Rödd frá Kanada

Susan McAllen skrifar eftirfarandi grein sem ég snaraði með aðstoð Google Translate og er málfarið  kannski ekki til fyrirmyndar. En boðskapurinn er skýr. Búum ekki til vandamál með opnum augum sem við gætum átt í erfiðleikum síðar að leysa. Múslíimum á Íslandi hefur á örskömmum tíma fjölgað úr 200 í 1200 og þeir eru farnir að flytja inn erlenda ímama. Þeir krefjast æ meiri sérréttinda fyrir sig sem gjalda verður varhug við.

Susan segir:

 

Heilsum danska Fánanum - hann er ímynd Vestræns frelsis

Eftir Susan MacAllen(editor www.Family Security Matters.org

  
Í 1978-9 var bjó ég  og stundaði  nám í Danmörku. En árið 1978 - jafnvel í Kaupmannahöfn, var maður  ekki að sjá múslímska innflytjendur.

 
Danir tóku vel á móti framandi gestum, þeir lögðu lykkju á leið sína til að vernda hvern íbúa. Þeir voru  stoltir af nýrri tegund af sósíalísku frjálslyndi  í þróun frá því að íhaldsmenn höfðu misst völd í 1929 - kerfi þar sem enginn verkamaður þurfti að berjast fyrir lífi sínu, þar sem sérhver einn að lokum gæti treyst á ríkið eins og  ef til vill ekki var í öðrum vestrænum þjóð á þeim tíma.
  
Önnur lönd í Evrópu sáu Norðurlönd þar sem frjáls-hugsun, framsækni og óendanlega örlát stefna í velferð ríkti. Danmörk hrósaði sér af lágri glæpastarfsemi, hollustu við umhverfið, afburða menntakerfi og sögu um mannkærleika.
  
Danmörk var líka mest örlát í stefnu innflytjendamála sinna - það bauð best allra í Evrópu velkomna nýja innflytjendur: örlátar velferðargreiðslur velferð frá fyrstu komu auk fleiri hjálpargreina við  flutning, húsnæði og menntun. Danir voru ákveðnir í að stilla sér upp sem fremstir í heimi fyrir sérstöðu og fjölmenningu. Hvernig gátu Danir séð  fyrir að einn dag  2005 myndi  röð af pólitískum teiknimyndum í dagblaði kveikja  neista ofbeldis sem myndi skilja marga eftir dauða á götunni - allt vegna þess að skuldbindingin um  fjölmenningu beit í bakið á þeim?
  
Með því að frá 1990 hefur vaxandi þéttbýli múslima íbúa verið augljóst - og tregða þess samfélags til þess að falla inn í danskt samfélag var augljóst. Í mörg ár höfðu innflytjendur sest að í sérstökum múslimahverfum. Eftir því sem raddir íslamskra leiðtoga urðu háværari um úrkynjun Dana vegna  frjálslyndrar lífsafstöðu þeirra, eru Danir - sem voru einu sinni svo gestrisnir - eru farnir að þjást undir oki innflytjendanna.  Margir Danir eru farnir að sjá að íslam samrýmist ekki langæu gildismati  þeirra  og  trú á persónulegt frelsi og tjáningarfrelsi, jafnrétti kynjanna, umburðarlyndii fyrir öðrum þjóðarbrotum hópa og djúpu stolt yfir  danskri arfleifð og sögu.

 

Grein  eftir Daniel Pipes og Lars Hedegaard birtist, þar sem þeir sögðu   nákvæmlega fyrir um, að vaxandi innflytjendavandamál í Danmörku myndi springa í andlit Dana. Í greininni sögðu þeir sem þeir:
  
'Múslímskir innflytjendur eru 5 prósent íbúanna en kosta 40 prósent af öllum velferðarkostnaðnum. "

   
'Múslimar eru aðeins 4 prósent af 5.400.000 manns í Danmörku en leggja til  meirihluta allra dæmdra nauðgara landsins, sérstaklega eldfimt málefni í ljósi þess að næstum öll kvenkyns fórnarlömbin eru ekki múslimar. Svipuð hlutföll finnast í öðrum tegundum glæpa.
  
