Jasídarnir nutu verndar 16 þúsund hermanna Kúrda, sem flúðu þegar þúsund vígamenn Ríkis íslams birtust. "

Einnig stendur í Mogga: 

"...60 manns farið frá Noregi til að berjast í Sýrlandi, flestir í þágu Ríkis íslams og hefur straumurinn vaxið eftir að samtökin lýstu yfir stofnun ríkis í sumar..." 

Myndi NATÓ geta kallað saman fund á mánaðartíma? 

Er ekki um að gera að gera aldrei neitt fyrr en komið er í ....?. Allir Norðmenn auðvitað velkomnir hingað til lands.Endilega að hafa vegabréfalaust Ísland héreftir sem hingað til? Kalífaveldi eða ekki.

 

 

 


Okkar hlut í Ebólunni!

virðist vera krafa íslenskra stjórnvalda á alþjóða vettvangi.

Landamæri  Íslands, sem er eyja eins og til dæmis Bretland, eru hér eftir sem hingað til galopin fyrir öllum hlaupastrákum og hælisleitendum af Schengen svæðinu. Við verðum að fara eftir EES samningunum í einu og öllu. Spyrjið bara Samfylkinguna.

Hér veit enginn hvernig við bregðumst við fyrstu alíslensku Ebólunni. Bíðum við þess með eftirvæntingu eða viðbúnaði? 

Fáum við ekki örugglega okkar hlut í Ebólunni? 

 


Styður Kalífaveldið?

Borgarstjórnarmeirihlutann óbeint í Reykjavík?

Borgarstjórnarmeirihlutinn styðst við hækju Pírataflokksins.  Án hennar ganga þeir DagurBé og Essbjörn ekki óhaltir.

Svo mælir Kolbrún Bergþórsdóttir í Morgunblaðinu í dag:

"...Í nafni tjáningarfrelsis og upplýstrar umræðu stígur þingmaður Pírata, Helgi Hrafn Gunnarsson, fram á svið og leggur áherslu á rétt meðlima Íslamska ríkisins til að tjá sig á Íslandi. Þingmaðurinn sér meira að segja sérstaka ástæðu til að deila aðgerð sem gerir Íslendingum kleift að komast inn á vefsíðu samtakanna. Þannig er Ísland gert að vígi fyrir áróður Íslamska ríkisins. ..."

Eru þarna komin á óbein  tengsl á milli Borgarstjórnar Reykjavíkur og Kalífaveldisins?

 

 

 

 


Sigurður Oddsson

verkfræðingur skrifar langþráð orð af viti um byggingaráformin á nýjum Landspítala við Hringbraut.

Mér finnst það sýna algera rökheldni að láta sem ekkert sé í svo stóru hagsmunamáli þjóðarinnar. Sigurður færir þvílík rök gegn rangri ákvörðun sem búið er víst að taka, að ég get ekki orða bundist.

Sigurður skrifar grein í Fréttablaðið í dag, sem rétt er að láta ekki fram hjá sér fara þar sem líklega fáir lesa það blað utan auglýsingasíðanna.

Sigurður segir: (og bloggari feitletrar að vild)

Fyrir fimm árum skrifaði ég í Mbl. að bygging háskólasjúkrahúss (HS) í Fossvogi væri langtum ódýrari, árlegur rekstrarkostnaður mikið lægri og aðkoma betri en við Hringbraut. Hringbraut var talið til tekna, að þá væru háskóli og spítali á sömu torfunni. Tímamæling frá HÍ inn á bílastæði LSH við Hringbraut og LSH við Borgarspítalann sýnir innan við tveggja mínútna mun. Deildir HÍ stækka og nýjar bætast við. Það mun halda áfram og óhagræði aukast.

Bygging HS í Fossvogi og flutningur læknadeildar HÍ í Landspítalann við Hringbraut er lausn til frambúðar. Í leiðinni sparast tugir milljarða í bygginga- og rekstrarkostnaði. Byggingunni við Hringbraut, sem nú er á teikniborðinu, má breyta í háskólabyggingu fyrir húmanísk fög. Raungreinar verða áfram á Melunum.

 

Hér á eftir skal sýnt fram á að í Fossvogi er nóg pláss fyrir HS en mig skortir forsendur og tíma til að gera nákvæman samanburð á byggingar- og rekstrarkostnaði. Hugarreikningur sýnir langtum lægri kostnað í Fossvoginum.

 

1) Nægilegt pláss?

Borgarspítalinn er að mestu sjö hæðir en hæstur tólf hæðir. Hægt er að byggja tvær álmur með legudeildum upp á 10-16 hæðir og milli þeirra 20-26 hæða turn fyrir skurðstofur, gjörgæslu o.fl. Landi hallar þannig að hagstætt er að hafa bílastæði á tveimur til þremur hæðum og keyra beint inn á þær án sérstaks ramps. Á þennan hátt er miklu meira pláss í Fossvoginum en við Hringbraut.

 

2) Lægri byggingarkostnaður?

Lóð í Fossvogi er margfalt ódýrari en lóðir við Hringbraut sbr. verðmat á Vatnsmýri. Í Fossvogi er grunnur að mestu mómold, sem hægt er að moka upp og lítið um sprengingar. Grunnur undir hátt hús er mikið ódýrari en grunnar undir mörg lægri hús. Sama gildir um þak, lagnir o.fl. Hægt er að byrja strax á að grafa út lóðina, sem skapar mikla vinnu fyrir jarðvinnuverktaka. Steypt mannvirki geta hafist í beinu framhaldi af jarðvinnu.

