Halldór Jónsson

19.7.2010 | 12:11

Tveir gegn kreppunni !

Svona skrifaði ég í maí 2009.

"Ég hitti þá áðan, tvo unga menn í kreppunni. Þeir sögðu báðir að kreppan fyrir þeim væri mest hugarástand. Þeir ætluðu bara að gera eitthvað í því.

Annar er smiður og ætlar að smíða sumarhús fyrir hinn sem er rafvirki. Þeir ætla að hafa skiptivinnu þannig að atvinnnulítill smiðurinn smíðar núna en á inni rafvirkjun hjá hinum. Ég gamli kallinn fæ að teikna eitthvað fyrir þá sem ég fæ einhvern tímann eitthvað gott fyrir. Annars hef ég hvort sem er ekkert að teikna og það er mun skárra að gera eitthvað en ekki neitt.

Þarna fara þeir að framleiða verðmæti, sem ekki yrðu til annars. Þeir treysta hvor öðrum. Þeir eru að vísu frændur og vinir, en aðferð þeirra er hin sama og ég hef verið að reyna að útskýra þegar ég hef talað um kreppuvíxilinn, sem enginn vill skilja. Án traustsins til hvors annars og áræðis þessara ungu manna væri ekki verið að smíða neitt sumarhús. Þótt rafvirkjaverkefnið sé ekki allt í augsýn ennþá, þá trúa þeir því að það komi í kjölfarið. Auðvitað verður erfitt að ná sér í efnið því hvergi fæst lán í banka. En þeir láta svoleiðis krepputal ekki á sig fá. Það reddast segja þeir.

Hvað er ekki hægt að gera um land allt á þennan hátt ? Segja kreppunni stríð á hendur eins og þessir ungu menn gera.

Ég trúi því, að það sé hægt að gera margt til að brjótast útúr þeirri kreppu hugarfarsins, sem hér ríkir. Til þess þarf bjartsýnt ungt fólk, sem lætur ekki kveða sig í kútinn með væli og voli. Þrátt fyrir það, að helsti boðskapur gömlu og gráu stjórnarmyndunarleiðtoganna sé meiri skattlagning á minnkandi atvinnutekjur, þá er til fólk í landinu sem lætur ekki deigan síga.

Það er þetta unga fólk sem mun reisa við þjóðarhaginn. Ekki kommúnistarnir í Stjórnarráðinu, kjaftaskarnir á þinginu eða kerfiskurfarnir í ríkisbönkunum sem bara rukka.

Það eru svona kraftmiklir Íslendingur, - Bjartur í Sumarhúsum-, sem láta ekki bugast þótt móti blási, sem gefa þessari þjóð von um betri tíð með blóm í haga. "

Þetta var sem sagt í maí 2009. Mikið er búið að jarma síðan og raunatölur ríkisstjórnarinnar ræpst yfir þjóðina á rúmhelgum dögum. Auðvitað hafa þeir báðir strákarnir verið að vinna allt sem boðist hefur og hafa haft heppnina með verkefni á skrapmarkaðnum. Þeir hafa styrkt hvorn annan í ýmsum verkefnum og gengið vel.

Núna í júlí 2010 þá er kofinn hjá frændunum kominn upp hvað sem kreppunni og jarminu í Steingrími líður. Það þarf ekki að taka það fram, að þeir eru hvorugir kjósendur hans né Jóhönnu heldur heiðbláir íhaldsmenn báðir. Báðir á móti ESB og vilja ekki sjá neitt annað en sjálfstætt Ísland. Trúa á sjálfa sig og landið eru ekki á leið til Noregs.

Það er svona fólk sem mun rífa þetta land upp úr öskustónni. Bændurnir undir Eyjafjöllum sem heyja ofan á öskunni, sprotafyrirtækin, sjósóknarar eins og Kristinn Pétursson frá Bakkafirði, sem 57ára lemur sjóinn fyrir norðan einsamall á hraðfiskibát og rífur sig upp, hugvitsmenn um allt land. Þetta er í rauninni kreppuvíxlakerfið sem ég talaði um en fæstir skildu þá þó Hjalmar Schacht hefði skilið það.

Fólkið bjargar sér hvert með öðru, styrkir hvert annað og hlustar ekki á þessa stöðugu kreppusteypu úr krötunum og kommunum. Það er svona fólk sem við þurfum að fá í Stjórnarráðið í stað þessa væluliðs sem allt ætlar að drepa með AGS, EBE og samdráttar-og niðurskurðar-og Icesavekjaftæðinu.

Leiðin liggur upp en ekki niður!

Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 14:06 | Facebook

Athugasemdir

Ágætur pistill og uppörvandi Halldór. Hann virkar á mig sem blóðgjöf eða vítamínsprauta, enda verður maður dasaður á eilífu væli og sífri. Einn bræðra minna reisti sér hús á ofanveðri síðustu öld á svipaðan veg og það dæmi gekk upp. Ég óska ungu mönnunum þínum alls velfarnaðar í starfi.

Kveðja, KPG.

Kristján P. Gudmundsson, 19.7.2010 kl. 18:13

Þakka þér fyrir gamli félagi, mér þykir vænt um þínar undirtektir.Það er hressandi að fylgjast með svona ungum mönnum. Ég fékk að negla með naglabyssu á laugardaginn og saga með vélsög, hvorutveggja ný tækni fyrir mig sem þekkti bara gamla lagið.

Halldór Jónsson, 19.7.2010 kl. 18:20