„Með tímanum, eftir því sem eins og múslimainnflytjendum fjölgar, vilja þeir minna blandast við frumbyggjana Dani. Í nýlegri könnun kemur í ljós að aðeins 5 prósent af ungum múslimainnflytjendum myndu fúslega ganga í hjónaband með Dana."

'Nauðungarhjónabönd - sem lofa væntanlegri nýfæddri dóttur í Danmörku til karlkyns frænda í heimalandinu,,og neyða hana til að giftast honum, að viðlagðri oft dauðarefsingu, eru eitt vandamál í viðbót. "
  
'Múslima leiðtogar lýsa opinskátt markmiði  þeirra um að innleiða íslömsk lög í Danmörku þegar fjöldi múslíma er orðinn nægur - sem er ekki svo fjarlægur draumur.  Ef núverandi þróun verður enn til staðar, þá áætlar einn félagsfræðingur að  þriðji hver íbúa Danmerkur eftir 40 ár verði múslimi. "
  
Það er auðvelt að skilja hvers vegna vaxandi fjölda Dana telur að  múslimskir innflytjendur sýni ekki virðingu fyrir dönskum gildum og lögum.

  
Enn eitt dæmi er fyrirbæri sem eiga líka við önnur lönd í Evrópu og Kanada:  sumir múslima í Danmörku sem valið að láta af múslimatrú hafa verið myrtir í nafni íslam, á meðan aðrir eru í felum og  óttast um líf sitt. Gyðingum eru líka ógnað og áreittir opinskátt af múslimaleiðtogum í Danmörku, landi þar sem  kristnir borgarar unnu eitt sinn að því smygla út næstum öllum 7.000 Gyðingum sínum að næturþeli til Svíþjóðar - fyrir innrás nasista. Ég hugsa til  danska vinar míns Elsu - sem, þegar hún var unglingur, var óttaslegin  yfir því að fara yfir götuna í bakaríið á hverjum morgni undir augum nasistahermanna - og ég velti því fyrir mér hvað hún myndi segja í dag.
  
Árið 2001, kusu Danmörk  sér íhaldssömustu ríkisstjórn í um 70 ár - sem hafði einhverjar ekki svo frjálslyndar hugmyndir um frjálslyndi og óheftan aðgang   innflytjenda. Í dag, hefur Danmörk ströngustu innflytjendastefnu í Evrópu. (Viðleitni hennar til að vernda sig hefur verið mætt með ásökunum  um "kynþáttahatur" af frjálslyndum fjölmiðlum í Evrópu - á meðan aðrar ríkisstjórnir heyja harða baráttu til að rétta af félagsleg vandamál sín sem stafa af áralöngu andvaraleysi þeirra  í innflytjendamálum.)
  
Ef þú vilt verða Dani núna , verður þú að sækja þriggja ára tungumálanámskeið.  Þú verður að standast próf á danskri sögu , menningu og danskt tungumálspróf.

 

Þú verður að búa í Danmörku í 7 ár áður en sótt er um ríkisborgararétt.


 

Þú verður að sýna setning um  að vinna, og hafa vinnu sem bíður þín. Ef þú vilt koma með maka til  Danmörku, verður þið  bæði að hafa náð 24 ára aldri, og þú munt ekki finna það svo auðvelt lengur að koma með vini og vandamenn  til Danmerkur með þér.
  
Þér verður ekki leyft að byggja mosku í Kaupmannahöfn.  Þó að börnin þín hafi val um 30 arabíska menningar og málaskóla í Danmörku, þá eru þeir eindregið hvattir til að samlagast danska samfélagsins á þann hátt sem fyrri innflytjendur gerðu  ekki.
  
Árið 2006, talaði danski ráðherra atvinnumála, Claus Hjort Frederiksen,  opinberlega um byrði af íslömskum innflytjendum á danska velferðarkerfinu, og það var hreinn hryllilngur:  Velferðarnefnd ríkisstjórnin hafði reiknað út að ef innflutningur fólks frá þriðja heiminum væri stöðvaður, myndi 75 prósent af þeim niðurskurði sem talinn var þurfa til að halda uppi gríðarlegu velferðarkerfinu á næstu áratugum verða ástæðulaus. Með öðrum orðum, eins og það hafi þróast , var velferðarkerfið er svo mergsogið  af  innflytjendum  að það leiddi til gjaldþrots ríkisstjórnarinnar. "Við erum einfaldlega neydd til að taka upp nýja stefnu í innflytjendamálum.

 

'Útreikningar velferðarnefndarinnar  eru hræðilegir og sýna hvernig aðlögun innflytjenda  hefur ekki tekist hingað til, "sagði hann.
  
Stórt fleinn í holdi múslímskra ímama  í  Danmörku er ráðherra Útlendingastofnunar og Sameiningar, Rikke Hvilshoj.  Hún dregur ekki dul á nýja stefnu gagnvart innflytjendum, 'Fjöldi útlendinga sem koma til landsins skiptir máli,' Hvilshoj segir, "Það er öfug fylgni milli þess hversu margir koma hingað og hversu vel við getum tekið á móti útlendingum sem koma. ' Og á múslima innflytjendur þurfa að sýna fram á vilja til að blandast þjóðinni, "Að mínu mati, ætti Danmörk  að vera land með pláss fyrir mismunandi menningarheima og trúarbrögð. En sum gildi skipta hins vegar meira máli en önnur . Við neitum öllum málamiðlunum  um  lýðræði, jafnrétti og tjáningarfrelsi. "
  
Hvilshoj hefur þurft að borga fyrir að sýna staðfestu.  Kannski til að storka henni, þá krafðist leiðandi róttækur ímam í Danmörku, Ahmed Abdel Rahman Abu Laban,  þess að stjórnvöld greiddu blóðpeninga til fjölskyldu múslima, sem var myrtur í úthverfi Kaupmannahafnar, þar sem slökkva mætti hefndarþorsta fjölskyldunnar með peningum.  Þegar Hvilshoj vísaði frá kröfu hans, hélt hann  því fram að í múslímamenningu væri venja að greiða vígsbætur, hverju Hvilshoj svaraði með því að því sem fram fer í íslömskum löndum sé ekki endilega það sem gert er í Danmörku.

Svar múslima  kom fljótlega eftir þetta því  að kveikt vara í húsi hennar meðan hún, eiginmaður hennar og börn sváfu.  Öllum þeim tókst að flýja ósködduðum  en hún og fjölskylda hennar urðu að flytja til  leynilegs heimilisfangs og hún og aðrir ráðherrar urðu að fá  lífverði í fyrsta skipti - í landi þar sem slík morð og ofbeldi voru einu sinni af skornum skammti.
  
Ríkisstjórn Danmerkur  hefur snúist til hægri og landamæragæsla hennar hefur verið hert. Margir telja að það sem gerist á næsta áratugi muni ákvarða hvort Danmörk varðveitist  sem brjóstvörn hins góða lífs, mannúðlegrar hugsunar og félagslegrar ábyrgðar, eða hvort það verður þjóð í borgarastyrjöld við  stuðningsmenn Sharía- laga.
  
Og á meðan þessu fer fram, þá deila Kanadamenn um strangari innflytjendastefnu, og krefjast þess að endir sé bundinn á ríkisvelferðina sem leyfir mörgum  innflytjendum til að lifa á opinberri framfærslu. Eins og við í Kanada lítum á þröngbýli múslima meðal okkar, og horfum á  það hvernig margir þeirra koma inn á strendur okkar of auðveldlega,  þora að lifa á sköttum okkar, enn neita að taka við menningu okkar, virða hefðir okkar, taka þátt í réttarkerfi okkar, hlýða lögum okkar, tala okkar tungumál, þakka fyrir sögu okkar. Við munum gera vel í því  að líta til Danmerkur, segja og gera bæn okkar fyrir framtíð hennar og okkar eigin.