 

3a) Lægri rekstrarkostnaður í Fossvogi?

Munur á rekstrarkostnaði liggur fyrst og fremst í vinnuaðstöðu og launakostnaði. Vinnuaðstaða verður vart betri en með skurðstofur og það sem þeim tilheyrir í miðjuturni.

Yfirferð starfsfólks verður minni og kostnaður við þrif lægri. Lyftur fyrir sjúklinga verða 100% aðskildar frá lyftum fyrir almenning.

Ofan á miðjum turni er hægt að hafa þyrlupall með skýli fyrir þyrlu.

Við Hringbraut verða áfram langir gangar fyrir flutning sjúklinga í og úr aðgerð eða rannsókn. Gangar, sem oft eru einnig notaðir af öðrum en sjúklingum og hjúkrunarfólki. Gangar sem óþægilegt er að láta ýta sér eftir og dýrt er að þrífa.

 

3b) Lægri óbeinn rekstrarkostnaður? Fossvogur liggur betur við helstu umferðaræðum og styttra í vinnuna fyrir alla sem búa austan Háleitisbrautar, í Kópavogi og þar fyrir sunnan. Á hverjum degi allt árið styttist ferðatími og bensín sparast. Álag á Miklubraut snarminnkar, sem styttir líka keyrslu tíma þeirra, sem ekki vinna hjá HS. Árlegur sparnaður gæti þjóðhagslega skipt milljörðum.

 

4) Betri nýting núverandi húsnæðis í Fossvogi og við Hringbraut?

"Gamli" Borgarspítalinn, sem er 30.000 m  nýtist áfram 100%. Gamli Landspítalinn nýtist undir læknadeild Háskóla Íslands og ýmsa aðra starfsemi sem tengist háskólanum og er nú dreifð um bæinn. Meira rými skapast fyrir raungreinar á Melunum. Með tímanum myndast samfellt háskólaþorp.

 

5) Bætt aðstaða sjúklinga og lækna.

Í Fossvoginum er gott útsýni og lágmarks fjarlægð í og úr lyftu. Lyftur fyrir þá sem koma í heimsókn ná bara upp á hæðir með legudeildum. Mikið minni hávaðatruflun verður við lendingu þyrlu á turninn í Fossvogi. Í dag töpum við læknum úr landi. Læknar hafa komið heim og flutt út aftur. Lægri byggingakostnaði og árlegum rekstrarkostnaði væri vel varið til tækjakaupa, sem gæti snúið þessari þróun við.

 

Er hægt að snúa við? Á fundi á Grand Hóteli fyrir fjórum árum sagði

Katrín Ólafsdóttir, lektor við HR, að of mörgum spurningum væri ósvarað til þess að skynsamlegt væri að halda áfram. Á sama fundi setti ég fram eitthvað af röksemdunum hér að ofan. Þá stóð upp embættismaður og sagði: "Það er búið að ákveða byggingu við Hringbraut og því verður ekki breytt!" Þá ákvað ég að blanda mér ekki meir í þessa umræðu, sem var erfitt eftir að Björn Zoëga, forstjóri Landspítala, kallaði eftir faglegri gagnrýni í Viðskiptablaðinu. Það sem hér fer á  undan tel ég bæði málefnalegt og faglegt. Björn sagði 2-3 milljarða sparast við rekstur á einum stað.

Í því sambandi er rétt að benda á að meira sparast við rekstur eins sjúkrahúss í Fossvogi en við Hringbraut. Þó svo búið sé að eyða miklu í undirbúning borgar sig að breyta um staðsetningu, þegar dæmið er reiknað til enda.

 

Ég á ekki von á að þessi grein hafi einhver áhrif á staðsetningu HS. Sagt var að ákvörðun um Hringbraut hafi verið tekin og henni verði ekki breytt.

 

Arkitektafélaginu og Verkfræðingafélagi Íslands er til ævarandi skammar að láta þetta norska mix við Hringbrautina ganga yfir án þess að kryfja til mergjar á faglegan hátt samanburð við Fossvog. "

 

Sigurður er uppgefinn á því eins og fleiri að sú framrás heimskunnar sem við blasir verði stöðvuð. það er búið að handvelja arkitekta til að teikna löngu gangavitleysuna í völundarhúsinu við Hringbraut.

Svo er Humpfrey  líka  búinn að ákveða að byggja þarna. BASTA. 

Líklega verður ekkert að gert til að rökræða byggingaráformin upp á nýtt.

Sigurður Oddsson hefur þó sannlega reynt sitt besta. 


« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Halldór Jónsson
Halldór Jónsson

verkfræðingur, flugdellukall, tennis-og badmintonspilari

-ekki góður í neinu af þessu-

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (10.9.): 2
  • Sl. sólarhring: 8
  • Sl. viku: 34
  • Frá upphafi: 3421377

Annað

  • Innlit í dag: 2
  • Innlit sl. viku: 28
  • Gestir í dag: 2
  • IP-tölur í dag: 2

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Eldri færslur

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband